ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 4 Σεπτέμβρη 2004
Σελ. /32
Ούτε ένα μικρό μέρος... .

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Οταν βρισκόμουν στην Αθήνα, διαπίστωσα προς μεγάλη μου έκπληξη ότι ο Αμερικανοί ...παρακολουθούσαν τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις. Δεν έχουμε ακόμα την πλήρη εικόνα - ούτε ένα μικρό μέρος της - των μέτρων τα οποία λήφθηκαν για την αποσόβηση ενός τρομοκρατικού εγχειρήματος και τι επιπτώσεις είχαν αυτά τα μέτρα. Οταν όλα αυτά γίνουν γνωστά - που αμφιβάλλω αν θα γίνουν - τότε θα μπορέσουμε να κάνουμε μια εμπεριστατωμένη συζήτηση». Αυτά και διάφορα άλλα, τα λέει ο δημοσιογράφος των «Νιου Γιορκ Τάιμς», Ρέι Μπόνερ και δημοσιεύονται στην προχτεσινή «Ελευθεροτυπία». Και δε σημειώνει επικριτικά το γεγονός της παρακολούθησης των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και, μάλιστα, από Αμερικανούς. Ισα ίσα, το αντίθετο. Παραθέτει το γεγονός, ως απόδειξη της «εντυπωσιακής συνεργασίας των ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας με τις αντίστοιχες των δυτικών χωρών». Κι όπως σημειώνει, ούτε καν ένα μικρό μέρος της όλης εικόνας δεν έχουμε δει - αν ποτέ μάθουμε περισσότερα. Και για τα όσα ήδη έγιναν, και για τα όσα παραμένουν και συνεχίζονται να γίνονται.

Τακτική αυτορεζιλέματος

Δε μας εκπλήσσει το γεγονός. Αλλωστε, δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη φορά και σίγουρα δε θα είναι η τελευταία. Η διαστρέβλωση και η συκοφάντηση των θέσεων και της πολιτικής του ΚΚΕ είναι μόνιμη τακτική της «Αυγής». Στο χτεσινό της φύλλο, λοιπόν, σημειώνει και μάλιστα, στον τίτλο του σχετικού με την προχτεσινή συνέντευξη Τύπου του ΚΚΕ ρεπορτάζ: «Το ΚΚΕ τώρα θεωρεί ότι σάπισαν οι Ολυμπιακοί, ενώ ήταν υπέρ της ανάληψης από την Ελλάδα». Και σε σχόλιο, σχετικά με την παρέμβαση της Λούλας Καρατζά, στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ του ΣΕΓΑΣ, σημειώνει «κιχ για το ντόπινγκ», σε αντίθεση με το γεγονός (σύμφωνα πάντα με τον σχολιογράφο), ότι «το στέλεχος του ΚΚΕ δεν παρέλειψε να αρχίσει την προεκλογική εκστρατεία ενόψει των εκλογών του ΣΕΓΑΣ...».

Μπράβο παιδιά, συνεχίστε. Είναι κι αυτός ένας τρόπος αυτορεζιλέματος...

Τα βάσανα των αγροτών...

Ηταν πολλοί οι αγρότες οι οποίοι, απογοητευμένοι από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, ψήφισαν, στις τελευταίες εκλογές, τη ΝΔ, με την ελπίδα ότι κάτι προς το καλύτερο θα άλλαζε στη ζωή τους. Αλλά, δε χρειάστηκε να περάσουν παρά λίγοι μήνες για να απογοητευτούν και με τη νέα διακυβέρνηση, η οποία συνεχίζει την ίδια πολιτική που τους οδηγεί σε αδιέξοδα.

Η πρώτη απογοήτευση ήρθε όταν η νέα ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας υπέγραψε την αναθεώρηση της ΚΑΠ, που «θάβει» τις τρεις πιο εκτεταμένες και πιο δυναμικές καλλιέργειες της Ελλάδας, όπως είναι το βαμβάκι, ο καπνός και το λάδι. Η απογοήτευση έγινε θυμός σαν είδαν την κυβέρνηση ν' αδιαφορεί για το πρόβλημα διάθεσης που αντιμετωπίζουν φέτος πολλά αγροτικά προϊόντα - σιτηρά, βιομηχανική ντομάτα, φρούτα, πατάτες κ.ά. - είτε λόγων των εισαγωγών από άλλες χώρες, ή επειδή οι έμποροι εκβιάζουν για ν' αγοράσουν σε ακόμα πιο χαμηλές τιμές. Κι ο θυμός γίνεται αγανάκτηση σαν βλέπουν να συνεχίζεται η τακτική ποινικοποίησης των αγροτικών αγώνων, με τη διενέργεια νέων δικών σε βάρος αγωνιστών της αγροτιάς...

... και οι «αγωνιστές της αγροτιάς»

Στο πλευρό των εκμεταλλευτών της αγροτιάς, εκτός των κυβερνώντων, τάσσονται, επί της ουσίας, και οι καρεκλοκένταυροι των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων - ΠΑΣΕΓΕΣ, ΣΥΔΑΣΕ, ΓΕΣΑΣΕ - οι οποίοι υπηρετούν την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ. Εν τω μεταξύ «εξαφανισμένοι» είναι οι προσκείμενοι στο κυβερνών κόμμα αγροτοσυνδικαλιστές, οι οποίοι, επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, το 'παιζαν «σκληροί αγωνιστές». Τώρα, όχι μόνο δεν κάνουν κάτι για την οργάνωση της αγωνιστικής αντίδρασης των αγροτών στη συνεχιζόμενη αντιαγροτική πολιτική, αλλά κάνουν κι ό,τι περνάει από το χέρι τους για να βοηθήσουν τη νέα ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας να «περάσει», όσο το δυνατόν με λιγότερες αγροτικές αντιδράσεις, τα νέα αντιαγροτικά μέτρα. Βλέπετε, τώρα δεν έχουν κανένα πολιτικό, κομματικό, ή και προσωπικό συμφέρον, να πάρουν το μέρος των αγροτών, προφασιζόμενοι τους αγωνιστές.

Ετσι κι αυτή τη φορά, όπως και προηγούμενα ο «κλήρος» της οργάνωσης και του συντονισμού του αγώνα της αγροτιάς για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ, πέφτει στις πλάτες των αγωνιστών του αγροτικού κινήματος, που ανήκουν στην ΠΑΣΥ. Κι αυτοί είναι σε θέση να φέρουν εις πέρας το χρέος τους...


Τα απαιτητικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΙΝΑΙ, ΟΜΩΣ, ...απαιτητικοί αυτοί οι Ελληνες! Επειδή, δηλαδή, πλήρωσαν (και θα πληρώνουν και για την επόμενη δεκαετία) τις εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, πρέπει ...να τις χρησιμοποιήσουν κιόλας, και, μάλιστα, δωρεάν;

Δεν έχουν καταλάβει πως η κυβέρνηση έχει μακροπρόθεσμα σχέδια αξιοποίησής τους; Δε γνωρίζουν ότι μπορεί ωραιότατα να αξιοποιήσει τις «παρακαταθήκες» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για παραχωρήσεις επί 50 και 100 χρόνια σε ιδιώτες;

Αφήνουμε το ότι οι όποιες αντιδράσεις στην ιδιωτικοποίηση «εκθέτουν» τους κυβερνώντες. Υπάρχουν υποσχέσεις σ' αυτά τα θέματα, υπάρχουν υποχρεώσεις και συμφωνίες. Ασχετο αν κανείς δεν τις ομολογεί.

ΥΠΕΡΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ, μας προέκυψαν οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ενωση και άλλες «μεγάλες» χώρες της Δύσης, σχετικά με τις εξελίξεις στο Μπεσλάν της Βόρειας Οσετίας. Εκφράζουν τη λύπη τους και άλλα τέτοια συναισθήματα.

Μόνο που είναι λίγο περίεργη αυτή η ευαισθησία τους, αφού διακρίνεται για τα δυο μέτρα και δυο σταθμά της. Λυπούνται για τα θύματα του Καυκάσου και καθόλου για τα θύματα του Αφγανιστάν, του Ιράκ και της Παλαιστίνης.

Πόσο, μάλλον, όταν σκεφθεί κανείς ότι μόνον άμοιροι ευθυνών δεν είναι για το λεγόμενο τσετσενικό πρόβλημα.

Οσο για την εκπληκτική τους προθυμία να αποστείλουν στρατιωτικές ενισχύσεις, μόνον ένας ανόητος θα πίστευε ότι έχουν να κάνουν με την προστασία ανθρώπινων ζώων. Μάλλον για προστασία πετρελαϊκών συμφερόντων είναι καλύτερα να μιλάνε.

ΑΣ ΜΗΝ έχει κανείς αυταπάτες, σχετικά με το αν υπάρχει ή όχι διαφωνία μεταξύ Καραμανλή και Μητσοτάκη, μετά τη χτεσινή τους συνάντηση για την πορεία της οικονομίας.

Οι όποιες διαφορετικές εκτιμήσεις είναι σαφές ότι δεν έχουν να κάνουν με το «τι», αλλά με το «πώς» και το «πότε». Απλώς, ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ βιάζεται να δει νεοφιλελεύθερα μέτρα να εφαρμόζονται. Είχε ...καλοσυνηθίσει, άλλωστε, επί ΠΑΣΟΚ και ορισμένα από αυτά τα είχε ψηφίσει τότε, αν θυμάστε.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολλά τα θύματα...

Αλλη μια τραγωδία στην αλυσίδα των ανάλογων, που βιώνει ή παρακολουθεί η ανθρωπότητα εδώ και δεκαπέντε χρόνια περίπου. Σ' αυτό το χρονικό διάστημα η μέχρι τότε πιο ασφαλής χώρα του κόσμου, η ΕΣΣΔ, έχει γίνει θέατρο, όπου μικρές ή μεγάλες τραγωδίες καθορίζουν την καθημερινότητά της.

Η «ελευθερία» πλέον ποζάρει τις τουαλέτες της στον καθρέφτη του ιμπεριαλιστικού κόσμου, τις ραμμένες είτε από το ρόγχο του άστεγου που πεθαίνει αβοήθητος σε κάποια γωνιά της Μόσχας, είτε από την πείνα του άνεργου, είτε από το θρήνο των γονιών που έχασαν τα παιδιά τους χτες στο σχολείο του Μπεσλάν. Δεν περιμένουμε τη μετάνοια των υπαιτίων των ανατροπών, ούτε την αυτοκριτική από τα παπαγαλάκια τους των ΜΜΕ. Αυτοί ξέρουν πως αυτό επιδίωκαν και αυτή την «ελευθερία-δημοκρατία» εννοούσαν στην πραγματικότητα. Κρυφοτρίβουν τα χέρια τους, όταν δεν τους παίρνουν οι κάμερες, που πέτυχαν να τραβήξουν την περιοχή της πρώην ΕΣΣΔ στον κόσμο τους και στους κανόνες του.

Είναι αυτοί οι κανόνες του «ελεύθερου κόσμου», του ιμπεριαλισμού, που επέτρεψαν να βγουν τα μαχαίρια και να ξεκινήσουν να συμμαχούν και να συγκρούονται για να μοιράσουν και να ξαναμοιράσουν τη Γη και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της πολύπαθης γης της πρώην ΕΣΣΔ. Η αυτόνομη Δημοκρατία της Τσετσενίας είναι πλέον κομμάτι αυτού του διαρκούς κύκλου σύγκρουσης και συμμαχίας. «Βραβείο» του νικητή είναι τα πετρέλαια, που κρύβει στα σπλάχνα της η περιοχή, ο δρόμος περάσματος του πετρελαίου από την υπόλοιπη γη του Καυκάσου, οι άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές και η γεωστρατηγική της θέση.

Πάνω από αυτή τη λεία βρέθηκαν όλο αυτό τον καιρό μετά τις ανατροπές, να συγκρούονται η ιμπεριαλιστική κυβέρνηση της Ρωσίας με τους εκπροσώπους της τοπικής μαφίας των Ντουντάεφ και Μασχάντοφ. Ο τωρινός Ρώσος Πρόεδρος, Βλ. Πούτιν, χρωστάει την ανέλιξή του ακριβώς στον «επιδέξιο βηματισμό», τον οποίο έχει κάνει πάνω στα πτώματα, που δημιουργούν αυτές οι συγκρούσεις. Μόλις πρόσφατα όλες οι ενδείξεις αποκαλύπτουν πως είχε «σημαδέψει τα χαρτιά», ώστε να εκλεγεί ο δικός του Πρόεδρος στην Τσετσενία. Από κοντά «μύρισαν κυνήγι» και όρμηξαν και τα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά κτήνη των ΗΠΑ και της ΕΕ. Γι' αυτό πότε χτυπάνε στην πλάτη τον σύμμαχο ιμπεριαλιστή Πούτιν για την «αντιτρομοκρατική του» καμπάνια, πότε φροντίζουν να εξοπλίζουν και να ενθαρρύνουν από την πίσω πόρτα τους Τσετσένους αποσχιστές. Αυτοί είναι οι κανόνες του συστήματος. Μόνο έτσι μπορούν να υπάρχουν.

Πολλά τα θύματα σε σχεδόν καθημερινά περιστατικά. Επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, θέατρα, αεροπλάνα, σχολεία... Θύματα από τα παιδιά του ρώσικου λαού. Θύματα από την πλευρά των Τσετσένων. Θύματα από τους πολίτες της πρώην ΕΣΣΔ, που ζούσαν με σιγουριά και ευημερία πριν από λίγα χρόνια...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ