- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Associated Press |
Σκηνές πανικού |
Οι συνθήκες υπό τις οποίες ξέσπασε η κόλαση του πυρός και των εκρήξεων, τα πώς και τα γιατί της φοβερής χτεσινής τραγωδίας παραμένουν ασαφείς. Βέβαιο ήταν πως ο αριθμός των ομήρων ξεπερνούσε τους 1.200, ίσως μάλιστα να έφθανε συνολικά τους 1.500, αριθμός υπερτριπλάσιος των 350 που εκτιμούσαν οι Ρώσοι κυβερνητικοί, ενώ και οι ένοπλοι μάλλον αποδείχτηκαν περισσότεροι από τις αρχικές εκτιμήσεις, που έκαναν λόγο για 17.
Αξιωματούχοι της κυβέρνησης Πούτιν επέμεναν ότι το ξέσπασμα της φρενιτιώδους βίας, που αντικατέστησε την αγωνιώδη αναμονή, οφείλεται σε κάποιον ή κάποια από τους απαγωγείς που άνοιξε πυρ εναντίον των ομήρων που επιχειρούσαν να διαφύγουν. Ο Βάλερι Αντρέεφ της FSB (ομοσπονδιακής υπηρεσίας ασφαλείας) είπε σε συγγενείς των ομήρων ότι οι αρχές «δε σχεδίαζαν επέμβαση», αλλά αναγκάστηκαν να προχωρήσουν σε μια επιχείρηση που δεν ήθελαν, για να σταματήσουν την εκτέλεση ομήρων. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή των γεγονότων, όλα ξεκίνησαν όταν, μετά από συμφωνία των διαπραγματευτών με τους απαγωγείς, το πρωί νοσοκόμοι επιχείρησαν να απομακρύνουν τις σορούς των νεκρών της προηγούμενης ημέρας και δέχτηκαν πυρά. Μια ακόμη εκδοχή κάνει λόγο για «σφαγή κατά λάθος», λόγω της αθέλητης πυροδότησης εκρηκτικών στο γυμναστήριο. Ολ' αυτά ήταν, βέβαια, αδύνατο να διακριβωθούν...
Associated Press |
Πολλά τα πτώματα των μικρών αθώων μαθητών |
«Δεν ξέραμε αν θα ζούσαμε», είπε ο 14χρονος Ασλάν, ένας από τους πρώτους ομήρους που κατάφεραν να ξεφύγουν από το παγιδευμένο με μεγάλη ποσότητα εκρηκτικών κτίριο του γυμνασίου. Ο Ασλάν περιέγραψε τις σκηνές πριν τρέξει για τη ζωή του: ακούγεται μια φοβερή έκρηξη και τον χτυπούν θραύσματα. Ακούγεται μια δεύτερη - το ωστικό κύμα τον ρίχνει κάτω. Η στέγη καταρρέει. Επικρατεί πανικός, χάος. Σπάει ένα παράθυρο. Και τρέχει...
Η έκρηξη στο γυμναστήριο του σχολείου ήταν μοιραία για δεκάδες από τους ομήρους. Εικονολήπτης του «Sky News» και δημοσιογράφος του «Ιντερφάξ» εκτίμησαν ότι η έκρηξη και η κατάρρευση της στέγης κόστισαν «τουλάχιστον» εκατό ζωές.
Τουλάχιστον δύο μέλη των δυνάμεων ασφαλείας σκοτώθηκαν στη μάχη, σύμφωνα με το «Ιντερφάξ», περιλαμβανομένου ενός που φέρεται να έσωσε δύο μικρά κορίτσια. Από πλευράς απαγωγέων -μεταξύ των οποίων οι ρωσικές αρχές ισχυρίζονταν χτες ότι βρίσκονταν Αραβες «μισθοφόροι», πράγμα που είναι φυσικά αδύνατο να ελεγχθεί και σίγουρα αντανακλά, είτε αληθεύει είτε όχι, τις προθέσεις να ταυτιστεί το αποσχιστικό κίνημα των Τσετσένων εξτρεμιστών με την αλ Κάιντα - ο απολογισμός έκανε λόγο για 20 νεκρούς.
Οι ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας επιχειρούσαν χτες - πράγμα που είναι πρακτικά αδύνατο να αποδειχθεί αν αληθεύει - να αποδώσουν την «καθοδήγηση» της επιχείρησης στο σχολείο στον Τσετσένο αντάρτη διοικητή Μάγκομετ Γεβλόγιεφ, τη «χρηματοδότησή» της στην αλ Κάιντα και το «σχεδιασμό» στον Σαμίλ Μπασάγιεφ, πρώην πρόεδρο και σήμερα τον πλέον καταζητούμενο στη Ρωσία Τσετσένο.
Μέσα στην κατάσταση σύγχυσης που επικρατούσε ως αργά το βράδυ στο Μπεσλάν, υπήρχαν πληροφορίες για εύρεση παγιδευμένου αυτοκινήτου κοντά στο Κέντρο Επιχειρήσεων των ρωσικών δυνάμεων, το προσωπικό του οποίου μετακινήθηκε εσπευσμένα. Σε μια φοβερή σκηνή που μετέδωσε δημοσιογράφος του «Ιντερφάξ», νεαροί κάτοικοι καταδίωκαν έναν άνδρα που πίστευαν πως ήταν μέλος της ομάδας των απαγωγέων και δεν ήταν το μόνο τέτοιο περιστατικό. Αργότερα, όμως, η προσοχή μετατέθηκε στα νοσοκομεία της περιοχής, όπου το προσωπικό κατέβαλε προσπάθειες να σώσει εκατοντάδες ζωές...
Ο πρόεδρος της αυτόνομης περιοχής της Βόρειας Οσετίας, Αλεξάντερ Ντζακόσοφ, είχε νωρίτερα κάνει τη σύνδεση των ενόπλων καταληψιών του σχολείου με την Τσετσενία, λέγοντας πως το βασικό τους αίτημα ήταν η αποχώρηση των ρωσικών δυνάμεων από τη θεωρητικά αυτόνομη δημοκρατία, που βρίσκεται, λόγω των καταστροφικών επιλογών διαδοχικών κυβερνήσεων από εποχής Γιέλτσιν, περιλαμβανομένης αυτής του σημερινού Προέδρου Πούτιν, σε μόνιμο πόλεμο.
Η Κρατική Δούμα εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία καταδίκασε τη μαζική απαγωγή και ανέφερε πως «είμαστε βέβαιοι ότι η διεθνής κοινότητα είναι έτοιμη να συνδυάσει τις προσπάθειές της στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Μια πολιτική τοποθέτηση που δε θα μπορούσε να ικανοποιήσει περισσότερο τους εγκεφάλους αυτού του «αέναου πολέμου»...
Στο μεταξύ, η ολλανδική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης εξέφραζε τη «λύπη» της για τα γεγονότα, διευκρίνιζε πως «κατανοεί το δίλημμα» των ρωσικών αρχών μπροστά στην κρίση και κατέληγε πως «η Ευρωπαϊκή Ενωση καταδικάζει πλήρως και χωρίς όρους όλες τις μορφές τρομοκρατίας».
Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζορτζ Ουόκερ Μπους, με ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, καταδίκασε τη «βάρβαρη» απαγωγή αθώων ως ομήρων, επέρριψε «στους τρομοκράτες» την ευθύνη για την απώλεια ζωών και τόνισε πως οι ΗΠΑ «στέκονται στο πλευρό της Ρωσίας στον παγκόσμιο αγώνα κατά της τρομοκρατίας».
Αργά το βράδυ χτες αναμενόταν διάγγελμα του Ρώσου Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν.
Αν και χτες στο ραδιοφωνικό σταθμό «Σκάι» ο Γ. Δελαστίκ έθεσε το ερώτημα γιατί δεν υπήρχε πρόβλημα στην Τσετσενία πριν το '94 (πριν το '91, θα προσθέταμε εμείς), ωστόσο δεν το απάντησε. Αντίθετα, «διαγράφει», διά της σιωπής, τη σοβιετική περίοδο και «κρύβεται» πίσω από την πολιτική της αντεπανάστασης που ακολούθησε στον Καύκασο, με αποκορύφωμα το βομβαρδισμό της πρωτεύουσας της Τσετσενίας, Γκρόζνι, το 1994 από τον Γιέλτσιν.
Δε μας εξηγεί - με αριστερούς όρους - ποιος κερδίζει από την αλλαγή συνόρων στον ιμπεριαλισμό και ποιον εξυπηρετεί η απόσχιση της Τσετσενίας, η οποία ουδέποτε είχε άλλο καθεστώς από αυτό της Αυτόνομης Δημοκρατίας και ανήκε στη Ρωσική Ομοσπονδία. Μήπως κερδίζουν οι λαοί; Μήπως κερδίζει ο ρωσικός λαός που βλέπει τα παιδιά του να σκοτώνονται στον Καύκασο για τα συμφέροντα του ρώσικου κεφαλαίου στον ανταγωνισμό του με το δυτικό ιμπεριαλισμό; Μήπως κερδίζουν οι ίδιοι οι λαοί του Καυκάσου; Και γιατί ήταν η Τσετσενία η μοναδική που «κήρυξε» την «ανεξαρτησία» της; Ποιος κερδίζει από τη δημιουργία ενός ακόμη προτεκτοράτου;
Γιατί δε μας λέει το λόγο που δεν ακολούθησαν τους «απελευθερωτές» οι γειτονικές, επίσης μουσουλμανικές, Δημοκρατίες του Καυκάσου και γιατί οι «αντάρτες» «επιχειρούν» (σκοτώνοντας γυναικόπαιδα) εκτός Τσετσενίας; Μήπως δεν έχουν έστω και το ελάχιστο λαϊκό έρεισμα που είχαν το 1994;
Ερώτηση - καταγγελία του Γ. Τούσσα στο Συμβούλιο της EE για την αδιαφορία που επέδειξε απέναντι στα αιτήματα των χιλιάδων Παλαιστινίων κρατουμένων - απεργών πείνας
Την κατάφωρη και προκλητική παραβίαση από το Ισραήλ της Συνθήκης της Γενεύης, που αφορά στην προστασία των κρατουμένων, καθώς και τις άθλιες και εξευτελιστικές συνθήκες κράτησης Παλαιστινίων κρατουμένων, μεταξύ των οποίων γυναίκες και ανήλικα παιδιά, καταγγέλλει με ερώτησή του προς το Συμβούλιο της ΕΕ ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Τούσσας. Ο ευρωβουλευτής στηλιτεύει την επιλεκτική «τύφλωση» της ΕΕ μπροστά στα εγκλήματα της ισραηλινής ηγεσίας και καλεί το Συμβούλιο να λάβει άμεσα μέτρα για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στην ερώτησή του, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ επισημαίνει τα εξής:
«Από τις 15 Αυγούστου τα 2/3 των 7.500 κρατουμένων Παλαιστινίων στις Ισραηλινές φυλακές αποφάσισαν απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενοι για τα βασανιστήρια και τις παράνομες, άθλιες και εξευτελιστικές συνθήκες κράτησής τους. Ανάμεσά τους 107 γυναίκες και 470 ανήλικα παιδιά. Η απάντηση του αρμόδιου Ισραηλινού υπουργού ήταν: "Ας πεθάνουν όλοι!". Την ίδια στιγμή, ισραηλινές ανθρωπιστικές οργανώσεις καταγγέλλουν την ύπαρξη μυστικών φυλακών, η γνωστότερη των οποίων είναι το "κτιριακό συγκρότημα 1391" που χαρακτηρίζεται χειρότερο από το Γκουαντανάμο. Το Ισραήλ παραβιάζει ρητά τη Συνθήκη της Γενεύης για τα δικαιώματα των κρατουμένων με τον ίδιο βάναυσο και προκλητικό τρόπο που παραβιάζει διεθνείς συνθήκες με την ντε φάκτο προσάρτηση της Δ. Οχθης μέσω του νέου ογκώδους κύματος εποικισμών και το σχέδιο καταστροφής της Παλαιστινιακής Αρχής.
Ερωτάται το Συμβούλιο, αν θα πάρει συγκεκριμένα μέτρα και ποια για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Παλαιστινίων κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές, αν θα προχωρήσει στο πάγωμα της συμφωνίας συνεργασίας ΕΕ - Ισραήλ ή αν θα συνεχίσει να ακολουθεί την επιλεκτική "κώφωση" και "τύφλωση", όταν πρόκειται για τα εγκλήματα της ισραηλινής ηγεσίας».
ΒΗΡΥΤΟΣ - ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.--
Την τροποποίηση του Συντάγματος έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η παράταση της θητείας του Προέδρου Εμίλ Λαχούντ για μια ακόμη τριετία, ενέκρινε χτες κατά πλειοψηφία, όπως αναμενόταν, το 128μελές λιβανικό Κοινοβούλιο. Είχε προηγηθεί, λίγες ώρες νωρίτερα, απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου, πίσω από τις φράσεις «περί σεβασμού της εθνικής κυριαρχίας του Λιβάνου και ανάγκης αποχώρησης όλων των ξένων στρατευμάτων που βρίσκονται ακόμη στο έδαφός του», η Βηρυτός καλούνταν να απορρίψει την προοπτική παράτασης της θητείας του Λαχούντ.
Τη συνταγματική τροποποίηση παρουσίασε ο πρωθυπουργός Ραφίκ Χαρίρι, ο οποίος, αρχικώς, ήταν ένας από τους βασικούς αντιπάλους του Λαχούντ. Το σκεπτικό της πρότασης είναι ότι «η όλη περιοχή βρίσκεται σε μια περίοδο αποσταθεροποίησης λόγω της κατάστασης στο Ιράκ και στο Παλαιστινιακό και κατά συνέπεια είναι χρήσιμο ο Εμίλ Λαχούντ να συνεχίσει να κρατά τα ηνία της χώρας». Για να γίνει αυτό θα έπρεπε να τροποποιηθεί το Σύνταγμα που απαγορεύει σε έναν Πρόεδρο να διεκδικήσει επανεκλογή μετά την 6χρονη θητεία του.
Ο Λαχούντ θεωρείται πολύ «φιλικά προσκείμενος» στη Συρία, η οποία είναι ένας από τους κύριους παράγοντες, αν και όχι ο μοναδικός, που επηρεάζουν την πολιτική κατάσταση στη χώρα. Διατηρεί στο νότιο Λίβανο, στην κοιλάδα Μπεκάα, περίπου 17.000 στρατιώτες. Τόσο ο Λαχούντ, όπως και πολλοί άλλοι Λιβανέζοι πολιτικοί, απαντούν στις επικρίσεις, εντός και εκτός, ότι «οι σχέσεις με τη Συρία είναι αμοιβαίου συμφέροντος και η παραμονή του στρατού της στο λιβανικό έδαφος είναι σταθεροποιητικός παράγοντας». Συμπληρώνουν, επίσης, ότι «εφόσον η πλειοψηφία των Λιβανέζων, που εξέλεξε το συγκεκριμένο Κοινοβούλιο, επιλέγει αυτήν την πολιτική, κανείς δεν μπορεί να παρέμβει στα εσωτερικά της χώρας».
Διαφορετική άποψη επιδίωξε να διατυπώσει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Με πρωτοβουλία των ΗΠΑ κατατέθηκε ψήφισμα το οποίο ζητά «σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας του Λιβάνου και αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων», χωρίς, όμως, μετά από παρέμβαση της Γαλλίας να αναφέρεται ρητώς η Συρία ή να συμπεριλαμβάνονται προειδοποιήσεις περί «λήψης μέτρων κατά του Λιβάνου». Το ψήφισμα υποστήριξαν 9 χώρες (συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας) ενώ άλλες 6 απείχαν. Τόσο η Συρία όσο και ο Λίβανος χαρακτήρισαν «εκτός τόπου και χρόνου» αλλά και ως «χαρτί δίχως αντίκρισμα» την απόφαση του ΟΗΕ.
ΣΚΟΠΙΑ.- Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ Χάρι Κόστοφ και η πλειοψηφία των μελών της Βουλής αναγκάστηκαν να ενδώσουν μπροστά στη συλλογή 180.454 υπογραφών ανθρώπων που αντιδρούν σθεναρά στο επίμαχο νομοσχέδιο περί αποκέντρωσης και τοπικής αυτοδιοίκησης και με το οποίο δίνονται αυξημένα δικαιώματα στην αλβανική μειονότητα. Ετσι, το Κοινοβούλιο αποφάσισε χτες τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στις 7 Νοέμβρη, ενώ αργότερα αναμενόταν να αλλάξει την ημερομηνία διεξαγωγής των δημοτικών εκλογών (κατά πάσα πιθανότητα θα διεξαχθούν το Μάρτη του 2005 αντί τον ερχόμενο Νοέμβρη).
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Κοινοβουλίου, Λιούπτσκο Τζορντάνοφσκι, στο δημοψήφισμα αναμένεται να διατυπωθεί το ερώτημα: «Υποστηρίζετε την παράταση ισχύος του παλιού νόμου για τον εδαφικό οργανισμό της Μακεδονίας;». Εάν το «ναι» συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό, τότε το Κοινοβούλιο θα αναγκαστεί να παραμερίσει το νομοσχέδιο περί αποκέντρωσης...
Η κυβερνώσα συμμαχία Σοσιαλδημοκρατικής Ενωσης, Φιλελεύθερων Δημοκρατών και της Δημοκρατικής Ενωσης Ολοκλήρωσης (της αλβανικής μειονότητας της ΠΓΔΜ) διαφωνεί με τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, ενώ ήδη αρκετά στελέχη του κυβερνητικού συνασπισμού έχουν προαναγγείλει πως θα μποϊκοτάρουν τη συμμετοχή στις κάλπες...
