ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 5 Οχτώβρη 2019 - Κυριακή 6 Οχτώβρη 2019
Σελ. /40
ΔΙΕΘΝΗ
ΚΚ ΜΕΞΙΚΟΥ
Προωθούμε την επαναστατική στρατηγική ανατροπής του καπιταλισμού

Συζήτηση με τον Πάβελ Μπλάνκο Καμπρέρα, Α' Γραμματέα της ΚΕ

MANOLIS PAKIAS

Με την ευκαιρία της παρουσίας του στη χώρα μας για τη συνεδρίαση της Συντακτικής Επιτροπής της «Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης», είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον σύντροφο Πάβελ Μπλάνκο Καμπρέρα, Α' Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Μεξικού. Η συζήτησή μας αυτή, όπως και στο παρελθόν, μιας και ο σύντροφος έχει έρθει πολλές φορές στην Ελλάδα, είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και βοηθάει να κατανοηθεί η σύνθετη πραγματικότητα αυτής της μεγάλης χώρας της αμερικανικής ηπείρου:

-- Δώστε μας μια εικόνα για την πολιτική και οικονομική πραγματικότητα του Μεξικού, μετά την κυβερνητική αλλαγή που ανέδειξε τον σοσιαλδημοκράτη Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ στην κυβέρνηση.

-- Μετά την 1η Δεκέμβρη του 2018, που ανέλαβε την κυβέρνηση ο Ομπραδόρ, υπήρχε μια μεγάλη προσδοκία από σημαντικό τμήμα του λαού ότι με την ήττα του λεγόμενου νεοφιλελευθερισμού θα γίνονταν ουσιαστικές αλλαγές που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής του λαού του Μεξικού. Αυτό διαψεύστηκε απόλυτα. Δεν άλλαξε τίποτε επί της ουσίας παρά τη φρασεολογία περί «μάχης κατά του νεοφιλελευθερισμού» και της διαφθοράς. Δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτε, γιατί παραμένουν οι ιδιωτικοποιημένες εταιρείες, το επίπεδο ζωής, η αγοραστική ικανότητα του μισθού των εργαζομένων δεν έχει αποκατασταθεί, συνεχίζονται τα μεγάλα κέρδη των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων και του κεφαλαίου. Ο Ομπραδόρ λέει ότι στο Μεξικό δεν υπάρχει ταξική πάλη, αλλά ότι το βασικό πρόβλημα είναι η διαφθορά, όμως δεν λύνεται κανένα ζωτικό πρόβλημα, ούτε βελτίωση των μισθών, ούτε καλύτερες συνθήκες υγείας, ούτε κατοικίας. Το αντίθετο συμβαίνει, αυξάνεται η επιθετικότητα του κεφαλαίου κατά των εργαζομένων. Για παράδειγμα, η μεταρρύθμιση στα Εργασιακά, που ψηφίστηκε τη φετινή Πρωτομαγιά, στο όνομα της συνδικαλιστικής ελευθερίας προσπαθεί να διασπάσει τη λειτουργία ειδικά μεγάλων συνδικάτων, για τη δημιουργία μικρότερων συνδικάτων, όπου θα αδυνατίζει η δυνατότητά τους σε διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία, το κεφάλαιο.

Αλλο ένα στοιχείο, που δείχνει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της κυβέρνησης του Ομπραδόρ, είναι η συμφωνία με την κυβέρνηση των ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ για τη σκλήρυνση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής. Η συνεργασία με τη φασιστική ρατσιστική πολιτική των ΗΠΑ εκφράζεται με τη λεγόμενη ποσόστωση συλλήψεων και κράτησης των μεταναστών στο Μεξικό, που έχει αναλάβει η λεγόμενη εθνοφρουρά, που περιλαμβάνει κάθε μήνα την καταστολή και σύλληψη 30.000 ανθρώπων που μεταναστεύουν από χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Ετσι έχουν ενισχυθεί η καταστολή και οι συλλήψεις με το λεγόμενο σχήμα «της τρίτης ασφαλούς χώρας» (σ.σ. εννοούνται χώρες ανάμεσα στις χώρες προέλευσης και τις ΗΠΑ), που μεταφράζεται πρακτικά στην υπαγωγή της ανεξαρτησίας του Μεξικού στη δικαιοδοσία των ΗΠΑ, που δημιουργεί στρατόπεδα συγκέντρωσης με άθλιες συνθήκες στα νοτιοδυτικά και βόρεια της χώρας. Είναι μια πολιτική που καταρρίπτει πλήρως τα περί προοδευτικής κυβέρνησης του Ομπραδόρ. Πρόκειται για μια ολοκληρωτική αντιλαϊκή, αντεργατική κυβέρνηση. Το άλλο στοιχείο που το επιβεβαιώνει είναι η συμφωνία Μεξικού, ΗΠΑ και Καναδά, που η τελική της μορφή συζητιέται αυτή την περίοδο στο Κογκρέσο των ΗΠΑ και πρόκειται για μια διακρατική ιμπεριαλιστική συμφωνία που αποδεικνύει ξεκάθαρα τους ισχυρούς δεσμούς που έχει ο Ομπραδόρ με μονοπωλιακά συμφέροντα. Σε αυτές τις δύο χαρακτηριστικές αντιλαϊκές πολιτικές συναινούν όλα τα αστικά κόμματα του Μεξικού και αυτά που εμφανίζονται με δήθεν «αντιιμπεριαλιστική φρασεολογία», όπως το ρεφορμιστικό Κόμμα Εργατών (PT).

-- Σε αυτήν την κατάσταση, που καταλαβαίνουμε ότι είναι αρκετά δύσκολη, πώς αναπτύσσεται η δράση του κόμματός σας;

-- Το κόμμα μας για αρκετά χρόνια, όπως επιβεβαίωσε και η απόφαση του τελευταίου συνεδρίου μας, έχει προσανατολίσει το κύριο βάρος της δράσης του στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στην οικοδόμηση Κομματικών Οργανώσεων σε χώρους δουλειάς, και μπορούμε να πούμε ότι αναπτύσσονται κάποιοι αγώνες, κάτι που μας γεμίζει με ενθουσιασμό. Οπως η απεργία που γενικεύτηκε στη βιομηχανική περιοχή του Ματαμόν, που συμπεριέλαβε εργάτες στην αυτοκινητοβιομηχανία, στα τρόφιμα, στις υπηρεσίες, όπου αναπτύξαμε την παρέμβασή και εμείς οι κομμουνιστές. Θα λέγαμε ότι στη χώρα μας υπάρχει μια τάση αναζωογόνησης της συνδικαλιστικής δουλειάς ιδιαίτερα με ταξικό προσανατολισμό, και ήδη προετοιμάζεται κατά τα μέσα του 2020 η πραγματοποίηση μιας πανεθνικής συνδιάσκεψης που θέλει να κάνει ένα νέο βήμα, τη δημιουργία ενός εργατικού συνδικαλιστικού μετώπου, που θα συσπειρώνει συνδικάτα, επιτροπές αγώνα και αγωνιστές συνδικαλιστές και εργαζόμενους με ταξικό προσανατολισμό.

Επίσης προχωράει η δουλειά του κόμματος στις εργαζόμενες γυναίκες. Στις 8-9 Μάρτη φέτος πραγματοποιήθηκε το Συνέδριο της Οργάνωσης εργαζόμενων γυναικών, που είναι μια μαζική οργάνωση όπου δρουν οι κομμουνίστριες, που έχει την αυτονομία της, αλλά και το βασικό χαρακτηριστικό ότι οι γυναίκες αυτές οργανώνονται συμβάλλοντας στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, καταπολεμώντας τις κυρίαρχες ακόμα αντιλήψεις για έναν φεμινισμό που αυτονομεί το φύλο και είναι εχθρικός στην κοινή πάλη των εργαζομένων. Δηλαδή στηρίζουμε την ύπαρξη αυτής της οργάνωσης, που βλέπει το ζήτημα της χειραφέτησης των γυναικών από ταξική σκοπιά.

-- Με δεδομένο ότι εντείνεται η επιθετικότητα του αμερικανικού και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού ενάντια στην Κούβα και τη Βενεζουέλα, γενικότερα τα λαϊκά κινήματα της Λατινικής Αμερικής, πώς αντιδρούν οι λαϊκές δυνάμεις στο Μεξικό, πού τοποθετείται το κόμμα σας;

-- Εμείς έχουμε μια ξεκάθαρη θέση αλληλεγγύης στον βενεζουελάνικο λαό, ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ και της ΕΕ, στις οικονομικές επιθετικές κυρώσεις. Αυτές εκδηλώνονται όχι μόνο ενάντια στη Βενεζουέλα αλλά και ενάντια στην Κούβα, γενικά κατά των λαών. Διαφοροποιούμε πλήρως τη στήριξη στο λαό με μια χωρίς αρχές στήριξη σε κυβερνήσεις και την κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο. Βεβαίως η κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο είναι νόμιμη, πράγμα που σημαίνει ότι θα έχει τη στήριξή μας εναντίον κάθε εξωτερικής επέμβασης, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τον λεγόμενο «σοσιαλισμό του 21ου αιώνα». Αντίθετα πιστεύουμε ότι η αλληλεγγύη πρέπει να κατευθύνεται σε αυτούς που παλεύουν ενάντια στο κεφάλαιο και την καπιταλιστική εκμετάλλευση, στους κομμουνιστές, στο λαό, στα ταξικά συνδικάτα.

Εκεί κατευθύνουμε την αλληλεγγύη μας με τους λαούς της Βενεζουέλας, της Κούβας, όλους τους αγωνιζόμενους λαούς της περιοχής μας και του κόσμου, και με τους συντρόφους που αναγκάστηκαν με τη μη τήρηση της ειρηνευτικής συμφωνίας να ξαναπάρουν τα όπλα στην Κολομβία. Εχουμε μια μεγάλη παράδοση να εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και κόντρα στο ρεύμα και θα συνεχίσουμε σε αυτήν την κατεύθυνση. Θεωρούμε ότι αυτές οι τρεις περιπτώσεις είναι πολύ σημαντικές για τη Λατινική Αμερική.

-- Πείτε μας τη γνώμη σας για την εξέλιξη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος με αφορμή και τη συμμετοχή σας στη συνεδρίαση της Συντακτικής Επιτροπής της «Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης».

-- Ως ΚΚ Μεξικού, που φέτος τον Νοέμβρη θα συμπληρώσουμε τα 100 χρόνια ζωής και δράσης, είμαστε άμεσο αποτέλεσμα της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς, που φέτος γιορτάζουμε τα 100χρονά της, επίσης και της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Ο προλεταριακός διεθνισμός είναι στο DNA των Μεξικάνων κομμουνιστών. Συνεχίζουμε σε αυτές τις αξίες μας και θα συνεργαζόμαστε με όλα αυτά τα Κομμουνιστικά Κόμματα που είναι αποφασισμένα να δουλέψουν με επαναστατική στρατηγική, για να αντιπαλέψουμε τα μονοπώλια και το κεφάλαιο στη βάση της επαναστατικής πάλης για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.


Δ.Κ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ