Από το τέλος του ψυχρού πολέμου, η ζώνη της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου αναγνωρίζεται επίσημα από τις ΗΠΑ ως «στρατηγική περιοχή».

Οι Αμερικάνοι προχωρούν κατά τη δεκαετία του '90 στη μετατροπή του 40ού παράλληλου σε «στρατιωτική βάση». Το νήμα που συνδέει το Κόσσοβο και τη Βοσνία (περιοχές υπό ΝΑΤΟική κατοχή) με τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες της Γεωργίας, του Αζερμπαϊτζάν, του Τουρκμενιστάν και του Ουζμπεκιστάν (χώρες που έχουν υπογράψει διμερείς στρατιωτικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ) το κρατούν Αμερικάνοι πεζοναύτες...

Δύο μήνες μόλις αφότου τέλειωσε η επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας, ξεσπά η δεύτερη φάση του πολέμου στην Τσετσενία (Σεπτέμβρης '99). Εκείνη η περίοδος, απαλλαγμένη καθώς ήταν, από το καθεστώς που δημιουργήθηκε μετά την 11η Σεπτέμβρη στις διακρατικές σχέσεις γύρω από τα ζητήματα της τρομοκρατίας, σημαδεύεται από μια δήλωση του τότε υπουργού Αμυνας της Ρωσίας (Νοέμβρης 1999) Ιγκόρ Σεργκέγιεφ:

«Τα εθνικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών απαιτούν την αναζωπύρωση των συγκρούσεων στον Καύκασο (Τσετσενία)... Η πολιτική της Δύσης δημιουργεί προκλήσεις στη Ρωσία, που στοχεύουν στην αποδυνάμωση της διεθνούς της θέσης και στην εξαίρεσή της από περιοχές που έχουν σημαντική γεωπολιτική αξία», είχε δηλώσει.

Τα όσα γίνονται λοιπόν από τις αρχές της δεκαετίας του '90 στην εν λόγω περιοχή, το αίμα που χύνουν οι λαοί, δεν είναι παρά το τίμημα ενός κόσμου που φτιάχτηκε σε μια σκακιέρα θανάτου, την ίδια στιγμή που οι Κλίντον και Γιέλτσιν απαθανατίζονταν να γελούν μέχρι δακρύων μπροστά στις κάμερες και ο «πλανητάρχης» Μπους χαριεντίζεται με τον «τσάρο» Πούτιν.

Με άλλα λόγια: Τι είναι αυτό που πληρώνουν τα χιλιάδες θύματα των Τσετσένων; Τι είναι αυτό που πληρώνουν τα θύματα της Ρωσίας;

***

Είναι ψέματα ότι η μαφιόζικη αστική τάξη της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στη Ρωσία σφαγίασε διά του Γιέλτσιν τους Τσετσένους ώστε να κερδίσει τον έλεγχο του δρόμου του πετρελαίου από τον (διερχόμενο από την Τσετσενία) πετρελαιαγωγό Μπακού-Νοβοροσίσκ;

Είναι ψέματα ότι την ίδια ώρα που σφάζονταν οι άμαχοι του Γκρόζνι, οι κομπραδόροι τύπου Μπερεζόφσκι, που αναδείχτηκαν σε ελίτ του ρώσικου καπιταλισμού μέσα από την αυλή του Γιέλτσιν, χρηματοδοτούσαν τον Μπασάγεφ, τον σημερινό αρχηγό της πιο σκληρής πτέρυγας των Τσετσένων ανταρτών και συνοδοιπόρο του Γιέλτσιν στο πραξικόπημα, στην ανατροπή της ΕΣΣΔ και στο βομβαρδισμό του ρώσικου Κοινοβουλίου;

Παράλληλα: Είναι ψέματα ότι οι επιθέσεις των Τσετσένων ενάντια στο ρώσικο αγωγό σχεδιάστηκαν και υποκινήθηκαν από τις ΗΠΑ με την αρωγή της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας, μια και οι Αμερικάνοι έχουν επενδύσει γεωστρατηγικά στον άλλο αγωγό, Μπακού-Τζεϊχάν;

***

Μόνο διάφοροι αμετανόητοι σοβιετολόγοι και οι απολογητές της «νέας τάξης» κάνουν ότι δε βλέπουν πως πίσω από τη φρίκη και τον τρόμο βρίσκονται τα αφεντικά αυτής ακριβώς της «νέας τάξης».

«Είναι ένα από τα πιο σημαντικά μας καθήκοντα». Η δήλωση ήταν της Μαντλίν Ολμπράιτ και αφορούσε την αναγνώριση από την πλευρά της τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ της «φροντίδας» που επιδείκνυε η χώρα της σχετικά με την περιοχή και τις χώρες που βρέχονται από την Κασπία.

Της δήλωσης είχε προηγηθεί σύσκεψη της υπουργού με στελέχη της CIA, τον Αύγουστο του 1997, όπου έγινε ανάλυση των πετρελαϊκών κοιτασμάτων της Κασπίας και που προετοίμασε το ταξίδι του τότε Προέδρου του Αζερμπαϊτζάν Χαϊντάρ Αλίεφ στις ΗΠΑ.

Λίγες μέρες αργότερα, ήταν ο ίδιος ο Κλίντον που παραβρέθηκε στην τελετή υπογραφής συμφωνίας για τα πετρέλαια μεταξύ του Προέδρου του Αζερμπαϊτζάν και των διευθυντών της εταιρίας ΑΜΟCΟ...

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ειδικά στο Χόλιγουντ. Μάθετε, λοιπόν, πως το Χόλιγουντ έχει ήδη ασχοληθεί με την Τσετσενία... Πολύ ενδιαφέρον είναι το σενάριο της ταινίας: Το «Crimson Tide», διαβάζουμε από την παρουσίαση της ταινίας με τον παραπάνω τίτλο, «εμπνέεται από την επανάσταση στην Τσετσενία και εστιάζει στη σύγκρουση ανάμεσα στον πλοίαρχο και τον ύπαρχο ενός αμερικανικού πυρηνικού υποβρυχίου, που έχει αποπλεύσει με αποστολή να βομβαρδίσει ρωσικά εδάφη, εάν οι αντάρτες οπλίσουν πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές»...

Την τιμητική του είχε πάλι ο ...Στάλιν. Διάφοροι «αναλυτές» έσπευσαν να εξηγήσουν την τραγωδία στο σχολείο, φλυαρώντας για μια ακόμα φορά εναντίον της ...ΕΣΣΔ. Μόνο που δε μας εξηγούν πώς γίνεται όλη αυτή φρίκη, στο Γκρόζνι, στην Οσετία, στο μετρό της Μόσχας, να εκδηλώνεται σε μια περίοδο, που ούτε Στάλιν υπάρχει, ούτε ΕΣΣΔ υπάρχει, ούτε «κομμουνιστική αρκούδα» υπάρχει. Αντίθετα, αυτό που υπάρχει, είναι οι Γιέλτσιν και οι Πούτιν. Αυτοί, δηλαδή, που οι «αναλυτές» μας τους χειροκροτούσαν και που στα πρόσωπά τους αναγνώριζαν τους εκπροσώπους του «καλύτερου κόσμου», που θα προέκυπτε - έτσι έλεγαν! - μετά την «πτώση του σιδηρού παραπετάσματος»...