Από την υπογραφή των συμβάσεων τον περασμένο Ιούνη, υπό το βλέμμα του Αμερικανού πρέσβη

Οι συμβάσεις που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση της ΝΔ, είχαν υπογραφεί από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τις εταιρείες «Total», «ExxonMobil», «Repsol» και ΕΛΠΕ.

Τις συμβάσεις, πέρα από τους βουλευτές της ΝΔ, υπερψήφισαν το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και η Ελληνική Λύση. Απογειώνοντας την κοροϊδία, ο ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου τις υπογραφές φέρουν οι συμβάσεις, ψήφισε παρών, επικαλούμενος ότι η κυβέρνηση προχωράει ταυτόχρονα και την παραπέρα ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ, που επίσης δρομολογήθηκε επί των ημερών του. Το ΜέΡΑ25 ψήφισε κατά παίρνοντας το μέρος των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στις ΑΠΕ.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ, οι οποίοι καταψήφισαν, στις τοποθετήσεις τους ανέδειξαν ότι ο ορυκτός πλούτος της χώρας, ένας πόρος που δεν αναπληρώνεται, εκχωρείται στους επιχειρηματικούς ομίλους, για να θωρακίσουν και να στηρίξουν το καπιταλιστικό κέρδος, κόντρα και ενάντια στις λαϊκές ανάγκες, εμπλέκοντας ταυτόχρονα το λαό όλο και περισσότερο στον κυκλώνα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Ακολουθούν αποσπάσματα από την τοποθέτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου και ειδικού αγορητή του ΚΚΕ, Νίκου Καραθανασόπουλου, στην Ολομέλεια.

«Και με τα συγκεκριμένα σχέδια νόμου που έρχονται για κύρωση, τις συμβάσεις παραχώρησης και έρευνας των υδρογονανθράκων, αναδεικνύεται η συνέχεια της κυβερνητικής πολιτικής. Η ΝΔ πήρε τη σκυτάλη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τις συμβάσεις που είχε υπογράψει ο κ. Σταθάκης τις φέρνει για επικύρωση στη Βουλή σήμερα.

Βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί με διάφορους αστεϊσμούς να δείξει ότι δεν υπάρχει αυτή η συνέχεια, δηλαδή ότι αυτές τις συμβάσεις που έκαναν τις έκαναν με σκοπό να στηριχθεί και να ενισχυθεί η δημόσια παρέμβαση, το δημόσιο συμφέρον, η προστασία του περιβάλλοντος και όλα αυτά θα γινόντουσαν μέσα από τα ΕΛΠΕ.

Παραχωρεί, δηλαδή, το δικαίωμα της όποιας δημόσιας πολιτικής σε μια επιχείρηση η οποία ενδιαφέρεται για το κέρδος της και η οποία, βεβαίως, το κέρδος της το έχει τη στιγμή που υπάρχει ενεργειακή φτώχεια και πανάκριβα καύσιμα για το λαό. Αυτό, λοιπόν, το μονοπώλιο θα προασπίσει δήθεν το δημόσιο συμφέρον, το περιβάλλον.

Είναι μάλιστα μια εταιρεία στην οποία το κράτος συμμετέχει με 35% και ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να την ιδιωτικοποιήσει παραπέρα και σήμερα τσακώνεται με τη ΝΔ ποιος θα κάνει την καλύτερη ιδιωτικοποίηση, λέγοντας τώρα από τη θέση της αντιπολίτευσης να μην πουληθούν τα ΕΛΠΕ, ενώ όσο ήταν κυβέρνηση δρομολογούσε την πώληση των ΕΛΠΕ.

Υπάρχει μια άγονη αντιπαράθεση και ένα υποκριτικό, στην κυριολεξία, ενδιαφέρον για το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής (...) μιλάμε για υποκριτικό ενδιαφέρον, γιατί κάτω από τον όρο "κλιματική αλλαγή" εκφράζεται μια τεράστια σύγκρουση μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Επί της ουσίας, πίσω από αυτήν τη συζήτηση για την κλιματική αλλαγή βρίσκονται πολύ μεγάλες πολυεθνικές, οι οποίες ενδιαφέρονται για τις λεγόμενες "πράσινες επενδύσεις" και βεβαίως για τεράστια κέρδη που πρόκειται να προκύψουν από αυτές τις λεγόμενες "πράσινες επενδύσεις". (...)

Και, βεβαίως, αποτελεί παράδοξο να λες ότι οι καπιταλιστές, ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφοροποιήσεις τους, ενδιαφέρονται για το περιβάλλον, τη στιγμή που από κοινού σκοτώνουν λαούς, βομβαρδίζουν περιοχές, κάνουν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, εκμεταλλεύονται, εκτεταμένα, ευρύτατα στρώματα. Ακόμη και οι πολυεθνικές με "οικολογική ευαισθησία", όπως ονομάζονται, έχουν εργαζόμενους χωρίς εργατικά δικαιώματα, τους εκμεταλλεύονται για μια χούφτα ψωμί.

(...) Η ουσία είναι ότι έχουμε τέσσερις νέες συμβάσεις που εκχωρούν τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Και για ποιον σκοπό εκχωρείται αυτός ο ορυκτός πλούτος της χώρας; Μα, για να διασφαλιστούν ακριβώς τα συμφέροντα των πολυεθνικών που συμμετέχουν σε αυτές τις κοινοπραξίες (...) Ο ορυκτός πλούτος της χώρας εκχωρείται στις πολυεθνικές, οι οποίες έχουν προβεί σε συμπράξεις με εγχώριους μονοπωλιακούς ομίλους. Από αυτήν την άποψη, ο μόνος λόγος για τον οποίο εκχωρούνται είναι ακριβώς για να θωρακίσουν και να στηρίξουν το καπιταλιστικό κέρδος και όχι, βεβαίως, την ικανοποίηση των λαϊκών αλλά και εγχώριων αναγκών, όσον αφορά τα ζητήματα της Ενέργειας. Και μιλάμε για έναν ορυκτό πλούτο ο οποίος δεν ανανεώνεται, δεν αναπληρώνεται, αλλά εξαντλείται.

Εχει μια ιδιαίτερη σημασία να δούμε μέσα σε ποιο πλαίσιο εκχωρούνται όλα αυτά. Μίλησαν οι εισηγητές και των προηγούμενων κομμάτων και είπαν ότι μέσα από αυτές τις συμβάσεις αναβαθμίζεται η γεωπολιτική θέση της χώρας μας. Ο εισηγητής της ΝΔ είπε ότι ασκούμε κυριαρχικά δικαιώματα με αυτές τις συμβάσεις. Δεν ρωτάτε και τη Λιβύη τι κυριαρχικά δικαιώματα ασκεί; Τη Συρία; Γιατί δεν ρωτάτε το Ιράκ, αλλά και την Κύπρο; Ποια κυριαρχικά δικαιώματα ασκεί η Κύπρος στην ΑΟΖ που έχει ανακηρύξει, όταν υπάρχουν εκεί τα τουρκικά γεωτρύπανα και κάνουν γεωτρήσεις δίπλα στις πολυεθνικές και στους στόλους; Και τι προστατεύει, λοιπόν, ο ΝΑΤΟικός στόλος, ο γαλλικός και ο αμερικανικός στόλος, που είναι γύρω από την Κύπρο; Τις γεωτρήσεις των δικών του πολυεθνικών και όχι τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου.

Αλήθεια, πόσο πολύ προστάτευσαν όλες αυτές οι συμβάσεις το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας που παραμένει ακόμη υπό κατοχή;

Αρα, όλα αυτά, λοιπόν, είναι υποκρισία. Οχι μόνο δεν πρόκειται να προστατευτούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, αλλά αντίθετα ανοίγει ο ασκός του Αιόλου. Και το λέμε αυτό γιατί, βεβαίως, στην ευρύτερη περιοχή υπάρχει από τη μια μεριά μια τεράστια σύγκρουση, εκφράζονται και εκδηλώνονται τεράστιοι ανταγωνισμοί και αντιθέσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία για τους ενεργειακούς σχεδιασμούς, για την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών ενεργειακών πηγών και των δρόμων και, από την άλλη μεριά, υπάρχει μια άλλη σύγκρουση ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΕ με την Κίνα για τους διεθνείς εμπορικούς δρόμους.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλες αυτές οι τεράστιες αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί που εκδηλώνονται έχουν οδηγήσει σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, σε αλλαγές συνόρων, σε πολέμους, στην επιθετικότητα του Ισραήλ να κλιμακώνεται, σε μεγάλη συγκέντρωση ΝΑΤΟικών, αλλά και ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή, στην ισχυροποίηση, με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, της παρουσίας των Αμερικάνων και του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια, μετατρέποντας την Ελλάδα σε σημαιοφόρο - πράγμα το οποίο αποδέχεται και η σημερινή κυβέρνηση - των Αμερικανών και ΝΑΤΟικών ιμπεριαλιστών.

Ολα αυτά, αλήθεια, διασφαλίζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, όταν έχουμε την επιθετικότητα της Τουρκίας, η οποία ενισχύεται ακόμη περισσότερο από το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου που παίζουν οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ;

Και βεβαίως, πώς, αλήθεια, ασκούμε τα κυριαρχικά δικαιώματα, όταν δεν έχουμε τολμήσει να ανακηρύξουμε ΑΟΖ; (...) Δεν έχουμε ανακηρύξει ΑΟΖ και ξεκινάμε την παραχώρηση για έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων (...)

(...) Αυτές οι συμβάσεις είναι καρμπόν με τις προηγούμενες συμβάσεις που είχαν υπογράψει οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ (...), η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αντιγραφή είναι αυτές οι συμφωνίες.

Ολες αυτές οι συμφωνίες υλοποιούνται σε μια γενικότερη ευρωενωσιακή πολιτική "απελευθέρωσης" της αγοράς Ενέργειας συνολικότερα, όχι μόνο της ηλεκτρικής ενέργειας.

Ετσι, λοιπόν, αυτή η πολιτική "απελευθέρωσης" της Ενέργειας έχει διαμορφώσει ένα κρατικό πλαίσιο έρευνας και εκμετάλλευσης για τους υδρογονάνθρακες, το οποίο, όμως, είναι κομμένο και ραμμένο στις απαιτήσεις των ομίλων, των πολυεθνικών. Κανέναν έλεγχο επί της ουσίας δεν μπορεί να ασκήσει η περιβόητη "επιτροπή" (σ.σ. Τεχνική Συμβουλευτική Επιτροπή που προβλέπεται ότι συγκροτούν Δημόσιο και μισθωτής), κανέναν απολύτως έλεγχο στο τι ερευνάται, ποια είναι τα αποτελέσματα των ερευνών, πώς θα αξιοποιηθεί αυτός ο πλούτος.

Ο ρόλος, επί της ουσίας, του κράτους περιορίζεται στον διανομέα του ενεργειακού πλούτου στους ενδιαφερόμενους ομίλους. Μοιράζει, δηλαδή, οικόπεδα στους ενδιαφερόμενους ομίλους, ούτε καν δεσμεύει ένα μέρος της πιθανής εξόρυξης.

Και, βεβαίως, εκτός από το ότι δεν υπάρχει κανένας έλεγχος του τι ερευνάται και ποια τα αποτελέσματα, δεν υπάρχει ούτε καν ένα αυστηρό πλαίσιο αντιμετώπισης του υψηλού επιπέδου επαγγελματικού κινδύνου, που σε συνδυασμό με τις μειωμένες εγγυήσεις προστασίας του περιβάλλοντος δημιουργούν κινδύνους μαζικών, μεγάλης έκτασης ατυχημάτων.

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι στις μελέτες για τις προηγούμενες συμβάσεις δεν γινόταν αναφορά στις περιβαλλοντικές μελέτες στην περίπτωση διαρροής τοξικών αποβλήτων. Κάνουμε έρευνα για εξόρυξη υδρογονανθράκων και δεν υπάρχει τέτοια αναφορά! Τι περιβαλλοντικές μελέτες είναι αυτές; Δεν υπάρχει αναφορά στο γεγονός ότι το Ιόνιο είναι σπαρμένο από βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου από την ιμπεριαλιστική επέμβαση του ΝΑΤΟ και τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, όπως επίσης δεν υπάρχει καμία αναφορά σε αυτές τις μελέτες - και στις προηγούμενες και στις σημερινές - ότι αυτές οι εξορύξεις θα γίνουν σε μια κατεξοχήν σεισμογόνο περιοχή. Καμία μικροζωνική μελέτη πώς και πότε μπορεί να γίνουν αυτές.

Και, βεβαίως, είναι τόσο μεγάλη η αυθαιρεσία και η ασυδοσία και της προηγούμενης και της σημερινής κυβέρνησης, που δεν υπάρχει καν θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός. Αρα, ο καθένας μπορεί να κάνει οπουδήποτε θέλει, οτιδήποτε θέλει. Από αυτήν την άποψη, είναι φανερά τα αποτελέσματα και οι οδυνηρές επιπτώσεις που θα υπάρξουν.

Το τέταρτο στοιχείο που θέλουμε να θέσουμε είναι η μέθοδος εκχώρησης αυτών των ερευνών και της εκμετάλλευσης των οποιωνδήποτε κοιτασμάτων υδρογονανθράκων (...) Υπογράφονται αυτές οι συμβάσεις χωρίς να υπάρχει κανενός είδους γνώση από το κράτος για το περιεχόμενο της εκμετάλλευσης. Παραχωρούμε, δηλαδή, οικόπεδα άγνωστης αξίας. Και μάλιστα, ακόμη και μετά τις έρευνες, το κράτος δεν μπορεί να έχει πλήρη γνώση του αποτελέσματος των ερευνών, γιατί δεν έχει διασφαλίσει ούτε το εξής απλό: Ο,τι αποτελέσματα ερευνητικά παίρνει η εταιρεία, ταυτόχρονα να μεταφέρονται και στο κράτος. Ούτε καν αυτό δεν μπορεί να κάνει και λέει ότι θα βάλει μια επιτροπή από ειδικούς εμπειρογνώμονες που θα ελέγχουν τα στοιχεία. Ποια στοιχεία; Αυτά που θα της δίνει η εταιρεία. Και μιλάτε για τις τεράστιες αξίες και τα τεράστια έσοδα που θα έχει το κράτος. Ονομάζουμε, λοιπόν, αυτές τις συμβάσεις και ληστρικές γιατί, πέρα από το ότι είναι σε βάρος των συμφερόντων και των αναγκών του λαού, σε βάρος του περιβάλλοντος, οι επιχειρήσεις στις οποίες γίνεται η παραχώρηση θα προσπαθήσουν να διαχειριστούν τον όποιο ταμιευτήρα υδρογονανθράκων βρουν όχι με πλήρη αξιοποίηση του κοιτάσματος, αλλά αποκλειστικά και μόνο του τμήματος εκείνου που θα είναι το πιο αποδοτικό και το πιο κερδοφόρο.

Στοιχείο αυτής της ληστρικότητας είναι το γεγονός ότι όλο αυτό θα υπολογίζεται με βάση το ότι θα είναι μη επεξεργασμένο το καύσιμο το οποίο θα βγαίνει. Καταλαβαίνετε πάρα πολύ καλά τι κερδοσκοπία θα γίνει, τη στιγμή που υπάρχουν τριγωνικές συναλλαγές ανάμεσα σε θυγατρικές των πολυεθνικών, με αποτέλεσμα να αποκρύπτονται τεράστια έσοδα που θα έχουν αυτές οι πολυεθνικές από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της περιοχής.

Αρα, λοιπόν, πουλάτε για ένα κομμάτι ψωμί τον ορυκτό πλούτο της χώρας στις πολυεθνικές, υπονομεύετε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, υπονομεύετε το δικαίωμα του ελληνικού λαού να μπορεί να αξιοποιήσει για δικό του λογαριασμό τον ορυκτό πλούτο και υπονομεύετε την προστασία του περιβάλλοντος».