ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 6 Γενάρη 2018 - Κυριακή 7 Γενάρη 2018
Σελ. /40
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
«ΕΡΓΑΛΕΙΟΘΗΚΕΣ» ΟΟΣΑ
Αναδιαρθρώσεις με το βλέμμα στην ανάκαμψη του εγχώριου κεφαλαίου

Από παλιότερη συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τον επικεφαλής του ΟΟΣΑ, Α. Γκουρία

Eurokinissi

Από παλιότερη συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τον επικεφαλής του ΟΟΣΑ, Α. Γκουρία
Η στρατηγική της ανάκαμψης του κεφαλαίου διαπερνά ένα προς ένα τα κάθε είδους αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του νέου «συμπληρωματικού» μνημονίου της κυβέρνησης με την Ευρωζώνη. Ενα τμήμα αυτής της πολιτικής ταξινομείται στις λεγόμενες «εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ, η εφαρμογή των οποίων έχει ξεκινήσει από τις προκάτοχες κυβερνήσεις και με εντατικότερους ρυθμούς προχωρά από τη σημερινή κυβέρνηση, με άξονες τη βελτίωση του «επιχειρηματικού περιβάλλοντος», τη διευκόλυνση της συγκέντρωσης κλάδων και δραστηριοτήτων που χαρακτηρίζονται από σχετική διασπορά κ.ά.

Σε αυτό το επίπεδο, η σημερινή κυβέρνηση στον προηγούμενο νόμο με τα προαπαιτούμενα της «αξιολόγησης» «κλείδωσε» την πλήρη «απελευθέρωση» των φαρμακείων (πλέον, άδεια φαρμακείου χορηγείται και σε πρόσωπα που δεν έχουν την ιδιότητα του φαρμακοποιού), ενώ μεταξύ άλλων σε προηγούμενη φάση είχε προωθήσει το χτύπημα της κυριακάτικης αργίας στο λιανεμπόριο.

Για το επόμενο διάστημα, οι «εργαλειοθήκες» του ΟΟΣΑ, μεταξύ άλλων, προβλέπουν:

-- Εκπαίδευση: «Οι αρχές έχουν λάβει μέτρα για τη σύγκλιση με τις βέλτιστες πρακτικές του ΟΟΣΑ», αναφέρεται στο «συμπληρωματικό μνημόνιο», ενώ ως «επόμενα βήματα» προσδιορίζονται τα «κριτήρια και το χρονοδιάγραμμα για τη συγχώνευση σχολικών μονάδων από το σχολικό έτος 2018 - 2019», ο νόμος για την «αναβάθμιση» φορέων που είναι αρμόδιοι για τις «αξιολογήσεις», ο νόμος «για την αξιολόγηση του προσωπικού ανώτερης εκπαίδευσης και η ορθολογική χρήση πόρων» κ.ά.

-- Εκσυγχρονισμός του «εταιρικού δικαίου» (νόμος σχετικά με τις ΑΕ κ.ά.) με κατεύθυνση τις «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ καθώς και αξιολόγηση των διατάξεων που ισχύουν αναφορικά με τις συγχωνεύσεις - εξαγορές.

-- Αγορές προϊόντων και επιχειρηματικό περιβάλλον: Με πρόταγμα την «ελάφρυνση των αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση στην αγορά» προβλέπονται παρεμβάσεις αναφορικά με τα οικοδομικά υλικά, η έναρξη της διαδικασίας για τη δημοπράτηση ψηφιακών υπηρεσιών και ψηφιακών ραδιοφωνικών συχνοτήτων κ.ά.

-- Αδειοδότηση επενδύσεων: «Οριζόντια μέτρα» για τον εκσυγχρονισμό των διαδικασιών αδειοδότησης, νέα νομοθεσία σε ό,τι αφορά τα λατομεία και άλλους τομείς εξορυκτικής δραστηριότητας.

-- Προώθηση των εξαγωγών: Κατάρτιση σχεδίου με «τη συμμετοχή δημόσιων και ιδιωτικών φορέων» και εφαρμογή του «σχεδίου δράσης» που θα παρακολουθείται σε τριμηνιαία βάση.

-- Χρήσεις γης: Υπουργική απόφαση με τις τεχνικές προδιαγραφές για τα περιφερειακά χωροταξικά και τα πολεοδομικά σχέδια.

-- Γεωργικός τομέας: Υπουργικές αποφάσεις σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο για τη διευκόλυνση της οργάνωσης των αγροτών σε ομάδες παραγωγών και για τη σύσταση συστήματος παροχής συμβουλών για τους αγρότες.

«Η αναπτυξιακή στρατηγική θα πρέπει να οικοδομηθεί επί μεσοπρόθεσμων σχεδίων δράσης», που αφορούν την Εκπαίδευση, τον «εκσυγχρονισμό» της δημόσιας διοίκησης και του δικαστικού συστήματος καθώς και τη «στρατηγική κατά της διαφθοράς» (όπου περιλαμβάνουν και την περιβόητη συμφωνία «Greco», αναφορικά με τα κουπόνια για την ενίσχυση πολιτικών κομμάτων). Μεταξύ άλλων, προβλέπεται η εφαρμογή τριετούς στρατηγικού σχεδίου για τη βελτίωση της λειτουργίας του δικαστικού συστήματος, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη εναλλακτικών μέσων επίλυσης διαφορών.

Ειδική αναφορά γίνεται στον κλάδο της εφοδιαστικής αλυσίδας (Logistics) στην περιοχή του Θριασίου, όπου προωθούνται η εκχώρηση της εκμετάλλευσης και της διαχείρισης σε ιδιώτες, αλλά και συμπράξεις του κράτους με ιδιωτικά κεφάλαια (ΣΔΙΤ). Οπως αναφέρεται, «οι αρχές θα εξασφαλίσουν τη λειτουργία και τη συντήρηση του κέντρου εμπορευματικών μεταφορών στα 588 στρέμματα που προβλέπονται» με σύμβαση παραχώρησης μετά από διεθνή διαγωνισμό.

Το υπό διαμόρφωση πλαίσιο εστιάζει, μεταξύ άλλων, σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να ευθυγραμμιστούν με τη νομοθεσία και τις πολιτικές της ΕΕ, να καταστούν πιο σύγχρονες και ανταγωνιστικές. Σε αυτήν την κατεύθυνση, προβλέπονται σταθερό ρυθμιστικό καθεστώς για επενδύσεις στα δίκτυα, η σύσταση Ειδικής Γραμματείας για το νερό με «επαγγελματισμό και αποπολιτικοποίηση σε όλα τα επίπεδα», όπως και η «μεταρρύθμιση της διοίκησης των τοπικών εταιρειών ύδρευσης και η αποσαφήνιση της γεωγραφικής εμβέλειας των τοπικών εταιρειών με ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ ώστε να μην επικαλύπτονται». Σε ό,τι αφορά τις αστικές συγκοινωνίες και συγκεκριμένα τον ΟΑΣΘ, προωθείται η «αύξηση της αποδοτικότητας και βιωσιμότητας», που βέβαια μεταφράζεται σε νέες επιβαρύνσεις. Την ίδια ώρα (μέχρι τον φετινό Ιούνη), θα προχωρήσουν τα μέτρα για τη μείωση των ελλειμμάτων, ως προαπαιτούμενο για οποιαδήποτε κρατική χρηματοδότηση προς τον Οργανισμό.

Εργαλεία για τη χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων

Σε αυτό το φόντο, και με «κράχτη» την ταξική, αντιλαϊκή τους πολιτική, χτίζουν τις μεγάλες επιχειρηματικές «μπίζνες» της «επόμενης μέρας»: «Οι ελληνικές αρχές θα συμφωνήσουν με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2018, κατάλογο 15 έως 20 μεγάλων, εμβληματικών σχεδίων» για την περίοδο μέχρι το 2020, αναφέρεται χαρακτηριστικά στο επικαιροποιημένο μνημόνιο, θέλοντας να δώσουν ώθηση σε μεγάλα επενδυτικά πρότζεκτ, που θα αποτελέσουν πηγή κέρδους για τα μονοπώλια και ταυτόχρονα θα προωθούν στρατηγικές κατευθύνσεις και επιδιώξεις της ΕΕ, όπως οι «απελευθερώσεις» τομέων της οικονομίας, η παραπέρα συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου κ.ά.

Στα παζάρια φαίνεται να βρίσκεται ακόμα το καυτό ζήτημα της χρηματοδότησης των επιχειρηματικών ομίλων που θα αναλάβουν αυτά τα «εμβληματικά» έργα, όπως και άλλες υποδομές. Σε αυτό το πλαίσιο, προωθείται η ίδρυση της λεγόμενης «Αναπτυξιακής Τράπεζας», που, όπως συμφωνήθηκε, «δεν θα δεχτεί καταθέσεις από το Δημόσιο ούτε θα εμπλέκεται με την άμεση δανειοδότηση», ενώ οι λειτουργίες, η δομή και οι νομικοί όροι της θα συμφωνηθούν μέσα από διαδικασία διαβούλευσης με τους «θεσμούς».

Σύμφωνα, εξάλλου, με πληροφορίες, το «πάνω χέρι» στην «Αναπτυξιακή Τράπεζα» θα έχει η πλευρά της Κομισιόν, που με τη σειρά της, στη δέσμη προτάσεων αναφορικά με την «εμβάθυνση της ΟΝΕ», προβλέπει την «παροχή στήριξης στα κράτη - μέλη για την εφαρμογή διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων μέσω ενός εργαλείου για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων και τεχνικής στήριξης κατόπιν αιτήματος των κρατών - μελών».

Σε αυτό το επίπεδο, η χρηματοδότηση των επενδύσεων θα αξιοποιηθεί στη «μεταμνημονιακή» εποχή ως ένας επιπλέον μηχανισμός παρακολούθησης και επιτάχυνσης των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων.


Α. Σ.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΕΥΡΩΖΩΝΗ - ΔΝΤ
Αντιλαϊκή κλιμάκωση «εφ' όλης της ύλης»

Eurokinissi

Στις αρχές αυτής της βδομάδας κατατίθεται στη Βουλή το νέο πολυνομοσχέδιο - εφαρμοστικός νόμος με τα δεκάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του 3ου κύκλου της «αξιολόγησης», ενώ «στα γεμάτα» ξεκινούν και οι διεργασίες αναφορικά με τις επιπλέον 82 παρεμβάσεις της επόμενης - 4ης - «αξιολόγησης». Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση, οι θεσμοί και τα αστικά επιτελεία, σταθερά και μεθοδικά χτίζουν τα μνημόνια της «επόμενης μέρας»: «Η ομαλή πρόοδος, που βλέπουμε με την τρίτη αξιολόγηση, με όλους τους εταίρους να συμμετέχουν εποικοδομητικά, είναι κάτι πολύ καλό για τα επόμενα βήματα», επισημαίνει ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί. Σύμφωνα με τον ίδιο, το κλείσιμο της τρέχουσας «αξιολόγησης» στο προσεχές Γιούρογκρουπ (22/1) «θα ανοίξει το δρόμο για την ταχεία έναρξη των προπαρασκευαστικών εργασιών για τα επόμενα βήματα» αναφορικά με «τις συζητήσεις για το χρέος και τις ρυθμίσεις για μετά το πρόγραμμα», προσθέτοντας ότι «όλα αυτά πρέπει να συμφωνηθούν μέχρι τον Ιούνιο».

Την ίδια ώρα, το ΔΝΤ, στο πλαίσιο της «εποικοδομητικής συμμετοχής όλων των εταίρων», στην οποία και εστιάζει ο επίτροπος της ΕΕ, αναμένεται να ξεκινήσει τη δική του παράλληλη «αξιολόγηση», που βέβαια θα έρθει να «κουμπώσει» με αυτήν της Ευρωζώνης, έχοντας στο επίκεντρο τις νεότερες εκτιμήσεις αναφορικά με το ύψος των ματωμένων πλεονασμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς για τη διετία 2019 - 2020. Να σημειωθεί ότι το «συμπληρωματικό μνημόνιο» με την πλευρά της Ευρωζώνης εμπεριέχει και την πρόσθετη «ρήτρα» του ΔΝΤ σχετικά με την ταχύτερη κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, για την περίπτωση που δεν «βγαίνουν» οι στόχοι τους γύρω από τα πρωτογενή πλεονάσματα.

Σε κάθε περίπτωση, τα «δημοσιονομικά μεγέθη» της επόμενης περιόδου θα ενσωματωθούν και στο υπό διαμόρφωση νέο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019 - 2022», που αναμένεται να κατατεθεί την άνοιξη του 2018, ως πρόσθετη «δικλίδα ασφαλείας», με βάση και τις όποιες «υποδείξεις» από την πλευρά του ΔΝΤ.

Παράλληλα, μέχρι το Μάη αναμένεται να ολοκληρωθεί η «άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων» που διενεργεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αναφορικά με το ύψος της κεφαλαιακής επάρκειας των 4 εγχώριων τραπεζικών ομίλων. Σε κάθε περίπτωση, στο κεντρικό πλάνο και ως μόνιμο προαπαιτούμενο της «επόμενης μέρας» προβάλλει το ζήτημα της αποτελεσματικής διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων και βέβαια σε μαζική κλίμακα, με γνώμονα τους στόχους που έχουν θέσει οι τράπεζες για τη διετία 2018 - 2019.

«Ενα το κρατούμενο» είναι η ολόπλευρη εφαρμογή της γκάμας με τα αντεργατικά μέτρα της προηγούμενης «μνημονιακής περιόδου» σε «μεσοπρόθεσμο ορίζοντα» (τουλάχιστον μέχρι το 2022), με άξονες την «αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας» (π.χ. πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2023), τη «διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας» («κόκκινα» δάνεια κ.ά.), τα μέτρα για την «ανταγωνιστικότητα και τις επενδύσεις» (παρεμβάσεις τόνωσης των επιχειρηματικών ομίλων), καθώς και για τη διαμόρφωση, όπως λένε, «σύγχρονου κράτους και δημόσιας διοίκησης», δηλαδή την ολόπλευρη προσαρμογή στις πάγιες απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Αντιλαϊκό ξεσάλωμα με τη μορφή εφαρμοστικού νόμου

Μεταξύ άλλων, οι διατάξεις του πολυνομοσχεδίου που κατατίθεται στη Βουλή προβλέπουν:

  • Νέα εμπόδια στο απεργιακό δικαίωμα, με την αύξηση της απαρτίας στο 50% για την κήρυξη απεργιών από τα πρωτοβάθμια σωματεία, όπως επιχείρησαν να περάσουν (για να «αποσύρουν» στη συνέχεια) στον αμέσως προηγούμενο νόμο για την 3η «αξιολόγηση». Σε κάθε περίπτωση, για το επόμενο διάστημα, στην πορεία για την 4η «αξιολόγηση» προβλέπεται σφοδρή κλιμάκωση, με παρεμβάσεις αναφορικά με την «αντιπροσωπευτικότητα των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων», το «ρόλο της διαιτησίας στις συλλογικές διαπραγματεύσεις», προκειμένου στη συνέχεια να παρθούν «όλα τα αναγκαία μέτρα», την «απλούστευση της εργατικής νομοθεσίας», μέσω της κωδικοποίησης των σχετικών νόμων σε «Κώδικα Εργατικού Δικαίου και Κώδικα Ρυθμίσεων Εργασίας» κ.ά.
  • Εναρξη των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, και για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, αλλά και προς τα ασφαλιστικά ταμεία για τους αυτοαπασχολούμενους. Το νέο μέτρο προωθείται στο πλαίσιο των «μεταρρυθμίσεων» του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων και μάλιστα χωρίς απολύτως καμία προστασία για την πρώτη κατοικία και βέβαια για το κεραμίδι της λαϊκής οικογένειας.
  • Διατάξεις στήριξης των τραπεζικών ομίλων κατά τη διαδικασία των πλειστηριασμών χρεωμένων επιχειρήσεων, αναβαθμίζοντας ακόμη περισσότερο τη θέση τους έναντι άλλων, όπως των εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία, των οφειλών προς εργαζόμενους κ.λπ. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, στα νέα δάνεια που θα χορηγούνται στο εξής οι τράπεζες θα έχουν την πρώτη θέση και μάλιστα για το 100% επί των εγγυήσεων και των υποθηκών, εξασφαλίζοντας πλήρως τα «νώτα» τους.

Δεδομένη είναι η επιτάχυνση των δικαστικών διαδικασιών, με στόχο βέβαια τη σύντμηση του χρονοδιαγράμματος για την κήρυξη των πλειστηριασμών, και μάλιστα χωρίς την έγκριση των δικαστηρίων. Σε αυτό το πλαίσιο, εκκινούν και οι διεργασίες αναφορικά με την «αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας» του υπάρχοντος νομικού πλαισίου περί «αφερεγγυότητας των νοικοκυριών», καθώς σύμφωνα με το «συμπληρωματικό μνημόνιο», με ορόσημο το Φλεβάρη του 2018, ο νόμος 3869/2010 (νόμος Κατσέλη) θα έχει τροποποιηθεί. Η «λύση» που προωθείται αφορά τη διαμόρφωση κάποιου «εξωδικαστικού μηχανισμού», ο οποίος και θα κρίνει, καταρχάς, το κατά πόσο πληρούνται οι προϋποθέσεις για την ένταξη σε καθεστώς «δικαστικής προστασίας», ζήτημα που μέχρι σήμερα βρίσκεται στην αρμοδιότητα του δικαστηρίου. Στη συνέχεια, και μόνο εφόσον δοθεί το «πράσινο φως», η υπόθεση θα πηγαίνει στο δικαστήριο.

  • «Επαναδιατυπώνεται» η υπάρχουσα νομοθετική ρύθμιση αναφορικά με την ταχύτερη εφαρμογή για τη μείωση του αφορολόγητου ορίου (από το 2019 αντί του 2020) σε περίπτωση που διαπιστωθούν «αστοχίες» στην εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού, με βάση και τη «γνωμοδότηση» που αναμένεται να κοινοποιήσει την άνοιξη φέτος η πλευρά του ΔΝΤ.
  • Ψηλά στην αντιλαϊκή ατζέντα βρίσκεται και το ζήτημα των προνοιακών επιδομάτων για τα λαϊκά νοικοκυριά, που βέβαια θα έχει και συνέχεια, στην πορεία για την 4η «αξιολόγηση». Ως «πρώτο πιάτο» έχουν ετοιμάσει τις «αλλαγές» στον τρόπο υπολογισμού των οικογενειακών επιδομάτων, και μάλιστα με μεγάλες μειώσεις για τα τρίτεκνα και πολύτεκνα λαϊκά νοικοκυριά.

Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από το όποιο χρονοδιάγραμμα, προβλέπονται «παρεμβάσεις» σε ό,τι αφορά επιδόματα στις «επιδοτήσεις μεταφορών». Για παράδειγμα, τα μειωμένα εισιτήρια στις αστικές συγκοινωνίες, τα στεγαστικά επιδόματα για τα νοίκια φτωχών λαϊκών νοικοκυριών, το επίδομα στέγασης των φοιτητών κ.ο.κ.

  • Για τη «βελτίωση του κατακερματισμένου συστήματος διαχείρισης των ταμειακών διαθεσίμων», προβλέπεται η ολόπλευρη μεταφορά των αποθεματικών που τυχόν διαθέτουν δημόσιοι οργανισμοί στον ενιαίο λογαριασμό που τηρείται στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα κατά παραγγελία του κεφαλαίου

Μεταξύ των αντιλαϊκών «προαπαιτούμενων» που περιλαμβάνει η τρίτη «αξιολόγηση», ξεχωρίζει το νέο χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα.

Η σχετική νομοθετική ρύθμιση που επιβάλλει νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργίας από τα συνδικάτα επιχειρήθηκε αρχικά να περάσει κυριολεκτικά... νύχτα, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να την καταθέτει ως τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο, που είχε περάσει ήδη από τη διαδικασία των κοινοβουλευτικών επιτροπών και ψηφιζόταν την επόμενη μέρα στην Ολομέλεια της Βουλής. Μετά την άμεση καταγγελία της άθλιας μεθόδευσης από το ΚΚΕ, την ανακοίνωση και οργάνωση αγωνιστικών κινητοποιήσεων από το ΠΑΜΕ και ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, η κυβέρνηση απέσυρε προσωρινά την αντεργατική τροπολογία, για να την ξαναφέρει μέσα στις επόμενες μέρες.

Η αντιδραστική νομοθετική ρύθμιση, που φέρνει η κυβέρνηση, βάζει νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργίας από τα πρωτοβάθμια εργατικά συνδικάτα, ορίζοντας ότι «ειδικά για τη συζήτηση και τη λήψη απόφασης κήρυξης απεργίας, απαιτείται η παρουσία τουλάχιστον του ενός δευτέρου (1/2) των οικονομικά τακτοποιημένων μελών». Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση υπερδιπλασιάζει τον αριθμό των εργαζομένων που απαιτείται προκειμένου η Γενική Συνέλευση ενός πρωτοβάθμιου σωματείου να προκηρύξει απεργία, αφού σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς, απαιτούνταν η πλειοψηφία από το 1/3 (στην πρώτη Γενική Συνέλευση) μέχρι το 1/5 (στην τρίτη Γενική Συνέλευση) των τακτοποιημένων οικονομικά μελών.

Με τον τρόπο αυτόν υλοποιείται μια πάγια απαίτηση του κεφαλαίου: Χαρακτηριστικά, μόλις ένα μήνα πριν την κατάθεση της κυβερνητικής τροπολογίας, ο ΣΕΒ απαίτησε για μια ακόμα φορά δημόσια την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στα «χαμηλά ποσοστά συμμετοχής εργαζομένων στις αποφάσεις για την κήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων».

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο, της υλοποίησης της στρατηγικής του κεφαλαίου, η ΝΔ έσπευσε να δηλώσει ανοιχτά ότι θα ψηφίσει την κυβερνητική ρύθμιση ενάντια στο απεργιακό δικαίωμα, διαμαρτυρόμενη μάλιστα για την προσωρινή απόσυρσή της...

Καθόλου τυχαία, η κυβέρνηση, με τη στήριξη των άλλων αστικών κομμάτων, χτυπάει την εργατική τάξη στο πρωτοβάθμιο επίπεδο οργάνωσης, μέσα στην επιχείρηση, εκεί δηλαδή που εκφράζονται πιο έντονα η εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία, οι απειλές και οι πιέσεις. Πρόκειται για μια ρύθμιση που ανοίγει ταυτόχρονα δρόμο για το χτύπημα της δυνατότητας κήρυξης απεργίας και από τα κλαδικά συνδικάτα, για μια επίθεση που δεν πρόκειται να αφήσει στο απυρόβλητο κανένα επίπεδο συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων.

Το χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος που φέρνει η κυβέρνηση, «κουμπώνει» με όλο το ήδη υπάρχον αντιαπεργιακό πλαίσιο:

-- Με τους περιορισμούς που θέτει εξαρχής ο συνδικαλιστικός νόμος 1264/1982, στη βάση των οποίων ήδη 9 στις 10 απεργίες κρίνονται παράνομες ή/και καταχρηστικές.

-- Με την έμμεση νομιμοποίηση της εργοδοτικής ανταπεργίας («λοκ άουτ»), με διάταξη που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ το καλοκαίρι του 2017.

-- Με τη διεύρυνση των λόγων που μια επιχείρηση μπορεί να επικαλεστεί για να απολύσει συνδικαλιστές, την οποία ψήφισε με άλλη διάταξη η ίδια κυβέρνηση, προσθέτοντας μεταξύ άλλων την «αδικαιολόγητη απουσία» του συνδικαλιστή πάνω από... 3 μέρες (!), καθιστώντας σχετικά εύκολο να στηθεί μια τέτοια κατηγορία από την εργοδοσία, ειδικά σε περιόδους αγωνιστικών κινητοποιήσεων.

Και το... αντιλαϊκό μενού έχει βέβαια συνέχεια, αφού η ψήφιση των μέτρων της τρίτης «αξιολόγησης» θα δώσει τη σκυτάλη στο «συμπληρωματικό μνημόνιο», στο πλαίσιο του οποίου περιλαμβάνεται η «κωδικοποίηση της εργατικής νομοθεσίας», η μονιμοποίηση δηλαδή όλων των αντεργατικών νόμων των τελευταίων ετών καθώς και το νέο χτύπημα στο δικαίωμα των Σωματείων και των Ομοσπονδιών να υπογράφουν Συλλογικές Συμβάσεις, με πρόσχημα τη λεγόμενη «αντιπροσωπευτικότητά» τους.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ