ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 5 Δεκέμβρη 2018
Σελ. /24
ΕΡΩΤΗΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ 12ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΝΕ
Για τη γραμμή πάλης στο φοιτητικό κίνημα

-- Στη θέση 15 του κειμένου των Θέσεων του ΚΣ για το 12ο Συνέδριο τονίζεται: «Η αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης, που δουλεύουν οι δυνάμεις της ΚΝΕ στο φοιτητικό κίνημα και εκφράζεται στο συνεκτικό πλαίσιο πάλης του ΜΑΣ, δεν μπορεί να υιοθετηθεί αυτόματα και ενιαία στους συλλόγους από τους φοιτητές». Γιατί συμβαίνει αυτό που σημειώνουν οι Θέσεις;

-- Αρχικά διευκρινίζουμε ότι δεν εννοούμε αν η πρόταση πάλης που καταθέτουν σε μια Γενική Συνέλευση οι συνδικαλιστές του ΜΑΣ μπορεί να υπερψηφιστεί από την πλειοψηφία των φοιτητών. Αυτό εξάλλου γίνεται και είναι αποτέλεσμα της πρωτοπόρας δράσης των δυνάμεων της ΚΝΕ στους συλλόγους.

Το συνεκτικό πλαίσιο πάλης του ΜΑΣ, το οποίο θέτει την αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική γραμμή πάλης στο φοιτητικό κίνημα, τους στόχους και τα μέτωπα πάλης, τις ενιαίες διεκδικήσεις των φοιτητών, δεν μπορεί να υιοθετηθεί αυτόματα και ενιαία στους συλλόγους από τους φοιτητές γιατί αντικειμενικά υπάρχει μεγάλη ανομοιομορφία στη σκέψη, τον προβληματισμό, την πολιτική στάση των φοιτητών, στο συσχετισμό των συλλόγων.

Πριν τρεις μέρες πραγματοποιήθηκε η 9η Πανελλαδική Συνάντηση του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών. Για την προετοιμασία της έγινε σημαντική προσπάθεια ώστε να φτάσει σε χιλιάδες φοιτητές το κάλεσμα του ΜΑΣ, να γίνουν ακόμη περισσότεροι οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι που θα συμμετέχουν. Αυτή η σημαντική προσπάθεια αποτυπώθηκε στη συμμετοχή 61 συλλόγων (από 44 πέρσι) στην Πανελλαδική Συνάντηση.


Αυτό το θετικό αποτέλεσμα των προσπαθειών μας δεν σημαίνει πως κατανοούν ή υιοθετούν όλοι οι φοιτητές ενός συλλόγου που συσπειρώνεται στο ΜΑΣ, πολύ περισσότερο ενός συλλόγου που δεν συσπειρώνεται σε αυτό, την αναγκαιότητα οργάνωσης και ανάπτυξης αγώνων ενάντια στα μονοπώλια και την εξουσία τους, με γραμμή ρήξης και ανατροπής με το σημερινό σύστημα. Το περιεχόμενο της δουλειάς μας είναι το πώς θα ενισχύεται η αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης, πώς θα γίνεται κτήμα περισσότερων φοιτητών, πώς θα μαζικοποιείται η πάλη, πώς θα συνειδητοποιείται ότι η ζωή με σύγχρονα δικαιώματα για τη νεολαία μπορεί να κερδηθεί στο δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων. Και αυτό αφορά πρώτα και κύρια τους συλλόγους που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ και δεν εξαντλείται σε μία απόφαση ΔΣ ή Γενικής Συνέλευσης.

Η πλειοψηφία της «Πανσπουδαστικής ΚΣ» σε ένα Διοικητικό Συμβούλιο ενός συλλόγου ή η υπερψήφιση του πλαισίου πάλης που καταθέτουν οι συνδικαλιστές του ΜΑΣ σε μια Γενική Συνέλευση, αν και σημαντικά, δεν αρκούν ώστε οι φοιτητές να μάθουν, να καταλάβουν και να δραστηριοποιηθούν ενεργά σε αυτήν την προσπάθεια.

Η πρωτοπόρα δράση του ΜΑΣ στους φοιτητικούς συλλόγους αναγνωρίζεται πλατιά από τους φοιτητές, αποτελεί εξάλλου το πιο ζωντανό κομμάτι του φοιτητικού κινήματος και είναι θετικό το γεγονός ότι αυτό το έχει κατοχυρώσει το ΜΑΣ με τη δράση του και την πολύμορφη αγωνιστική του παρέμβαση.

Το ζήτημα λοιπόν είναι πώς αυτό που εκφράζει το συνεκτικό - διεκδικητικό πλαίσιο πάλης του ΜΑΣ, που συνέβαλαν στη διαμόρφωσή του συνδικαλιστές μέλη της ΚΝΕ και άλλοι αγωνιστές στην Εκτελεστική και Πανελλαδική Γραμματεία του ΜΑΣ, θα υιοθετείται από όλο και περισσότερους φοιτητές.

Αυτή η προσπάθεια δεν γίνεται στο «κενό». Ερχεται σε κάθε φάση κόντρα στις συνθήκες που επικρατούν μέσα στα ιδρύματα και το φοιτητικό κίνημα, τα σχέδια του αντιπάλου. Ολα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα έναν συμβιβασμό των φοιτητών με τη σημερινή κατάσταση, τη δυσκολία να δουν πώς μπορεί η πάλη τους να συμβάλλει στην κατάκτηση δικαιωμάτων, να σκεφτούν έξω από τα όρια του συστήματος.

Σε αυτό ρόλο παίζει ότι το πανεπιστήμιο αποτελεί χώρο παραγωγής και αναπαραγωγής της αστικής ιδεολογίας. Ο συμβιβασμός με την «αιωνιότητα του καπιταλισμού», τα ιδεολογήματα περί «τέλους της ταξικής πάλης και της εποχής των επαναστάσεων», η συστράτευση των φοιτητών με τους στόχους της αστικής τάξης, αποτελούν παράγοντες που όχι μόνο διδάσκονται οι φοιτητές μέσα από τα επιστημονικά συγγράμματα και από τους καθηγητές τους, αλλά καλούνται και οι ίδιοι να στηρίξουν ως τωρινοί φοιτητές και μελλοντικοί εργαζόμενοι.

Ξεχωριστό ρόλο στην ενσωμάτωση παίζει και η ίδια η προπαγάνδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τον χαρακτήρα της, προπαγάνδα που επιδρά σημαντικά. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλοί φοιτητές που εναντιώθηκαν στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, στηρίζοντας το πλαίσιο πάλης και διεκδικήσεων που πρόβαλε το ΜΑΣ ενόψει της εξέλιξης, αρκετοί μάλιστα υιοθετώντας τις διεκδικήσεις και συμβάλλοντας στη διαπάλη στις Γενικές Συνελεύσεις ενάντια σε λογικές και δυνάμεις που αποδυνάμωναν τον αγώνα. Αυτό το γεγονός από μόνο του δεν ήταν αρκετό για να απαντηθούν προβληματισμοί όπως «την κυβέρνηση την πιέζουν οι απ' έξω», «κάτι δίνει, προσπαθεί, δεν είναι σαν τους άλλους».

Επίσης ο αρνητικός συσχετισμός, που επικρατεί χρόνια στο φοιτητικό κίνημα και εκφράζεται και με την πλειοψηφία των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ στα όργανα των συλλόγων όπως και με την υπολογίσιμη (παρά τη μεγάλη πτώση) δύναμη του οπορτουνισμού, έχει οδηγήσει στην επικράτηση εκφυλιστικών φαινομένων στους συλλόγους που απωθούν φοιτητές από τις συλλογικές διαδικασίες, δεν συμβάλλουν ώστε οι φοιτητές να νιώθουν το φοιτητικό τους σύλλογο αποκούμπι και μέσο στην προσπάθεια που κάνουν για να μορφωθούν.

Την ίδια στιγμή, η υποχώρηση του εργατικού κινήματος, η απόσταση που υπάρχει στις νέες ηλικίες από περιόδους ανόδου της ταξικής πάλης και αγώνων, δεν βοηθούν ώστε μέσα και από την προσωπική πείρα που έχουν να απαντούν προβληματισμούς που συχνά θέτουν, π.χ. «εάν ο αγώνας έχει αποτέλεσμα», «εάν θα μας ακούσουν». Αυτό ενισχύεται και με τις προσπάθειες του αντιπάλου να συκοφαντήσει, να καταστείλει και να υπονομεύσει τους αγώνες των φοιτητών. Η συζήτηση περί ανομίας στα πανεπιστήμια, το πλάγιο χτύπημα του ασύλου από την κυβέρνηση και το άμεσο από τη ΝΔ, η άμεση καταστολή στους φοιτητικούς αγώνες και η καραμέλα που όλοι μαζί αναμασούν περί «υποκινούμενων κομματικών αγώνων», είναι πλευρές αυτής της προσπάθειας. Αποτυπώνουν εκτός των άλλων πως ο αντίπαλος δεν εφησυχάζει, όποια σπίθα αγώνα διακρίνει θέλει να τη σβήσει.

Η δική μας δράση μπορεί να βάλει εμπόδια σε αυτήν την προσπάθεια. Πιο πολλές εστίες αντίστασης, διεκδίκησης και αγώνα να ανάψουν σε κάθε αμφιθέατρο. Η παρέμβαση των δυνάμεων της ΚΝΕ με οργανωμένο, πολύμορφο και πολύπλευρο σχέδιο σε κάθε τμήμα και σχολή, όπως θέτουν και οι Θέσεις 15 και 16 του ΚΣ, μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο ώστε να πολλαπλασιαστούν οι όποιες θετικές εργασίες στο φοιτητικό κίνημα, να αποκρυσταλλωθούν αυτές και με τη μεγαλύτερη συσπείρωση συλλόγων και φοιτητών στο ΜΑΣ.

Τα αποτελέσματα από τη συνδυασμένη δουλειά που άνοιξαν οι δυνάμεις της ΚΝΕ την προηγούμενη χρονιά μέσα από πολλά κανάλια για το μέλλον του αποφοίτου (ανακοινώσεις της ΚΝΕ, διαμόρφωση πλαισίων πάλης, δράση στους φοιτητικούς συλλόγους με εργατικά σωματεία, οργάνωση εκδηλώσεων και συσκέψεις) και εκφράστηκαν σε ορισμένους χώρους με άνοδο της συμμετοχής στις φοιτητικές εκλογές και άνοδο του ψηφοδελτίου της «Πανσπουδαστικής ΚΣ», είναι μια πολύτιμη πείρα. Αποδεικνύει πως ο οργανωμένος συνδυασμός προβολής θέσεων, διεκδικήσεων, μετώπων πάλης από τις δυνάμεις της ΚΝΕ, η ιδεολογική - πολιτική παρέμβαση στις σχολές με όλες τις μορφές δράσης, αφήνουν αποτύπωμα ώστε πιο πολλοί νέοι να επιλέγουν το δρόμο του αγώνα.

Η αλλαγή συσχετισμών στους συλλόγους, ώστε πιο πολλοί σύλλογοι να συσπειρωθούν στο ΜΑΣ, είναι στο επίκεντρό μας. Η πείρα που προκύπτει τα τελευταία χρόνια από τους περισσότερους συλλόγους που πλειοψηφεί το ψηφοδέλτιο της «Πανσπουδαστικής» και τη συσπείρωση συλλόγων στο ΜΑΣ αποτυπώνει πως αυτή η δουλειά είναι αποτέλεσμα της σταθερής, μαχητικής, σχεδιασμένης δράσης των δυνάμεων της ΚΝΕ μαζί με άλλους αγωνιστές φοιτητές στον σύλλογο.

Παρά τη διαλυτική κατάσταση και τον αρνητικό συσχετισμό που παραμένουν στο φοιτητικό κίνημα, οι αγώνες που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα συντονίστηκαν, οργανώθηκαν από τις δυνάμεις του ΜΑΣ με τη σημαντική συμβολή των κομμουνιστών. Οπως επίσης οι σύλλογοι που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ, παρότι με ανομοιομορφίες, μετρούν βήματα στην οργάνωση, στη μαζικότητα, στην αντιμετώπιση εκφυλιστικών φαινομένων, στην πολύμορφη δράση για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τους φοιτητές.

Επιδίωξή μας είναι μέσα στην πάλη για την οργάνωση, τη διεκδίκηση των φοιτητών στους συλλόγους τους να προβάλλουμε, ενημερώνουμε, να ανοίγουμε τη διαπάλη ώστε όλο και περισσότεροι φοιτητές να συμφωνούν με τη γραμμή που χαράζει το ΜΑΣ στο φοιτητικό κίνημα. Είναι ευθύνη των δυνάμεων της ΚΝΕ, με ειδική μέριμνα και ευθύνη των συνδικαλιστών να γίνει αυτό γνωστό, θέμα συζήτησης, διαπάλης, στήριξης και υιοθέτησης από τους φοιτητές.

Είναι ευθύνη των δυνάμεων της ΚΝΕ πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από αγωνιστικές κινητοποιήσεις που ξεσπούν, να συμβάλλουν ώστε να ενισχύονται οι προβληματισμοί, να απαντιούνται ερωτήματα των νέων, ώστε πιο πολλοί να βγάζουν συμπεράσματα που θα τους βοηθήσουν να συνεχίσουν στην οργανωμένη πάλη.

Δουλειά που δεν αφορά μόνο το μοίρασμα του υλικού και προπαγάνδα, αλλά απαιτεί από τα όργανα και τις δυνάμεις της ΚΝΕ σε κάθε χώρο: Επεξεργασία ειδικών αιτημάτων, αιχμών, μετώπων πάλης σε κάθε σχολή. Επιμέρους διεκδικήσεις με βάση ζητήματα που προκύπτουν κάθε φορά. Διαμόρφωση περιεχομένου διεκδικήσεων που θα συμβάλλουν στη γενίκευση της πάλης και την ενότητα φοιτητών και εργαζομένων.

Δεν αρκούν μόνο η ζύμωση, η ενημέρωση και η διαφώτιση. Χρειάζεται να στηρίζεται σε κάθε χώρο σε οργανωμένο σχέδιο πρωτοβουλιών, συνελεύσεων, κινητοποιήσεων, δράσεων, συσκέψεων, εκδηλώσεων με στόχο την αύξηση συμμετοχής φοιτητών σε αυτές και την αντιμετώπιση εκφυλιστικών φαινομένων.

Το σχέδιο δράσης της κάθε ΟΒ σε μια σχολή πρέπει να στοχεύει πιο πολλοί φοιτητές να καταλαβαίνουν ότι μόνο με τη συλλογική πάλη μπορεί να αλλάξει η κατάσταση, ότι ο σύλλογος είναι το αποκούμπι τους, ότι τα προβλήματα που οι ίδιοι αντιμετωπίζουν είναι αποτέλεσμα μιας ενιαίας πολιτικής, που πρέπει να πάρει ενιαία απάντηση για να ανοίξει ο δρόμος για τα δικαιώματά τους, ότι σύγχρονο είναι αυτό που μπορούμε να έχουμε και πρέπει να διεκδικήσουμε και όχι αυτό που μας δίνουνε για να κάτσουμε στα αυγά μας.

Οι δυνάμεις της ΚΝΕ μπορούν να φέρουν σε πέρας την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, να συμβάλλουν στην παραπέρα καταξίωση του ΜΑΣ. Βάζοντας στόχους μέχρι το επόμενο Συνέδριο της Οργάνωσής μας να έχουν συμβάλλει πιο αποφασιστικά σε κάθε σύλλογο να δυναμώνει ο προσανατολισμός με το πλαίσιο πάλης του ΜΑΣ, να ανεβαίνουν η μαζικότητα, η συμμετοχή και η οργάνωση των φοιτητών, να γίνονται βήματα στην αλλαγή συσχετισμών στους συλλόγους, όπου αυτοί παραμένουν αρνητικοί.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ