Η παρέμβασή μας στη νεολαία από τη μία έχει αντικειμενικά μεγάλη δυσκολία, λόγω της συνθετότητας της παρέμβασης του αντιπάλου, των ιδεολογημάτων που καλλιεργούνται, αλλά και της μεγάλης απόστασης που έχουμε από μεγάλους αγώνες, έλλειψη δηλαδή κοινωνικής και πολιτικής πείρας. Από την άλλη, αυτή η ρευστότητα που υπάρχει στις συνειδήσεις γίνεται πολλαπλάσια στη νεολαία, αφού συνυπάρχει με τη νεανική ορμή, την αμφισβήτηση, το «κάτι πρέπει να γίνει». Η επίδραση λοιπόν των εξελίξεων δημιουργεί το έδαφος της ανεβασμένης απαίτησης από όλα τα Οργανα και τα στελέχη, ώστε να αναδεικνύουμε το «φως» που πηγάζει από τις ρωγμές που δημιουργούνται αντικειμενικά σε κάτι που φαινομενικά είναι ακλόνητο, και ταυτόχρονα στο να συγκροτούμε μαχητικό σχέδιο δράσης, που να δυναμώνει αυτά τα ρήγματα, την αμφισβήτηση, να απαντά στα ερωτήματα «τι πρέπει να γίνει», «πώς θα το κάνουμε».

Εχει ιδιαίτερη σημασία να κατανοηθεί το βασικό στοιχείο που θέτουν οι Θέσεις: Η καθοδηγητική λειτουργία και η πρωτοπόρα δράση αντικειμενικά ξεκινούν από τη στρατηγική μας, από το ανέβασμα της αφομοιωτικής ικανότητας των Οργάνων και των στελεχών. Μπορούμε να πούμε ότι όπου έχουμε δουλέψει με εύστοχο και διεισδυτικό τρόπο, ήταν απόρροια της κατανόησης της γραμμής μας.

Είναι καθοριστικό τα Οργανα να αντλήσουν συμπεράσματα, δουλεύοντας την πείρα, ώστε αυτή να μένει στο Οργανο, να γίνεται συλλογική, να αντιμετωπίζουμε ζητήματα αποσπασματικότητας, να μην ξεκινάμε από το μηδέν κάθε φορά που προκύπτει ένα καινούργιο ζήτημα στην επικαιρότητα, στη διαπάλη. Στην προσπάθειά μας να αποτιμήσουμε ζωντανά, να ξεφύγουμε από το να στεκόμαστε σε «τεχνικές πλευρές» χειρισμών, μορφών, αιτημάτων, και να επιμείνουμε να μένει η ουσία, ο τρόπος επεξεργασίας και διαμόρφωσής τους, δηλαδή να κατανοείται η γραμμή που σε κάθε φάση μάς οδηγεί σε ορατά αποτελέσματα, με θετική χροιά. Η πείρα από τις μαθητικές κινητοποιήσεις και στην Οργάνωση Περιοχής, όπου ξεπεράσαμε μια δουλειά γενικά παρακολούθησης και εκτίμησης των διαθέσεων, είναι απόρροια της έγκαιρης και καλά σχεδιασμένης δουλειάς από το Γραφείο Περιοχής, με συζήτηση και κατανόηση των αιχμών μας, της γραμμής μας, με σταθερή παρακολούθηση της διαπάλης, των επιχειρημάτων μας, της συνεχούς τροφοδότησής τους, των αντανακλαστικών μας, πλευρές που δεν κατακτώνται έξω από τη συλλογική εξέταση και συζήτηση.

Με τη μελέτη και αξιοποίηση των συλλογικών επεξεργασιών μας, να ξεπεράσουμε μια αμηχανία που συχνά συναντάμε, «τι να πούμε» για ζητήματα που δεν είναι σταθερά στην παρέμβασή μας, όπως για το περιβάλλον, σύγχρονες πλευρές γυναικείας καταπίεσης, τον Πολιτισμό, τον αθλητισμό κ.ά. Τα Οργανα και τα στελέχη μας μπορούμε να μετρηθούμε σε πρώτη φάση στη μελέτη αυτών των επεξεργασιών, πράγμα που παραμένει πολύ πίσω, με αποτέλεσμα να μην αναβαθμίζεται το περιεχόμενο παρέμβασης και δράσης μας.

Οσο λοιπόν ενισχύεται η ιδεολογικοπολιτική και μορφωτική ικανότητα των στελεχών και των Οργάνων, τόσο θα επιλύουμε ζητήματα όπως τον μακρόπνοο σχεδιασμό, να μην κυνηγάμε τις εξελίξεις και την επικαιρότητα, να μην αποσπόμαστε από τους βασικούς άξονες που καθορίζουμε, να επιτελούν τα Οργανα τον ρόλο τους, να αντιμετωπίζονται μαχητικά οι δυσκολίες.

Είναι σημαντικό τα στελέχη να τραβούν μπροστά, μαχητικά, με όρους υπεροχής, στην προσπάθεια αντιμετώπισης των δυσκολιών. Αντιλήψεις όπως «είμαστε λίγοι», «τόσα μπορούμε να κάνουμε», ο συμβιβασμός και η παραίτηση μπροστά στις δυσκολίες, σε υπαρκτά ζητήματα φόρτου και όγκου πρακτικής δουλειάς, περιορισμένου χρόνου, ειδικά σε χώρους και περιοχές με ιδιαίτερα αρνητικό συσχετισμό, με λίγες και διάσπαρτες δυνάμεις, αποτυπώνουν στρεβλή κατανόηση της στρατηγικής μας, της γραμμής μας, μη κατανόηση των αντικειμενικών δυσκολιών, όχι καλή γνώση του χώρου, του αντιπάλου και της παρέμβασής του. Σίγουρα δεν μπορούμε να το δούμε ξεκομμένα από τη συνολική καθοδηγητική λειτουργία και από το πώς αποτυπώνεται αυτή στην αναβαθμισμένη δράση μας. Εχει όμως και την αυτοτέλειά του, μπορεί να δίνει ώθηση στο ξεπέρασμα δυσκολιών και αδυναμιών, να βαδίζουμε σταθερά προς την κατάκτηση νέων πλευρών της επαναστατικής πάλης και ζωής.

Η συμβολή και η στάση των στελεχών συμβάλλουν:

Στον παραδειγματισμό, στο να εμπνέεις, να δίνεις τον τόνο, να εκπαιδεύεις τους νέους επαναστάτες, νέα Οργανα, στελέχη που αναδεικνύονται. Η ζωντανή πείρα ειδικά επαρχιακών Οργανώσεων δείχνει ότι ο ρόλος των στελεχών είναι καθοριστικός για την αντιμετώπιση ζητημάτων με πρακτικό και μαχητικό πνεύμα, χωρίς να μας δημιουργεί αμηχανία ή ακόμα και θεωρητικοποίηση των δυσκολιών. Μόνο το να φτάνεις μια φορά τη βδομάδα σε ένα χωριό όπου έχουμε έναν σύντροφο, ή να σταθεροποιείς την επίσκεψη στο σπίτι ενός συντρόφου μαθητή, αντιμετωπίζοντας δυσκολίες μετακίνησης, πρακτικών ζητημάτων, είναι στοιχείο που ενισχύει τη σχέση εμπιστοσύνης και θαυμασμού ανάμεσα στον καθοδηγητή και στο μέλος.

Στην προσπάθεια διαμόρφωσης μιας σημαντικής και κρίσιμης μάζας στελεχών, ικανών να επανδρώσουν το Κόμμα σε στρατηγικούς κλάδους και τομείς της δουλειάς μας. Περισσότερο να μας απασχολήσει το πώς μέσα στη δύσκολη, αργή και βασανιστική επαναστατική δουλειά υπάρχουν και διαπαιδαγωγούνται στελέχη ικανά, μάχιμα, όσο γίνεται έτοιμα να ανταποκριθούν σε όλες τις καμπές της ταξικής πάλης. Σε αυτήν την κατεύθυνση θα κατακτάμε τη στρατηγική μας, τη γραμμή μας, θα εκπαιδευόμαστε σε χειρισμούς καταστάσεων, θα οξύνουμε το πολιτικό κριτήριο, την ικανότητα πρόβλεψης και ερμηνείας των εξελίξεων, τα επαναστατικά χαρακτηριστικά τόλμης, αντοχής, την ικανότητα να ανταποκριθούμε στις πιο δύσκολες συνθήκες, αλλά και τις αρετές της αφοβίας, της αποφασιστικότητας και της πειθαρχίας, και εντέλει θα αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της στασιμότητας στελεχών, πλευρές ρουτίνας και δεδομένου τρόπου δουλειάς, συνήθειες και «βαρίδια» που έχουμε εκτιμήσει ότι δεν βοηθάνε.

Η μαχητικοποίηση και η υπεροχή των δυνάμεών μας δεν μπορεί να έρθει έξω από τη δράση. Μέσα σε αυτήν, όπου τα στελέχη θα πρωτοστατούν με αυταπάρνηση και σιγουριά, θα προχωρούν η διαπαιδαγώγηση, η εξαγωγή συμπερασμάτων, η αφομοίωση των δυνάμεών μας, η κατανόηση της γραμμής και της στρατηγικής μας. Ειδικά για επαρχιακές Οργανώσεις αυτή η προσπάθεια έχει δυσκολίες, αντικειμενικά η πολύ χαμηλή συμμετοχή - ειδικά της νεολαίας - στο κίνημα, οι λιγοστοί αγώνες, εδραιωμένες αντιλήψεις κ.ά. δημιουργούν αμηχανία, ακόμα και πολλές φορές φόβο στις δυνάμεις μας. Υπεροχή και μαχητικότητα, λοιπόν, που στηρίζεται στην ολόπλευρη και βαθιά κατανόηση της γραμμής και της στρατηγικής μας, και κατ' επέκταση να εκφράζεται στον μαχητικό τρόπο δουλειάς, στη μαχητική και πρωτοπόρα αντιμετώπιση δυσκολιών, στο σχέδιο δράσης που θα ταράζει τα νερά, θα κατοχυρώνεται η ύπαρξη και η δράση της ΚΝΕ.

Αγαπητά μέλη και στελέχη, αγαπητοί σύνεδροι του προσεχούς Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος που κρατάτε με τόση επιτυχία ψηλά τις σημαίες του αγώνα για το δίκιο και τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική δημοκρατία, γεια σας. Είμαι κι εγώ, όπως και πολλοί σαν κι εμένα απ' το οικογενειακό και φιλικό μου περιβάλλον, υπερήφανος που σας ψηφίζω. Ευγνώμων κιόλας. Είμαι απολύτως βέβαιος ότι χωρίς εσάς η ζωή μας σήμερα θα 'ταν ακόμα πιο δύσκολη και σκοτεινή από πολλές πλευρές. Η Ιστορία θα καταγράψει ότι σε μια περίοδο παγετώνων, όπως την είχε χαρακτηρίσει κάποτε ο Μίκης Θεοδωράκης, εσείς εμείνατε κι εσείς εγίνατε ο πιο φωτεινός ανέσπερος φάρος για τα λαϊκά δίκαια σ' όλη την Ευρώπη!

Ολος δικός σας είν' αυτός ο μεγάλος τίτλος τιμής. Μην τον απαξιώσετε ποτέ. Οσες αδυναμίες όπως λένε οι Θέσεις κι αν παρουσιάζει η δουλειά σας, όσα λάθη ή παραλείψεις κι αν κάνετε όπως όλοι οι άνθρωποι που αγωνίζονται, από εσάς παίρνουμε κουράγιο. Εννοώ εμάς τους άλλους του φιλικού και οικογενειακού μου περιβάλλοντος που σας ψηφίζουμε και πού και πού κουνάμε κάπως το δαχτυλάκι μας να βοηθήσουμε λιγουλάκι, είτε με λίγα χρήματα είτε με λόγια στον χώρο δουλειάς και κατοικίας ή, άλλοτε, δεν κάνουμε τίποτα.

Δεν είδα ή δεν κατάλαβα να το τονίζετε, αλλά όλοι μαζί από κοινού μ' εσάς είμαστε τριακόσιες ολόκληρες χιλιάδες! Τόσοι δεν εμετρηθήκαμε στις εκλογές όσοι εστοιχηθήκαμε μαζί;

Πολύ καλά κάνετε - ως πολύ μεγάλη συναίσθηση ευθύνης το εισέπραξα και το εθαύμασα - που επισημαίνετε τον κίνδυνο να υπάρξει όπως λέτε περαιτέρω σημαντική υποχώρηση του κινήματος. Επίτευγμα δικό σας είναι ωστόσο, φίλες και φίλοι, το γεγονός ότι το Κόμμα σας απ' το προηγούμενο Συνέδριό σας ίσαμε σήμερα, σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες διεθνώς, εκράτησε σε γενικές γραμμές, όπως πιστεύω, τη δυναμική του ποιοτικά επαυξημένη μάλιστα. Αρα, μπορείτε κι ακόμα καλύτερα!

Πλησιάστε μας όμως τους πολιτικούς φίλους και τις φίλες σας πιο πολύ να πάρουμε όλοι μας κουράγιο, δύναμη, ν' αντέξουμε και ν' αποκτήσουμε νέα δύναμη. Δεν μας ξέρετε καλά, πολλούς μάλιστα, τους περισσότερους φοβάμαι, δεν μας ξέρετε, ούτε προλαβαίνετε, όταν θέλετε, να μας ψάχνετε! Ετσι είναι άραγε; Δεν φταίτε εσείς μόνο, νομίζω, γι' αυτό. Πολλοί για τον έναν ή τον άλλο λόγο μένουμε στο περιθώριο, αν δεν κρυβόμαστε κιόλας για να μη θέσουμε σε κίνδυνο τη θέση εργασίας μας ή για άλλους λόγους. Για ξανασκεφτείτε το όμως παρακαλώ: Τριακόσιες χιλιάδες! Ξέρω πολλούς, σας διαβεβαιώνω, που θέλουν να βοηθήσουν κάπως, μα τους αγνοείτε! Σκεφτείτε παρακαλώ πόσο καλύτερη θα μπορούσε να γίνει η κατάσταση αν ο καθένας απ' όλους εμάς εκάναμε κάτι τις περσότερο, απλά κάτι τις περσότερο, σταθερά, στο πλαίσιο όλων όσων πολλών κρίνετε ότι χρειάζονται!

Ξανοιχτείτε περσότερο, επιτρέψτε μου να πω, για να μας βρείτε και να σας βρούμε εποικοδομητικά! Δεν έχουμε όλες τις δικές σας ικανότητες κι αρετές, μα υπάρχουμε, κάτι αξίζουμε κι εμείς κι είμαστε νοερά κοντά σας! Μήπως κάποτε τα πολλά βασικά καθήκοντά σας συνδυάζονται με υπερβολικόν συγκεντρωτισμό; Με αδυναμία να μοιράσετε δουλειές, να επικοινωνήσετε, ν' ακούσετε, ν' αξιοποιήσετε ευρηματικά και παραγωγικά τα ενδιαφέροντα, τις δεξιότητες, τις επιθυμίες κιόλας, να ενθαρρύνετε και να εμπνεύσετε δηλαδή παραγωγικά, οικοδομώντας στέρεους ανθρώπινους δεσμούς, τους κομματικούς ψηφοφόρους; Αφού οργανώνετε με θαυμαστή επιτυχία τόσους αγώνες ξεσηκώνοντας λαϊκές μάζες, σίγουρα και το θέλετε και το μπορείτε κι αυτό. Πώς δικαιολογείται το γεγονός, για παράδειγμα, ν' ακούμε καμιά φορά πως τάχα δεν έχουμε «κανέναν δικό μας» σε χωριά και γειτονιές όπου η «Λαϊκή Συσπείρωση» έχει πάρει ακόμη και δεκάδες ψήφους;

Επιπλέον, ας ξανοιχτούμε περσότερο όλοι στον υπόλοιπο λαό, μ' εμπιστοσύνη. Αξιοποιώντας, όπως τόσο ωραία λέτε στις Θέσεις, ακόμα και την παραμικρή ευκαιρία, κάθε δυνατότητα συσπείρωσης λαϊκών δυνάμεων σε θετική κατεύθυνση, με μεγαλύτερη ευλυγισία στο διεκδικητικό πλαίσιο. Στον βαθμό που δυσκολεύει το περιβάλλον στους χώρους εργασίας, ας αξιοποιηθούν περσότερο οι ατέλειωτες ευκαιρίες σε εδαφική βάση, μέσω της «Λαϊκής Συσπείρωσης», των σωματείων, των πολιτιστικών, άλλων συλλόγων. Το εργατικό κίνημα θα ωφεληθεί.

Με πνεύμα ευρύ. Στ' ακρότατα όρια της κομματικής πολιτικής. Χωρίς δισταγμό μην επικρατήσουν άλλες δυνάμεις. Απ' όλους εμάς εξαρτάται αυτό!

Μήπως η «Λαϊκή Συσπείρωση» χρειάζεται να καλεί πού και πού έστω, με μη κομματικό χαρακτήρα, συσκέψεις φίλων που συχνά δεν έχουν πουθενά αλλού λόγο έκφρασης όπως έχουν τα πράγματα στο κίνημα από οργανωτική σκοπιά;

Κι έχει άραγε διευρυνθεί σημαντικά, στις ασφυκτικές συνθήκες δράσης με την πανδημία, ο αριθμός των ανθρώπων, φίλων του Κόμματος κι άλλων προοδευτικών ανθρώπων, στους οποίους φτάνουν ηλεκτρονικά οι τοπικές ανακοινώσεις του Κόμματος είτε της «Λαϊκής Συσπείρωσης»; Μήπως πρέπει κι αυτό να 'ναι βασικό κριτήριο προόδου;

Επίσης, μήπως αξίζει ν' αναδεικνύονται περσότερο στον «Ριζοσπάστη» οι μικρές, ασήμαντες υποτίθεται νίκες του λαού; Με χίλιες βρύσες χύνεται που θα 'λεγε κι ο Ποιητής, με χίλιες βρύσες κραίνει η πάλη των τάξεων. Εχουν χίλιες δυο εκφάνσεις ο αγώνας, η χαρά, η πίστη. Μην υποτιμούμε τίποτα!

Υπάρχουν πολλοί τρόποι, ίσως και με άρθρα των Γραμματέων κάθε νομού, να μην αφήνουμε σε χλωρό κλαρί την πολιτική και οικονομική εξουσία, να κρατάμε παντού αναμμένο, ελκυστικά, το φως της άλλης δημοκρατικής κοινωνίας.

Είμαι βέβαιος, επιτρέψτε μου να πω κλείνοντας, ότι εσείς, αφού μόνο εσείς έχετε σφαιρική εποπτεία των πραγμάτων και το Κόμμα ανήκει στα μέλη του κι έχετε αποδείξει ότι έχετε την ικανότητα να κρατάτε το ένδοξο ΚΚΕ αξιόμαχο κι αξιόπιστο, θα λάβετε τις πιο κατάλληλες σοφές αποφάσεις για το καλό του λαού μας.

Ενός λαού, μην ξεχνάμε, που θεωρεί το ΚΚΕ αξιόπιστο. Λαού, μην ξεχνάμε, που σε μεγάλο βαθμό, ακόμη και τη στιγμή που επιλέγει άλλα κόμματα στις κάλπες γιατί δεν πιστεύει στη δύναμή του και θεωρεί ανέφικτα ή και πολύ περιπετειώδη όσα του λέμε για την άλλη τη δίκαιη κοινωνική οργάνωση, όπως τα λέμε, αναγνωρίζει ότι σε πάρα πολλά έχουμε πολύ δίκιο. Σύμμαχοί μας είναι, ό,τι κι αν ψηφίζουν σήμερα, όλοι όσοι σ' ένα μεγάλο λαϊκό κύμα οργής με προοδευτικούς στόχους θα το υποστηρίξουν ή κι αν μείνουν στο σπίτι, πάντως δεν θα ταχθούν με τον εχθρό! Ολοι αυτοί! Ο κάθε λαός, μην ξεχνάμε ποτέ, στις συνθήκες του καπιταλισμού, όπως μας εδίδαξαν οι πιο φωτεινοί κομμουνιστές, θα 'ναι δέσμιος της κυρίαρχης ιδεολογίας! Πάντα λίγοι δεν ήταν οι επαναστάτες;

Σας περιμένουμε! Είμαστε πάρα πολλοί!

Δεν κοιτάτε μόνο εσείς τ' άστρα!