Από παλιότερη κινητοποίηση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Ναυτικής Εκπαίδευσης

Η ΠΕΜΕΝ σημειώνει ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση, η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, ενισχύουν το κεφάλαιο με πακτωλό δισεκατομμυρίων ευρώ, γκρεμίζουν τη Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση - Μετεκπαίδευση, διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις σε ναυτεργάτες, εκπαιδευτικό προσωπικό, ενισχύουν το σύγχρονο δουλεμπόριο καταργώντας τα συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα, συνδικαλιστική οργάνωση, ΣΣΕ, ΝΑΤ, Κοινωνική Ασφάλιση».

Επιπλέον, η ΠΕΜΕΝ αναφέρεται στη δήλωση του υφυπουργού Ναυτιλίας για τον συνεχώς μειούμενο προϋπολογισμό της Ναυτικής Εκπαίδευσης, αλλά και στο ενημερωτικό σημείωμα της «Ομάδας Εργασίας για την αναδιοργάνωση της Ναυτικής Εκπαίδευσης» του υπουργείου, όπου αναφέρεται ότι «λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες οικονομικής κρίσης, τις περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και τη μείωση - αναδιοργάνωση του Δημοσίου γενικότερα» προτείνεται η «Ιδιωτική Εκπαίδευση και Κατάρτιση». Μαζί με αυτά η ΠΕΜΕΝ παραθέτει την απάντηση που έδωσε το Δεκέμβρη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε Ερώτηση του Γ. Τούσσα, ευρωβουλευτή του ΚΚΕ. Στην απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - την οποία η ΠΕΜΕΝ χαρακτηρίζει πρόκληση για ναυτεργάτες και σπουδαστές που βλέπουν τις ναυτικές σχολές να καταρρέουν από την πολιτική της ΕΕ και των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων - αναφέρεται ότι το «Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Ταμείο παρέχει εκτεταμένη οικονομική συνεισφορά για τη ναυτιλιακή εκπαίδευση», κάνοντας λόγο για χρηματοδότηση 2007-2013, ύψους 41,5 εκατ. ευρώ, από τα οποία ήδη έχουν διατεθεί 16,6 εκατ. ευρώ, χώρια ότι σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή διατίθενται άλλα 20 εκατ. ευρώ για το διάστημα 2006-2011 για την εκπαίδευση και πιστοποίηση (σύμβαση STCW) των ανέργων ναυτεργατών. Και ρωτά η ΠΕΜΕΝ: «Ποιος λέει αλήθεια και ποιος λέει ψέματα;».

Η ΠΕΜΕΝ τονίζει ότι η ιδιωτικοποίηση της Ναυτικής Εκπαίδευσης συνδέεται με το πολυνομοσχέδιο της συγκυβέρνησης για την πλήρη άρση του καμποτάζ σε όλες τις κατηγορίες πλοίων και όλα μαζί στοχεύουν στη σύνθλιψη του συνόλου των ναυτεργατικών δικαιωμάτων, για την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία του κεφαλαίου.

Καλεί τους ναυτεργάτες να δώσουν την απάντησή τους και με τη μαζική τους συμμετοχή στην οργάνωση, προετοιμασία και περιφρούρηση της παναττικής απεργίας στις 17 Γενάρη.

«Η κυβέρνηση της μαύρης συμμαχίας των τριών κομμάτων οδηγεί ουσιαστικά σε διάλυση του Ινστιτούτου Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ)», σημειώνει σε ανακοίνωσή της για το θέμα η Εκτελεστική Γραμματεία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών. Η ανακοίνωση απευθύνεται στους φοιτητές και στους αποφοίτους των Γεωτεχνικών, Γεωλογικών Σχολών και τους Μηχανικούς Μεταλλείων και σε αυτήν υπογραμμίζεται:

«Συνεχίζοντας την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης, στα πλαίσια της υποχρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό και τη νέα καταιγίδα των απολύσεων μέσω εφεδρείας, βάζει στόχο: Να παραδοθεί η επιστημονική γεωλογική έρευνα στους ιδιώτες και τους μεγαλοεργολάβους. Η απορρόφηση του Ινστιτούτου από το Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΠΑΑ), που έχει μόνο 2 μόνιμους και 8 αποσπασμένους υπαλλήλους και την απομάκρυνση περίπου 200 έμπειρων εργαζομένων του ΙΓΜΕ συρρικνώνουν τη στοιχειώδη λειτουργία του.

Με την υποβάθμιση του ερευνητικού έργου στη βασική υποδομή, αλλά και στην εφαρμοσμένη έρευνα, στοχεύουν: στην ανεξέλεγκτη δραστηριότητα των εργολάβων (μεγάλα τεχνικά έργα, υδροδοτήσεις, περιβάλλον κ.λπ.) και να προωθούνται άμεσα και χωρίς εμπόδια οι παραχωρήσεις κρατικής περιουσίας (μεταλλείων, λατομείων κ.ά.) σε ιδιώτες - επενδυτές, αρπάζοντας δημόσιο πλούτο.

Από τη μία, δίνουν πεσκέσι τον τεράστιο σε αποθέματα ορυκτό πλούτο της χώρας, το νερό... και από την άλλη ξεπουλούν τη δημόσια έρευνα, δε θέλουν ένα ευρύ, έμπειρο καταρτισμένο επιστημονικό δυναμικό στην υπηρεσία των αναγκών του λαού. Στρώνουν το δρόμο δηλαδή, για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κερδοφορία των μονοπωλίων του κλάδου, με τραγικές συνέπειες για τις λαϊκές οικογένειες και το περιβάλλον.

Ο ορυκτός πλούτος και οι φυσικοί πόροι είναι λαϊκή περιουσία και δεν ανήκουν σε κανέναν. Ανήκουν στον ίδιο το λαό. Η εγκληματική πολιτική της συγκυβέρνησης - κεφαλαίου - ΕΕ οδηγεί 100άδες εργαζόμενους σε φτώχεια και ανεργία. Το μέλλον που ετοιμάζουν για το παιδί της λαϊκής οικογένειας που σπουδάζει είναι 592 ευρώ μηνιάτικο και εργασιακή περιπλάνηση μέχρι τα γεράματα!

Θέλουν τους απόφοιτους γεωλόγους, γεωτεχνικούς και μεταλλειολόγους, στη δουλειά για ένα κομμάτι ψωμί - ανεργία - και πάλι στη δουλειά για ένα κομμάτι ψωμί. Καμία αυταπάτη, καμία αναμονή. Κανείς μόνος του στην επίθεση που δεχόμαστε!

Απαιτούμε:

• Καμία απόλυση με την εφεδρεία στο προσωπικό. Οχι στη διάλυση του ΙΓΜΕ.
• Αναγκαίες προσλήψεις για την ενίσχυση και ανάπτυξη της δραστηριότητας του ΙΓΜΕ, σε όφελος της χώρας και του λαού και όχι των ιδιωτικών ομίλων.
• Ενιαίος δημόσιος φορέας που να ασχολείται με την έρευνα του ορυκτού πλούτου, τον έλεγχο των μεταλλευτικών παραχωρήσεων, τη μελέτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, τη διαχείριση των υδάτων, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το υπουργείο Παιδείας για την «πρόληψη και αντιμετώπιση του εκφοβισμού και της βίας στα σχολεία». Χτες, έγινε σχετική σύσκεψη της πολιτικής ηγεσίας με την Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (ΕΨΥΠΕ) και ανακοινώθηκαν μια σειρά «δράσεις». Η κυβέρνηση πατάει πάνω σε πραγματικά γεγονότα και προβλήματα (π.χ. κάποια ακραία κρούσματα ρατσιστικών συμπεριφορών, περιπτώσεις όπου εντοπίζεται ενδοοικογενειακή βία κ.τ.λ.), στρέφοντας αλλού, όμως, την αναζήτηση των αιτιών, ενώ παράλληλα «μπλέκει» σκοπίμως, γενικά τη βία με τις αγωνιστικές αντιδράσεις των μαθητών στα σχολεία, για τα εκρηκτικά προβλήματα που υπάρχουν.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση της υπουργού Παιδείας, Α. Διαμαντοπούλου, η οποία, μετά τη σύσκεψη, ισχυρίστηκε ότι «η σχολική βία είναι μια πραγματικότητα στα σχολεία, αλλά και "μήτρα" συμπεριφορών για την κοινωνία». Για τη «μήτρα» των προβλημάτων στα σχολεία, η υπουργός Παιδείας, βέβαια, δεν είπε κάτι, αφού θα έπρεπε, τότε, να οδηγηθεί σε μια τελείως διαφορετική προσέγγιση του θέματος...

Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση, εδώ και καιρό, επιδιώκει να «μπερδέψει» τα περιστατικά βίας στα σχολεία, η οποία έχει κοινωνικά αίτια και δεν προκύπτει έτσι γενικά κι αόριστα, με τις κινητοποιήσεις των μαθητών. Γνωρίζουν πολύ καλά πως μαθητές και γονείς είναι οργισμένοι με την βάρβαρη πολιτική, που εκφράζεται και στα σχολεία, με το σχολείο της «αγοράς», των φωτοτυπιών αντί για βιβλία, των επιχειρήσεων που είναι έτοιμες να καθοδηγήσουν απευθείας τη γνώση, τους εισαγγελείς και την αστυνομία που εκφοβίζουν μαθητές όταν αγωνίζονται, τα περιστατικά ασιτίας στα σχολεία.

Η κυβέρνηση φοβάται την έκρηξη των μαθητών και κυρίως φοβάται την οργανωμένη αντίδρασή τους, με τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Στην «εκστρατεία ενημέρωσης» και στα προγράμματα που ετοιμάζονται υπάρχουν «όροι» που μπορούν να ερμηνευτούν με διάφορους τρόπους. Ετσι, μαζί με την αντιμετώπιση του «ρατσισμού», τη «βία μέσα από το διαδίκτυο», την «παιδική εκμετάλλευση» υπάρχει και η «πρόληψη βίας» και η «διαχείριση συγκρούσεων», που μπορεί να ...εξηγηθεί όπως θέλει η κυβέρνηση, στοχεύοντας στους αγώνες των μαθητών. Δεν έκρυψαν ποτέ, άλλωστε, οι κυβερνώντες πως θεωρούν βία διάφορες μορφές πάλης, όπως η κατάληψη κ.ά.

Υπενθυμίζουμε, δε, πως έχει σταλεί εγκύκλιος στα σχολεία με το ίδιο πνεύμα, σχετικά με την «αποτύπωση καλών πρακτικών των σχολικών μονάδων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και της επιθετικότητας μεταξύ των μαθητών». Επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι το υπουργείο σκοπεύει να επεκτείνει την εφαρμογή των δράσεων «πρόληψης και αντιμετώπισης ενδοσχολικής βίας» στα προγράμματα που αφορούν σχολικές μονάδες που έχουν ενταχθεί σε Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας (σχολεία «ευπαθών ομάδων»). Εκεί φοβούνται περισσότερο την αντίδραση των μαθητών, αφού πλήττονται, συνήθως, περισσότερο απ' τη βάρβαρη πολιτική. Η απάντηση σε όλη αυτή την προπαγάνδα του υπουργείου Παιδείας είναι ο μαζικός συλλογικός αγώνας των μαθητών, για τη μόρφωση και το σχολείο που τους αξίζει.