Από την προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ την Τετάρτη, στην Αθήνα

Κυρία Παπαρήγα, θα έλεγε κανείς ότι ενώ οι άλλοι σταματούν στις 14 Νοέμβρη, εσείς ως ΚΚΕ, μοιάζει να ξεκινάτε στις 15 Νοέμβρη, μια μέρα μετά τις εκλογές. Στην προεκλογική συγκέντρωση ακούσαμε ότι το ΚΚΕ διοργανώνει συλλαλητήριο τη Δευτέρα 15 Νοέμβρη, μια μέρα μετά το β΄ γύρο των εκλογών. Γιατί;

Ερχεται η τρόικα εκείνη τη μέρα, υποθέτω ότι μετέθεσε λίγο τον ερχομό της στην Ελλάδα, για να ανακοινώσει τα πράγματα μετεκλογικά και εν πάση περιπτώσει να δώσει και μια στήριξη στην κυβέρνηση. Δεν μπορεί αυτή η μέρα να περάσει έτσι. Εκείνη τη μέρα ο ελληνικός λαός πρέπει να δείξει ότι έχει πάρει χαμπάρι πως το μνημόνιο δεν είναι ένα πρόγραμμα σωτηρίας της Ελλάδας, αλλά ένα εργαλείο σωτηρίας των επιχειρηματικών ομίλων. Και κυρίως, είναι ένα εργαλείο σωτηρίας των πιστωτών.

Νομίζουμε ότι έχει ξεσκεπαστεί όλη αυτή η ιστορία. Ενδεχομένως την πρώτη στιγμή να υπήρχαν ορισμένοι που αλλιώς να έβλεπαν τα πράγματα. Πρέπει να δουν το λαό στους δρόμους και όχι μόνο να συζητήσουν με τον πρωθυπουργό.

Δε φοβάστε ότι ένα τέτοιο συλλαλητήριο, την επόμενη μέρα των εκλογών, μπορεί να αποσταθεροποιήσει τη χώρα, όπως λέει και ο κ. Παπανδρέου;

Ισα - ίσα. Για μας, αυτό που είναι εγγύηση, είναι ο οργανωμένος λαός, που παλεύει στον τόπο δουλειάς, στη γειτονιά, στους δρόμους, που απεργεί και που βεβαίως αλλάζει και συσχετισμούς. Εμείς αρχίζουμε να φοβόμαστε αν ο λαός δε μιλάει. Καταλαβαίνουμε, βεβαίως, ο κ. Παπανδρέου, πέρα από την υπογραφή του που έβαλε στο μνημόνιο, συνεχώς διαβεβαιώνει ότι ελέγχει τον ελληνικό λαό και είναι ένας πρόσθετος λόγος για μας - ανεξάρτητα τα οποιαδήποτε εκλογικά αποτελέσματα - να δείξουμε ότι υπάρχει και η Ελλάδα στην οποία μιλούν οι εργαζόμενοι. Αυτή, η άλλη Ελλάδα πρέπει να φανεί, την οποία ο πρωθυπουργός θέλει να τη βάλει στο γύψο.

Κάντε μας ένα γενικότερο σχόλιο γι' αυτήν την εικόνα που έχουμε λίγα 24ωρα πριν από τις εκλογές, φακέλους «στημένους ή συστημένους»...

Εμείς, από την πρώτη στιγμή βάλαμε το εξής ζήτημα, γιατί σαν πολιτικό κόμμα δεν μπορούμε να λειτουργούμε με το στοιχείο «έχεις απόδειξη», αλλά και με το στοιχείο της πολιτικής εκτίμησης: Τη Δευτέρα βγαίνει ο πρωθυπουργός και θέτει το εκβιαστικό δίλημμα και μιλάει για αποσταθεροποίηση. Προσέξτε, δε μιλάει για έγκριση, ότι θέλει μια ευρύτερη πλειοψηφία να εγκρίνει την πολιτική του, λέει «αποσταθεροποιείται η Ελλάδα».

Αποσταθεροποίηση σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να φανταστεί πολλά - σε μια χώρα που εν πάση περιπτώσει έχουν συμβεί και πραξικοπήματα κ.ά. - γιατί στην Ελλάδα ο όρος αποσταθεροποίηση ερμηνεύεται πολλές φορές με την πείρα του παρελθόντος. Αφού, λοιπόν, λέει αυτό, ύστερα από τρεις μέρες γίνονται αυτά.

Εδώ, λοιπόν, υπάρχουν δύο τινά: 'Η είναι μια ενέργεια ενδεχομένως άσχετη, αλλά που αξιοποιήθηκε από διάφορους κύκλους, ή είναι μια ενέργεια που αφέθηκε να εκδηλωθεί, γιατί θα βοηθούσε το κλίμα. Μα, θα μου πείτε, συμφέρει την κυβέρνηση, αυτό που λένε την «εικόνα της χώρας» στο εξωτερικό; Σε περιπτώσεις πανικού, όταν το κυριότερο είναι να αλυσοδέσεις το δικό σου κόσμο - γιατί ο εκβιασμός είναι κυρίως για τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ, δεν εκβιάζονται οι κομμουνιστές - δεν ξέρεις τι κάνεις. Δηλαδή, η ίδια η τοποθέτηση του πρωθυπουργού μπορεί να πυροδότησε κάποιους μηχανισμούς να κάνουν αυτή τη δουλειά. Δε λέω ότι τους έβαλε το ΠΑΣΟΚ, αλλά στην ουσία δίνει πράσινο φως, πυροδοτεί.

Και με την ευκαιρία θέλω να πω ότι θεωρώ απαράδεκτη τη δήλωση του κ. Κουβέλη, ο οποίος έδωσε και ταυτότητα στα «πακετάκια» αυτά. Οτι τις κάνουν άνθρωποι για λόγους ιδεολογίας. Μπορεί και να στρατολογούνται και άνθρωποι που έχουν κάποιες ιδέες, αλλά τα τελευταία χρόνια - συμπεριλαμβανομένης και της Αλ Κάιντα - μπορεί κανείς να δει ότι ο βασικός πυρήνας αυτών των ενεργειών δεν προέρχεται από επαναστάτες ιδεολόγους με λαθεμένη αντίληψη.

Μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, καταγεγραμμένης ιστορικής εγκυρότητας και ποιότητας, αναφέρουν ότι το ΚΚΕ έχει συγκροτήσει κοινό αντιμνημονιακό μέτωπο με τη ΝΔ. Εχετε συγκροτήσει τέτοιο μέτωπο με τη ΝΔ;

Οχι μόνο δεν έχει συγκροτηθεί - και πώς ήταν δυνατόν να συγκροτηθεί; - αλλά εμείς λέμε στο λαό ότι τα αντιμνημονιακά συνθήματα της ΝΔ είναι παγίδα, ότι η αντιμνημονιακή της θέση είναι μύθος και ψέμα.

Η ΝΔ ήταν σίγουρη ότι θα περάσει το μνημόνιο, γιατί αν ήθελε πραγματικά να μην περάσει θα δεχόταν αυτό που βάλαμε εμείς για τα 2/3 των βουλευτών. Εκ του ασφαλούς λοιπόν και ξέροντας ότι το μνημόνιο θα περάσει, ψήφισε «όχι», διότι είχε βγει βαριά λαβωμένη και αποδιοργανωμένη πλήρως όπως ήταν, έπρεπε να βρει ένα σημείο αντίθεσης με το ΠΑΣΟΚ. Ξέροντας λοιπόν ότι το μνημόνιο θα ήταν για το λαό μη ανεκτό προσχώρησε σε αυτή τη θέση.

Να θυμίσω, για άλλη μία φορά, δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Σαμαράς λέει εγώ θα το εφαρμόσω το μνημόνιο για να υπάρχει συνέχεια. Εμείς λέμε αλλαγή σημαίνει ασυνέχεια με την προηγούμενη πολιτική. Οχι αλλαγή προσώπων και κόμματος. Ρήξη, σύγκρουση σημαίνει διακοπή της συνέχειας, σημαίνει άλλη πορεία, άλλος δρόμος, όπως λέμε εμείς. Αλλά και οι προτάσεις της ΝΔ, τα 20 σημεία, το μείγμα που λέει, δεν έχουν καμία διαφορά από αυτά που κάνει το ΠΑΣΟΚ.

Το ΚΚΕ καθ' όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αναδεικνύει το ζήτημα της συνδιαχείρισης του Αιγαίου. Κάντε μας ένα σχόλιο γι' αυτό.

Για πείτε μου ποιος υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των άλλων, τα 21 νησιά του Αιγαίου, που θα συμπεριληφθούν στην αποστρατιωτικοποιημένη τάχα ουδέτερη ΝΑΤΟική ζώνη, τα βάζει στην προεκλογική του εκστρατεία; Και μάλιστα ούτε κόμματα που υποτίθεται ότι είναι πάρα πολύ ευαίσθητα σε αυτά τα πράγματα, τύπου Καρατζαφέρη.

Δε μιλάνε διότι η πολιτική τους, η στρατηγική τους είναι ενταγμένη στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Γιατί, αυτά τα κόμματα δε θέλουν να συγκρουστούν με τις ΗΠΑ, γιατί θέλουν εισιτήριο για τη συγκυβέρνηση. Αν βγουν από πριν και το κάνουν κυρίως θέμα, πρέπει να το βάλουν και όρο για τη συμμετοχή στην κυβέρνηση. Επομένως, όταν το ανεβάζει το ΚΚΕ, πετάνε και κάνα ερώτημα στον υπουργό Αμυνας και στον πρωθυπουργό, λένε και κάτι.

Και δεν είναι τυχαίο ότι η αντίδρασή τους, ιδιαίτερα από τον ΛΑ.Ο.Σ., εστιάζεται στο θέμα του ονόματος της FYROM - γιατί εκεί τους είναι εύκολο - ενώ το Αιγαίο δεν είναι στο κέντρο της προσοχής. Εμείς το θέτουμε παντού και λέμε ότι είναι κριτήριο ψήφου.