ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 4 Ιούλη 2015 - Κυριακή 5 Ιούλη 2015
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Την Κυριακή ούτε με τη Σκύλλα ούτε με τη Χάρυβδη

Από τη μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ, την Πέμπτη στο Σύνταγμα
Από τη μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ, την Πέμπτη στο Σύνταγμα
«Το "όχι" καταλύτης για νέα συμφωνία», ήταν ο πρωτοσέλιδος τίτλος της «Αυγής» την περασμένη Τετάρτη 1η Ιούλη. Η επίσημη εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, για μια ακόμη φορά, επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση, με την απόφαση για το δημοψήφισμα και τη συγκεκριμένη διατύπωση του ερωτήματος, επιχειρεί να αποσπάσει τη συγκατάθεση του λαού σε μια νέα συμφωνία - μνημόνιο με τους εταίρους - δανειστές. Για ένα νέο πρόγραμμα, μέσα στο «λάκκο των λεόντων» της ΕΕ, αυτή τη φορά και με την υπογραφή του λαού.

Ποια είναι όμως αυτή η «συμφωνία με τους θεσμούς», που υπόσχεται η συγκυβέρνηση στο λαό και καλεί με την ψήφο του να στηρίξει και να νομιμοποιήσει; Αρνείται μήπως η «συμφωνία», που επιδιώκει η κυβέρνηση, τα επώδυνα μέτρα που επιβλήθηκαν τα προηγούμενα πέντε χρόνια, δηλαδή το 1ο και 2ο μνημόνιο; Αρνείται μήπως το γενικότερο πλαίσιο διαχείρισης που επιβάλλει αντιλαϊκά μέτρα, είτε μέσα από μνημόνια είτε έξω από αυτά;

Ολες οι προτάσεις της συγκυβέρνησης προς τους «θεσμούς», σε όλες τις παραλλαγές τους, όχι μόνο δεν αμφισβητούν, αλλά με την πιο μεγάλη «περηφάνια» επικυρώνουν και μονιμοποιούν τα μνημόνια στο διηνεκές. Ταυτόχρονα, με τις προτάσεις της η συγκυβέρνηση αναλαμβάνει την υποχρέωση για νέα μέτρα, για ένα καραμπινάτο 3ο μνημόνιο.

Γιατί οι προτάσεις της προς τους ΕΚΤ - ΔΝΤ - ΕΕ δεν είναι άρνηση του «πακέτου Γιούνκερ», αλλά μια εκδοχή του ίδιου αντιλαϊκού σχεδίου. Στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, από τις 26 Γενάρη ακόμα, μέχρι και την περασμένη Τρίτη, με την τελευταία πρόταση του πρωθυπουργού για το νέο δάνειο και το πρόγραμμα μέτρων που προϋποθέτει, ποτέ δεν βρέθηκαν δύο αντιμαχόμενες και αλληλο-αποκλειόμενες πολιτικές, όπως επιχειρεί να τις εμφανίσει κομμάτι της κυβερνητικής προπαγάνδας.

Το αντίθετο συμβαίνει. Στο τραπέζι ήταν και συνεχίζουν να είναι οι παραλλαγές της ίδιας αντιλαϊκής στρατηγικής. Είναι η συνέχεια και όχι η άρνηση της αντεργατικής πολιτικής, που τόσο επώδυνα φόρτωσαν στην πλάτη του λαού μας για λογαριασμό των ντόπιων και ξένων μονοπωλιακών ομίλων οι ιμπεριαλιστικοί «θεσμοί» και οι εγχώριες κυβερνήσεις.

«Οχι Γιάννης, Γιαννάκης...»

Γι' αυτό, άλλωστε, πέντε μήνες τώρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν κατάργησε τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους, όπως προεκλογικά υποσχόταν, αλλά συνέχισε στον ίδιο δρόμο που είχαν χαράξει οι προηγούμενοι. Ετσι και τώρα. Οι προτάσεις της δεν συγκρούονται με την πολιτική των «θεσμών».

Το ομολογούν άλλωστε και οι ίδιοι. Οπως χαρακτηριστικά έγραφε η «Αυγή» παρουσιάζοντας την τελευταία επιστολή του πρωθυπουργού προς τους θεσμούς, «... με τις στοχευμένες νέες προτάσεις της η Αθήνα επιδιώκει συμφωνία, χωρίς να αμφισβητεί το κείμενο Γιούνκερ, χωρίς όμως και να ταυτίζεται με αυτό»! Παρά τη δικολαβίστικη διατύπωση, η ίδια η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ ομολογεί ότι η πρόταση της κυβέρνησης δεν αμφισβητεί το πακέτο Γιούνκερ, δηλαδή την πρόταση των «θεσμών».

Και πράγματι έτσι είναι. Για παράδειγμα, στο Ασφαλιστικό, και οι δύο προτάσεις οδηγούν σε νέες μειώσεις των σημερινών συντάξεων. Αν αυτό γίνει με αύξηση των εισφορών συνταξιούχων και ασφαλισμένων ή με απευθείας μείωση των επικουρικών συντάξεων, εφαρμόζοντας τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει για τους συνταξιούχους.

Η αποδοχή εκ μέρους της κυβέρνησης της πρότασης να ανέβει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια, να εφαρμόσει δηλαδή τον «μνημονιακό» νόμο 3863/2010, δεν την καθιστά λιγότερο επώδυνη επειδή βάζει κάποια μεταβατική περίοδο μέχρι το 2025 (η οποία αφορά έτσι και αλλιώς έναν πολύ μικρό αριθμό ασφαλισμένων), σε σύγκριση με τη μεταβατική περίοδο μέχρι το 2022 που θέλουν οι δανειστές.

Και στις δύο περιπτώσεις, το κύριο είναι ότι και με την υπογραφή της «αριστερής» κυβέρνησης, το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης «κλειδώνει» οριστικά στα 67 χρόνια και μάλιστα η σύνταξη θα είναι ακόμα μικρότερη απ' αυτή που δίνεται σήμερα, μετά τις μειώσεις που έχουν στο μεταξύ επιβληθεί.

Για να μη μιλήσουμε για τα υπόλοιπα μέτρα, όπως τη διατήρηση της «εισφοράς αλληλεγγύης» σε μισθούς και συντάξεις, το ιδιότυπο αυτό χαράτσι που περιέχουν και οι δύο προτάσεις, τη μείωση των μισθών στο Δημόσιο, τον κατώτερο μισθό και τις Συλλογικές Συμβάσεις, όπου και τα δύο πακέτα προβλέπουν να εφαρμοστεί ο μνημονιακός νόμος 4172/2013 και όχι την κατάργησή του, όπως προεκλογικά είχε κάνει σημαία ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το ίδιο και για τον ΕΝΦΙΑ, που παραμένει σε ισχύ, τη νέα φοροεπιδρομή με 0,93% του ΑΕΠ στην κυβερνητική πρόταση και 1% του ΑΕΠ στην πρόταση Γιούνκερ που επιβαρύνει τα λαϊκά νοικοκυριά, τις ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες περιέχονται και στα δύο πακέτα.

«Μαύρο» και στα δύο

Υπάρχει και κάτι ακόμα: Τόσο το «ναι» όσο και το «όχι» στο δημοψήφισμα ισοδυναμεί με «ναι» στα μνημόνια διαρκείας που προϋποθέτει η συμμετοχή κάθε χώρας στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Ισοδυναμεί με «ναι» στους μόνιμους «μηχανισμούς ελέγχου» της ΕΕ στα δημοσιονομικά, τους οποίους μάλιστα, στη δική της πρόταση, η κυβέρνηση εμπλουτίζει και με αυτόματο κόφτη στις δημόσιες δαπάνες, αν δεν βγαίνει ο λογαριασμός των πρωτογενών πλεονασμάτων.

Είτε το «ναι» είτε το «όχι» στο δημοψήφισμα, μεταφράζεται σε ένα στεντόρειο «ναι» στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, που γεννάει τα μνημόνια, αλλά και τα αντιλαϊκά μέτρα έξω από αυτά. Που γεννάει τη φτώχεια και τη δυστυχία για το λαό, σε κρίση και ανάπτυξη. Που συντρίβει τις λαϊκές ανάγκες στα γρανάζια της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Να, λοιπόν, γιατί η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα την Κυριακή έχουν απέναντί τους και τη Σκύλλα των δανειστών «εταίρων» και τη Χάρυβδη της κυβερνητικής πρότασης, που και τα δύο ισοδυναμούν με 3ο αντιλαϊκό μνημόνιο. Να γιατί έχουν μία μόνο πραγματική επιλογή, αν θέλουν να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους: «Μαύρο» και στα δύο!

Μαύρο στη μείωση των συντάξεων, είτε αυτή γίνει από το δόλιο χέρι της συγκυβέρνησης, είτε από το σιδερένιο χέρι των ιμπεριαλιστικών «θεσμών». «Μαύρο» στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, είτε αυτή γίνει με την κυβερνητική «συνταγή», είτε με το μείγμα των «εταίρων». «Μαύρο» στη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, είτε αυτή γίνεται με το μαχαίρι της συγκυβέρνησης, είτε με το πιστόλι των ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ. «Μαύρο» και στο πακέτο του Γιούνκερ, που στηρίζει το «ναι» τους, «μαύρο» και στο πακέτο του Τσίπρα, που φέρνει το «όχι» τους.

Υπερψήφιση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ, που ισοδυναμεί με καταψήφιση των μνημονίων. Καταψήφιση του επώδυνου δρόμου της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που για 35 χρόνια ο λαός ματώνει γι' αυτόν, για να κερδοφορούν και να αναπτύσσονται τα μονοπώλια.

Στην κάλπη, λοιπόν, με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, για να αποτυπωθεί γνήσια και χωρίς πλαστογραφήσεις η φωνή της αντίστασης. Για να καταγραφεί χωρίς παρερμηνείες η λαϊκή αξιοπρέπεια. Για να δυναμώσει η πάλη των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων για τα δικά τους συμφέροντα. Για να μπει στο επίκεντρο της συζήτησης ο δρόμος για μια ανάπτυξη που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.

Στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ για να ενισχυθούν οι λαϊκοί αγώνες. Γιατί από τη Δευτέρα, θα είναι το μοναδικό όπλο για να επιβιώσει ο λαός μας, μέσα στην καπιταλιστική ζούγκλα όπου τον ρίχνουν και οι δύο προτάσεις.


Γ. ΖΑΧ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ