Τροχιοδεικτικές έριξε τη βδομάδα που πέρασε ο αρμόδιος υφυπουργός
Από κινητοποίηση του ΠΑΜΕ ενάντια στους πλειστηριασμούς και στις κατασχέσεις |
Το θέμα της έναρξης των πλειστηριασμών για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια, ακόμη και για την πρώτη και κύρια κατοικία, επανήλθε ξανά στο προσκήνιο την περασμένη βδομάδα από τη συγκυβέρνηση, η οποία πήρε τη σκυτάλη, μετά και τις «παραινέσεις» του ΔΝΤ. Σύμφωνα με το υπουργείο Ανάπτυξης και δηλώσεις του υφυπουργού Θ. Σκορδά, οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας θα αρχίσουν να εκτελούνται, σταδιακά, από τις αρχές του 2014, με «κοινωνικά κριτήρια» (!), όπως η αντικειμενική αξία του ακινήτου και το αν ο ιδιοκτήτης του είναι πολύτεκνος ή άνεργος.
Η «σταδιακή» εφαρμογή του μέτρου, καθώς και τα λεγόμενα «κοινωνικά κριτήρια» δεν πρέπει να ξεγελάσουν τα λαϊκά νοικοκυριά. Κατά κύριο λόγο έχουν να κάνουν με την προστασία και το συλλογικό συμφέρον των τραπεζών, αφού το ενδεχόμενο μαζικών πλειστηριασμών, σε σύντομο διάστημα, θα έριχνε απότομα τις τιμές, γεγονός που θα προκαλούσε και νέες επισφάλειες στις τράπεζες, αμέσως μετά την πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση.
Το νέο μέτρο είναι προ των πυλών και θα συζητηθεί με τα κλιμάκια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών στην επόμενη διαβούλευση, που έχει προγραμματιστεί για το Σεπτέμβρη. Εξετάζεται η σταδιακή μείωση της αντικειμενικής αξίας κάτω από την οποία οι τράπεζες θα μπορούν να προχωρούν σε πλειστηριασμούς. Σήμερα, σύμφωνα με τη ρύθμιση που ισχύει από το 2009 και η οποία παρατείνεται κατ' έτος, απαγορεύονται οι πλειστηριασμοί ακινήτων με αντικειμενική αξία μέχρι 200.000 ευρώ, καθώς και για τα ακίνητα που αποτελούν την πρώτη κατοικία, ανεξαρτήτως της αξίας τους.
Η κυβέρνηση προωθεί τώρα την άρση της προβλεπόμενης προστασίας από το 2014, μέτρο που αποτελεί και «σύσταση» του ΔΝΤ. Σε περίπου 17 δισ. ευρώ υπολογίζονται σήμερα τα υπόλοιπα των στεγαστικών δανείων που έχουν χορηγήσει οι τράπεζες και χαρακτηρίζονται «κόκκινα» (σε καθυστέρηση πάνω από 3 μήνες) και που αντιμετωπίζουν σε διαφορετικούς βαθμούς προβλήματα αποπληρωμής. Σταδιακά ετοιμάζονται να τα ρίξουν στην αγορά.
Τα διαχειριστικά ζόρια του κεφαλαίου, οι «αστοχίες» στο μάζεμα των φορολογικών εσόδων, η αδυναμία των λαϊκών στρωμάτων να πληρώσουν τους ασήκωτους φόρους και τα βαριά χαράτσια έχουν κινητοποιήσει τα αντιλαϊκά ανακλαστικά και σε ό,τι αφορά εμφανιζόμενες ληξιπρόθεσμες οφειλές λαϊκών νοικοκυριών στην Εφορία, οι οποίες ήδη στο 5μηνο (Γενάρης - Μάης 2013) διογκώθηκαν κατά 3 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό θα μεγαλώσει κι άλλο τους επόμενους μήνες, μετά την ολοκλήρωση της εκκαθάρισης των φορολογικών δηλώσεων και της αποστολής των λογαριασμών της ΔΕΗ με τα νέα χαράτσια στη λαϊκή κατοικία.
Σε περισσότερα από 2 εκατομμύρια διαμορφώνεται σήμερα ο αριθμός των νοικοκυριών με ληξιπρόθεσμα χρέη προς την Εφορία. Σύμφωνα με τα ισχύοντα, μέχρι σήμερα, ακατάσχετα είναι τα ποσά των μισθών και συντάξεων μέχρι τα 1.000 ευρώ. Η κυβέρνηση μεθοδεύει τη μείωση του ορίου στα 600 ευρώ.
Τη συζήτηση «τι έγινε, βρε αδερφέ, ποιοι είμαστε τελικά και δεν το ξέραμε, πόσο μαύροι είμαστε κλπ. κλπ.», την άνοιξα όπως ανοίγει κακοφορμισμένη πληγή πυορρέουσα, μ' έναν ερασιτέχνη ψαρά, συναπάντημα βαρκίσιο του καλοκαιριού, μορφωμένο, εξηντάρη, με δυο παιδιά, που όπως έλεγε «ψήφιζα και ΠΑΣΟΚ τόσα χρόνια» και τώρα σκοτώνεται επί ένα χρόνο με την αδερφή του, η οποία του δηλώνει κατηγορηματικά πως «τέρμα οι μαλακίες, εγώ θα ρίξω ΧΑ, μαύρο κατάμαυρο».
Μπροστά στις εξελίξεις, είναι ανάγκη να κλιμακωθεί και να οργανωθεί καλύτερα και πιο αποτελεσματικά η οργανωμένη αλληλεγγύη. Να δυναμώσει το σύνθημα «Κανένας μόνος του απέναντι στην κρίση, απέναντι στην Εφορία, στις τράπεζες, στα δικαστήρια». Να δυναμώσουν οι παρεμβάσεις απέναντι στα χαράτσια και τη φοροληστεία, να συναντούν οργισμένη λαϊκή αντίδραση οι απειλές και οι εκβιασμοί για κατασχέσεις και πλειστηριασμούς από τράπεζες και Δημόσιο.
Καμία κατάσχεση σε εργαζόμενο να μη γίνει! Τα σωματεία σε κάθε κλάδο να πάρουν πρωτοβουλίες, ώστε κάθε εργαζόμενος που θα βρίσκεται μπροστά στο αδιέξοδο από την επίθεση που δέχεται, να χτυπάει συναγερμό, ώστε συλλογικά και ταξικά να απαντάμε. Είναι ευθύνη των ΔΣ των σωματείων να γνωρίζουν τις δυσκολίες που υπάρχουν στον κλάδο, σε συναδέλφους. Να δημιουργούν το έδαφος, ώστε κάθε εργαζόμενος, άνεργος, συνταξιούχος να απευθύνεται θαρρετά και χωρίς καθυστέρηση στο συνδικάτο του.