Η ανάγκη έντασης και κλιμάκωσης του αγώνα των εργαζομένων ενάντια στον ιμπεριαλισμό αναδείχτηκε από πολλούς ομιλητές, κατά τη διάρκεια της 3ης Ευρωπαϊκής Συνάντησης.

Ο Δ. Κουμπούρης επισήμανε ότι βασικό συστατικό στοιχείο της πάλης είναι ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό, που συνεχώς εντείνει την επιθετικότητά του. Οι ιμπεριαλιστές δε διστάζουν, είπε, να αιματοκυλούν τους λαούς προς όφελός τους, αξιοποιώντας τις διαφορές τους, όπως εθνικές, γλωσσικές, θρησκευτικές και άλλες. Αναφερόμενος στη δράση του ΠΑΜΕ, σημείωσε ότι και κατά τη διάρκεια της επέμβασης του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία και μετά την 11η Σεπτέμβρη ανέλαβε πρωτοβουλίες για την οργάνωση του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Το κίνημα πήρε μεγάλες διαστάσεις και εμπλουτίστηκε με νέες μορφές πάλης. Γεγονός που δείχνει ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και γι' αυτό πρέπει η εργατική τάξη να απορρίψει την αντίληψη ότι «δεν μπορεί να γίνει αλλιώς» και να διευρύνει τον αγώνα της.

Ο Τούρκος συνδικαλιστής Χ. Ιβέρ υπογράμμισε ότι η ενότητα των εργαζομένων πρέπει να στηριχτεί στην ενότητα των λαών. Οι ιμπεριαλιστές προσπαθούν να καλλιεργήσουν εχθρότητα μεταξύ των λαών. Εμείς πρέπει να εκπαιδεύσουμε τη νεολαία μας, έτσι ώστε να αποκτήσει ταξική συνείδηση. Να ενωθούμε με μια ταξική προοπτική.

Ο Τούρκος Σαμπρί Τοπτσού ανέδειξε το ότι τα προβλήματα των εργαζομένων είναι κοινά, καθώς κοινό είναι και το κέντρο από όπου εξαπολύονται οι ιμπεριαλιστικές επιθέσεις, με την ίδια ένταση παντού. Η όξυνση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας συμβαίνει κυρίως κάτω από την αποφασιστική ηγεμονία των ΗΠΑ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι δυνάμεις της ΕΕ μένουν ουδέτερες. Αντίθετα, στο όνομα της προστασίας της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων, επιτίθενται ενάντια στους εργαζόμενους. Απέναντί τους οι εργαζόμενοι πρέπει να συντονίσουν τη δράση τους και να εντείνουν τον ταξικό αγώνα.

Ο Γερμανός Χ. Γκέμχαρντ αναφέρθηκε στην αύξηση του φασισμού στη χώρα του και ότι θα πρέπει συνδικαλιστές, συνδικάτα και εργαζόμενοι να αντιταχθούν σ' αυτό. Ανάλογη τοποθέτηση έκαναν και Γάλλοι συνδικαλιστές, μιλώντας για την αύξηση της ακροδεξιάς στη χώρα τους και συνολικά στην Ευρώπη, δηλώνοντας ότι δεν πρέπει να μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια.

Ο εκπρόσωπος του Σε Ντε Πε Αμβέρσας Ρ.Τσεφ επισήμανε ότι είναι καθήκον για κάθε συνδικαλιστή και εργαζόμενο να αγωνιστεί ενάντια στους πολέμους που γίνονται. «Ενώ δίνουν πολλά λεφτά για πολέμους, δίνουν ελάχιστα για Υγεία, σχολεία,, εργασία, Κοινωνική Ασφάλιση κ.ά. Γι' αυτό πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια στη μεγαλύτερη απειλή της τάξης μας, τον πόλεμο. Γι' αυτό πρέπει να φτιάξουμε ένα ευρύ μέτωπο όλων όσοι δεν υποτάσσονται στη λαίλαπα του ιμπεριαλισμού».

Ο Γερμανός Γ. Κούπφερ τόνισε ότι στον πλανήτη, ιδιαίτερα μετά την 11η Σεπτέμβρη, πλανιέται ο τρόμος νέων πολέμων με πρόφαση την τρομοκρατία. Στη συνέχεια, διάβασε απόσπασμα κοινής ανακοίνωσης των εργαζομένων της BMW από τα εργοστάσια όλων των χωρών παραγωγής, στην οποία τονίζεται χαρακτηριστικά: Ποτέ δε θα σηκώσουμε το όπλο στα αδέλφια άλλων χωρών.

Η Ολτζάι Καλούμπας, Κούρδισσα από την Τουρκία και εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Δημοσίων Υπαλλήλων, σημείωσε ότι ο πόλεμος για την εργατική τάξη σημαίνει φτώχεια, πείνα, ρατσισμό. Γι' αυτό πρέπει όλα τα εργατικά σωματεία να παλέψουμε για να επικρατήσει η ειρήνη ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Ο Γ. Πέρρος ενημέρωσε τους συνδικαλιστές για τις πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ, ενόψει της Συνόδου της ΕΕ το καλοκαίρι του 2003 στη Θεσσαλονίκη. Αναφέρθηκε για την οργάνωση και την ανάπτυξη των κινητοποιήσεων, που θα γίνουν ενόψει της Συνόδου στην Ελλάδα και κάλεσε τους παρευρισκόμενους να πρωτοστατήσουν στην ανάπτυξη ανάλογων αγωνιστικών δραστηριοτήτων στις χώρες τους, αλλά και να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις που θα γίνουν στη Θεσσαλονίκη.

«Αν θέλετε να δείτε το μέλλον των μεταφορών στην Ευρώπη, δείτε την Αγγλία».

Σ' αυτήν τη φράση ο Γκραμ Σι Κάμπελ, μέλος της Ενωσης Μεταφορών του Λονδίνου, συμπύκνωσε τις αρνητικές συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων για εργαζόμενους και χρήστες των δημόσιων υπηρεσιών και περιέγραψε τους τρίχρονους αγώνες που δίνουν για να μην ιδιωτικοποιηθεί το μετρό.

Ο Τούρκος Λεβέντ Ντοκουίντζο, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Τηλεπικοινωνιών, αναφερόμενος στην εμπειρία των αγώνων που έδωσαν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, σημείωσε ότι με επιτροπές αγώνα από τους ίδιους τους εργαζόμενους έδωσαν μάχη με διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις των εργαζομένων ενάντια στην προπαγάνδα εξαπάτησης της κυβέρνησης.

Ο Α. Ζαζόπουλος, μιλώντας για την αφαίρεση των εργατικών κατακτήσεων, επισήμανε ότι η επιχειρούμενη κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης στοχεύει στο να ρίξει τους εργάτες στα δόντια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών. Και λίγο πιο κάτω συμπλήρωσε ότι μόνο η οργάνωση της πάλης μπορεί να αναχαιτίσει την επίθεση του κεφαλαίου και να ανατρέψει τα σχέδιά τους.

Στον αγώνα που έδωσαν οι εργαζόμενοι του εργοστασίου μετάλλου Κλάμπεκ στο Βέλγιο μετά το κλείσιμό του και στην πρόσφατη αθώωση 13 συνδικαλιστών του σωματείου, που διώχτηκαν από την κυβέρνηση, αναφέρθηκε η Νάντια Μοσκούφο. Η πτώχευση, τόνισε, το 1996 οδήγησε στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους, που όμως οργανώθηκαν και έχοντας την αλληλεγγύη και άλλων εργαζομένων έφτασαν στη νίκη το 1998 με την επαναλειτουργία της επιχείρησης.

Ο Αυστριακός Ρόμπερτ Ούμπεκ, συνδικαλιστής ταχυδρόμος από το αριστερό μπλοκ συνδικαλιστών, μιλώντας για την ιδιωτικοποίηση των ταχυδρομείων, σημείωσε ότι ο αγώνας που δίνουν είναι ενάντια στην απόφαση της κυβέρνησης και στη διεφθαρμένη σοσιαλδημοκρατική διοίκηση του συνδικάτου. Αναμένονται, τόνισε, λόγω ιδιωτικοποίησης, 7.000 απολύσεις, ενώ ήδη έκλεισαν 400 υποκαταστήματα, με αποτέλεσμα την εντατικοποίηση της εργασίας.

Ο Θ. Κούτρας, παρουσιάζοντας ανάγλυφα τη μαύρη πραγματικότητα της ΕΕ, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην προώθηση των αναδιαρθρώσεων των εργασιακών σχέσεων, στη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, στις κοινωνικές διακρίσεις εις βάρος των αλλοδαπών εργατών και στην υπερεκμετάλλευσή τους.

Ο Ιταλός Πάολο Λεονάρντι επισήμανε ότι η αφαίρεση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στοχεύει στη μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης. Ομως, είπε, είναι στο χέρι των ταξικών συνδικάτων να υιοθετήσουν μια πανευρωπαϊκή τακτική, να συντονίσουν τις δυνάμεις τους και να αγωνιστούν με όλες τους τις δυνάμεις ενάντια στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Να απομονώσουν τις αντιλήψεις συναίνεσης και υποταγής, του ανταγωνισμού και του ατομισμού.

Ο Θ. Κυριακίδης υπογράμμισε πως πρέπει μέσα από τον αγώνα να αποκαλυφθεί το σκάνδαλο να βαφτίζονται «πολιτικές απασχόλησης» εκείνες οι πολιτικές που καταργούν την πλήρη και σταθερή απασχόληση και προάγουν την αύξηση της ανεργίας.

Στη συνδιάσκεψη μίλησε εκ μέρους της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Οργάνωσης ο Μπαγιαρντίν Πάτσο ο οποίος μετέφερε και τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς του λατινοαμερικάνικου συνδικαλιστικού κινήματος.

«Οι εργαζόμενοι, είπε, έχουν κοινά προβλήματα σε όλες τις ηπείρους καθώς παντού χάνονται δικαιώματα, επιβάλλονται η ανασφάλιστη εργασία και οι χαμηλοί μισθοί ενώ η κοινωνική ασφάλιση δέχεται σφοδρή επίθεση. Οι κυβερνήσεις επιβάλλουν αυτή την πολιτική ακόμα και με τη βία και με προπαγάνδα και άλλες μοντέρνες μεθόδους προσπαθούν να επιβάλουν την ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού στους εργαζόμενους».

«Ο ιμπεριαλισμός, είπε σε άλλο σημείο, δεν μπορεί να ξεφύγει από την κρίση που ο ίδιος έχει δημιουργήσει και γι' αυτό κάνει πολέμους με πρόφαση την τρομοκρατία. Η ΠΣΟ από την πρώτη στιγμή αντέδρασε στις επεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία και στο Αφγανιστάν και κατήγγειλε τη γενοκτονία των Παλαιστινίων από το Ισραήλ, το σχέδιο που δημιούργησε η Βόρεια Αμερική για την Κολομβία και το πραξικόπημα στη Βενεζουέλα».

Και κατέληξε: «Πρέπει να δυναμώσει ο πολιτικός και ιδεολογικός αγώνας στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η εργατική τάξη και το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να βρουν καινούριες τακτικές αγώνα γιατί υπάρχει πλούσια εμπειρία. Ο ταξικός αγώνας είναι αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε για να υπάρξουν αλλαγές στην ανθρωπότητα. Γι' αυτό πρέπει να καλέσουμε την πλειοψηφία του λαού να συνεχίσει την αντίσταση στο νεοφιλελευθερισμό».