Αυτό γίνεται για να ελαχιστοποιηθεί η κρατική χρηματοδότηση προς τα δημόσια νοσοκομεία. Για να μειωθούν οι κρατικές δαπάνες προς τα δημόσια νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Για να λειτουργούν τα νοσοκομεία σαν αυτόνομες οικονομικές μονάδες που θα εξασφαλίζουν έσοδα πουλώντας υπηρεσίες Υγείας. Ολοι αντιμετωπίζονται, και είναι, πελάτες. Δηλαδή, όσοι έχουν χρήματα θα μπορούν να απολαμβάνουν τις υπηρεσίες Υγείας που έχουν ανάγκη. Η πολιτική τους είναι άθλια, επικίνδυνη και αδίστακτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο προσχέδιο νόμου που εγκρίθηκε προχτές από το Υπουργικό Συμβούλιο, προβλέπεται ότι ένας ασθενής μπορεί να πληρώνει με πιστωτική κάρτα στο λογιστήριο των δημόσιων νοσοκομείων. Δηλαδή, υποθηκεύουν την Υγεία των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων που θα φεσώνονται και στις τράπεζες αν θέλουν να κάνουν μια ιατρική επίσκεψη ή να κάνουν κάποιες εργαστηριακές και άλλες εξετάσεις.

Από τα έσοδα που θα έχουν τα δημόσια νοσοκομεία θα πρέπει να εξασφαλίζουν μέρος των λειτουργικών εξόδων του νοσοκομείου, την αγορά νέου εξοπλισμού, την πληρωμή μέρους των εφημεριών, τις αμοιβές των επικουρικών ιατρών, τις υπερωρίες κ.ά. Οποια νοσοκομεία δε φέρνουν αρκετά έσοδα, απλά δε θα πληρώνονται οι εργαζόμενοί του, θα κλείνουν ή θα συγχωνεύονται τμήματα ακόμα και ολόκληρες νοσοκομειακές μονάδες.

Παραδείγματα τέτοιων αρνητικών εξελίξεων, με νοσοκομεία που λειτουργούν με όρους αποδοτικότητας, ως αυτόνομες οικονομικές μονάδες στις περιφέρειες ή τους δήμους, έχουμε από άλλες χώρες της ΕΕ όπου οι αντίστοιχες αναδιαρθρώσεις έχουν ήδη εφαρμοστεί. Το υπουργείο Υγείας της Γαλλίας κλείνει τις μαιευτικές κλινικές των δημόσιων νοσοκομείων που πραγματοποιούν λιγότερο από 300 τοκετούς ετησίως, θεωρώντας ότι κοστίζουν υπερβολικά ακριβά. Το ίδιο ισχύει και για τις χειρουργικές κλινικές, οι οποίες πλέον οφείλουν να πραγματοποιούν περισσότερες από 1.500 πράξεις ετησίως.

Ας δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα ορισμένες βασικές πλευρές του θέματος «ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων». Στην πραγματικότητα, είναι η επέκταση της λειτουργίας των ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων που ήδη ίσχυε στα δημόσια νοσοκομεία. Στόχος της κυβέρνησης είναι η εξασφάλιση εσόδων με αυτό τον τρόπο. Μάλιστα, κάνουν εκτιμήσεις για καταρχήν συνολικά έσοδα της τάξης των 80 εκατομμυρίων ευρώ, από τα οποία τα καθαρά έσοδα θα είναι της τάξης των 20 εκατομμυρίων ευρώ από την ολοήμερη επιχειρηματική λειτουργία των νοσοκομείων.

Οι ανασφάλιστοι, άνεργοι, μερικώς απασχολούμενοι, όσοι δεν έχουν ασφαλιστικό βιβλιάριο, θα πληρώνουν το σύνολο της δαπάνης για την ιατρική επίσκεψη και για όλες τις εξετάσεις που θα απαιτηθούν από το δημόσιο νοσοκομείο.

Ακόμα και αυτά που καλύπτουν τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν υποστεί περικοπή και ήδη η κατάσταση των ασφαλιστικών ταμείων από τη συνεχή υποχρηματοδότηση (κρατική και εργοδοτική), οδηγεί στο να προχωρούν και αυτά σε δραστικές περικοπές των παρεχόμενων υπηρεσιών. Αυτό σημαίνει ότι εκτός από την αυξημένη δαπάνη που θα πληρώνει ο ασθενής για την ιατρική επίσκεψη, επιπλέον, θα πληρώνει ένα όλο και μεγαλύτερο ποσό και για τις εργαστηριακές και άλλες εξετάσεις. Σε αυτή την κατεύθυνση θα αξιοποιηθεί η Κάρτα Υγείας, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, η λίστα φαρμάκων. Στόχος τους είναι να ελέγχεται η ποσότητα των υπηρεσιών που παρέχονται στους ασφαλισμένους.

Η λογική που διέπει όλα τα παραπάνω, ο σχεδιασμός τους, υπηρετεί την εξής φιλοσοφία: το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία θα περιορίζουν τις όποιες παροχές υπηρεσιών Υγείας με ένα ελάχιστο πακέτο παροχών, ενιαία σε όλους τους εργαζόμενους. Και θα αυξάνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό το ανταποδοτικό μέρος, δηλαδή οι υπηρεσίες που θα μπορεί να έχει ένας ασθενής, ανάλογα με το πόσο μπορεί να πληρώσει είτε στην ιδιωτική ασφάλιση είτε με ζεστό χρήμα. Επίσης, οι ενιαίοι κανόνες λειτουργίας του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, δεν είναι τίποτε άλλο από την ενιαία ελάχιστη αποζημίωση των ασφαλιστικών ταμείων προς τους ασφαλισμένους για την αγορά υπηρεσιών Υγείας.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δεν έχουν κανένα συμφέρον ούτε από το δημόσιο ούτε από τον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα Υγείας. Από αυτές τις εξελίξεις οι εργαζόμενοι όχι μόνο δε θα έχουν όφελος, αλλά θα έχουν επιπλέον οικονομική επιβάρυνση και επιδείνωση του επιπέδου Υγείας τους. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση στοχεύει να καλύψει ένα μέρος από την περικοπή της χρηματοδότησης των νοσοκομείων μέσα από την ολοήμερη λειτουργία τους με επιχειρηματικά κριτήρια.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να αφήσουν να περάσουν αυτά τα μέτρα που είναι αναγκαία για το κεφάλαιο και επιζήμια για το λαό.

Το δικαίωμα για δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας απαιτεί σύγκρουση με τα μονοπώλια, την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Η δημόσια δωρεάν Υγεία είναι αίτημα κενό περιεχομένου χωρίς τον αγώνα για την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία - Πρόνοια.

Σήμερα, υπάρχει όλος ο υλικός και πνευματικός πλούτος που δημιουργούν οι εργαζόμενοι για να καλυφθούν όλες οι σύγχρονες αυξημένες ανάγκες στην Υγεία - Πρόνοια. Οι εργαζόμενοι πρέπει να πιστέψουν στην τεράστια δύναμη του συλλογικού αγώνα για να υπάρξει ένας άλλος δρόμος ανάπτυξης. Για τη λαϊκή εξουσία που θα μετατρέψει τα μονοπώλια σε κοινωνική - λαϊκή περιουσία, θα διασφαλίσει κεντρικό πανεθνικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο στην οικονομία υπέρ των λαϊκών αναγκών.