ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 5 Ιούνη 2011
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
Ο αγώνας του τυνησιακού λαού συνεχίζεται

Εμπειρίες από πρόσφατη αποστολή στην Τυνησία

Με συνεχείς διαδηλώσεις, ο τυνησιακός λαός πιέζει τη «μεταβατική» κυβέρνηση να υλοποιήσει μικρά βήματα αλλαγών
Με συνεχείς διαδηλώσεις, ο τυνησιακός λαός πιέζει τη «μεταβατική» κυβέρνηση να υλοποιήσει μικρά βήματα αλλαγών
O Μπεν Αλι έφυγε, αλλά το καθεστώς παραμένει στη θέση του. Οπως και οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που το στήριζαν και τώρα στηρίζουν τη «μετάβαση» και τα συμφέροντα που απομυζούσαν τον τυνησιακό λαό και τώρα επιδιώκουν να συνεχίσουν να πράττουν το ίδιο. Αυτό επισημάνθηκε σε όλες τις επαφές που έγιναν στην Τυνησία, στο πλαίσιο επίσκεψης που πραγματοποίησε ευρωκοινοβουλευτική αντιπροσωπεία, στην οποία συμμετείχε ο Γ. Τούσσας, ευρωβουλευτής του ΚΚΕ και μέλος της ΚΕ. Μετά την εκδίωξη Μπεν Αλι από την εξουσία, τα ηνία ανέλαβε μια «μεταβατική» κυβέρνηση, που από τους περισσότερους συνομιλητές μας χαρακτηρίστηκε «συνέχεια» του καθεστώτος, καθώς ακολουθεί την ίδια καταστροφική, για τη χώρα, οικονομική πολιτική.

Από την άλλη πλευρά, έχει συσταθεί η «Ανώτατη Επιτροπή - Haute Instance», η οποία αποτελείται από 170 μέλη, που εκπροσωπούν τα κόμματα που έχουν δημιουργηθεί μέχρι στιγμής (συνολικά 65) και μαζικούς φορείς, τις συνδικαλιστικές ενώσεις. Η Επιτροπή, μέσα από ξεχωριστές ομάδες εργασίας, απεργάζεται τον τρόπο, με τον οποίο η χώρα θα πραγματοποιήσει τις πρώτες εκλογές τής μετά Μπεν Αλι εποχής. Ηδη η αντιπαράθεση είναι αρκετά έντονη.

Το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Τυνησίας, αλλά και πολλά κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστερά κόμματα και μαζικές οργανώσεις εκτιμούν ότι η διενέργεια εκλογών στις 24 του Ιούλη, όπως έχει προαναγγελθεί, δεν παρέχει τον απαραίτητο χρόνο στα νέα κόμματα να οργανωθούν, να δημοσιοποιήσουν τη θέση τους, να την καταστήσουν γνωστή στο λαό και γενικότερα να διασφαλιστεί το αδιάβλητο και η αξιοπιστία των εκλογών.

Η ημερομηνία, στην οποία επιμένει, παρά την αρχική άρνηση της «μεταβατικής» κυβέρνησης, η εκλογική επιτροπή της «Haute Instance» είναι η 16η Οκτωβρίου. Υπογραμμίζει ότι σε αντίθετη περίπτωση κερδισμένα θα εξέλθουν μόνο όσα κόμματα είναι, ήδη, πολύ καλά οργανωμένα και διαθέτουν χρήματα, δηλαδή τα κόμματα που υπήρχαν και υπό το καθεστώς Μπεν Αλι, καθώς και το ίδιο το κόμμα του, το οποίο, μετά την διάλυσή του, έχει απορροφηθεί από άλλες παρατάξεις, αλλά και το ισλαμικό κόμμα, το οποίο διέθετε, ως είθισται, φιλανθρωπικά δίκτυα στη χώρα κατά το πρότυπο των Αδελφών Μουσουλμάνων.

Η διαρκώς αυξανόμενη επιρροή του ισλαμικού κόμματος «Ennahdha», το οποίο σχεδόν ανοιχτά υποστηρίζεται με μεγάλα χρηματικά ποσά από χώρες του Κόλπου, τη Σαουδική Αραβία αλλά και από το κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν στην Τουρκία. Μάλιστα, με βάση πληροφορίες, το τουρκικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης προσέφερε στο «Ennahdha» όλη την υποδομή που διαθέτει σε χώρες της Ευρώπης όπου ζουν Τούρκοι μετανάστες, για να μπορέσουν οι Τυνήσιοι ισλαμιστές να κάνουν προεκλογική εκστρατεία μεταξύ των εκεί Τυνήσιων μεταναστών!

Κοινό σημείο της καταγγελίας που εξέφρασαν οι εκπρόσωποι των κομμάτων και των μαζικών οργανώσεων ο εγκληματικός τρόπος αντιμετώπισης των προσφύγων από την ΕΕ και τις αστικές κυβερνήσεις: «Μας χωρίζει η ίδια θάλασσα. Είμαστε γείτονες εδώ και αιώνες. Δεν μπορεί η ΕΕ να επιτρέπει τη μετακίνηση κεφαλαίων, με καταστροφικές συνέπειες για τους λαούς μας, και να πνίγουν στη θάλασσα της Μεσογείου Τυνήσιους, Λίβυους μετανάστες και πρόσφυγες. Δεν είμαστε σκουπίδια», τόνιζαν οι συνομιλητές μας.

Το καθεστώς είναι πάντα εδώ και διεκδικεί επάνοδο στην εξουσία

«Εξαιρετικά κρίσιμη» χαρακτήρισαν την τρέχουσα χρονική περίοδο, όσον αφορά στη διαδικασία που άρχισε με την αποχώρηση Μπεν Αλι, οι συνδικαλιστές της Γενικής Ενωσης Τυνήσιων Εργατών που μας συνάντησαν στα γραφεία τους στην πόλη Ρεντάγιεφ. Λίγα χιλιόμετρα από την Αλγερία, η Ρεντάγιεφ είναι η «πρωτεύουσα» της περιοχής των ορυχείων φωσφόρου στην επαρχία Γκάφσα. Τοιχογραφίες με εργάτες στα ορυχεία κοσμούν την είσοδο της πόλης με τους χωμάτινους δρόμους, τα μικρά σπίτια, τους μαύρους λοφίσκους φωσφόρου, τις εγκαταστάσεις των ορυχείων και την έρημο. Η ένδεια είναι διάχυτη. Αλλά όπως αποδείχτηκε από τη συνέχεια του οδοιπορικού μας, η Ρεντάγιεφ δεν ήταν απαραίτητα η πιο ακραία έκφρασή της.

Η Γκάφσα είναι η επαρχία όπου το 2008 πραγματοποιήθηκαν οι πρώτες μεγάλες απεργίες και κινητοποιήσεις εργατών υπό τον Μπεν Αλι, οι οποίες επεκτάθηκαν και σε άλλες εργατικές περιοχές της χώρας. Φυσικά, καταπνίγηκαν βίαια, με φυλακίσεις, διωγμούς, αίμα, αλλά, όπως τονίζουν, έβαλαν και αυτές το πετραδάκι τους στις φετινές εξελίξεις.

Εκτιμώντας ότι τα αποτελέσματα της όλης αυτής διαδικασίας που έχει ξεκινήσει δεν είναι διόλου βέβαιο ότι θα είναι θετικά για τους Τυνήσιους εργαζομένους και το λαό, οι συνδικαλιστές επεσήμαναν ότι το σημαντικότερο πρόβλημα είναι ότι τα στοιχεία του παλιού καθεστώτος έχουν στη διάθεσή τους πολλά χρήματα, διαθέτουν οργανωμένα δίκτυα και συνεχίζουν να δρουν με πολλές μεθόδους και προσωπεία. Ενδεικτικό είναι π.χ. ότι από τα, περίπου, 65 κόμματα που έχουν δημιουργηθεί μετά την αποχώρηση Μπεν Αλι, τα 15 αποτελούν τμήμα του καθεστώτος.

«Θέλουν να προκαλέσουν εμφύλιο πόλεμο, αναταραχή, ανασφάλεια προκειμένου να εμφανιστούν, με τα νέα ονόματα και τα προσωπεία τους, ως εγγυητές της τάξης και της σταθερότητας. Αξιοποιούν για τους σκοπούς τους τα πάντα: την τρομοκρατία, τις διώξεις, τις φυλακίσεις, τις δολοφονίες εργατών και έχουν τα υλικά μέσα για να προωθήσουν τα σχέδιά τους», σημείωσαν. Ο στρατός, η αστυνομία και γενικότερα οι κατασταλτικοί μηχανισμοί είναι σε κεντρικά σημεία στις πόλεις και στους κεντρικούς άξονες του οδικού δικτύου της Τυνησίας.

Από την άλλη πλευρά, δηλαδή από την πλευρά του τυνησιακού λαού και όσων συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις κατά του Μπεν Αλι, δεν υπάρχει αντίστοιχη οργάνωση, συνεχίζουν οι συνδικαλιστές της Ρεντάγιεφ, ακόμη και για τις πιο μικρές μετακινήσεις προκειμένου να μιλήσουν με εργάτες σε άλλες πόλεις.

Κατά τα άλλα, επεσήμαναν τρία ακόμη στοιχεία που διαμορφώνουν τα κύρια «μέτωπα», στα οποία η Γενική Ενωση Εργατών δίνει την «μάχη». Το πρώτο είναι να ενισχύσει το επίπεδο της ταξικής συνείδησης της νεολαίας, η οποία συμμετείχε μαζικά και δυναμικά στις διαδηλώσεις, αλλά δεν έχει καμία πείρα αγώνων και πολιτικής, με αποτέλεσμα να μην μπορεί ακόμη, σε μεγάλο ποσοστό, να συνδέσει το δίκαιο αίτημά της για δουλειά, μεροκάματο και αξιοπρέπεια με την πάλη για την ανατροπή του πολιτικού συστήματος, για αλλαγή εξουσίας.

Το δεύτερο είναι το ότι στην Τυνησία ο χαμηλότερος μισθός ενός εργάτη 150 ευρώ είναι ο καλύτερος που θα μπορούσε να κερδίσει ένας επιστήμονας. Οι απόφοιτοι Πανεπιστημίων (σε 700.000 υπολογίζονται οι άνεργοι πτυχιούχοι) και οι αγρότες, εξαιτίας της λεηλασίας της τυνησιακής παραγωγής από τις πολυεθνικές, οι οποίες είχαν υπογράψει προνομιακές συμφωνίες με το καθεστώς Μπεν Αλι, είναι αυτοί που βρίσκονται στη χειρότερη μοίρα, τόνισαν οι συνδικαλιστές της Γενικής Ενωσης Τυνήσιων Εργατών. Κατά τη γνώμη τους, η κατάσταση αυτή εξηγεί και το μικρό, σε σχέση με το συνολικό αριθμό τους, ποσοστό των εργατών που συνδικαλίζονται, αντιλαμβάνονται την ταξική τους θέση και κατ' επέκταση συμμετείχαν και στις τελευταίες κινητοποιήσεις.

Το τρίτο στοιχείο είναι ότι επιβιώνει το αναχρονιστικό σύστημα των φυλών, στη βάση των οποίων ο λαός διχάζεται. Οι φυλές καθορίζουν ακόμη και την καθημερινότητα των μελών τους και φυσικά οι επικεφαλής τους ήταν προνομιακοί συνομιλητές του καθεστώτος Μπεν Αλι και των πολυεθνικών που εκμεταλλεύονται τον πλούτο της χώρας. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, αναφέρθηκε στη συζήτηση το ότι προσφάτως «άνοιξαν» περίπου 100 θέσεις εποχιακής εργασίας στα ορυχεία και το συνδικάτο συνέταξε έναν κατάλογο με προτεινόμενους με γνώμονα την οικονομική κατάσταση της κάθε οικογένειας. Εντούτοις, δεν έγινε δεκτός γιατί πρότεινε άτομα από όλες τις φυλές, κάτι που η κάθε φυλή δεν δέχτηκε για τα μέλη της με αποτέλεσμα να προτιμήσουν τη φτώχεια!

Ολοκληρώνοντας τη συνάντηση, οι συνδικαλιστές ζήτησαν την αλληλεγγύη των λαών και των εργαζομένων της Ευρώπης, καθιστώντας σαφές ότι ένα πολύ καλό πρώτο βήμα θα ήταν να γνωστοποιηθεί στον κόσμο ότι «δεν έχει αλλάξει ακόμη τίποτε ριζικά στην Τυνησία και θα πρέπει να συνεχιστεί ο αγώνας με κάθε μέσο».

Η υποκρισία των Ευρωπαίων και Αμερικανών ιμπεριαλιστών

«Η ΕΕ είναι ιμπεριαλιστική ένωση του κεφαλαίου. Η στάση της ΕΕ, η οποία δήθεν χαιρετίζει ως "επανάσταση" τις λαϊκές κινητοποιήσεις στην Τυνησία είναι εξοργιστικά υποκριτική, γιατί η πολιτική της, που γονάτισε τόσα χρόνια τον τυνησιακό λαό και παραμένει ίδια και απλώς τώρα συνεργάζονται με άλλα πρόσωπα» τόνισε στη συνάντηση που είχε με τον Γ. Τούσσα, ευρωβουλευτή του ΚΚΕ και μέλος της ΚΕ, αντιπροσωπεία του Πατριωτικού Δημοκρατικού Εργατικού Κόμματος. Ο τυνησιακός και ο ελληνικός λαός υποφέρουν από την ίδια δικτατορία, από αυτήν των Βρυξελλών, υπογράμμισαν φέρνοντας ως παράδειγμα τη «συμφωνία οικονομικής συνεργασίας» που είχε υπογράψει το προηγούμενο καθεστώς με την ΕΕ, η οποία ήταν καταστροφική για όλους τους τομείς της τυνησιακής οικονομίας, για τη βιομηχανία, τη γεωργία, για το δημόσιο τομέα.

Θύμισαν, επίσης, ότι ο τελευταίος προϋπολογισμός που κατέθεσε ο Μπεν Αλι έθετε ως στόχο το έλλειμμα να μειωθεί στο 2,6%, δηλαδή λιγότερο από το όριο που τίθεται στις χώρες της ΕΕ. Και μάλιστα περίπου το 37% του προϋπολογισμού αυτό εκτιμάται ότι θα πρέπει να χορηγηθεί για την εξυπηρέτηση του δανείου.

Η πολιτική σκηνή στην Τυνησία, σημειώνει το Πατριωτικό Δημοκρατικό Κόμμα, είναι ακόμη «υπό διαμόρφωση», επισημαίνοντας το ρόλο του κόμματος «Ennahdha», το οποίο στηρίζεται κυρίως από αστικά στρώματα, εμπόρους, ιδιοκτήτες μεγάλων κομματιών γης. Εννοείται ότι δεν έχει πρόβλημα με τον ιμπεριαλισμό, και μάλιστα στελέχη του είχαν συναντήσεις στην Ευρώπη αλλά έφτασαν και μέχρι την Ουάσιγκτον για να δώσουν διαβεβαιώσεις συνεργασίας. Τάσσεται υπέρ της φιλελεύθερης οικονομίας, και, ακόμη και αν δεν το ομολογεί ακόμη, θεωρεί ότι η νομοθεσία θα πρέπει να απορρέει από τη σαρία...

Το Πατριωτικό Δημοκρατικό Κόμμα Τυνησίας είναι της άποψης ότι «όπως από κοινού οι καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης αλλά και οι ΗΠΑ προσπαθούν να διατηρήσουν την εκμετάλλευση που έχουν επιβάλει στους λαούς μας, έτσι και τα ΚΚ της περιοχής, θα πρέπει να συνεργαστούν στην εντελώς αντίθεση κατεύθυνση: να ανατρέψουν αυτήν την πολιτική». Σε νέο μέτωπο πάλης που είναι σύμφυτο και με την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη φαίνεται ότι θα αναδειχθεί και ο αγώνας ενάντια στην οποιαδήποτε ανάπτυξη ξένων στρατευμάτων στην Τυνησία, με πρόσχημα και στόχο την επέμβαση και χερσαίων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη γείτονα χώρα, προοπτική στην κατεύθυνση της οποίας πιέζουν, οι ΗΠΑ και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως η Γαλλία ή η Βρετανία.


Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

Ζωές στην έρημο

Τραγική η κατάσταση στους προσφυγικούς καταυλισμούς

Αποψη του προσφυγικού καταυλισμού Σούσα, στο Ρας Ατζντίρ, πριν τις σοβαρές καταστροφές από τις συγκρούσεις μεταξύ εγκλωβισμένων προσφύγων και την πυρπόληση μεγάλου μέρους σκηνών
Αποψη του προσφυγικού καταυλισμού Σούσα, στο Ρας Ατζντίρ, πριν τις σοβαρές καταστροφές από τις συγκρούσεις μεταξύ εγκλωβισμένων προσφύγων και την πυρπόληση μεγάλου μέρους σκηνών
Οκτώ χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Λιβύη. Στη μεθόριο του Ρας Ατζντίρ. Η άμμος στροβιλίζεται από τον έντονο άνεμο και κατακλύζει τα πάντα: τη μύτη, τα μάτια, το στόμα. Την αναπνέεις και τη μασάς. Εκεί, δεξιά και αριστερά, μιας ατελείωτης ευθείας, στην έρημο, που φάνει μέχρι εκεί που πάει το βλέμμα, έχουν στηθεί χιλιάδες σκηνές. Είναι οι τρεις από τους πέντε προσφυγικούς καταυλισμούς που φιλοξένησαν και φιλοξενούν χιλιάδες ψυχές: όλους εκείνους που για να γλιτώσουν από τις βόμβες της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη γειτονική Λιβύη και τις συγκρούσεις που τη συνοδεύουν, αναζήτησαν καταφύγιο στη γειτονική Τυνησία και συνολικά υπολογίζονται, από το Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, σε περισσότερους από 398.000 ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους άνδρες, ξένους εργάτες αλλά και Λίβυους.

Στο Ρας Ατζντίρ, οι πρώτες μέρες της μεγάλης φυγής περιγράφονται με τραγικά χρώματα από τους υπευθύνους των τριών καταυλισμών: έναν, μικρότερης δυναμικότητας, που στήθηκε από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, έναν που λειτουργεί ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός και έναν τρίτο, τον μεγαλύτερο υπό την επωνυμία Σούσα, που λειτουργεί ο ΟΗΕ. Τους πρόσφυγες υποδέχονταν Τυνήσιοι νοσηλευτές (σαν διασώστες) και μετά την παροχή πρώτων βοηθειών και την αξιολόγηση της υγείας τους (κάτι που σταμάτησε το ξέσπασμα επιδημιών χολέρας, τύφου κ.ά.) μοιράζονταν στους καταυλισμούς που βρίσκονται υπό τη διαρκή επίβλεψη του τυνησιακού στρατού. Καταλυτική υπήρξε η συνεισφορά των ίδιων των Τυνήσιων που έσπευσαν να προσφέρουν ό,τι μπορούσαν καθημερινά και μάλιστα αρκετοί δέχτηκαν να φιλοξενήσουν οικογένειες προσφύγων στα σπίτια τους.

Ορισμένοι πρόσφυγες, κυρίως εργάτες από την Ασία, επέστρεψαν γρήγορα στην πατρίδα τους μετά από παρέμβαση των κυβερνήσεών τους. Εντούτοις, οι Λίβυοι υπήκοοι αλλά και υπήκοοι, κυρίως, από τη Σομαλία, την Ερυθραία, και την Ακτή Ελεφαντοστού, εγκλωβίστηκαν στους καταυλισμούς καθώς ζητούν να τους δοθεί καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα, επιμένοντας ότι αν επιστρέψουν στις πατρίδες τους κινδυνεύει η ζωή τους. Παράλληλα, όπως εξηγούν μέλη οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στους καταυλισμούς, η καθημερινή συμβίωση ανθρώπων με διαφορετική κουλτούρα, θρησκεία και οικογενειακή κατάσταση, οι οποίοι, συνολικά, βρίσκονται υπό κατάσταση μεγάλου στρες, δεν είναι διόλου εύκολη. Τα περιστατικά έντασης μέχρι και συγκρούσεων πολλά.

Το πλέον πρόσφατο και σοβαρότερο σημειώθηκε, μόλις δύο 24ωρα, μετά την επίσκεψή μας στο Ρας Ατζντίρ. Ενας καβγάς μεταξύ προσφύγων πήρε διαστάσεις, βγήκαν μαχαίρια, σκηνές πυρπολήθηκαν και τουλάχιστον 5 πρόσφυγες σκοτώθηκαν ενώ δεκάδες τραυματίστηκαν. Ακολούθησαν τουλάχιστον δύο ημέρες έντασης καθώς οι πρόσφυγες για να διαμαρτυρηθούν για το τέλμα που υπάρχει στις αιτήσεις τους να μην επιστρέψουν στις χώρες τους και ν' αναζητήσουν αλλού δουλειά, έθεσαν σε ομηρία το προσωπικό και απέκλεισαν το δρόμο, που αποτελεί κύρια εμπορική αρτηρία ανάμεσα σε Λιβύη και Τυνησία, πυροδοτώντας σειρά αντιδράσεων στην τυνησιακή περιοχή Μπεν Γκουερντιάν, η οποία έχει υποστεί σοβαρές οικονομικές απώλειες από την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη γείτονα χώρα. Σημειώθηκαν νέες συγκρούσεις κατά τις οποίες σκοτώθηκαν τουλάχιστον άλλοι δύο πρόσφυγες ενώ ο καταυλισμός Σούσα, ο οποίος είχε δυνατότητα φιλοξενίας περισσοτέρων των 18.000 ανθρώπων και ο ΟΗΕ στόχευε να τον μετατρέψει σε σταθερό προκειμένου να μπορεί ν' ανταποκριθεί σε νέο προσφυγικό τσουνάμι, καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς με εκατοντάδες πρόσφυγες να βρίσκονται πλέον διάσπαρτοι στην έρημο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΥΣΣΑΣ
Το ΚΚΕ θα συμβάλει στην αντιιμπεριαλιστική - αντικαπιταλιστική πάλη

Συνοψίζοντας τις εμπειρίες από το ταξίδι στην Τυνησία, ο Γιώργος Τούσσας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής του Κόμματος σημείωσε:

«Η Τυνησία αποτελεί πεδίο των έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών μεταξύ ΗΠΑ, ΕΕ και των δυναμικά αναπτυσσόμενων χωρών Κίνας, Ρωσίας κ.ά. για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την εκμετάλλευση των λαών στην ευρύτερη περιοχή. Ωριμάζουν συνθήκες όξυνσης της ταξικής πάλης. Το ΚΚΕ συμβάλλει με την ενίσχυση της διεθνιστικής του αλληλεγγύης για την ενδυνάμωση της αντιιμπεριαλιστικής - αντικαπιταλιστικής πάλης της εργατικής τάξης της Τυνησίας γενικότερα της πάλης των λαών για τη Λαϊκή Εξουσία».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ