ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

Πλήρης ανατροπή χωρίς όρια

Η πλήρης ανατροπή του κοινωνικού χαρακτήρα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, η μεγάλη επιμήκυνση των ηλικιών συνταξιοδότησης και η κατάργηση των συντάξεων όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του νομοθετήματος που συζητείται ήδη στη Βουλή και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θέλει να επιβάλει, με βάση τη συμφωνία που έχει υπογράψει με ΕΕ και ΔΝΤ για το λεγόμενο «μηχανισμό στήριξης».

Ανάλογο νομοσχέδιο κατατέθηκε στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή και για το δημόσιο. Ετσι από την 1/1/2011 οι νεοπροσλαμβανόμενοι στο δημόσιο, πολιτικοί υπάλληλοι αλλά και ένστολοι υπάγονται στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Σταδιακά και οι σημερινοί δημόσιοι υπάλληλοι θα υπαχθούν στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ενώ από το 2015 οι συντάξεις τους θα υπολογίζονται με το νέο τρόπο όπως ακριβώς και στον ιδιωτικό τομέα. Οι ανατροπές στον ιδιωτικό τομέα (ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, ΟΑΕΕ, ελεύθεροι επιστήμονες, Τύπος) γίνονται στο όνομα της βιωσιμότητας του συστήματος, στην περίπτωση του δημοσίου επιστρατεύεται το πρόσχημα της καταδικαστικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για να επιβληθούν οι συντριπτικές αυξήσεις σε βάρος των γυναικών και των μητέρων με ανήλικα παιδιά, ενώ προκλητικά η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι το συνταξιοδοτικό των δημοσίων υπαλλήλων απορροφά πολλά από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτό που δε λέει η κυβέρνηση, είναι ότι οι συντάξεις των εργαζομένων στο δημόσιο έχουν πληρωθεί από τους ίδιους με τις εισφορές τους.

Οτι τελικά για όλους τους εργαζόμενους, στο δημόσιο και στον ιδιωτικό η σύνταξη, η περίθαλψη, η πρόνοια είναι δικαίωμα, είναι νόμιμη απαίτηση για τα χρόνια που όντας στη δουλειά παρήγαγαν αμύθητο πλούτο, τον οποίο σφετερίστηκαν και σφετερίζονται οι καπιταλιστές με εργαλείο τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οι συντάξεις και συνολικά η δημόσια κοινωνική ασφάλιση δεν είναι κόστος. Είναι πλούτος που παρήχθη από τους εργαζόμενους, πλούτος που παρακρατήθηκε και που πρέπει να τους καταβληθεί μετά την αποχώρηση από τον εργάσιμο βίο τους.

Αυτό που σήμερα γίνεται πλέον καθαρό, είναι ότι απ' αυτή τη λαίλαπα δε γλιτώνει κανείς, εργάτης, ή δημόσιος υπάλληλος, ελεύθερος επαγγελματίας ή επιστήμονας. Ολοι, άνδρες και γυναίκες, εργαζόμενοι και ήδη συνταξιούχοι, «παλιοί» και «νέοι», μπαίνουν στο στόχαστρο. Το έγκλημα όμως είναι ακόμα ποιο μεγάλο, για τη νέα γενιά, για τους σημερινούς έφηβους, αγόρια και κορίτσια, που τα επόμενα χρόνια θα μπούνε στην παραγωγή, χωρίς να γνωρίζουν τι θα πει δημόσια κοινωνική ασφάλιση, τι θα πει σύνταξη και περίθαλψη. Και αυτό είναι μια εξέλιξη την οποία δεν μπορούν και δεν πρέπει να επιτρέψουμε οι σημερινοί εργαζόμενοι, αντίθετα και με αυτό το κριτήριο πρέπει να οργανώσουμε αποφασιστικά την αντεπίθεσή μας.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο για τον ιδιωτικό τομέα και τις τροπολογίες που ήδη κατατέθηκαν, οι ανατροπές που ερχονται είναι:

1. Αυξάνονται δραματικά τα χρόνια υποχρεωτικής εργασίας, αφού από την 1/1/2015 δικαίωμα συνταξιοδότησης θα έχουν όσοι έχουν συμπληρώσει 40 χρόνια εργασίας και το 60ό έτος της ηλικίας, άνδρες και γυναίκες.

2. Οποιοι εργαζόμενοι - δηλαδή, η συντριπτική πλειοψηφία - δεν έχουν συμπληρώσει τα 12.000 ένσημα (40 χρόνια), θα συνταξιοδοτούνται μετά το 65ο έτος. Ετσι, καταργείται και η 35ετία χωρίς όριο, ή με όριο ηλικίας και η 37ετία χωρίς όριο ηλικίας. Στην πράξη, δηλαδή, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι θα υποχρεώνονται να εργάζονται και μετά το 65ο έτος, προκειμένου να βελτιώσουν κατά τι τη σύνταξή τους.

Εκβιασμοί και φτηνοί ελιγμοί

3. Ακόμα χειρότερα, εξαιτίας της ανεργίας, ένα μεγάλο μέρος των εργαζομένων σε ηλικία άνω των 55 ετών, θα βρίσκεται επί ξύλου κρεμάμενο, χωρίς μισθό και σύνταξη. Αυτή τη νέα σκληρή πραγματικότητα δεν μπορεί να τη σώσει η μεταβατική περίοδος που δίνεται σε ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων που βρίσκονται λίγο πριν τη συνταξιοδότηση και που αυτούς, έτσι και αλλιώς, τους «φορτώνει» με πρόσθετα έτη εργασίας.

4. Αν και καθιερώνεται πλασματικός χρόνος εργασίας (περίοδος κύησης, στρατιωτική θητεία, έτη σπουδών) μόνο ανακούφιση δεν μπορεί να δημιουργεί, αφού τέτοιος χρόνος υπήρχε και με την 35ετία, αλλά και ο επιπλέον που δίνεται πρέπει να πληρώνεται αδρά. Λέει η κυβέρνηση, δηλαδή, ότι αυξάνει από 35 σε 40 χρόνια τον υποχρεωτικό χρόνο ασφάλισης για πλήρη σύνταξη στα 60 και όποιος δεν μπορεί να εργαστεί να πληρώνει τις εισφορές από την τσέπη του.

5. Στις μυλόπετρες των ανατροπών σέρνονται βίαια οι γυναίκες εργαζόμενες και ιδιαίτερα οι μητέρες με ανήλικα και οι πολύτεκνες οικογένειες. Ολες φορτώνονται από 5 μέχρι και 15 χρόνια πρόσθετης εργασίας. Και εδώ, η μεταβατικότητα για τα επόμενα 2-3 χρόνια δεν αναιρεί στο παραμικρό το έγκλημα που γίνεται σε βάρος των γυναικών και των μητέρων με ανήλικα που εργάζονται.

6. Το ίδιο συμβαίνει και με εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που υπάγονται στο καθεστώς των ΒΑΕ. Μετά τον αποχαρακτηρισμό κλάδων και ειδικοτήτων (7/2011), εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που θα εξαιρεθούν και δε θα συνταξιοδοτηθούν μέχρι το 2015, θα υπαχθούν αναγκαστικά στις γενικές διατάξεις και θα ακολουθήσουν τα ανώτερα ηλικιακά όρια.

7. Δραματική είναι η συρρίκνωση των συντάξεων, τόσο για τους «παλιούς» ασφαλισμένους, όσο και για τους «νέους». Το πετσόκομμα των συντάξεων αρχίζει από φέτος με:

Την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης.
Την επιβολή χαρατσιού (ΛΑΦΚΑ) από τον προσεχή Αύγουστο στις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ από 3% έως 10%.
Το πάγωμα όλων των συντάξεων στα επίπεδα του 2008, αρχικά τουλάχιστον μέχρι το 2013. Οπως μάλιστα άφησε να εννοηθεί και ο υφυπουργός Γ. Κουτρουμάνης, η αναπροσαρμογή στο μέλλον των συντάξεων μπορεί να είναι και προς το χειρότερο. Ταμεία όπου το ετήσιο ποσοστό αναπλήρωσης είναι άνω του 2%, θα μειώσουν αυτό το ποσοστό στο 2%.

Παράγουν πλούτη και παίρνουν ψίχουλα

8. Σε αυτή την κατάσταση θα βρει τις συντάξεις ο νέος τρόπος υπολογισμού, ο οποίος θα εφαρμοστεί από το 2015 και θα περιλαμβάνει την «αναλογική» και «βασική» σύνταξη. Το άθροισμα αυτών των δύο τμημάτων θα επιφέρει μείωση κατά 40% περίπου, αφού ο συντάξιμος μισθός θα υπολογίζεται πλέον σε ολόκληρο τον εργάσιμο βίο, ενώ το ποσοστό αναπλήρωσης από το 70% στην 35ετία (ετησίως 2%), μειώνεται στο 34,19% για τα ίδια χρόνια και σε 41,20% για τα 40 χρόνια εργασίας.

Μάλιστα, το λεγόμενο τμήμα της «βασικής» καθόλου δεν αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συνολικής σύνταξης, αλλά όπως ορίζεται στο νομοσχέδιο το ύψος αυτής θα καθορίζεται με υπουργικές αποφάσεις και αφού πάρει την έγκριση της ΕΕ. Ολες αυτές οι παρεμβάσεις σωρευτικά οδηγούν σε συντάξεις κάτω και από το μισό σε σχέση με αυτές που αποδίδονται σήμερα.

9. Επιπλέον, με το νομοσχέδιο, η κυβέρνηση δε δίνει καμιά εγγύηση και για τις επικουρικές συντάξεις, δηλώνει ξεκάθαρα ότι δε θα καλύπτει όχι μόνο τα αναλογιστικά ελλείμματα, αλλά και τα τρέχοντα και προεξοφλεί έτσι τη μείωση μέχρι και την κατάργηση των επικουρικών. Την ίδια στιγμή, από το νομοσχέδιο (στην αρχική του μορφή) αφαιρέθηκε η διάταξη που προέβλεπε την ετήσια χρηματοδότηση των Ταμείων από τον κρατικό προϋπολογισμό τα επόμενα χρόνια και περιορίζεται μόνο στη χρηματοδότηση της «βασικής» σύνταξης.

10. Πετσοκόβονται και πάλι οι συντάξεις χηρείας, αφού σε περίπτωση που η σύζυγος εργάζεται ή λαμβάνει σύνταξη από οποιοδήποτε άλλη πηγή, μετά την πάροδο τριετίας από το θάνατο του συζύγου της κόβουν το 50% της σύνταξης, την οποία θα μπορεί να πάρει και πάλι όταν συμπληρώσει το 65ο έτος της ηλικίας της.

Ανάλογες είναι οι διατάξεις και για το δημόσιο τομέα στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομικών που ήδη κατατέθηκε στη Βουλή. Με εξαίρεση κάποιες μεταβατικές διατάξεις για τα επόμενα 4-5 χρόνια, για ειδικές προβλέψεις σε ορισμένες ομάδες δημοσίων υπαλλήλων και σταδιακή εφαρμογή των ανατροπών - που παραμένουν επώδυνες ανατροπές - μετά το 2015, όλοι οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα υπάγονται σε ενιαίο καθεστώς. Απ' αυτό δεν ξεφεύγουν ούτε οι αυτοαπασχολούμενοι, ούτε οι επιστήμονες. Τα 40 χρόνια εργασίας για πλήρη σύνταξη, το 65ο έτος και ακόμα περισσότερο, ως όριο ηλικίας συνταξιοδότησης γίνεται κανόνας για όλους. Το ίδιο κανόνας γίνεται η συρρίκνωση των συντάξεων στο μισό, σε σχέση με τις συντάξεις που αποδίδονται σήμερα. Αυτά δεν μπορεί να τα αποκρύψει η κυβέρνηση, όσους «πίνακες» με ψεύτικα στοιχεία και αν αποστέλλει στα δημοσιογραφικά γραφεία. Οι εργαζόμενοι πρέπει να σκεφτούν το μέλλον, να σκεφτούν τα παιδιά τους και να δράσουν σήμερα και άμεσα. Να παλέψουν και να διεκδικήσουν σα τους ανήκουν, γιατί αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να μην έρθουν τα χειρότερα.

Γ. Ζαχ.