Στο σημερινό 4σέλιδο «ΝΕΟΛΑΙΑ» μπορούμε να βρούμε:
-- Ρεπορτάζ με αφορμή το θάνατο 17χρονου αθλητή. Χρονικό προαναγγελθέντων θανάτων που αποκαλύπτουν τις τραγικές ελλείψεις στον προαθλητικό έλεγχο.
-- Το Σάββατο κυκλοφορεί ο «Οδηγητής» με ειδικό ένθετο με τα ντοκουμέντα του 11ου Συνεδρίου της ΚΝΕ.
-- Αρθρο, με αφορμή τη σύσταση θέσης αναπληρωτή υπουργού Ερευνας στο υπουργείο Παιδείας.
-- Πιο αποφασιστική προώθηση του πνεύματος της «επιχειρηματικότητας» στα σχολεία θέλουν Ευρωπαϊκή Ενωση και ΟΟΣΑ.
-- Προτάσεις και εκπτωτικά κουπόνια για θεατρικές παραστάσεις.
Ο «Ριζοσπάστης», με αποκαλυπτικό ρεπορτάζ στις 4 Δεκέμβρη 2014, είχε αναδείξει το θέμα της έλλειψης δομών προαθλητικού ελέγχου ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες
Τέτοιου είδους περιστατικά επαναφέρουν στο προσκήνιο μια σειρά από σημαντικά ζητήματα για την υγεία των αθλούμενων και σε αυτές τις λεγόμενες ευαίσθητες ηλικίες. Ζητήματα που εάν είχαν λυθεί θα μπορούσαν να παίξουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη και φυσικά σε αρκετές περιπτώσεις να απέτρεπαν ακόμα και τη μοιραία κατάληξη. Σε αυτά τα ζητήματα συμπεριλαμβάνονται ο προαθλητικός έλεγχος στις μικρές ηλικίες, η κάρτα αθλητή, ο αυστηρός έλεγχος των διάφορων πιστοποιητικών που απαιτούνται, οι συνθήκες διεξαγωγής μιας προπόνησης ή ενός αγώνα στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα ή στις μικρότερες κατηγορίες (παίδων κ.τ.λ.).
Είναι αυτά τα ζητήματα για τα οποία αν και θα έπρεπε να υπάγονται στη μέριμνα της ίδιας της Πολιτείας εντούτοις οι πολιτικές που έχουν εφαρμοστεί μέχρι τώρα απ' τις εκάστοτε κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, προηγουμένη συγκυβέρνηση) όχι απλά δεν ασχολήθηκαν με αυτά τα θέματα αλλά ούτε τα έλαβαν ποτέ υπόψιν. Αποτέλεσμα βέβαια και εδώ, όπως φυσικά συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις, η οποιαδήποτε λύση μπορεί να δοθεί να προσφέρεται μόνο από τον ιδιωτικό τομέα, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με τα ιατρικά ζητήματα και φυσικά με διόλου ευκαταφρόνητο κόστος.
Σύμφωνα με τις οδηγίες, η πρόληψη ξεκινά από τους ελέγχους στα δόντια, στην καρδιά, στην όραση, στην ακοή και τη σπονδυλική στήλη. Ειδικά η συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες απαιτεί πιο συχνή εξέταση, ανά διετία ή τριετία, ανάλογα με την ένταση του αθλήματος. Για σχολικό αθλητισμό ο έλεγχος είναι αρκετός κάθε 3 - 4 χρόνια, μέσα από τον οποίο μπορούν να διαγνωστούν, π.χ., καρδιακές παθήσεις που είναι εν δυνάμει επικίνδυνες (όπως η υπερτροφική καρδιοπάθεια). Την ίδια ώρα, όμως, η απουσία ενός δημόσιου δικτύου υπηρεσιών, προκειμένου να προσφέρονται δωρεάν σε αθλητές καθιστά την πραγματοποίηση των παραπάνω εξετάσεων για τις οικογένειες των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων ουσιαστικά αδύνατη. Στην περίπτωση, μάλιστα, που κάποιος θελήσει να πραγματοποιήσει ένα σωστό προαθλητικό έλεγχο τότε θα πρέπει να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, αφού θα πρέπει να απευθυνθεί κυρίως σε ιδιωτικά ιατρικά κέντρα με το ποσό που απαιτείται για τις εν λόγω εξετάσεις να θεωρείται υπέρογκο (περίπου 80 ευρώ είναι το κόστος επίσκεψης μόνο για καρδιολόγο - οφθαλμίατρο). Ετσι, σε πολλές περιπτώσεις επιλέγεται η μέση λύση που έχει να κάνει με την πραγματοποίηση μικρού μέρους των εξετάσεων που φυσικά δεν αποτελεί την ενδεδειγμένη πρακτική.
Σημαντικό θέμα που χρήζει μάλιστα ιδιαίτερης προσοχής είναι και η κατάσταση που επικρατεί σήμερα με τα πιστοποιητικά των αθλούμενων, που απαιτούνται, προκειμένου να εκδοθούν τα δελτία ενός σωματείου για να συμμετάσχει σε κάποιο πρωτάθλημα. Σε αρκετές περιπτώσεις, στο παρελθόν έχει αποδειχθεί ο ανύπαρκτος ή εικονικός έλεγχος ή ακόμα και το σφράγισμα απλά του πιστοποιητικού από ένα ...γνωστό γιατρό, ο οποίος ίσως και να μην έχει δει ποτέ τους ίδιους τους αθλούμενους.
Το συνολικό κόστος για ένα σωματείο, που, ή δεν θα μπορέσει να το καλύψει ή θα το μετακυλίσει στους αθλούμενους, οδηγεί σε πολλές περιπτώσεις σε λύσεις του ...ποδαριού. Ακόμα και η αλλαγή των κανονισμών τα τελευταία χρόνια που απαιτούσαν σφραγίδα δημόσιου νοσοκομείου (παλιότερα ίσχυε από οποιονδήποτε γιατρό) δεν έλυσε το πρόβλημα, που έχει να κάνει με το σωστό έλεγχο, αφού χρειάζεται ένα πιο οργανωμένο πλαίσιο με τη συμβολή της ίδιας της Πολιτείας, μέσω π.χ. της Ομοσπονδίας.
Μπορεί στην περίπτωση του 17χρονου από την Ελευσίνα να υπήρχε γιατρός στο γήπεδο που πρόσφερε αρχικά τις πρώτες βοήθειες στον άτυχο νέο, ωστόσο οι πληροφορίες έκαναν λόγο για 45λεπτη καθυστέρηση στην έλευση του ΕΚΑΒ. Το ίδιο το ΕΚΑΒ σε διευκρινιστική ανακοίνωση κάνει λόγο για άφιξη στο 20λεπτο από τη στιγμή που έγινε η κλήση. Ωστόσο, με βάση περιστατικά που έχουν συμβεί μέχρι σήμερα έχουν αποδειχθεί οι σημαντικές ελλείψεις που υπάρχουν στην ύπαρξη γιατρού ή ασθενοφόρου ιδιαίτερα σε αγώνες ερασιτεχνικών πρωταθλημάτων της επαρχίας.
Είναι πολλά τα παραδείγματα που τραυματίες αθλητές έχουν μεταφερθεί με ιδιωτικά αυτοκίνητα ακόμα και στην καρότσα αγροτικών (π.χ. περίπτωση στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο στην Κρήτη) σε Κέντρο Υγείας, αφού το ασθενοφόρο της περιοχής δε λειτουργούσε ή δεν ήταν διαθέσιμο. Σε κάποιες άλλες, τις πρώτες βοήθειες έδωσαν προπονητές, μέλη αποστολών των ομάδων ακόμα και θεατές με στοιχειώδες γνώσεις, επειδή στο γήπεδο δεν υπήρχε γιατρός. Και βέβαια εάν όλα αυτά συμβαίνουν στους αγώνες, εξίσου επικίνδυνη είναι η κατάσταση πολλές φορές και κατά τη διάρκεια των προπονήσεων.