Eurokinissi

Παράλληλα με τις παρεμβάσεις του, επιβεβαίωσε ότι η «κανονικότητα» και η «νέα σελίδα» για τις οποίες μίλησε γράφονται «σε σενάριο» του κεφαλαίου, υπενθυμίζοντας πολλές φορές τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης για τη συνέχιση των «μεταρρυθμίσεων», των αντεργατικών ανατροπών και των υπόλοιπων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων ως απαραίτητης προϋπόθεσης για την πρόσβαση στις αγορές και την ανάκαμψη του κεφαλαίου, ενώ δεν παρέλειψε να προσθέσει και το δικό του λιθαράκι στο άθλιο εμπόριο ελπίδας της κυβέρνησης περί επαναδιαπραγμάτευσης ορισμένων εκ των δεσμεύσεων, όπως αυτής για την παραπέρα περικοπή των συντάξεων από 1η Γενάρη 2019, σε στενή πάντα σχέση με την επίτευξη των στόχων της καπιταλιστικής οικονομίας.

Από το βήμα της Βουλής, όπου μίλησε σε ειδική κοινή συνεδρίαση κοινοβουλευτικών επιτροπών, ο Π. Μοσκοβισί ισχυρίστηκε ότι «ανοίγει νέο κεφάλαιο, γυρνάμε σελίδα, ξεκινάμε έναν νέο δρόμο. Μετά από οκτώ μακρά και δύσκολα χρόνια, η Ελλάδα επιστρέφει στην κανονικότητα, την οικονομική και την πολιτική στην Ευρώπη, και επιστρέφει στην αυτονομία, στην αυτόνομη ύπαρξη στις αγορές».

Παράλληλα, δίνοντας τα εύσημα στην κυβέρνηση για το αντιλαϊκό της έργο και επιβεβαιώνοντας ότι «διαβατήριο» για την έξοδο στις αγορές είναι τα αντιλαϊκά αυτά «κατορθώματα», ανέφερε ότι τα προηγούμενα χρόνια «ψηφίστηκαν 450 μεταρρυθμίσεις μόνο στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος στήριξης. Καμία χώρα της ΕΕ δεν χρειάστηκε να εφαρμόσει και να υιοθετήσει τέτοια μέτρα (...) Ποτέ στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ενωσης μια χώρα δεν κατάφερε να μεταρρυθμιστεί τόσο γρήγορα και σε τόσο μεγάλο βάθος όσο η δική σας...», απέτισε «φόρο τιμής» «στο ελληνικό Κοινοβούλιο, το οποίο διαδοχικά και με διαδοχικές πλειοψηφίες διατήρησε τις μεταρρυθμίσεις, οι οποίες ήταν δύσκολες, αλλά και αναγκαίες, και τις διατήρησε αυτές γιατί διατήρησε την ευρωπαϊκή του προσήλωση», ενώ δίνοντας «γραμμή» για το μέλλον πρόσθεσε εμφατικά ότι «μένει πολύς δρόμος να καλυφθεί, μένουν πολλά να γίνουν και σας ενθαρρύνω ένθερμα και για τη συνέχεια».

Ο Π. Μοσκοβισί εστίασε στις αποδόσεις αυτής της πολιτικής, ομολογώντας ότι επρόκειτο για μέτρα κομμένα και ραμμένα στις ανάγκες του κεφαλαίου, που στη ραχοκοκαλιά τους έχουν τα μέτρα έντασης της εκμετάλλευσης. Οπως χαρακτηριστικά είπε: «Οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν στην αγορά εργασίας, στην ανταγωνιστικότητα, μπορούν να δώσουν νέα δυναμική στην ελληνική οικονομία».

Τη δυναμική αυτή, όπως είπε, έρχεται να ενισχύσει η συμφωνία στο Γιούρογκρουπ για το χρέος, αφού «η συμφωνία αυτή προσφέρει απαραίτητο περιθώριο ελιγμών στην Ελλάδα για να συνεχίσει να αντεπεξέρχεται και να αντιμετωπίζει τις οικονομικές δυσκολίες και προκλήσεις... Είναι απαραίτητη αυτή η συμφωνία για το χρέος, για να καθησυχαστούν οι επενδυτές και να διευκολυνθεί η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές, στις σωστές, στις καλές συνθήκες, δηλαδή με χαμηλά επιτόκια».

Κόβοντας εξάλλου κάθε κουβέντα για ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων και διαβεβαιώνοντας το κεφάλαιο ότι παρά την τυπική λήξη του προγράμματος η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα είναι «άγρυπνος φρουρός» και θα εποπτεύει τη συνέχιση της αναγκαίας για την ανάκαμψή του πολιτικής, σημείωσε: «Μαζί αποφασίσαμε να έχουμε μια μεταμνημονιακή εποπτεία, κάτι το οποίο ισχύει και για την Ιρλανδία και για την Πορτογαλία και για την Κύπρο (...) από κοινού θα μεριμνούμε έτσι ώστε οι μεταρρυθμίσεις που έχουν αποφασιστεί στα προηγούμενα προγράμματα να ολοκληρώνονται».

Εξάλλου, επιβεβαιώνοντας ότι η «κανονικότητα» για την οποία μιλάει η κυβέρνηση είναι τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, πρόσθεσε ότι «η Ελλάδα θα υιοθετήσει όλες τις συνήθεις και φυσιολογικές διαδικασίες της ζώνης του ευρώ (...) θα πρέπει να τηρεί τις υποχρεώσεις σε ό,τι έχει να κάνει με τον προϋπολογισμό της (...) να υιοθετήσει τη διαδικασία εποπτείας που ισχύει για όλα τα κράτη που είναι μέλη της ζώνης του ευρώ (...) το σχέδιο προϋπολογισμού που θα παρουσιαστεί τον Οκτώβριο, το οποίο θα υπόκειται σε κανόνες που ισχύουν για κάθε χώρα, και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα κομίσει τεχνική και άλλη βοήθεια για τις στρατηγικές μεταρρυθμίσεις (...)».

Στο μεταξύ, ως «κλείσιμο του ματιού» για τη μη εφαρμογή των αποφάσεων για την παραπέρα περικοπή των συντάξεων από την αρχή του 2019 ερμηνεύθηκαν οι δηλώσεις του επιτρόπου μετά τη συνάντησή του με τον Ευ. Τσακαλώτο.

Ερωτηθείς αν θα κοπούν οι συντάξεις από την 1η Γενάρη, ο Π. Μοσκοβισί είπε πως «οι δεσμεύσεις πρέπει να τηρούνται, αλλά δεν είναι ανελαστικές», ενώ, δείχνοντας και την άθλια προσπάθεια να παρουσιαστεί το άσπρο μαύρο, συνέδεσε την εφαρμογή ή όχι του μέτρου με την τήρηση των «δημοσιονομικών στόχων», που ανάμεσα στα άλλα προέρχονται από τα αντιασφαλιστικά μέτρα. Οπως και να έχει, βέβαια, η «αβάντα» του επιτρόπου στην κυβερνητική κοροϊδία κάθε άλλο παρά μπορεί να κρύψει ότι οι συνταξιούχοι θα δουν τις συντάξεις τους να μειώνονται μέχρι και 30% από την περικοπή της «προσωπικής διαφοράς» (π.χ. συνταξιούχοι ΟΑΕΕ), χώρια οι μειώσεις που θα γίνουν στους νέους συνταξιούχους που βγαίνουν στη σύνταξη με το «νόμο Κατρούγκαλου». Και βέβαια, οι νέες περικοπές θα προστεθούν σε όλες τις προηγούμενες μειώσεις των συντάξεων (πάνω από 12). Μάλιστα, οι συνταξιούχοι κατά τη «μεταμνημονιακή» περίοδο θα δεχθούν διπλό πλήγμα, καθώς οι συντάξεις τους θα μειωθούν και λόγω της καρατόμησης του αφορολόγητου ορίου.

Με τον ίδιο τρόπο απάντησε ο Π. Μοσκοβισί στην ερώτηση αν το 2019 θα δοθούν κάποιες φοροελαφρύνσεις από το υπερπλεόνασμα, τονίζοντας πως «πρέπει όλα να συζητούνται στον καιρό τους».

Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Αλ. Τσίπρας κατά την υποδοχή του Π. Μοσκοβισί στο Μέγαρο Μαξίμου μίλησε για «ιστορική αλλαγή» και, μην μπορώντας να υποσχεθεί τερματισμό της αντιλαϊκής πολιτικής, αναγόρευσε ως το σημαντικότερο το γεγονός ότι «από εδώ και πέρα οι εκλεγμένες κυβερνήσεις θα έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν τα μέσα με τα οποία θα επιτυγχάνουν τους στόχους», τον τρόπο δηλαδή με τον οποίο θα τσακίζουν το λαό.

Ο Π. Μοσκοβισί είχε συναντήσεις και με αρχηγούς κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης τού είπε ότι «τον Αύγουστο δεν υπάρχει καμία καθαρή έξοδος, καθώς σε καμία άλλη χώρα που αντιμετώπισε μνημονιακά προγράμματα δεν υπήρχαν μελλοντικές δεσμεύσεις, επιπλέον μέτρα και ενισχυμένη εποπτεία». Βέβαια, στο πλαίσιο της στρατηγικής ταύτισης με τον ΣΥΡΙΖΑ στα βασικά ζητούμενα των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, είπε για την πρόσφατη συμφωνία κυβέρνησης - δανειστών για το χρέος ότι «οποιαδήποτε συμφωνία για το χρέος είναι καλύτερη από το να μην υπήρχε συμφωνία».

Με ανάλογες έγνοιες, η Φώφη Γεννημάτα είπε στον επίτροπο ότι «με αυτήν την αναιμική ελάφρυνση του χρέους και τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, ναρκοθετείται η αναπτυξιακή προοπτική και φτωχοποιούνται ακόμα περισσότερο οι Ελληνες».

Αντίστοιχα, ο Στ. Θεοδωράκης εξέφρασε στον Μοσκοβισί τον «προβληματισμό» του για τα υψηλά πλεονάσματα και την «ανησυχία» του ότι αυτά σημαίνουν λιγότερα χρήματα για «ανάπτυξη».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος, σχολιάζοντας τις επισημάνσεις του Π. Μοσκοβισί κατά την ειδική συνεδρίαση στη Βουλή, ανέφερε ότι «τα μνημόνια είναι εδώ και θα παραμείνουν. Από τους μνημονιακούς νόμους δεν έχει καταργηθεί κανείς. Τα νέα αντιλαϊκά μέτρα είναι μπροστά, όπως κόψιμο των συντάξεων, μείωση του αφορολόγητου. Τα "ματωμένα" πρωτογενή πλεονάσματα φτάνουν μέχρι το 2060».

Πρόσθεσε πως οι μεταρρυθμίσεις, που μπήκαν και στο επίκεντρο της ομιλίας του κ. Μοσκοβισί, είχαν σαφέστατες στοχεύσεις, που είναι πώς θα διαμορφωθεί μία πολύ φτηνή εργατική δύναμη, χωρίς συγκροτημένα εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, δηλαδή «η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας», «πώς θα διαμορφωθούν ακόμα, πιο ευνοϊκά πεδία στήριξης της δράσης των μονοπωλιακών επιχειρήσεων».

Δείχνοντας ποια είναι η «επόμενη μέρα» της καπιταλιστικής ανάπτυξης που «περιμένει» την εργατική τάξη, συνολικά το λαό, ο Ν. Καραθανασόπουλος αναφέρθηκε στο παράδειγμα του τουρισμού, που χρησιμοποίησε εξάλλου και ο επίτροπος στην ομιλία του. Οπως σημείωσε, ο τουρισμός χαρακτηρίζεται από τη συσσώρευση της οικονομικής δραστηριότητας, άρα και του πλούτου, σε όλο και λιγότερα χέρια, από άθλιες συνθήκες εργασίας των εργαζομένων με δεκάδες διαφορετικές σχέσεις εργασίας και μισθούς πείνας, ενώ είναι απαγορευμένο είδος για τη λαϊκή οικογένεια. «Κύριε επίτροπε - είπε αναφερόμενος στον Π. Μοσκοβισί - μπορεί να επισκέπτεστε την Ελλάδα, να θαυμάζετε τις ομορφιές και τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, όμως στον τόπο μας λένε ότι "στα υπόγεια βρίσκεται η θέα". Αυτός, ακριβώς, είναι ο χαρακτήρας της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Να συσσωρεύεται ο κοινωνικά παραγόμενος πλούτος σε όλο και λιγότερα χέρια, να επιδεινώνεται η θέση της εργατικής τάξης και, ταυτόχρονα, να μην μπορούν να ικανοποιούνται οι λαϊκές ανάγκες».

Για τη συμφωνία στο τελευταίο Γιούρογκρουπ όσον αφορά τη ρύθμιση του χρέους, σημείωσε ότι «δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια διασφάλιση, μια εγγύηση που παρέχουν στους ξένους κεφαλαιοκράτες, στα διάφορα funds, ότι μπορούν με μεγαλύτερη ασφάλεια να επενδύσουν στα ελληνικά ομόλογα», αλλά και η επιδίωξη «να διαμορφωθεί ένας χώρος ρευστότητας στην ελληνική οικονομία, για να μπορούν να χρηματοδοτηθούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, δηλαδή να αυξηθεί η κρατική χρηματοδότηση», επισημαίνοντας ότι «βέβαια αυτές τις ρυθμίσεις για το κρατικό χρέος τις πλήρωσε και θα τις πληρώσει πολύ ακριβά η εργατική τάξη και ο λαός». Τόνισε ακόμα ότι «πρέπει να δούμε αυτήν τη ρύθμιση ως έναν προσωρινό συμβιβασμό στη συνολικότερη διαπάλη που διεξάγεται στους κόλπους της ΕΕ για το δημόσιο χρέος της ίδιας της ΕΕ και της Ευρωζώνης, ως αποτέλεσμα της ανισόμετρης ανάπτυξης».

Δίνοντας την κατάλληλη απάντηση στην προσπάθεια εξωραϊσμού του χαρακτήρα της ΕΕ, που έγινε τόσο από τον επίτροπο όσο και από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων, οι οποίοι έκαναν διαρκώς λόγο για την επιστροφή στις «διαχρονικές αξίες της ΕΕ», ο Ν. Καραθανασόπουλος επισήμανε ότι «οι διαχρονικές αξίες της ΕΕ ήταν και είναι ο συνεχής σφαγιασμός των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των υπολοίπων λαϊκών στρωμάτων, ο αντικομμουνισμός (...), η θωράκιση με κάθε τρόπο των συμφερόντων των ευρωπαϊκών πολυεθνικών, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όπως ο διαμελισμός στη Γιουγκοσλαβία, οι "τρομονόμοι" ενάντια στον εχθρό λαό, ο περιορισμός των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων».

Ως απόδειξη της συνεχούς αντιδραστικοποίησης της ΕΕ έφερε την πρόσφατη «άθλια», όπως τη χαρακτήρισε, συμφωνία για το Μεταναστευτικό.

Εκανε σαφές ότι «το μέλλον των λαών και του ελληνικού, της εργατικής τάξης δεν είναι εντός του καπιταλιστικού συστήματος που σαπίζει και γίνεται και πιο αντιδραστικό, δεν μπορεί να είναι μέσα στη φυλακή και στη "λυκοσυμμαχία" της ΕΕ, αλλά η οργάνωση της πάλης του λαού, που πρέπει να στοχεύει τον πραγματικό αντίπαλο, για συνολικότερες ρήξεις και ανατροπές που θα οδηγούν στο σοσιαλισμό».