ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 4 Μάη 2021
Σελ. /28
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Ασταμάτητα δουλεύουν τα ρολόγια... και η μνήμη

Η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί με το εγκληματικό νομοσχέδιο για τα Εργασιακά ένα άλμα προς τα μπρος για τα κέρδη και τα προνόμια των λίγων, σε βάρος της ζωής των εργαζομένων. Με τον πιο εμβληματικό τρόπο αποδεικνύεται ότι η ανάκαμψη, η «επόμενη μέρα» από την καπιταλιστική κρίση, αφορά μόνο τους λίγους και τα κέρδη τους και όχι το εισόδημα και τα δικαιώματα των πολλών.

Η επιβολή της ατομικής διαπραγμάτευσης εργοδότη - εργαζόμενου για τη διαμόρφωση των όρων δουλειάς δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά τη νομιμοποίηση και μονομερή επιβολή των όρων που κάθε φορά επιθυμεί η εργοδοσία. Τις «τρολιές» ότι «μόνο αν θέλει ο εργαζόμενος θα δουλεύει 10ωρο» η κυβέρνηση μάλλον τις απευθύνει σε κατοίκους άλλου πλανήτη, γιατί εδώ δεν την πιστεύει κανένας.

Ηδη εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις προκηρύσσουν απεργία για τις 6 Μάη, τιμώντας το αγωνιστικό - ταξικό μήνυμα της Πρωτομαγιάς και αφήνοντας την ηγεσία της ΓΣΕΕ στον θλιβερό ρόλο του κομπάρσου της κυβέρνησης.

Πραγματική απάντηση στις «ανατροπές του αιώνα» που ετοιμάζει η κυβέρνηση μπορεί να δώσει μόνο η συλλογική, οργανωμένη πάλη των εργαζομένων ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου, της ΕΕ και της κυβέρνησης, διεκδικώντας σύγχρονους όρους δουλειάς, αμοιβής και ζωής, όπως αντιστοιχούν στον 21ο αιώνα.

Αποτελεσματική απάντηση στον αντεργατικό οδοστρωτήρα της ΝΔ δεν αποτελούν οι αντιπολιτευτικές κορόνες του ΣΥΡΙΖΑ. Εχει βεβαρημένο παρελθόν αλλά και παρόν, για τα οποία αναζητεί «άφεση αμαρτιών» από τους εργαζόμενους.

- Αν τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί με τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», γιατί δεν κατάργησε τον νόμο του ΠΑΣΟΚ του 2011, που επέτρεπε και τα 10ωρα και τις απλήρωτες υπερωρίες, με μόνο αστερίσκο την ύπαρξη Συλλογικής Σύμβασης και τη συμφωνία εργοδοσίας - σωματείων; Ποιος δεν τον άφησε;

- Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε ως κυβέρνηση να εμπλουτίσει τον παραπάνω νόμο με τον νόμο 4498/2017, που αφορά τους νοσοκομειακούς γιατρούς και όπου καθιερώνεται «ως βάση για την οργάνωση του χρόνου εργασίας μέχρι δώδεκα (12) ώρες συνεχής εργασία με παρουσία στον χώρο εργασίας»;

- Αν τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει ότι «καταργείται η κυριακάτικη αργία για χιλιάδες εργαζόμενους», τότε γιατί ως κυβέρνηση επέβαλε δουλειά για 32 Κυριακές τον χρόνο, κάνοντας ένα σοβαρό βήμα υπέρ των συμφερόντων των μεγαλεμπόρων;

- Αν τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει πως η κυβέρνηση «καθιστά ουσιαστικά αδύνατο το δικαίωμα στην απεργία», τότε γιατί ο ίδιος νομοθέτησε περισσότερα εμπόδια για την προκήρυξη απεργίας, επιχειρηματολογώντας τότε, ως κυβέρνηση, ότι είναι «για το καλό του συνδικαλιστικού κινήματος»; Ηταν τότε που ο Αδωνις Γεωργιάδης έλεγε στη Βουλή «ερχόμουν και δεν κρατιόμουν για να ψηφίσω τη διάταξη για τις απεργίες»...

Τον δρόμο για το εργοδοτικό ξεσάλωμα, όπως αυτό αποτυπώνεται στο έκτρωμα που ετοιμάζει η κυβέρνηση της ΝΔ, το μεθόδευσαν, το συντήρησαν και το επέκτειναν όλες οι κυβερνήσεις.

Χωρίς το αντίστοιχο νομοθετικό οπλοστάσιο δεν θα ήταν δυνατό να υπερτερούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας σε σχέση με την πλήρη απασχόληση.

Χωρίς το αντίστοιχο νομοθετικό οπλοστάσιο δεν θα κατρακυλούσε ο μέσος μισθός διαρκώς από το 2010 μέχρι σήμερα.

Χωρίς το αντίστοιχο νομοθετικό οπλοστάσιο δεν θα είχαν καταργηθεί επί της ουσίας οι κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, αφού ακόμα και στους λίγους κλάδους όπου έχουν υπογραφεί, δίνονται στην εργοδοσία μια σειρά εργαλεία για τη μη εφαρμογή τους.

Το τι έκανε και τι δεν έκανε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το αποδεικνύουν τα έργα της και όχι τα λόγια της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα, αντί να κάνει πράξη την πρόταση νόμου που διαμόρφωσαν πάνω από 500 συνδικαλιστικές οργανώσεις, για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να «υιοθετήσει» τον νόμο Βρούτση (ΝΔ, 2012). Δηλαδή τον νόμο που ουσιαστικά καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και ορίζει ως «ρυθμιστές» του κατώτατου μισθού αποκλειστικά τις εργοδοτικές οργανώσεις και τις κυβερνήσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται - όπως λέει η ηγεσία του - να δώσει «τη μητέρα όλων των μαχών». Αυτό που δεν λέει είναι ότι το «οπλοστάσιό» του στη μάχη είναι η υπερψήφιση δεκάδων αντιλαϊκών νόμων της κυβέρνησης της ΝΔ το τελευταίο δίχρονο, η συμφωνία του με το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, που αποτελεί για τους λαούς μία νέα αλυσίδα, η στοίχιση πίσω από τον «εθνικό στόχο» της ανάκαμψης, που όμως για το λαό σημαίνει νέο γύρο απωλειών.

Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ πρωτοστατούν στην οργάνωση του αγώνα μέσα στους φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος για να μην περάσουν οι «ανατροπές του αιώνα» που φέρνει η κυβέρνηση. Το έκτρωμα δεν πρέπει να περάσει.


Νίκος ΡΕΜΠΑΠΗΣ
Στέλεχος του ΚΚΕ και μέλος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ


ΤΥΠΟΣ ΚΑΙ ΜΜΕ
Σωματεία και ταξικές δυνάμεις απαντούν στις διασπαστικές μεθοδεύσεις

Από τη συνέλευση εργαζομένων στο Πρακτορείο «Αργος»
Από τη συνέλευση εργαζομένων στο Πρακτορείο «Αργος»
Την απαράδεκτη στάση εκπροσώπων συνδικαλιστικών Ενώσεων που δρουν στον Τύπο και τα ΜΜΕ, που μέσα από τη στάση τους στο διασωματειακό των ενώσεων (συνεδρίαση των συνδικαλιστικών οργάνων του κλάδου) επιχείρησαν την υπονόμευση της Πρωτομαγιάτικης απεργίας στις 6 Μάη, αναδεικνύει η Ενωση Πρακτορείων Εφημερίδων Αθήνας.

Σημειώνεται ότι στις συνεδριάσεις του διασωματειακού, οι ΕΣΗΕΑ, ΕΣΠΗΤ, ΕΠΗΕΑ, ΕΤΗΠΤΑ και ΕΦΕ συντάχθηκαν με την πρόταση για «απεργία» σήμερα 4 Μάη, δηλαδή μέρα αργίας, όπως άλλωστε είχε αποφασίσει και η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ σε συνεργασία με την κυβέρνηση, με προφανή στόχο να υπονομευτεί η απεργιακή Πρωτομαγιά ενόψει της κατάθεσης του αντεργατικού νομοσχεδίου.

Οπως αναφέρει η Ενωση Πρακτορείων, που την περασμένη Πέμπτη μετέφερε το απεργιακό κάλεσμα στους εργαζόμενους του πρακτορείου «ΑΡΓΟΣ» με συνελεύσεις και στις δύο βάρδιες, «μπροστά και στον εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς, στις δυο συνεδριάσεις του διασωματειακού των ενώσεων στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ, έγιναν φανερές και πάλι οι δυο γραμμές που αντιπαρατίθενται στο συνδικαλιστικό κίνημα».

Και εξηγεί ότι παρόλο που εκπρόσωποι των παραπάνω ενώσεων ισχυρίζονταν πως «δεν έχουν καμιά σχέση με την πλειοψηφία της ΓΣΣΕ, (...) στο τέλος στοιχήθηκαν πίσω της και αποφάσισαν απεργία στις 4 Μάη». Διευκρινίζει ότι «το ζήτημα δεν είναι ημερολογιακό, αλλά αναρωτιόμαστε τι αξία έχει η κήρυξη μιας απεργίας σε επίσημη αργία και ως συνέχεια επαναλαμβανόμενων αργιών; Προσαρμόστηκαν σε αυτό που βόλευε την κυβέρνηση και τους εκδότες και αποφάσισαν να στείλουν τους εργαζόμενους του πολύπαθου κλάδου να "πιάσουν τον Μάη" αντί να γιορτάσουν αγωνιστικά την Εργατική Πρωτομαγιά, όπως της αξίζει. Και όλα αυτά ενώ εξελίσσεται γενικευμένη επίθεση από την κυβέρνηση της ΝΔ και τους εργοδότες».

Επιπλέον, οι δυνάμεις που πήραν την απόφαση για τις 4 Μάη δεν εξήγησαν γιατί «διαφώνησαν με την απεργία στις 6 Μάη», ενώ «σε ανακοίνωσή τους, παρουσίασαν την απόφασή τους για απεργία στην αργία σαν απόφαση του διασωματειακού και τσουβάλιασαν με αυτόν τον τρόπο το σύνολο των σωματείων με την αφεντιά τους!».

Η Ενωση καλεί «τους εργαζόμενους του κλάδου και τους τίμιους συνδικαλιστές, όλους τους εργαζόμενους, με τη συμμετοχή στην απεργία στις 6 Μάη και την απεργιακή συγκέντρωση στο Σύνταγμα να τιμήσουμε τους νεκρούς της τάξης μας όπως τους αξίζει, αγωνιστικά, να στείλουμε μήνυμα στην κυβέρνηση και τους εργοδότες, στα τσιράκια τους στο εργατικό κίνημα, πως θα μας βρουν απέναντι ενωμένους και αποφασισμένους να μην περάσει η βαρβαρότητα που ετοιμάζουν».

Το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ

Σε ανακοίνωσή του επίσης και το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ καταγγέλλει την «εργοδοτική - κυβερνητική πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ», που «έφερε σε πέρας άλλη μια αποστολή την οποία ανέλαβε σε όφελος των αφεντικών, με την επαίσχυντη απόφασή της να κηρύξει ως μέρα γιορτασμού της Πρωτομαγιάς για τους δημοσιογράφους την επίσημη αργία της Τρίτης 4 Μάη, που καθόρισε η κυβέρνηση».

Προσθέτει ότι αυτή η πλειοψηφία στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ «φρόντισε μεθοδευμένα να συμβάλει σηκώνοντας εμπόδια στην αναγκαιότητα κοινής αγωνιστικής Πρωτομαγιάτικης δράσης με όλους τους άλλους εργαζόμενους». Και σημειώνει ότι «σε αυτή την αθλιότητα έχουν συμβολή και άλλες δυνάμεις του χώρου, πρώτα απ' όλα κάποιοι του ΣΥΡΙΖΑ, (βλέπε ΕΠΗΕΑ), που μιλούσαν παραπλανητικά όπως αποδείχτηκε για Πρωτομαγιάτικη απεργία στις 6 Μάη, αλλά συνταυτίστηκαν με την εργοδοτική - κυβερνητική πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ».

Σημειώνεται ότι ο εκπρόσωπος της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» (παράταξη των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ) στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ «εξαρχής στήριξε τη συμμετοχή των δημοσιογράφων στην απεργία της 6ης Μάη. Μπροστά στα αδιέξοδα που δημιούργησε η πρόταση του προεδρείου με απεργία στις 4/5 στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και στις 5/5 στον Τύπο, ως ύστατη υποχώρηση και μπροστά στον κίνδυνο διάσπασης του ενιαίου απεργιακού μετώπου, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη να στηριχθούν εργαζόμενοι απέναντι στην επίθεση από πολυπλόκαμους μηχανισμούς της εργοδοσίας, πρότεινε ενιαία απεργιακή κινητοποίηση όλου του κλάδου την Τετάρτη 5/5, όπως εξάλλου παραδοσιακά γίνεται με τη συμμετοχή των δημοσιογράφων στις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Η κυβερνητική - εργοδοτική πλειοψηφία στην ΕΣΗΕΑ απέρριψε αυτές τις προτάσεις».

Το ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ καλεί «τους εργαζόμενους του κλάδου της ενημέρωσης, δημοσιογράφους, αλλά και τεχνικούς και διοικητικούς υπάλληλους, που πληρώνουν πάντα το μάρμαρο της υποταγής στα εργοδοτικά κελεύσματα, αυτούς που αποτελούν την πραγματική πλειοψηφία στον κλάδο, καθώς και κάθε τίμιο συνδικαλιστή στις Ενώσεις των ΜΜΕ, να ξεπεράσουν τα εμπόδια που επιχειρούν να ορθώσουν οι κυβερνητικοί - εργοδοτικοί "συνδικαλιστές", να συμβάλλουν στην πραγματική ενημέρωση του κόσμου της δουλειάς και με τη φυσική τους παρουσία στις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα».

Και καλεί σε συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση στις 6 Μάη στις 10 π.μ. στην πλατεία Συντάγματος με προσυγκέντρωση στις 9.15 π.μ. στην πλατεία Κάνιγγος.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ