...που θα πληρώσει πολλαπλάσια ο λαός
Eurokinissi |
Την ίδια ώρα, τα «πλεονάσματα» και ο «δημοσιονομικός χώρος» από τη φοροληστεία των λαϊκών οικογενειών και τη συνέχιση των περικοπών στις κρατικές δαπάνες μεταφράζονται σε αντίστοιχες «ελαφρύνσεις» προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, με φοροαπαλλαγές και άλλες διευκολύνσεις, που θα πληρώσει διπλά και τρίδιπλα ο λαός, όπως άλλωστε γινόταν και επί ΣΥΡΙΖΑ.
Τα νέα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου έχουν ήδη «κλειδώσει» και θα ενσωματωθούν στις διατάξεις του φορολογικού νομοσχεδίου που αναμένεται να έρθει στη Βουλή τέλη Οκτώβρη, παράλληλα με το μπαράζ των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που προωθούνται, όπως με το νέο πακέτο κρατικών εγγυήσεων στις τράπεζες, το «αναπτυξιακό» πολυνομοσχέδιο κ.ά.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στο τραπέζι βρίσκεται και το ζήτημα της νέας φορολογικής κλίμακας για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, που θα εφαρμοστεί από 1η Γενάρη 2020.
Με το όργιο της φοροληστείας στο λαϊκό εισόδημα να συνεχίζεται, η κυβέρνηση της ΝΔ σχεδιάζει να ενσωματώσει στο φορολογικό νομοσχέδιο τη μείωση του εισαγωγικού συντελεστή από το 22% στο 9% για εισοδήματα μέχρι 10.000 ευρώ, για την οποία ήδη αναζητούνται «αντίμετρα» στις επαφές με τους «θεσμούς», που θα πληρώσει ο λαός «από την άλλη τσέπη» και από το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.
Ακόμα κι αν εφαρμοστεί ο νέος συντελεστής, το ύψος της φοροληστείας ουσιαστικά παραμένει αμετάβλητο ακόμα και σε σχέση με τα επίπεδα του 2015, καθώς από το 2016 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην κατακρεούργηση του αφορολόγητου ορίου, σε συνέχεια αντίστοιχων παρεμβάσεων των προκατόχων της.
Ειδικότερα, από το 2016 το γενικό αφορολόγητο όριο συμπιέστηκε στα 8.636 ευρώ, από 9.545 ευρώ που ήταν το 2015. Σε αυτό το πλαίσιο και σε συνδυασμό με τη φοροληστεία που συντελείται μέσω της φορολογικής κλίμακας, σε εισοδήματα 10.000 ευρώ το χρόνο ο φόρος φτάνει στα 300 ευρώ, έναντι 100 ευρώ το 2015. Επιβάλλεται δηλαδή τριπλάσιος φόρος.
Κατά τ' άλλα:
Στην τελική ευθεία βρίσκεται και η διαμόρφωση του νέου νομοσχεδίου - «σκούπα» για την απαλλαγή των τραπεζών από τα «κόκκινα» τραπεζικά δάνεια, καθώς και για τις άλλες «εκκρεμότητες» του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος, με κεντρικό ζητούμενο την αποκατάσταση κατάλληλων συνθηκών ώστε να διασφαλίζεται η φτηνή τραπεζική χρηματοδότηση προς τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Το σχετικό νομοσχέδιο αναμένεται να κατατεθεί τέλη Οκτώβρη και μεταξύ άλλων θα περιλαμβάνει τα εξής:
Νέα δέσμη κρατικών εγγυήσεων, για την περίπτωση που οι τράπεζες και οι άλλοι εμπλεκόμενοι «επενδυτές» εμφανίσουν χασούρα στο πλαίσιο της διαχείρισης των προβληματικών δανείων. Το συγκεκριμένο σχέδιο, με την κωδική ονομασία «Ηρακλής», τελεί υπό την έγκριση της Επιτροπής Ανταγωνισμού της ΕΕ, η οποία θα δώσει το «πράσινο φως» για τα περαιτέρω, κατ' αντιστοιχία του μοντέλου που εφαρμόστηκε στις τράπεζες της Ιταλίας. Λόγος γίνεται για παροχή κρατικών εγγυήσεων ύψους 9 δισ. ευρώ.
Οι τράπεζες, από την πλευρά τους, θα τιτλοποιήσουν και θα μεταβιβάσουν σε επενδυτές προβληματικά δάνεια ύψους μέχρι 30 δισ. ευρώ. Σε κάθε περίπτωση, οι προμήθειες που θα καταβάλουν στο ελληνικό Δημόσιο θα είναι βασισμένες σε τιμές αγοράς, όπως αυτές διαμορφώνονται από τα «ασφάλιστρα κινδύνου». Το ελληνικό κράτος αναμένεται να δώσει εγγυήσεις για το τμήμα των προβληματικών δανείων που έχουν ισχυρές διασφαλίσεις, όπως για παράδειγμα η ύπαρξη υποθήκης στην πρώτη κατοικία ή άλλα περιουσιακά στοιχεία.
Στο ίδιο νομοσχέδιο θα περιλαμβάνονται νομοθετικές παρεμβάσεις γύρω από το «πτωχευτικό δίκαιο» των νοικοκυριών, νέες ρυθμίσεις για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, «επιτάχυνση» των δικαστικών διαδικασιών, καθώς επίσης για επιχειρηματικές πτωχεύσεις, όπως για τη διευκόλυνση «ρευστοποίησης μετοχών» από τη πλευρά των τραπεζών και άλλων πιστωτών, με στόχο να επιταχυνθούν οι διαδικασίες των αναδιαρθρώσεων σε «προβληματικές» επιχειρήσεις.
Τα συνδικάτα είναι, εδώ κι ενάμιση αιώνα ήδη, τα ίδια μαύρα κουτάκια αντίστασης στα διασταυρούμενα συμφέροντα των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών.
Οι στρατιωτικές βάσεις, εκτός εθνικού εδάφους, συντριπτικά σε όλη την Υδρόγειο, κυρίως αμερικανικές, έχουν μετατραπεί σε ελατήρια και καταλύτες πολιτικών και κοινωνικών ανασκολοπίσεων και λειτουργούν ως βιτρίνα του ιμπεριαλισμού, όπου πωλούνται πανάκριβα «κοσμήματα» θωράκισης και ασφάλειας και μπαινοβγαίνουν στα πολιτικά χρηματοκιβώτια ανάλογα με τη γεωπολιτική συγκυρία.
Ολα αυτά, κι άλλα πολλά παρόμοια, και εκ πρώτης όψεως λιγότερο ορατά, αλλά εξίσου τραυματικά, έχουν συμπυκνωθεί σε μια λέξη της μόδας, απ' αυτές που η στήλη εδώ χρόνια εντοπίζει ως λέξεις - καραμέλες που πιπιλίζονται άκριτα, αδόκιμα, αλλά εντέλει δυστυχώς αποτελεσματικά από προπαγανδιστικής άποψης. Η λέξη είναι η ...εργαλειοποίηση.
Ετσι οι νόμοι που εξαρθρώνουν τα σωματεία, το δικαίωμα στην απεργία, την ουσία αυτή καθαυτή του συνδικαλισμού, μετατρέπονται σε εργαλείο, άκουσον άκουσον (!), των ίδιων των συνδικαλιστών απ' τον κακό και τεμπέλικο εαυτό τους. Με την ιδιοτέλεια στη χρήση του μαύρου ως άσπρο, που κρύβει ως δηλητήριο η λέξη εργαλειοποίηση, πλασάρουν με αυτοκρατορική θρασύτητα έναν εκφασισμένο λαϊκίστικο λόγο ως πεμπτουσία της μετριοπάθειας και της λογικής. Κι εκεί που ο πρωθυπουργός μιλάει ανερυθρίαστα για λίγους εναντίον των πολλών, έρχεται ο υπουργός Αμυνας στη Βουλή, σαν πλασιέ που μόλις τελείωσε ταχύρρυθμη δίμηνη εκπαίδευση στο μάρκετινγκ και πουλάει (απαντώντας σε Ερώτηση του Γ. Μαρίνου για το ΚΚΕ) την επικείμενη νέα Στρατιωτική Συμφωνία με τις ΗΠΑ ως αδιαπέραστη αμυντική θωράκιση της χώρας μας, χωρίς ημερομηνία λήξης! Δηλαδή σπέρνοντας στρατιώτες, ελικόπτερα, αεροπλάνα, πυραύλους, σήμερα αύριο πυρηνικά, απ' άκρο σ' άκρο της ελληνικής επικράτειας, κοντολογίς Σουδοποιώντας κάμπους, ακτές, πόλεις και χωριά, παρουσίασε ως καλύτερη άμυνα της χώρας τη μετατροπή της σε στόχο. Μας βάζει δηλαδή στην προκεχωρημένη θέση της χώρας που θα φάει το πρώτο πλήγμα κατακούτελα στην πρώτη θερμή όξυνση του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού.