ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οργανωμένη λαϊκή πάλη για την ανατροπή

Στη μεγάλη εικόνα αυτό που καταγράφεται είναι τα μέχρι τώρα αποτελέσματα στον ανταγωνισμό για τους ενεργειακούς δρόμους: Από το «έξω οι Ρώσοι», που ακούστηκε για τη ΔΕΠΑ, στο «μέσα οι Αμερικάνοι» για τον αγωγό. Αυτό είναι το παιχνίδι κι όχι τα περί «ανάπτυξης» που λένε. Αυτός ο ανταγωνισμός των βουβαλιών είναι που καθορίζει και ό,τι γίνεται στο βάλτο της αστικής πολιτικής.

Το ενδιαφέρον για την ντόπια αστική πολιτική είναι πλέον η ωμότητα με την οποία ομολογούν: Οποιος πληρώνει περισσότερα τα παίρνει όλα. Η συμμετοχή στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα έχει κι αυτή το αντίτιμό της.

***

Ενδιαφέρουσες και οι εξελίξεις στο τρομολαγνικό σίριαλ, στο οποίο στηρίζει η κυβέρνηση ένα σημαντικό μέρος της προπαγάνδας της: «Τους παρακολουθούσαν», διαβεβαιώνει το «Εθνος», «από την Αθήνα ως και την Κοζάνη». «Τους περιμέναμε», διαβεβαιώνουν αστυνομικοί στην περιοχή. Οπως πάνε, σε λίγο θα μας πουν ότι μόνο το τελικό μοντάζ λείπει για να ανέβει η ταινία στους σινεμάδες.

Το γεγονός ότι ξεσάλωσαν σαν έτοιμοι από καιρό οι καθηγητές τύπου Μαρατζίδη αποκαλύπτει το πόσο σημαντικό είναι για την αστική τάξη να αρπαχτεί από πραγματικά ή και κατασκευασμένα στοιχεία, για να χρεώσει στο εργατικό κίνημα κάθε τι. Να συκοφαντήσει και να διαβάλει. Να γκρεμίσει στιγμές ανυπέρβλητου ηρωισμού που έχει γράψει το εργατικό - λαϊκό κίνημα τότε που οι αστοί δήλωναν ευπείθεια στον τότε «νόμο και τάξη». Να πάρει αφορμή, για να εντείνει ξανά σήμερα το δόγμα «νόμος και τάξη», που στην πράξη σημαίνει υποταγή σε ό,τι αποφασίζει η αστική τάξη.

Σε αντιδιαστολή, κρατάμε από τη χτεσινή αστική αρθρογραφία το κύριο άρθρο στον «Ελεύθερο Τύπο», που, εκφράζοντας τις ανησυχίες μερίδας της αστικής τάξης γράφει ότι δεν υπάρχει περίπτωση ανάπτυξης, αν δεν πάψει η εφαρμογή της σημερινής πολιτικής. Από τη δική τους σκοπιά, οι αστοί ομολογούν ότι η ανυπακοή γεννιέται σαν αναγκαστική ανάγκη για καθέναν που θέλει να ζήσει σαν άνθρωπος σ' αυτόν τον τόπο.

***

Την ώρα που για τα αστικά μέσα ενημέρωσης εξελίσσεται σχεδόν σε «μονοκαλλιέργεια» η απασχόληση με την «τρομοκρατία», την ίδια ώρα στα χωράφια και στα λιμάνια άλλα είναι αυτά που βασανίζουν τους ανθρώπους. Τα ίδια ακριβώς που έχουν κάνει κάθε εργατική οικογένεια να παραμιλά.

Απέναντι στην πραγματικότητα που επιχειρεί να διαμορφώσει η αστική προπαγάνδα υπάρχει η πραγματικότητα που διαμορφώνουν χιλιάδες αγωνιστές εργάτες και αγρότες, τα παιδιά που σπουδάζουν, οι μάνες των παιδιών, οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, οι αυτοαπασχολούμενοι, όλοι εκείνοι που μέσα από την πάλη και τη σύγκρουσή τους με την πολιτική των μονοπωλίων διαμορφώνουν συνείδηση για τη μόνη δυνατή προοπτική: Την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, την οργάνωση της παραγωγής έτσι ώστε να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.

Ο δρόμος αυτός περνά μέσα από την υπεράσπιση του άνεργου, τη μάχη δίπλα στον εργάτη, την αλληλεγγύη στον αγρότη, δηλαδή την ενίσχυση όλων των αγωνιστικών μετώπων που αναπτύσσονται αυτές τις μέρες.

Ο δρόμος αυτός έχει ήδη γερά θεμέλια την πάλη των κομμουνιστών που κόντρα στον καιρό δεν ξεγελάστηκαν στιγμή για τις «δυνατότητες» να γίνει ανθρώπινο το σύστημα, έδειξαν και δείχνουν με μεγαλύτερη ένταση ότι σ' ένα σάπιο σύστημα το μόνο που αξίζει είναι η όσο το δυνατόν πιο έγκαιρη ανατροπή του. Για να λιγοστέψει ο αριθμός των θυμάτων του. Για να ανοίξει ο δρόμος της λαϊκής δημιουργίας - οικονομίας, της λαϊκής εξουσίας.

Κόντρα στην υποκριτική έκπληξη των αστών και των οπορτουνιστών για την «ανάκαμψη» του ΚΚΕ, τραβάμε μπροστά χωρίς αυταπάτες για τα όρια του αστικού κοινοβουλίου, με οργανωμένη συμμετοχή σ' όλα τα μέτωπα, έτσι που η εργατική τάξη να γίνει πρωταγωνιστής.

ΑΓΩΓΟΙ ΚΕΡΔΟΥΣ - ΟΧΕΤΟΙ ΛΑΣΠΗΣ

Η ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ: «Την Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου θα υπογραφεί η διακυβερνητική συμφωνία για την πολιτική στήριξη στην κατασκευή του αγωγού TAP (...) επιβεβαιώνοντας πλήρως το ρεπορτάζ (...) ότι η συνάντηση Σαμαρά - Ερντογάν στο Κατάρ επικεντρώθηκε στην ενεργειακή συνεργασία με την Τουρκία στο πλαίσιο των αγωγών (...) Στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης είναι η αναγκαία αναβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της Ελλάδας μέσω του ΤΑP με τη στήριξη τόσο της ΕΕ όσο και των ΗΠΑ προτιμώντας επί του παρόντος να "συμμορφωθεί" με την απαίτηση για "διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας ενέργειας", δηλαδή περιορίζοντας όσο γίνεται τον ρόλο της Ρωσίας» (στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ).

Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΦΙΛΕΤΑ: «Οι αποκρατικοποιήσεις αποτελούν βασικό στόχο (...) Το βασικότερο κριτήριο πρέπει ασφαλώς να είναι το ποιος καταβάλλει το μεγαλύτερο τίμημα (...) Οσοι, άλλωστε, έχουν γεωπολιτικές προσδοκίες ή απαιτήσεις από την Ελλάδα δεν έχουν παρά να υποβάλουν ανταγωνιστικές και αξιόπιστες προσφορές. Η μάχη των εγχωρίων και ξένων συμφερόντων για ορισμένα "φιλέτα" των αποκρατικοποιήσεων θα είναι πολύ σκληρή (...) Ο χρυσός κανόνας είναι και πρέπει να συνεχίσει να είναι: "Απόλυτη διαφάνεια και όποιος δίνει τα περισσότερα κερδίζει τους διαγωνισμούς"» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΤΟ ΞΕΣΑΛΩΜΑ: «Η τρομοκρατία (...) "συνδιαλέγεται" ιδεολογικά, κοινωνικά και ψυχολογικά με την επίσημη Αριστερά, τις ιδέες, τις αξίες και τις παραδόσεις της. Τράφηκε από τους μύθους της εποποιίας του αντάρτικου και του Αρη Βελουχιώτη (...) Μια ολόκληρη γενιά (...) αντιμετώπισε την επαναστατική βία ως φυσική προέκταση του πολιτικού ανταγωνισμού (...) Χρειαζόμαστε να κοινωνικοποιηθούμε εκ νέου στις αξίες της ανοικτής κοινωνίας και της φιλελεύθερης δημοκρατίας, μακριά από τις επαναστατικές χίμαιρες που οδήγησαν κοινωνίες ολόκληρες στον όλεθρο του ολοκληρωτισμού» (ο Ν. Μαρατζίδης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Η ΕΞΟΥΣΙΑ: «Μεταπολίτευση (...) δεν είναι μόνο το 1974 (...) Αξίζει να εξεταστούν (...) ημερομηνίες-κλειδιά που συνέβαλαν στη δημιουργία της πραγματικότητας που μας απασχολεί σήμερα. Η πρώτη είναι το 1967 (...) Η συμβολή της χούντας (...) υπονόμευσε την έννοια της ιεραρχίας (...) Οι απριλιανοί πραξικοπηματίες δεν εξεγέρθηκαν μόνο ενάντια στο κοινοβουλευτικό πολίτευμα, αλλά και κατά των ιεραρχικά ανωτέρων τους. Η συμβολή αυτή υπήρξε θεμελιώδης, στον βαθμό που η απαξίωση της ιεραρχίας οδήγησε τελικά στη διάλυση του κράτους (...) Εξέθρεψε έναν εξισωτικό ισοπεδωτισμό, συστατικό στοιχείο του λαϊκισμού (...) Υπονόμευσε μια σειρά παραδοσιακών αξιών (π.χ., τάξη, νόμος, καθήκον κ.λπ.)» (ο Σ. Καλύβας στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ στις 20 Φλεβάρη με το ΠΑΜΕ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ο πόλεμος των φόρων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Τρύπα 1,2 δισ. ευρώ και στο βάθος νέοι φόροι

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Στουρνάρας: η ανάπτυξη θα αρχίσει τον Οκτώβριο

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Εξοδος στις αγορές με ομολογιακά δάνεια

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Το χαρίζουν και με προίκα

Η ΕΛΛΑΔΑ: Σύγκρουση ΝΔ - Στουρνάρα

6 ΜΕΡΕΣ: Φοβούνται έκρηξη και οι δανειστές

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Η υλοποίηση του μνημονίου προαπαιτούμενο για τη δόση

RealNews: «Ας λένε ό,τι θέλουν. Εγώ επιμένω»

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: Φαύλοι πολιτικοί μέχρι το τέλος

ΤΑ ΝΕΑ: Είναι μόλις είκοσι ετών

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Αντάρτες πόλης ετών 21

Η ΑΥΓΗ: Ο ΣΥΡΙΖΑ πολλαπλασιαστής των κοινωνικών αντιστάσεων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Παράθυρο για 160.000 συντάξεις πριν από τα 67

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Απειλεί με πόλεμο η Τουρκία

ΕΘΝΟΣ: Επίδομα σε ελεύθερους επαγγελματίες

Ο «νόμος και τάξη» των καπιταλιστών

«Η ανάπτυξη που ονειρεύονται είναι βαμμένη με αίμα από το σφαγιασμό των δικαιωμάτων, την εξαθλίωση του λαού. Το σχέδιο για κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, επιδομάτων, δώρων, αδειών, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι απολύσεις, τα προγράμματα τζάμπα εργασίας για τους νέους και τους ανέργους είναι κομμένα και ραμμένα στους σχεδιασμούς της μεγαλοεργοδοσίας και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων για την αύξηση της κερδοφορίας τους. Μας θέλουν στη δουλειά με μεροκάματα πείνας, από ήλιο σε ήλιο, χωρίς κανένα δικαίωμα, σύγχρονους ζητιάνους, να ψάχνουμε στα προγράμματα του ΟΑΕΔ για δίμηνες - τρίμηνες ανάσες. Αυτήν την ανάπτυξη θέλουν, με τους εργαζόμενους εξαθλιωμένους και αλυσοδεμένους, με παράλληλη ανεργία στα ύψη, για να απειλούν και να εκβιάζουν με απόλυση όσους ξεζουμίζουν. Αυτός είναι ο "νόμος και τάξη" της κυβέρνησης και των καπιταλιστών. Από τη μία σημαίνει δουλειά χωρίς δικαιώματα και μισθούς εξαθλίωσης και από την άλλη σιγή νεκροταφείου στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους. ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ! Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, το δίκιο του λαού! Δεν αντέχουμε να πληρώνουμε. Δεν έχουμε. Να πούμε όχι στα χαράτσια. Οχι στους φόρους.

Οργάνωση της πάλης

(...) Κανείς να μη μείνει μόνος του. Τα σωματεία, οι λαϊκές επιτροπές σε κάθε γειτονιά μπορούν και πρέπει να σηκώσουν ψηλά τη σημαία της αλληλεγγύης (...) Στην αντεπίθεση και τους αγώνες των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών αγροτών, της νεολαίας, των γυναικών ελάτε κι εσείς, που έως τώρα δεν έχετε απεργήσει, αλλά βασανίζεστε και πιέζεστε από τα μέτρα. Ηρθε η ώρα να κάνετε το βήμα της σύγκρουσης. Η δυσαρέσκεια και η οργή δεν αρκούν για να γυρίσει ο τροχός. Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν κάνουμε εμείς το πρώτο βήμα στην οργάνωσή μας. Να σκορπίσουν οι αυταπάτες ότι τάχα μπορεί να διορθωθεί και να γίνει ανθρώπινος ο καπιταλισμός. Με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας να οργανώσουμε την πάλη μας μέσα στους τόπους δουλειάς (...) Σήμερα χρειάζεται κίνημα και ηγεσίες αποφασισμένες για σκληρούς αγώνες με τη δικτατορία των μονοπωλίων, που θα αγωνίζεται για τα συμφέροντα των εργαζομένων, δε θα είναι νεροκουβαλητής του συστήματος στην εναλλαγή των κυβερνήσεων για να σωθεί ο καπιταλισμός. Να υψωθεί στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές πανεργατικό - παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης και αντεπίθεσης. Συσπείρωση με το ΠΑΜΕ. Οργάνωση στα σωματεία μας» (από την προκήρυξη του ΠΑΜΕ / ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ).