ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 5 Οχτώβρη 2016
Σελ. /24
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ

Τα επόμενα βήματα της πρωτοβουλίας που πήραν το καλοκαίρι για το μεγάλο ζήτημα των Συλλογικών Συμβάσεων και η οποία στηρίζεται ήδη από 400 και πλέον συνδικαλιστικές οργανώσεις, παρουσίασαν χτες Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν έξω από το υπουργείο Εργασίας, όπου, όπως ειπώθηκε, «οι εργαζόμενοι καταθέτουμε το δικό μας πόρισμα οργάνωσης και αγώνα για τα Εργασιακά». Στη συνέντευξη παραβρέθηκαν δεκάδες εκπρόσωποι από τα σωματεία και τις Ομοσπονδίες που συντονίζονται στο μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων. Ανάμεσα στις παρεμβάσεις που σχεδιάζονται για το επόμενο διάστημα είναι η οργάνωση ενός μεγάλου συλλαλητηρίου τη Δευτέρα 17 Οκτώβρη, στις 6 μ.μ., στο Σύνταγμα, για να παραδοθεί αγωνιστικά σε όλα τα κόμματα, πλην της Χρυσής Αυγής, το σχέδιο νόμου για τις Συλλογικές Συμβάσεις, που συντάχθηκε με πρωτοβουλία Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων και συνυπογράφεται από εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις, με την απαίτηση να μπει για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή. Συλλαλητήρια θα γίνουν και σε άλλες πόλεις. Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει εκτενή αποσπάσματα από την εισηγητική τοποθέτηση που έκανε εκ μέρους των συνδικάτων στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου ο Παναγιώτης Κατάρας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου, καθώς και σημεία από τις παρεμβάσεις εκπροσώπων των συνδικαλιστικών οργανώσεων που πήραν στη συνέχεια το λόγο.

Εμείς οι εργαζόμενοι δίνουμε το δικό μας «πόρισμα» για τα Εργασιακά

Εκτενή αποσπάσματα από την εισηγητική τοποθέτηση του Παναγιώτη Κατάρα, προέδρου της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου

Από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου
Από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου
Η σημερινή συνέντευξη έρχεται ως το επόμενο βήμα της πρωτοβουλίας που πήραμε το καλοκαίρι Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, σωματεία για το μεγάλο ζήτημα των Συλλογικών Συμβάσεων. Ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας για τη ζωή των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Σήμερα δίνουμε εμείς οι εργαζόμενοι, το δικό μας «πόρισμα» για τα Εργασιακά.

Δίνουμε στη δημοσιότητα την απόφασή μας να παλέψουμε συντονισμένα, σας παρουσιάζουμε τον προγραμματισμό μας και την πρόταση νόμου που μέχρι σήμερα υπογράφουν πάνω από 400 εργατικά σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα και οι αποφάσεις αυξάνονται συνεχώς, συνεχίζονται και τη στιγμή που μιλάμε.

Στην πρόταση νόμου που έχουμε επεξεργαστεί, καταργούνται όλες οι αντεργατικές διατάξεις που περιέχονται στους νόμους που ψηφίστηκαν από τις προηγούμενες και τη σημερινή κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια με τα τρία μνημόνια. Διασφαλίζονται πλήρως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Αποκαθίσταται ο κατώτερος μισθός στα 751 ευρώ. Καταργείται η απαράδεκτη διάκριση για τα νέα παιδιά που μπαίνουν στη δουλειά. Αποκαθίστανται τα δώρα και τα επιδόματα σε εργαζόμενους και συνταξιούχους. Ο κόπος μας, ο ιδρώτας μας δεν είναι για μας περασμένα ξεχασμένα. Οι όροι των κλαδικών συμβάσεων επανέρχονται στα επίπεδα πριν το 2012 ως βάση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Καταργούνται οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κ.ά.

Με τη σύμφωνη γνώμη όλων των εργατικών ενώσεων που υπογράφουμε, ανακοινώνουμε σήμερα ότι αυτό το σχέδιο νόμου θα κατατεθεί στη Βουλή σε όλα τα κόμματα εκτός από τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Θα κατατεθεί αγωνιστικά, με μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, στις 17 Οκτώβρη. Συλλαλητήρια θα γίνουν και σε άλλες πόλεις. Απαιτούμε να μπει για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή. Τα λόγια τα ψεύτικα τελειώνουν.

Να διαμορφώσουμε όρους αντεπίθεσης

Απευθυνόμαστε πλατιά σε όλα τα συνδικάτα, για να στηρίξουν αυτή την πρωτοβουλία και να παλέψουμε από κοινού για να διαμορφώσουμε τους όρους αντεπίθεσης του εργατικού κινήματος, ενιαία, κατά κλάδο, σε όλη τη χώρα. Να δώσουμε αποφασιστικά τη μάχη ώστε κανένας εργαζόμενος να μην εργάζεται χωρίς ΣΣΕ, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα. Να ακυρώσουμε τη νέα επίθεση που είναι έτοιμοι να εξαπολύσουν σε ό,τι έχει απομείνει κυβέρνηση, ΣΕΒ με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Να απαντήσουμε με γενική απεργία μεγάλων διαστάσεων. Κανένας εφησυχασμός από τους ελιγμούς και τις απάτες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Με τα νέα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση, αποδεικνύεται πως οι απαιτήσεις του κεφαλαίου γίνονται νόμος του κράτους την επόμενη στιγμή. Στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, είναι ξεκάθαρο πως κανένας κλάδος, κανένα σωματείο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ενιαία και οργανωμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας. Στόχος μας δεν ήταν απλώς να μπει μια υπογραφή στο κείμενο με το πλαίσιο των αιτημάτων, αλλά να ανοίξει η συζήτηση σε κάθε σωματείο, σε κάθε χώρο δουλειάς, με τον κάθε εργαζόμενο ξεχωριστά, προκειμένου να δημιουργηθεί κλίμα μαχητικό, διεκδικητικό.

Να κάνουμε ξεκάθαρο σε κάθε κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με τους μισθούς των 400 ευρώ, με τη μισοδουλειά, την ανεργία, τη φτώχεια, να συμβιβαστούμε να γίνεται η ζωή μας λάστιχο.

Οτι διεκδικούμε:

  • Την κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου, διατάξεων και νόμων από το 2010 μέχρι σήμερα.
  • Την κάλυψη των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.
  • Λέμε ΟΧΙ στους φόρους και απαιτούμε να πληρώσει το κεφάλαιο.
  • Διεκδικούμε τα δικαιώματά μας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Σε αυτή την κατεύθυνση να προετοιμάσουμε δυνάμεις για σκληρό αγώνα με όλες τις μορφές, για να αντιμετωπίσουμε οργανωμένα και από καλύτερες θέσεις το νέο γύρο επιθέσεων που προετοιμάζει η κυβέρνηση στα Εργασιακά, την απελευθέρωση των απολύσεων, το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης, και να περάσουμε στην αντεπίθεση.

Το παραμύθι της «δίκαιης ανάπτυξης»

Δεν πρέπει να περάσει η προπαγάνδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που αναπαράγεται από τα μέσα ενημέρωσης για τη δήθεν «δίκαιη ανάπτυξη» που έρχεται ή όσα λέει για αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συμβάσεων, ότι διασφαλίζει τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα στην απεργία. Δεν κάνει τίποτα άλλο από το να καλλιεργεί την αναμονή και τις ψεύτικες ελπίδες, επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να φέρει το κίνημα στα μέτρα των μονοπωλιακών ομίλων, για να περάσουν και τα νέα μέτρα που φέρνει με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιδράσεις.

Η δημοσιοποίηση του πορίσματος της «Επιτροπής των σοφών» - τρομάρα τους - για τα Εργασιακά είναι προπομπός που δίνει άλλοθι στην κυβέρνηση να προχωρήσει στις αλλαγές που κατοχυρώνουν τη ζούγκλα στην αγορά εργασίας και την επεκτείνουν για λογαριασμό του κεφαλαίου. Οι εργαζόμενοι το στέλνουμε εκεί που ανήκει, στα σκουπίδια. Και απαιτούμε την κατάργηση των αντεργατικών νόμων. Δηλώνουμε ότι προετοιμαζόμαστε για αποφασιστική αναμέτρηση με όλες τις μορφές, με γενική απεργία. Δε θα μας πάνε σαν πρόβατα στη σφαγή.

Εφτασε στο σημείο η κυβέρνηση της πρώτη φορά αριστεράς να τους ταΐσει ακόμα και με τα ψίχουλα του επιδόματος ανεργίας, που προέρχονται από τις δικές μας κρατήσεις. Ηδη έχει προηγηθεί το χτύπημα στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα και συνεχίζει με τη φοροληστεία, την παγίωση των άθλιων μεροκάματων και της φθηνής εργασίας, που έχει κάνει μαρτύριο τη ζωή της λαϊκής οικογένειας. Ολα αυτά αποδεικνύουν ότι η επίθεση δεν έχει τέλος αν δεν την σταματήσουμε εμείς. Οσο δεν δυναμώνει ο αγώνας μας με προσανατολισμό, στόχο και οργάνωση, αυτοί θα αποθρασύνονται, θα μας περιγελούν.

Δεν ξεχνάμε ότι ενώ έκοβαν τις συντάξεις, το ΕΚΑΣ, έλεγαν στους συνταξιούχους ότι δεν γίνονται περικοπές, ότι θα έπαιρναν αυξήσεις. Χτες έφτασαν στο σημείο να ρίξουν χημικά στους απόμαχους της δουλειάς. Αίσχος! Απάντηση πρέπει να πάρουν με το δυνάμωμα του αγώνα. Εχουν απόλυτο δίκιο οι εργαζόμενοι που έβγαλαν το σύνθημα: «Κατρούγκαλε, Κατρούγκαλε, με όλα αυτά που κάνεις, τον Βρούτση τον ξεπέρασες, τον Λάσκαρη τον φτάνεις». Και για να μαθαίνουν οι νεότεροι, ο τελευταίος ήταν υπουργός της ΝΔ που ήθελε δια νόμου να απαγορέψει την ταξική πάλη. Τέτοιους νόμους θέλει να φέρει κι η κυβέρνηση με τα πορίσματα των «σοφών» της.

Οσο για τη «δίκαιη ανάπτυξη» που ευαγγελίζονται κυβέρνηση, ΕΕ, βιομήχανοι, εφοπλιστές και τραπεζίτες, αυτή θα ποτιστεί με το αίμα των παιδιών της εργατικής τάξης που καταδικάζονται στην ανεργία, τη φθηνή εργασία, τη δουλειά - λάστιχο. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα κλάδων όπως στη ναυτιλία, τον τουρισμό, που δεν χτυπήθηκαν ή χτυπήθηκαν λιγότερο από την καπιταλιστική οικονομική κρίση. Σε αυτούς τους κλάδους η ανάπτυξη είναι ήδη εδώ. Η κερδοφορία τους σπάει κάθε ρεκόρ, γίνονται μεγάλες επενδύσεις, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να εργάζονται σε συνθήκες γαλέρας, με μισθούς πείνας.

Τα ίδια μέτρα παίρνονται και στις άλλες χώρες της ΕΕ που δεν υπάρχει οικονομική κρίση, σε χώρες με θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης όπως η Γαλλία και η Ιταλία.

Να αναλάβει ο καθένας την ευθύνη στο χώρο του

Χρειάζεται να δώσουμε απάντηση το επόμενο διάστημα μαζικά, αποφασιστικά, με διεκδικήσεις κόντρα στις επιδιώξεις της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΣΕΒ. Πρωτοστατούμε να δυναμώσει η ενότητα των γραμμών της εργατικής τάξης, η οργάνωση στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους.

Με βελτίωση της λειτουργίας των σωματείων, των Επιτροπών Αγώνα, να συγκεντρώσουμε και να προετοιμάσουμε δυνάμεις που θα μπουν μπροστά σε αυτό το μέτωπο πάλης. Με ενημέρωση, συσπείρωση και κινητοποίηση περισσότερων δυνάμεων, με καλή προετοιμασία και συζήτηση για το πλαίσιο διεκδίκησης, το σχεδιασμό και τις μορφές του αγώνα.

Να ξεπεράσουμε απόψεις που δεν δίνουν διέξοδο, που λένε ότι «τίποτα δεν αλλάζει» ή «τίποτα δεν μπορεί να γίνει», να γεννηθούν νέες εστίες αντίστασης και αγώνα παντού. Να πυκνώσουν οι γραμμές των σωματείων με νέους εργάτες, να γίνει αποφασιστικό βήμα στην οργάνωση της νέας βάρδιας της εργατικής τάξης που βιώνει την εργασιακή ζούγκλα.

Σήμερα φαίνονται ακόμα περισσότερο ξεκάθαρα οι δύο δρόμοι που ξεδιπλώνονται μπροστά στον κάθε εργαζόμενο. Ο ένας είναι δοκιμασμένος δρόμος, αυτός που στηρίζεται σε υποσχέσεις για καλύτερη ζωή στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, με αλλαγή μόνο του διαχειριστή κάθε φορά, ο δρόμος που βιώνουμε. Ο άλλος δρόμος είναι αυτός της πάλης, του ανυποχώρητου αγώνα, της σύγκρουσης με τους μονοπωλιακούς ομίλους, τις ενώσεις τους και τα συμφέροντά τους, για να μη ζούμε σαν δούλοι τον 21ο αιώνα.

Απέναντι στο δικό τους σχεδιασμό, με τον οποίο θέλουν να ισοπεδώσουν τις ζωές μας, θα αντιπαραθέσουμε το δικό μας. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με τους μισθούς πείνας, με τη δουλειά χωρίς δικαιώματα. Οι δικές μας ανάγκες για αξιοπρεπή ζωή, το μέλλον των παιδιών μας, πνίγονται από τους στόχους των βιομηχάνων, εφοπλιστών, τραπεζιτών, μεγαλεμπόρων, για ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία, ανάκαμψη των κερδών. Σε αυτούς δίνεται ζεστό χρήμα στο χέρι, φοροαπαλλαγές, αναπτυξιακοί νόμοι και δώρα και σε μας δίνουν ακάλυπτες επιταγές, ψίχουλα φτωχοκομείου και τα άνοστα «γεμιστά της Φωτίου».

Τη στιγμή που αυτοί στοχεύουν στην παραπέρα μείωση των μισθών, από τη μεριά μας βάζουμε πλώρη για υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις, για την αναπλήρωση όλων των απωλειών. Μαζί με την επίθεση στο εισόδημα και τις εργασιακές σχέσεις, στο στόχαστρο βρίσκονται οι συνδικαλιστικές ελευθερίες, το δικαίωμα στην απεργία. Θέλουν με την απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης να λύσουν τα χέρια της εργοδοσίας, για να συνεχίσει να εκμεταλλεύεται ακόμα πιο άγρια, ανενόχλητα από συνδικαλιστική δράση και διεκδικήσεις.

Εδώ και τώρα να βάλουμε τέλος στην ανοχή και την κοροϊδία, να μην περιμένουμε σωτήρες, είτε την καλή διάθεση, το φιλεργατισμό των επιχειρηματιών, που δεν υπάρχει.

`Η εμείς ή τα μονοπώλια!

Υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μαζική αντίσταση, την προοπτική για να περάσουμε στην αντεπίθεση. Να δυναμώσει η δράση για το ενιαίο μέτωπο των εργατών, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων, της νεολαίας, των γυναικών. Να παρθούν νέες πρωτοβουλίες. Καλούμε όλα τα Σωματεία σε δράση και συντονισμό.

Διατηρούμε σταθερό το μέτωπο απέναντι στα προβλήματα που οξύνονται όλο και περισσότερο στην Υγεία και την Παιδεία. Στο μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας, για να οργανωθούν καλύτερα οι άνεργοι, να ενισχυθεί η αλληλεγγύη, ο αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, που οι εργαζόμενοι θα κληθούν να πληρώσουν με απολύσεις και πανάκριβα τιμολόγια. Οργανώνουμε τον αγώνα μας με το σύνθημα «ή εμείς ή τα μονοπώλια».

Οσο δύσκολη και αν φαίνεται η κατάσταση, πολλά μπορούν να συμβούν αν αποφασίσουμε να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, αν αποφασίσουμε να δείξουμε τη δύναμή μας. Αυτό που χρειάζεται είναι η οργάνωση του αγώνα παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς, και όχι οι κοινωνικοί διάλογοι - απάτη που στήνουν κυβέρνηση και εργοδότες και τρέχουν να πιάσουν θέση οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες.

Λύση χωρίς σύγκρουση και ρήξη με την ΕΕ, το ΔΝΤ, την κυριαρχία των μονοπωλίων και των κυβερνήσεων που τους υπηρετούν, δεν υπάρχει. Να πετάξουμε στα σκουπίδια λύσεις ή προτάσεις που θέλουν το λαό στη γωνία και αμέτοχο και όχι πρωταγωνιστή. Εχουμε τη δύναμη, συγκεντρώνουμε την εμπειρία από τους πρόσφατους αγώνες μας. Με τις μεγάλες απεργίες, τα συλλαλητήρια, τα μπλόκα των αγροτών, το εργατικό κίνημα απέδειξε ότι είναι όρθιο, μαχητικό, ζωντανό παρά τις δυσκολίες.

Αυτό το κίνημα μπορεί και πρέπει να ανασυνταχθεί, να γίνει πιο ρωμαλέο, πιο δυνατό, να θέσει σε αμφισβήτηση την κυριαρχία τους και να δημιουργήσει την προοπτική για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις δικές μας ανάγκες.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα, τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, όλους τους τίμιους συνδικαλιστές, να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για να αποτελέσει το συλλαλητήριο στις 17 του Οκτώβρη σταθμό στη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων μας και μια πρώτη απάντηση σε κυβέρνηση και εργοδότες. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας πιο αποφασιστικά, με περισσότερη επιμονή. Εχουμε το δίκιο και τη δύναμη για να είμαστε οι νικητές.

Οι παρεμβάσεις των συνδικαλιστών

Τη συνέντευξη Τύπου άνοιξε ο Νίκος Ξουράφης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Ανάμεσα σε άλλα, αναφέρθηκε στην πρωτοβουλία που πήραν μέσα στο καλοκαίρι Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, η οποία συνεχίζεται και στηρίζεται από εκατοντάδες σωματεία σε όλη τη χώρα.

Στο Πόρισμα των «εμπειρογνωμόνων» για τα Εργασιακά αναφέρθηκε ο Βασίλης Σταμούλης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, υπογραμμίζοντας ότι αυτό σε καμία περίπτωση δεν οδηγεί στην επεκτασιμότητα των κλαδικών Συμβάσεων, όπως ισχυρίζεται το υπουργείο. Αλλά ούτε και στην υπογραφή σύμβασης δεσμευτικής για όλους τους εργοδότες που την υπογράφουν δεν οδηγεί, καθώς και αυτοί θα μπορούν να επικαλούνται λόγους εξαίρεσης και να μην την εφαρμόζουν. Η οργάνωση των εργαζομένων σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, το κράτος τους και τις διακρατικές τους ενώσεις, αυτό είναι που απαιτείται σήμερα, είπε ο συνδικαλιστής και κατέληξε ότι «αυτό είναι το δικό μας προαπαιτούμενο σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς για την υπογραφή και εφαρμογή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας».

Ο Παυσανίας Τσούλας, από την Γ' ΕΛΜΕ αναφέρθηκε στις επιπτώσεις της αντιλαϊκής πολιτικής στην εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς σε ό,τι αφορά τα μισθολογικά, συνταξιοδοτικά κι άλλα δικαιώματα. Ειδική αναφορά έκανε στην εμπειρία της ΕΛΜΕ από τα Εσπερινά Λύκεια, όπου φοιτούν παιδιά που δουλεύουν, αλλά, όπως είπε, το 80% είναι ανασφάλιστα, χωρίς ένσημα και πολλές φορές τα παρατάνε, γιατί οι εργοδότες δεν τους δίνουν ούτε την άδεια για να έρθουν το βράδυ στο σχολείο.

Ο Μιχάλης Γιαννακός, πρόεδρος ΠΟΕΔΗΝ, σημείωσε πως η κυβέρνηση προσπαθεί να καθηλώσει τους πολίτες στον καναπέ, να είναι ικανοποιημένοι με το τίποτα, «παρότι μας έχει οδηγήσει στα κοινωνικά τάρταρα». Οι δημόσιες δαπάνες Υγείας - σημείωσε - έχουν κατρακυλήσει στο 5% του ΑΕΠ και συνεχώς συρρικνώνονται. Με αυτό το ύψος των δαπανών, δεν μπορεί να υπάρξει δημόσια Υγεία, πρόσθεσε. «Είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε. Χαιρόμαστε που καταθέτουμε τις δυνάμεις μας, προκειμένου να ανατρέψουμε τις αντιλαϊκές αντεργατικές πολιτικές που ελαστικοποιούν τις εργασιακές σχέσεις, που κάνουν τους μισθούς και τις συντάξεις προνοιακά επιδόματα» είπε σε άλλο σημείο και κάλεσε στο «καραβάνι της Υγείας» που γίνεται αύριο, στο πλαίσιο στάσης εργασίας στα νοσοκομεία της Αττικής και απεργίας στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Ο Βασίλης Παπαγεωργίου, από το Σωματείο Εργαζομένων Αθηναϊκής Ζυθοποιίας (ΑΜΣΤΕΛ) και μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, τόνισε ότι «το δικό μας σωματείο υπέγραψε επιχειρησιακή σύμβαση με διασφάλιση κεκτημένων και κάποια ελάχιστη αύξηση. Αυτό που ήθελα να πω, είναι ότι ο αγώνας για τις κλαδικές συμβάσεις είναι η ομπρέλα για όλη την εργατική τάξη. Πρέπει να στηριχθεί από όλα τα σωματεία, ανεξάρτητα αν έχουν υπογράψει ή όχι επιχειρησιακές συμβάσεις. Να οικοδομήσουμε το μέτωπο της εργατικής τάξης απέναντι στην ενιαία επίθεση κεφαλαίου, κυβέρνησης και ΕΕ. Η μόνη λύση είναι η συμπόρευση με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Δεν υπάρχει πουθενά αλλού ελπίδα. Και αν τα πορίσματα των σοφών οδηγούν στην κατοχύρωση και τη διεύρυνση της εργασιακής ζούγκλας, της δουλειάς - λάστιχο με φτώχεια και εξαθλίωση, το δικό μας πόρισμα είναι οργάνωση, αγώνας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής».

Τέλος, ο Μιχάλης Ζερβός, πρόεδρος του Πανελλήνιου Σωματείου Εκτάκτων Υπουργείου Πολιτισμού, αναφερόμενος στους εργαζόμενους με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου σημείωσε πως «μας οδηγούν στους εργολάβους και τα μπλοκάκια, χαμηλώνουν τους μισθούς μας. Οι συνάδελφοί μας οι αρχαιοφύλακες είναι απλήρωτοι κάθε χρόνο, ενώ βασικό κριτήριο της πρόσληψής τους είναι η ανεργία. Αναρωτιόμαστε πώς ένας άνθρωπος που είναι έναν - ενάμιση χρόνο άνεργος μπορεί όταν πιάσει δουλειά να μείνει άλλους τέσσερις μήνες απλήρωτος».

Μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα στις 17 Οκτώβρη

Κάλεσμα συμμετοχής απευθύνουν οι 400 και πλέον συνδικαλιστικές οργανώσεις που συντονίζονται στη διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων

Κάλεσμα στο συλλαλητήριο που διοργανώνουν τη Δευτέρα 17 Οκτώβρη, στις 6 μ.μ. στο Σύνταγμα απευθύνουν οι 400 και πλέον συνδικαλιστικές οργανώσεις που στηρίζουν μέχρι στιγμής την πρωτοβουλία Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων για την οργάνωση της πάλης με αιχμή το μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων. Στην ανακοίνωση σημειώνεται ανάμεσα σε άλλα:

«Ολες οι οργανώσεις, που μέχρι τώρα ξεπερνούν τις 400, σωματεία από κάθε κλάδο σε όλη τη χώρα, δεκάδες Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα συντονιζόμαστε, διεκδικούμε με ανυποχώρητο αγώνα την κατάργηση των αντεργατικών νόμων των τελευταίων ετών, την υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας.

Απαιτούμε την επαναφορά και υπογραφή των κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας, την αναπλήρωση των απωλειών μας! Κανένας εργαζόμενος κάτω από 751 ευρώ!

Ολες και όλοι στον αγώνα για σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές.

Καλούμε στο μεγάλο συλλαλητήριο των Συνδικάτων τη Δευτέρα, 17 Οκτώβρη, 6 μ.μ. στο Σύνταγμα!

Δεν μπορούμε να ζούμε με μισθούς ψίχουλα, χωρίς Κοινωνική Ασφάλιση, χωρίς δικαιώματα στη δουλειά!

Στις 17 Οκτώβρη καταθέτουμε το δικό μας πόρισμα! Το πόρισμα των εργαζομένων!

Καταθέτουμε σχέδιο νόμου σε όλα τα κόμματα της Βουλής (εκτός από τη ναζιστική εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής). Απαιτούμε να συζητηθεί και να γίνει νόμος! Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει!

Καλούμε τους συναδέλφους μας σε κάθε κλάδο, σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε εργαζόμενο που βασανίζεται από τα συνεχόμενα βάρβαρα μέτρα, να αξιοποιήσουμε τη δύναμή μας! Κανείς δε ζει με 400 ευρώ! Κυβέρνηση και κουαρτέτο προσπαθούν να αλλάξουν προς το χειρότερο το ήδη βάρβαρο υφιστάμενο πλαίσιο στην αγορά εργασίας και ταυτόχρονα να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους ότι δήθεν αποκαθιστούν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και νομοθετούν υπέρ τους.

Οι "βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές" και η "κανονικότητα" είναι η σύγχρονη δουλεία, η εκμετάλλευση σύμφωνα με τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, δηλαδή η δουλειά χωρίς δικαιώματα, με μισθούς και μεροκάματα ψίχουλα, η εργασία χωρίς συμβάσεις, χωρίς δεσμεύσεις για τα αφεντικά. Να πάρουν απάντηση με μαζικό, μαχητικό αγώνα με όλες τις μορφές και με γενική απεργία.

Οχι άλλες θυσίες για τα κέρδη της πλουτοκρατίας! Για εμάς κανονικότητα είναι η σταθερή δουλειά με δικαιώματα, η επαναφορά των ΣΣΕ, η κατάργηση των ελαστικών μορφών, οι αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, η μείωση του εργάσιμου χρόνου.

Κανένας συμβιβασμός με τη φτώχεια, με τη μίζερη ζωή! Οργανώνουμε με τόλμη το μεγάλο μέτωπο αγώνα για τη διεκδίκηση των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις και κυρίως την κατάργηση των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν ή καταργούν τις ΣΣΕ! Απαιτούμε δικαιώματα στην εργασία και τη ζωή με βάση την εποχή μας, τον 21ο αιώνα, τις σύγχρονες ανάγκες μας. Να μη ζήσουμε σαν δούλοι!».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ