ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Απειλεί ο ΟΛΠ

Κάθε μέθοδο που μπορεί να εκβιάσει την παύση των κινητοποιήσεων από την πλευρά των εργαζομένων που αντιδρούν στην ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ, μετέρχεται ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ ΑΕ, Ν. Αναστασόπουλος. Το περασμένο Σάββατο, έστειλε δύο επιστολές προς τις συνδικαλιστικές οργανώσεις του λιμανιού και προς όλους τους εργαζόμενους. Στην πρώτη, παρεμβαίνοντας ουσιαστικά στη συνδικαλιστική δράση, αναφέρει ότι οι ενημερώσεις προσωπικού «κατά τις εργάσιμες ώρες (...) εκφεύγουν των ορίων της συνδικαλιστικής πρακτικής (...) έχουν γενικότερες αρνητικές οικονομικές συνέπειες στον ΟΛΠ» και καλεί τους συνδικαλιστές «σε άμεση συμμόρφωση».

Η δεύτερη αναφέρει προς τους εργαζόμενους ότι οι κινητοποιήσεις τους έχουν οδηγήσει «τους πελάτες μας σε άλλα λιμάνια ελληνικά, ιδιωτικά και μη, σε άλλα λιμάνια ανταγωνιστικά του Πειραιά στη Μεσόγειο» και ενημερώνει ότι η διοίκηση του ΟΛΠ «είναι υποχρεωμένη να λάβει όλα εκείνα τα μέτρα για την προστασία του Οργανισμού». Τι ακριβώς εννοεί το στέλεχος του ΟΛΠ ΑΕ λέγοντας «όλα τα μέτρα για την προστασία του Οργανισμού», δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε. Αλλά φαίνεται πως τα κατασταλτικά μέτρα είναι πολλά, όπως και οι τρόποι εξαναγκασμού σε υποχρεωτική εργασία... Ας έχουν το νου τους οι εργαζόμενοι, γιατί παρελθόν υπάρχει και μάλιστα πλούσιο, τόσο από κυβερνήσεις της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ...

Βήμα για κήρυγμα

Ο ΓΓ (όπως δηλώνει) της «Χρυσής Αυγής» είναι γνωστός γι' αυτά που ισχυρίζεται και επιχειρεί να δηλητηριάσει την κοινωνική συνείδηση. Με τον γνωστό φασιστικό φανατισμό πετάει κουβέντες και όπου πιάσει. Αρα δε μας έκαναν τόση εντύπωση απ' αυτόν τα «ο Στάλιν έφαγε 30 εκατομμύρια», «η αριστερά είναι ταυτισμένη με το αίμα από το 1974», «όποιος είναι αριστερός σ' αυτή τη χώρα έχει άσυλο», «όποιος είναι κομμουνιστής είναι εχθρός της δημοκρατίας» και άλλα του είδους, ως καλό αντικομμουνιστικό, σε διατεταγμένη υπηρεσία, εργαλείο, που ξεστόμισε προσκεκλημένος στο «ΑΛΤΕΡ» με αφορμή τα γεγονότα του Σαββάτου. Αυτός τη δουλιά του κάνει και είναι αναμενόμενο, κάθε φορά που βρίσκει την ευκαιρία. Αυτοί που του δίνουν αυτή την ευκαιρία τη δίνουν έτσι αθώα; Δεν ξέρουν τι θα πει; Δε θέλουμε να πιστέψουμε πως ακριβώς επειδή ξέρουν τι θα πει έστω και στο όνομα της τηλεθέασης του δίνουν βήμα να διαιωνίζει τα φασιστικά κηρύγματα...

Φακέλωμα και τρομοκρατία

Γρηγοριάδης Κώστας

Πλήρης ήταν και αυτή τη φορά η κάλυψη της κυβέρνησης στη δράση της αστυνομίας, που σε αγαστή συνεργασία με τους φασίστες της «Χρυσής Αυγής» και τους πάντα ασύλληπτους «κουκουλοφόρους» δημιούργησαν κλίμα τρομοκρατίας στο κέντρο της Αθήνας το περασμένο Σάββατο. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος αρνήθηκε βέβαια ότι υπάρχει οποιαδήποτε συνεργασία μεταξύ δυνάμεων καταστολής και παρακρατικών νεοφασιστών, αλλά τον διαψεύδουν περίτρανα οι μαρτυρίες, τα τηλεοπτικά πλάνα, οι φωτογραφίες κ.ο.κ. Το πλέον ανησυχητικό όμως από τα όσα είπε χτες ο Θ. Ρουσόπουλος είναι η απάντηση που έδωσε όταν ρωτήθηκε για την «αποτελεσματικότητα» της ΕΛ.ΑΣ. «Η προσπάθεια είναι διαρκής. Και το ότι για πρώτη φορά προσήχθησαν 101 άτομα - αρκετά μεγάλος αριθμός - ταυτοποιήθηκαν αυτά τα άτομα, είναι κάτι σημαντικό(!)», είπε, ομολογώντας «άθελά» του ότι ο πραγματικός στόχος των μαζικών προσαγωγών διαδηλωτών «από το σωρό», που κάνει κάθε τόσο η ΕΛΑΣ, είναι το φακέλωμα και η τρομοκρατία... Δε θα τους περάσει, όπως δεν τους πέρασε μέχρι τώρα...

Σε θολά νερά...

Τα καθήκοντα του ΣΥΝ απαρίθμησε ο υποψήφιος πρόεδρός του Αλ. Τσίπρας, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή». Το πρώτο είναι να προσπαθήσει να αναδείξει «ένα εναλλακτικό μεταρρυθμιστικό σχέδιο». Το δεύτερο είναι να συναντηθεί με τις δυνάμεις από το σοσιαλιστικό χώρο. Το τρίτο είναι σε σύντομο χρονικό διάστημα να εκπονήσει ένα «όχι απλά εναλλακτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης, αλλά ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο». Τι σόι κοινωνικό συμβόλαιο θα είναι αυτό; Μα, αυτό που θα φέρει τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη. Τρέμετε, επιχειρηματίες...

Εν ολίγοις, αυτό που λέει ο Αλ. Τσίπρας και σύσσωμη η ηγεσία του ΣΥΝ είναι ένα πρόγραμμα διαχείρισης του συστήματος, μόνο που αυτή θα είναι φιλολαϊκή. Γιατί θα υποχρεώσει τους επιχειρηματίες να μπουν κάτω από τον άνθρωπο, που θα είναι πάνω από τα κέρδη τους. Και πώς θα το κάνει αυτό; Να υπάρχουν και κέρδη και εργαζόμενοι και να 'ναι όλοι ευχαριστημένοι; Εδώ τα μασάει. Δε λέει καθαρά. Λέει πως μπορεί να συναντηθεί με το ΠΑΣΟΚ αν αυτό αλλάξει ή με δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ. Τι να κάνουν; Να εφαρμόσουν το εναλλακτικό, ριζοσπαστικό, μεταρρυθμιστικό, σχέδιο του Τσίπρα. Κυβέρνηση διαχείρισης, αλλά όχι νεοφιλελεύθερης. Αλλά δεν το λέει. Γιατί ξέρει ότι είναι ανεφάρμοστο. Οπως αποδείχτηκε περίτρανα σε άλλες χώρες της Ευρώπης (Γαλλία, Ιταλία) που δοκίμασαν τη «συνταγή». Και εφαρμόστηκε αντιλαϊκή πολιτική και καθήλωση του κινήματος και των διεκδικητικών αγώνων. Αν πει όμως καθαρά τα πράγματα, τότε αποκαλύπτεται πιο παραστατικά στα μάτια του λαού ως εφεδρεία του συστήματος. Αλλά το σύστημα τον θέλει ως ανάχωμα στο ριζοσπαστισμό και στο ταξικό εργατικό κίνημα.

Να ψαρέψουν στα θολά νερά της λαϊκής δυσαρέσκειας και οργής που προκαλεί και διογκώνει η αντιλαϊκή πολιτική θέλουν. Και να καταθέσουν μετά την «ψαριά» στην υπηρεσία αυτής της ίδιας πολιτικής.

Να μην τσιμπήσει το δόλωμα ο λαός.

Κέρδη και μισθοί

Τα στοιχεία που παρουσίασε ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» για τη διαχρονική εξέλιξη των μισθών και του μεροκάματου από τη μια και των εργοδοτικών κερδών από την άλλη, είναι αποκαλυπτικά. Περιγράφουν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο το χάος που χωρίζει τον μόχθο του εργάτη που παράγει τον πλούτο και την κερδοσκοπική δίψα των λίγων που τον καρπώνονται. Πλούτος που χρόνο με το χρόνο αυξάνει, καθώς μεγαλώνει ο βαθμός της εκμετάλλευσης σε βάρος της εργατικής τάξης. Επί της ουσίας, τα αποκαλυπτικά στοιχεία δεν απεικονίζουν τίποτε άλλο από τη βασική αντίθεση στο καπιταλιστικό σύστημα, αυτή ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία.

Σύμφωνα με όσα κατέγραψε ο «Ρ», οι 200 βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις με το μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων απέσπασαν το 2006 καθαρά κέρδη 3,33 δισεκατομμύρια ευρώ, έναντι 2,88 δισεκατομμυρίων το 2005. Το κέρδος ανά εργαζόμενο ήταν 15.199 ευρώ το 2005 και 17.913 ευρώ το 2006, αυξημένο κατά 2.613 ευρώ, ή κατά 17%. Στις 100 βιομηχανικές μονάδες με το περισσότερο προσωπικό, τα κέρδη που αποσπάστηκαν, κατά μέσο όρο, από την εργασία του κάθε εργαζόμενου, αυξήθηκαν κατά 19% και έφτασαν τα 20.261 ευρώ. Ενώ και στον τομέα του Εμπορίου καταγράφονται επιχειρήσεις με κέρδη ακόμα και πάνω από 300.000 ευρώ ανά εργαζόμενο!

Αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος. Στην άλλη βρίσκονται οι μισθοί και τα μεροκάματα των εργαζόμενων. Με βάση τα στοιχεία της τελευταίας μόνο 7ετίας, το μεροκάματο του εργάτη αυξανόταν κατά μέσο όρο μόλις 1,27 ευρώ μεικτά κάθε χρόνο! Κι αυτό χωρίς να υπολογίζεται ο πληθωρισμός, ο οποίος, μαζί με τις διαρκείς ανατιμήσεις, κατατρώει το πενιχρό λαϊκό εισόδημα. Μια ακόμα σημείωση: το 2006, τη χρονιά που καταγράφεται η υπερκερδοφορία όπως αναλύθηκε πιο πάνω, με βάση την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η αύξηση στο μισθό και στο μεροκάματο ήταν 0,77 ευρώ μεικτά την ημέρα!

Αυτή είναι η κατάσταση και κανείς δεν μπορεί να την αμφισβητήσει. Οπως αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι οι ένοχοι έχουν όνομα. Είναι το κεφάλαιο, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά του, μαζί και οι συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι. Είναι αυτοί που κόβουν τους νόμους και τις Συλλογικές Συμβάσεις στα μέτρα της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων και των «αντοχών της οικονομίας». Αυτοί είναι οι πραγματικοί εχθροί των εργαζόμενων. Αυτούς πρέπει να βάλουν σθεναρά στο στόχαστρο, μπροστά και στη μάχη της Σύμβασης που βρίσκεται σε εξέλιξη. Ο αγώνας ο οποίος θα βλέπει μέχρι την ανατροπή των λίγων που καρπώνονται τον πλούτο και της πολιτικής τους εξουσίας, είναι αυτός που μπορεί να πολλαπλασιάσει σήμερα τη δύναμη των εργαζόμενων, να οδηγήσει στην απόσπαση κατακτήσεων.