Αποκαλυπτικά τα όσα προβλέπει για τη νέα τιμολογιακή πολιτική των ΕΥΔΑΠ - ΕΥΑΘ το «στρατηγικό σχέδιο» της «Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ» για την περίοδο 2018 - 2022
Αυτό αναφέρει το «στρατηγικό σχέδιο» της «Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ» (ΕΕΣΥΠ) για την περίοδο 2018 - 2022. Πρόκειται για το σχεδιασμό που ξεδιπλώνει το λεγόμενο «υπερταμείο» για τις ιδιωτικοποιήσεις, το οποίο, με τη σειρά του, συγκαταλέγεται στις αντιλαϊκές παρεμβάσεις και τις αναδιαρθρώσεις που πέρασε η σημερινή κυβέρνηση στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου.
Ο κεντρικός άξονας, σε ό,τι αφορά τη διαχείριση των κρατικών πακέτων σε όλες τις εταιρείες, αφορά στη «βελτίωση» των οικονομικών δεικτών, στην αύξηση των μερισμάτων και των εσόδων τους και βέβαια στην κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων και της «αξιοποίησης» της κρατικής περιουσίας, με κριτήριο το κέρδος.
Τα πάντα υποτάσσονται στη στρατηγική ανάκαμψης των επιχειρηματικών ομίλων και στην προσέλκυση «επενδυτών», ενώ σε κάθε περίπτωση η επιχείρηση «βελτίωσης των οικονομικών επιδόσεων», δηλαδή των κερδών για τους μεγαλομετόχους (κράτος και ιδιώτες), σηματοδοτεί νέες ανατιμήσεις σε βασικά αγαθά, όπως είναι το νερό.
Με βάση Κοινή Υπουργική Απόφαση (του 2017), η κατάρτιση των τιμολογίων ύδρευσης μέσα στο α' εξάμηνο του 2018 θα ακολουθεί «κοινές αρχές» για την «ανάκτηση του συνολικού κόστους», στο οποίο μάλιστα περιλαμβάνουν και τα περιθώρια κέρδους των μετόχων (κράτους και ιδιωτών).
Σε αυτό το φόντο, και ενώ τα λαϊκά στρώματα έχουν ήδη χρυσοπληρώσει τις υποδομές, τόσο μέσω του κρατικού προϋπολογισμού όσο και απευθείας, μέσω των τιμολογίων που χρεώνουν οι εταιρείες ύδρευσης, έρχεται η κυβέρνηση να προσθέσει σειρά νέων ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στην εμπορευματοποίηση του νερού, για τη δημιουργία «αξίας» και για την προσαύξηση των κερδών των μετόχων.
Ενα τέτοιο κριτήριο αφορά στο «κόστος ευκαιρίας του επενδυμένου κεφαλαίου» και προβλέπει την κάλυψη του «διαφυγόντος κέρδους», που θα μπορούσε να προκύψει για τον «επενδυτή», αν τοποθετούσε τα κεφάλαιά του σε άλλη αποδοτικότερη επιλογή!
Μεταξύ άλλων, τα τιμολόγια ύδρευσης θα αποτελούνται από:
Τα παραπάνω συνθέτουν το «συνολικό κόστος προς ανάκτηση», δηλαδή τη μάζα των χρεώσεων και των χαρατσιών που φορτώνουν στην κατανάλωση. Μάλιστα, το αντιλαϊκό «ξεσάλωμα» έχει και συνέχεια. Σε περίπτωση που τα ποσά αυτά δεν συγκεντρωθούν στο ακέραιο, «εναλλακτικά επιτρέπονται περιοδικές αυξήσεις των τιμολογίων έως το ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ του προηγούμενου έτους», αναφέρεται στο «στρατηγικό σχέδιο» του «υπερταμείου» για τις ιδιωτικοποιήσεις. Πρόκειται βέβαια για μια ακόμη ρήτρα, που έρχεται να διασφαλίσει τα συμφέροντα των επενδυτών, αλλά και για την προσέλκυση νέων «παικτών» στον κλάδο της ύδρευσης - αποχέτευσης.
Παράλληλα, το ΤΑΙΠΕΔ με γοργούς ρυθμούς «τρέχει» το πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων, με βάση το πλάνο που έχει καταθέσει και στο υπουργείο Οικονομικών.
Την ίδια ώρα, στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου και των προαπαιτούμενων της αντιλαϊκής κλιμάκωσης, προβλέπονται διαρθρωτικές παρεμβάσεις αναφορικά με την υποστήριξη της πολιτικής για την ύδρευση και για την «τιμολόγηση».
Στο τελευταίο συμπληρωματικό μνημόνιο με την Ευρωζώνη, προβλέπονται σταθερό ρυθμιστικό καθεστώς για επενδύσεις στα δίκτυα, η λειτουργία της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων με «επαγγελματισμό και αποπολιτικοποίηση σε όλα τα επίπεδα», όπως και η «μεταρρύθμιση της διοίκησης των τοπικών εταιρειών ύδρευσης και η αποσαφήνιση της γεωγραφικής εμβέλειας των τοπικών εταιρειών με ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ ώστε να μην επικαλύπτονται».
Στο επίκεντρο βρίσκεται και η αναβάθμιση της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων, με δράσεις όπως η δημιουργία ειδικής μονάδας κοστολόγησης και τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος, η ενίσχυση της διοικητικής ικανότητας και οικονομικής αυτονομίας της κ.ά.
Eurokinissi |
Το συμπέρασμα είναι ότι όσο το νερό είναι εμπόρευμα, όσο προωθείται η απελευθέρωση σε αυτόν τον τομέα, είτε με απευθείας ιδιωτικοποίηση είτε υπό κρατικό έλεγχο, το δικαίωμα σε φθηνό ή και δωρεάν καθαρό ποιοτικό νερό είναι απραγματοποίητο για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
MotionTeam |
Θυμίζουμε ότι το 74% των μετοχών της επιχείρησης έχει μεταβιβαστεί στο λεγόμενο «υπερταμείο» και πριν δύο μήνες αποφασίστηκε η πώληση του 24% των μετοχών της, ενώ ήδη το 26% είναι στο Χρηματιστήριο. Ο λαός θα μπορούσε να μην έχει στερηθεί το νερό, οι επαγγελματίες να μην έχουν υποστεί ζημιά, τα νοσοκομεία και τα σχολεία να λειτουργούν απρόσκοπτα, τελικά να μην υπάρχει κανένας κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, αν προτεραιότητα ήταν η κατασκευή των αναγκαίων υποδομών για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι η στήριξη της κερδοφορίας των μετόχων.
Το γεγονός ότι η ΕΥΑΘ ΑΕ παραμένει στον «έλεγχο» του Δημοσίου, δεν αλλάζει το γεγονός ότι λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, στο πλαίσιο της αντιλαϊκής κρατικής και κοινοτικής νομοθεσίας για τη διαχείριση του νερού. Από την εμπορευματοποίηση του νερού και τα φαρμακερά τιμολόγια, η ΕΥΑΘ ΑΕ κατέγραψε κέρδη ακόμη και μέσα στην κρίση. Μάλιστα, το 2017 παρουσίασε αύξηση καθαρών κερδών 32%, που θα διανεμηθούν στους μετόχους, την ώρα που τα αποθεματικά της ξεπερνούν τα 60 εκατ. ευρώ. Ενδεικτικά, από τους οικιακούς χρήστες η ΕΥΑΘ εισπράττει περίπου 25 εκατ. ευρώ, δηλαδή το 70% των εσόδων της.
Τώρα με την εισαγωγή της νέας μεθόδου τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος, τα λαϊκά νοικοκυριά θα φορτωθούν και το λογαριασμό των έργων για το νερό, που έχουν γίνει στο παρελθόν ή είναι σε φάση κατασκευής ή πρόκειται να κατασκευαστούν, καθώς στα τιμολόγια ύδρευσης και άρδευσης θα συνυπολογίζεται και το κόστος απόσβεσης αυτών των έργων. Ανεξάρτητα από το μελλοντικό ιδιοκτησιακό καθεστώς και την παραπέρα πορεία ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, το βέβαιο είναι ότι το νερό θα γίνεται ακριβότερο για το λαό, ενώ οι επενδύσεις στο δίκτυο θα συνεχίσουν να υπηρετούν την κερδοφορία της επιχείρησης και τη διεύρυνση του πελατολογίου της, όπως γίνεται άλλωστε με το επενδυτικό σχέδιο ύψους 165 εκατ. ευρώ, με ορίζοντα το 2023...