Θα νόμιζε λοιπόν κανείς ότι μία τέτοια ανεξάρτητη αρχή λειτουργεί με τρόπο που εξασφαλίζει την αμεροληψία, αντικειμενικότητα και διαφάνεια στην επιτέλεση του κομβικού της ρόλου. Αντί για αυτά, πώς λειτουργεί και αποφασίζει εδώ και πολλούς μήνες η ΑΔΑΕ; Με 4 μόνο από τα 7 μέλη της, καθώς οι θέσεις των υπόλοιπων 3 έχουν για διάφορους λόγους κενωθεί. Ετσι, συνεδριάζουν μόνο 4 και μπορούν και αποφασίζουν με μόνο δύο ψήφους στους 4, γιατί μετράει διπλή η ψήφος του προέδρου! Τόση «δημοκρατία»!!! Με 2 μόνο άτομα από τα συνολικά 7 νόμιμα μέλη της ...«Ολομέλειας», κλείνουν οι σοβαρές υποθέσεις για τις οποίες είναι αρμόδια η ΑΔΑΕ! Μάλλον κάπως έτσι ολοκληρώνονται και διάφοροι ...«ενδελεχείς» έλεγχοι της Αρχής, όπως για τις υποκλοπές σε βάρος του ΚΚΕ!
Οχι για την ιστορία, αλλά για να αποκαλυφθούν εδώ και τώρα οι υπαίτιοι, πρέπει να θυμίσουμε την τοποθέτηση του ίδιου του προέδρου της ΑΔΑΕ (αυτού με την ισχυρότατη, διπλή ψήφο), ο οποίος τοποθετήθηκε στο πόστο αυτό επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τη συναίνεση και των ΝΔ - ΚΙΝΑΛ. Στις 5 Νοέμβρη 2019, όχι σε κάποιο «πηγαδάκι» αλλά από το βήμα της Βουλής σε συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ, Χρ. Ράμμος, πήρε θέση για τις υποκλοπές σε βάρος του ΚΚΕ, χαρακτηρίζοντάς τες «κακόβουλη φάρσα», για την οποία «η ΑΔΑΕ δεν έχει περαιτέρω αρμοδιότητα». Είναι αναπόφευκτος ο συνειρμός με την τοποθέτηση του ναζιστή βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη, ο οποίος από το βήμα της ίδιας επιτροπής είχε μιλήσει για «υποκλοπές - μαϊμού», «πλάκα που κάνει κι ένα παιδάκι της Ε' Δημοτικού» κ.λπ. Αφού λοιπόν αυτή είναι η τοποθέτηση της ΑΔΑΕ στην υπόθεση των υποκλοπών, ας βγει η Αρχή με απόφαση - πόρισμά της να το πει αυτό, επίσημα! Και αφού πρόκειται όχι για υποκλοπές, αλλά για μία απλή φάρσα, γιατί δεν βρίσκουν τον ...φαρσέρ;;;
Η ΑΔΑΕ θα μπορούσε έστω και τώρα, 4 χρόνια μετά, να ξεκινήσει από τον «άγνωστο» που επικοινώνησε μαζί της μέσω e-mail και τη διεύθυνση hliasden@sigaint.org και της παρουσιάστηκε ως ο φυσικός αυτουργός των υποκλοπών σε βάρος του ΚΚΕ! Μήπως βρήκε η ΑΔΑΕ ποιος ήταν αυτός που της έστειλε το μήνυμα;
Μήπως, τελικά, είναι τόσο δύσκολο στις κρατικές αρχές και υπηρεσίες να εντοπίζουν αυτούς που επικοινωνούν μαζί τους;! Γιατί αν είναι έτσι, τότε θα πρέπει πλέον να παραδεχτούν δημόσια πως οι επικοινωνίες όλου του ελληνικού λαού είναι τελείως διάτρητες και το απόρρητο τελείως απροστάτευτο: Οτι είμαστε έκθετοι όχι μόνο έναντι των διάφορων αρχών και υπηρεσιών, που έχουν στα χέρια τους όλη τη σύγχρονη τεχνογνωσία, αλλά και έναντι του οποιουδήποτε, ακόμη και των φαρσέρ!
Στο εξώφυλλο του «Οδηγητή» δεσπόζουν το λογότυπο και το σύνθημα της καμπάνιας της ΚΝΕ για νέους εργαζομένους και ανέργους, «Οι αφανείς ήρωες να γίνουν πρωταγωνιστές», η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ο «Οδηγητής» αναγγέλλει την έναρξη του «ταξιδιού» του 46ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» σε όλη τη χώρα, δίνοντας στη δημοσιότητα τις ημερομηνίες των εκδηλώσεων που έχουν ήδη οριστικοποιηθεί, παραγωγές που ετοιμάζονται, καθώς και ένα μεγάλο μέρος των καλλιτεχνών που θα πάρουν μέρος!
Ξεχωρίζουν τα άρθρα για τις σοβαρές εξελίξεις της περιόδου, όπως η κατάθεση από την κυβέρνηση του κατάπτυστου νομοσχεδίου για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, αλλά και οι εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά. Ο «Οδηγητής» δημοσιεύει συνέντευξη με την Γενική Γραμματέα της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τουρκίας, Σενέμ Ντορούκ.
Ακόμα:
Οπως παλιά στις φυτείες των νέγρων και στα υποστατικά των φεουδαρχών κουμάντο έκαναν οι επιστάτες για να μην κουράζεται ο άρχων, έτσι και τώρα, σε εποχές ανεργίας, θα κατασκευαστεί το καινούριο «επάγγελμα» του ελεγκτή διαδηλώσεων, προέδρου, συντονιστή, διαπραγματευτή. Φρέσκα πράγματα. Πάει και το παρατσούκλι συγκεντρωσιάρχης, του πάλαι ποτέ διακινητή μαζών σε προεκλογικές φιέστες μέγιστου Κίμωνα. Το μυστικό είναι στο επιδιωκόμενο. Οι όποιες κινητοποιήσεις να φαίνονται, προφανώς μόνο οι επιτρεπόμενες, αλλά να μην ακούγονται τα αιτήματά τους, να μη φοβίζουν οι απαιτήσεις του λαού, και να συνηθίσει να του λένε κι όχι αν αποφασίσει εκείνος, όχι απλώς τι δικαιώματα έχει, αλλά και τι μεγέθους, τι βάρους και τι κόστους για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Δε θα 'χει σημασία πού διαδηλώνει, αλλά κάτω από ποιες συνθήκες θα ελέγχεται ή θα καθορίζεται ή εν τέλει θα καταστέλλεται ο σκοπός για τον οποίο βγαίνει στο δρόμο.