ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οταν οι «προσωπικές απόψεις»...

Εμφανίστηκαν την Κυριακή τα πρόθυμα «παπαγαλάκια» στον Τύπο και επιχείρησαν να εμφανίσουν σαν «παραφωνία» και «προσωπική άποψη» τη δήλωση της Λ. Κατσέλη για τις ΔΕΚΟ ότι «αν μια επιχείρηση δε χρειάζεται την κλείνεις»... επιχειρώντας να συγκαλύψουν την πλήρη ταύτιση των εταίρων του δικομματισμού στις στρατηγικές πολιτικές επιλογές.

Δεν είναι η πρώτη φορά. Ανάλογης ...μεταχείρισης με την υπεύθυνη του Οικονομικού Τομέα του ΠΑΣΟΚ είχε τύχει και η υπεύθυνη Κατάρτισης του Προγράμματος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν στις 4/12/2007 - και ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ ξεδίπλωνε την αντιλαϊκή επιχείρησή της για το κλείσιμο της «Ολυμπιακής» - δήλωνε στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ: «Για να παίξει η Ολυμπιακή εταιρεία τον επόμενο ρόλο της, το ΠΑΣΟΚ λέει ότι πρέπει σε αυτή την εταιρεία βεβαίως να υπάρξει στρατηγική εταιρική σχέση και βεβαίως με διεθνή αερομεταφορέα και για να γίνει αυτό, πιθανόν να πρέπει να κλείσει, πιθανόν να μετεξελιχθεί»...

Οταν, λοιπόν, η κυβέρνηση της ΝΔ ψηφίζει το νομοσχέδιο για τις ΔΕΚΟ, που βάζει «ταφόπλακα» στα δικαιώματα των εργαζομένων, εντελώς ...τυχαία ένα κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ προτείνει κάποιες από αυτές να «κλείσουν». Οταν δε η ΝΔ δρομολογεί το κλείσιμο της «Ολυμπιακής», βρίσκει συμπαραστάτη της την υπεύθυνη του Προγράμματος του ΠΑΣΟΚ.

... συμπίπτουν με τις πολιτικές θέσεις

Για τα συγκροτήματα του Τύπου, βέβαια, που στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ, όλα αυτά αποτελούν «προσωπικές απόψεις»! Πώς αλλιώς θα μπορούσαν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού ότι δήθεν το ΠΑΣΟΚ... «παλεύει» για το δημόσιο έλεγχο των ΔΕΚΟ. Με ποιο τρόπο θα κρύψουν ότι οι «παραφωνίες» δεν είναι και τόσο... «προσωπικές απόψεις», αλλά η σταθερή και αταλάντευτη πολιτική θέση του ΠΑΣΟΚ υπέρ του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

Μια θέση την οποία γνωρίζουν πολύ καλά και η Λ. Κατσέλη και η Α. Διαμαντοπούλου και το «όλον ΠΑΣΟΚ», αφού είναι στελέχη του κόμματος που το 2004 στο πρόγραμμά του ζητούσε την ψήφο του ελληνικού λαού, πανηγυρίζοντας γιατί: «Τα τελευταία χρόνια είχαμε ακολουθήσει "επιθετική" πολιτική στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων, τόσο στις μετοχοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων όπως ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, η ΔΕΗ, η ΕΧΑΕ, τα ΕΛΠΕ κλπ. όσο στις ιδιωτικοποιήσεις, όπως για παράδειγμα με την Ιονική Τράπεζα, την ΕΤΒΑ, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τη Διώρυγα της Κορίνθου κλπ.»...

Επανάληψη των υποσχέσεων

Η κατασκευή νέου νοσοκομείου στην Κομοτηνή, που είχε ανακοινωθεί και προεκλογικά το 2007, αποφασίστηκε πρόσφατα σε σύσκεψη στο υπουργείο Υγείας στην οποία μετείχαν οι υπουργοί Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, Παιδείας Ευριπίδης Στυλιανίδης -εκλέγεται άλλωστε στο Νομό Ροδόπης - και πλήθος παραγόντων της κυβέρνησης και της περιοχής.

«Η κατασκευή νέου νοσοκομείου αποτελεί αίτημα δεκαετιών των κατοίκων της περιοχής και δέσμευση της κυβέρνησης, και ήδη ελήφθησαν οι αποφάσεις, ώστε να ξεκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες για την ανέγερσή του», αναφέρεται στο δελτίο Τύπου του υπουργείου.

Πόσα τέρμινα - κατά τα ελληνικά ειωθότα - θα χρειαστούν για να κατασκευαστεί και για να μπει σε πλήρη λειτουργία το νοσοκομείο, δεν αναφέρονται στην ανακοίνωση. Αλλωστε δεν ασχολήθηκαν με... λεπτομέρειες. Αυτές αφορούν τις εκρηκτικές ανάγκες των κατοίκων της Ροδόπης που ταλαιπωρούνται και στην ώρα της ανάγκης από τις ανεπάρκειες του παλιού νοσοκομείου.

Ποιους καταγγέλλουν;

Σε δεινή θέση, αν όχι σε απόγνωση, θα πρέπει να έχουν οδηγηθεί εσχάτως οι κυβερνώντες, στην προσπάθειά τους να πείσουν ότι στο επίκεντρο της πολιτικής τους για τις πρώην ΔΕΚΟ, είναι δήθεν το «κοινωνικό σύνολο» και οι «Ελληνες φορολογούμενοι». Αφού εξάντλησαν τα πολύ μπαγιάτικα ...επιχειρήματα των προκατόχων τους του ΠΑΣΟΚ για τις «ζημιογόνες ΔΕΚΟ» και τα «μισθολογικά ρετιρέ», τώρα άρχισαν οι ίδιοι να ...αποκαλύπτουν και σκάνδαλα σε διάφορους δημόσιους Οργανισμούς και Επιχειρήσεις (ΟΣΕ, ΗΛΠΑΠ κλπ.). Μα καλά, οι κυβερνώντες τρελάθηκαν και ξαφνικά άρχισαν να καταγγέλλουν τους εαυτούς τους για την πολιτική που εφαρμόζουν, η οποία «παράγει» ζημιογόνες ΔΕΚΟ, μισθολογικά ρετιρέ και σκάνδαλα; Προφανώς και δεν τρελάθηκαν. Απλά βαυκαλίζονται ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούν να εξασφαλίζουν τη συναίνεση της λεγόμενης κοινής γνώμης στην εφαρμογή της σκληρής αντεργατικής πολιτικής στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

«Ενοποιήσεις» συρρίκνωσης δικαιωμάτων

Συνεχίζοντας την προπαγάνδα που προηγήθηκε της ψήφισης του 3655/2008 (νόμος Πετραλιά), η κυβέρνηση επιχειρεί να παρουσιάσει σαν «σωτήριες» για το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης τις ενοποιήσεις των 133 Ταμείων και κλάδων, η πρώτη φάση των οποίων ολοκληρώθηκε την 1η του Αυγούστου. Σύμφωνα με όσα προβλέπει ο αντιασφαλιστικός νόμος, 23 Ταμεία και κλάδοι εντάχθηκαν σε 5 Ταμεία, για να ακολουθήσει την 1η του Οκτώβρη η ενοποίηση όλων των Ταμείων και κλάδων σε 13 συνολικά Ταμεία, με στόχο να εξισωθούν προς τα κάτω τα ασφαλιστικά δικαιώματα του συνόλου των εργαζομένων.

Πείρα από ανάλογες ενοποιήσεις Ταμείων υπάρχει, με χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα των τραπεζοϋπαλλήλων. Η ένταξη του Ταμείου αλληλοβοήθειας των εργαζομένων της πρώην Τράπεζας Πίστεως στο Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων (ΕΤΑΤ), κατ' εφαρμογή του νόμου 3371/05 της ΝΔ, που εξειδικεύει στον κλάδο των τραπεζοϋπαλλήλων τον αντιασφαλιστικό νόμο 3029/02 του ΠΑΣΟΚ, οδηγεί σε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κατά επτά χρόνια για τους άντρες και από 12 έως και 22 χρόνια για τις γυναίκες, με μεγάλη μείωση των συντάξιμων αποδόχων για τους μετά το 1993 ασφαλισμένους.

Ανάλογες συνέπειες προαναγγέλλουν οι εργαζόμενοι που τώρα βρίσκονται στη δίνη της ενοποίησης. Την ίδια ώρα, σύμφωνα με στοιχεία που επεξεργάστηκαν οι εργαζόμενοι στους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης, σαν συνέπεια των ενοποιήσεων, τα οργανικά ελλείμματα των μεγάλων Ταμείων (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, κλάδος Υγείας ΟΓΑ, ΤΑΠ-ΟΤΕ κ.ά.) θα διαμορφωθούν στο τέλος του 2008 στα 4,6 δισ. ευρώ, με μέση ετήσια αύξηση 1,4 δισ. ευρώ, η αύξηση στις δαπάνες για φαρμακευτική περίθαλψη από το 2003 (1,562 δισ. ευρώ) μέχρι το τέλος του 2008 (3,9 δισ. ευρώ) θα φτάσει το 150% και η εισφοροδιαφυγή το 2008 θα ζημιώσει το σύνολο των Ταμείων κατά 6,8 δισ. ευρώ.

Στο φόντο των αντιδραστικών ενοποιήσεων προχωρούν και τα άλλα μέτρα που προβλέπει ο νόμος 3655/2008, όπως η κατάργηση των λεγόμενων «πρόωρων» συντάξεων, η «εθελούσια» αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 68 από τα 67 που θέσπισε το ΠΑΣΟΚ, το χτύπημα στη μητρότητα, η αύξηση από τα 50 στα 100 των ελάχιστων αναγκαίων ενσήμων για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Σε όλα τα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και η νέα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος που ετοιμάζει η κυβέρνηση, στο όνομα της δημιουργίας ενός Κεφαλαίου Αλληλεγγύης των Γενεών, που θα αξιοποιηθεί μετά το 2019.

Στη βάση όλων των παραπάνω οι εργαζόμενοι έχουν μια και μόνη επιλογή: Με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και με επιθετικά αιτήματα, να παλέψουν για την ανατροπή όλων των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Να καταδικάσουν συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική και των δυο αυτών κομμάτων. Αλλά και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που με αφορμή την ανακοίνωση της πρώτης φάσης των ενοποιήσεων εγκάλεσε την κυβέρνηση ότι προχωράει χωρίς αναλογιστικές μελέτες (!), συμβάλλοντας στη συγκάλυψη του πραγματικού περιεχομένου των συγχωνεύσεων.