ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 4 Μάρτη 2012
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ
Ισχυροποίηση της κατοχής με τη συνεργασία των «Ταλιμπάν»

Θύμα ο λαός που δολοφονείται και λιμοκτονεί

Από τις πρόσφατες διαμαρτυρίες ενάντια στην κατοχή
Από τις πρόσφατες διαμαρτυρίες ενάντια στην κατοχή
Εντολή να πάψουν οι διαμαρτυρίες και να επιβληθεί «τάξη και ηρεμία» απαίτησαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ από το Αφγανιστάν, μετά από μία βδομάδα αντιαμερικανικών διαδηλώσεων, που έδειχναν τάση κλιμάκωσης, η οποία δε συνέφερε τις δυνάμεις κατοχής. Αφορμή για την έκρηξη των κινητοποιήσεων, οι οποίες πνίγηκαν στο αίμα από τις αφγανικές αστυνομικές δυνάμεις, με τους νεκρούς να ξεπερνούν τους 30 επισήμως και τους τραυματίες να είναι πολύ περισσότεροι από 200, ήταν το κάψιμο κειμένων του Κορανίου από Αμερικανούς κατοχικούς στρατιώτες στη βάση Μπαγκράμ.

Ανησυχία των κατοχικών δυνάμεων

Οι αμερικανο-ΝΑΤΟικές κατοχικές δυνάμεις είδαν τις διαδηλώσεις ως απειλή στην κυριαρχία τους και απαίτησαν από την εγκάθετη αφγανική κυβέρνηση να ασκήσει «το ρόλο της» και να προστατεύσει τα κατοχικά στρατεύματα από τους διαδηλωτές. Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον, η οποία απαίτησε «τερματισμό της βίας», χαρακτηρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς αρκετή για να λήξει η ένταση την επιστολή του Αμερικανού Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα προς τον εγκάθετο Αφγανό Πρόεδρο Χαμίντ Καρζάι, με την οποία καταδίκαζε τις ενέργειες των κατοχικών στρατιωτών, ως προς τη βεβήλωση του Κορανίου, λέγοντας για πολλοστή φορά, σε συγχορδία με τον υπουργό Αμυνας της χώρας, Λίον Πανέτα, ότι το επεισόδιο θα διερευνηθεί και θα τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι.

Αντίστοιχα ο γγ του ΝΑΤΟ, Αντερς Φον Ράσμουσεν, είπε ότι πρέπει να ενισχυθεί η σταθερότητα στην περιοχή και να παραμείνει το Αφγανιστάν επίκεντρο των «κοινών προσπαθειών» των κατοχικών δυνάμεων, διαμηνύοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι οι κατοχικές δυνάμεις δεν προτίθενται να παραιτηθούν και να εγκαταλείψουν τα ιμπεριαλιστικά τους συμφέροντα στη χώρα. Το μήνυμα έλαβε ο Χ. Καρζάι και ζήτησε από το λαό της χώρας «ηρεμία και ειρήνη».

Οι διαδηλώσεις τερματίστηκαν με βίαιη καταστολή, ωστόσο αποτελούν ενδεικτικό της δυσαρέσκειας του αφγανικού λαού απέναντι στη δεκαετή πλέον κατοχή και τα σχέδια για τη μεταπολεμική περίοδο στο Αφγανιστάν. Οι ΗΠΑ έχουν δηλώσει ότι θα αποσύρουν τα κατοχικά τους στρατεύματα από τη χώρα το 2014, κάνοντας ωστόσο σαφές ότι θα συνεχίσουν να έχουν τον έλεγχο της χώρας, μέσα από τον πολιτικό έλεγχο, αλλά και τον οικονομικό. Η ανοικοδόμηση της χώρας, οι πλουτοπαραγωγικές της πηγές έχουν ήδη μοιραστεί στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, έτσι ώστε το Αφγανιστάν να συνεχίσει να αποδίδει και μάλιστα καλύτερα στη «μεταπολεμική» του εκδοχή. Παράλληλα, οι κατοχικές δυνάμεις έχουν φροντίσει να στελεχώσουν πλήρως τους θεσμούς και τις υπηρεσίες του κράτους είτε με πολιτικό προσωπικό της «συμμαχίας» είτε με εγκάθετους Αφγανούς υποστηρικτές της κατοχής.

Στο πλαίσιο της διασφάλισης των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, ωστόσο, οι διαδηλώσεις, αλλά και οι εκτελέσεις κατοχικών - κυρίως Αμερικανών - στρατιωτών από Αφγανούς στρατιώτες και αστυνομικούς, οι οποίοι σύμφωνα με τις κατοχικές δυνάμεις «έχουν προσχωρήσει στο δίκτυο των Ταλιμπάν», ανοίγει ξανά η συζήτηση κατά πόσο οι αφγανικές δυνάμεις ασφαλείας είναι σε θέση να διαχειριστούν την κατάσταση και να επιβάλουν την «τάξη», όπως την επιθυμούν οι κατοχικές δυνάμεις και μετά την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων. Η συζήτηση επικεντρώνεται στο ότι το Αφγανιστάν «δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί στην τύχη του», αλλά να εξασφαλισθεί ότι θα συνεχίσει τη «δημοκρατική του πορεία» και φυσικά με αυτό το πρόσχημα δικαιολογείται η παράταση της παρουσίας των κατοχικών.

Η υποκρισία των «Ταλιμπάν» και η μπίζνα του οπίου

Ο λαός της χώρας ωστόσο εμφανίζεται να τάσσεται όλο και περισσότερο στο πλευρό των «Ταλιμπάν», ως ένα πρώτο βήμα για την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, οδεύοντας επί της ουσίας από τη «Σκύλλα στη Χάρυβδη». Ο ρόλος των «Ταλιμπάν» και οι αγαστές σχέσεις τους με τις κατοχικές δυνάμεις δείχνουν να επιβεβαιώνονται, μέσα και από την κίνηση για το άνοιγμα του επονομαζόμενου «πολιτικού γραφείου» των «Ταλιμπάν» στο Κατάρ. Η συγκεκριμένη επιλογή εντάσσεται στο πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα της επονομαζόμενης «Εθνικής Συμφιλίωσης», που προωθείται σε συνεργασία με την κυβέρνηση Καρζάι και έχει στόχο τη συνεργασία των «Ταλιμπάν» με οικονομικά ανταλλάγματα.

Παράλληλα, οι λεγόμενοι «μαχητές», με αφορμή το κάψιμο του Κορανίου, καλούσαν το λαό σε εκδίκηση και να χτυπήσει με κάθε τρόπο τις κατοχικές δυνάμεις, στέλνοντας παράλληλα το μήνυμα ότι αυτό δε θα επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις των «Ταλιμπάν» με την εγκάθετη κυβέρνηση, τις αμερικανο-ΝΑΤΟικές κατοχικές δυνάμεις και την προσπάθεια στο Κατάρ, αποδεικνύοντας τη σαθρότητα της πολιτικής τους.

Την ίδια στιγμή οι «Ταλιμπάν», σε συνεργασία με τις κατοχικές και κυβερνητικές δυνάμεις, συνεχίζουν την προώθηση της ναρκω-καλλιέργειας στο Αφγανιστάν και του ναρκεμπορίου που συνεχίζει να αυξάνεται. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ για τα ναρκωτικά και το έγκλημα, το 2011 η παραγωγή του οπίου έγινε ακόμα πιο σημαντική για την οικονομία του Αφγανιστάν και η τιμή του αυξήθηκε κατακόρυφα. Συγκεκριμένα, τα έσοδα των αγροτών από τις καλλιέργειες οπιοπαπαρούνας αυξήθηκαν κατά 133%, φθάνοντας συνολικά το 1,4 δισ. δολάρια, λόγω του ότι μια ασθένεια που έπληξε τα φυτά το 2010 προκάλεσε αύξηση της τιμής της σοδειάς στο Αφγανιστάν, της χώρας η οποία είναι στην πρώτη θέση παγκοσμίως στην παραγωγή οπίου.

Είναι χαρακτηριστικό της κατάστασης ότι η αξία των ναρκωτικών που εξήχθησαν αυξήθηκε στο 15% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) της χώρας, από 9% το 2010, με το όπιο να παραμένει ιδιαίτερα σημαντικός πόρος για την αφγανική οικονομία, τροφοδοτώντας τόσο τους «Ταλιμπάν», όσο και την κυβέρνηση, η οποία συνεργάζεται άμεσα με τις αμερικανο-ΝΑΤΟικές κατοχικές δυνάμεις. Η υποκρισία είναι φυσικά ότι αφγανική κυβέρνηση και ΝΑΤΟ ισχυρίζονται ότι καταπολεμούν τη διάδοση της ναρκω-καλλιέργειας και του ναρκεμπορίου, ενώ στην πραγματικότητα δρέπουν καρπούς εξ αυτής και τη στηρίζουν με την ανοχή και την κάλυψή τους.

Θύμα ο αφγανικός λαός

Στον αντίποδα παραμένει ο αφγανικός λαός, που ως συνέπεια του πολέμου γίνεται θύμα τόσο των αμερικανο-ΝΑΤΟικών κατοχικών στρατευμάτων, όσο και των «Ταλιμπάν», καταμετρώμενος ως «παράπλευρη απώλεια». Πέρα από τις επιθέσεις, η ζωή των Αφγανών απειλείται από τις ασθένειες που θερίζουν και τον υποσιτισμό. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που ευθύνονται για την κατάσταση στη χώρα, αρκούνται στην ελεημοσύνη των ανθρωπιστικών οργανώσεων που δρουν στη χώρα και καλούν σε βοήθεια, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Ο λαός του Αφγανιστάν δολοφονείται ή λιμοκτονεί, ενώ στο σχολείο μαθαίνει να σέβεται την κατοχή ως «απελευθερωτές», αφού και τα βιβλία αλλάζουν στη γραμμή της «εθνικής συμφιλίωσης και ενότητας». Σύμφωνα με τις αλλαγές που προωθούνται στα σχολεία - για όσους φυσικά έχουν την πολυτέλεια να παρακολουθούν μαθήματα - η κατοχή εξωραΐζεται, ενώ πρέπει να σημειώσουμε ότι η έκδοση των σχολικών βιβλίων χρηματοδοτείται από τους «διεθνείς δωρητές», δηλαδή τις ΗΠΑ και τις ίδιες δυνάμεις που υποστηρίζουν και συμμετέχουν στο δεκαετή ιμπεριαλιστικό πόλεμο του Αφγανιστάν. Η εκπαίδευση και το βολικό γράψιμο της ιστορίας προετοιμάζουν την «επόμενη μέρα» του πολέμου.

Αυτή η Παιδεία είναι που θα κληθεί να σβήσει από τη μνήμη των Αφγανών περιστατικά όπως η σφαγή οκτώ εφήβων τον περασμένο μήνα από τις ΝΑΤΟικές κατοχικές δυνάμεις, αφού, όπως δήλωσε ο διοικητής της περιοχής, εκτελέστηκαν λόγω εμφάνισης, καθώς «επρόκειτο για νεαρούς Αφγανούς, με εμφάνιση ενηλίκων, αθλητικούς, σωματώδεις, που περπατούσαν στην κοιλάδα» και κατ' επέκταση να διδάξει ότι δολοφονείται όποιος έχει «λάθος» εμφάνιση ή κινείται σε «λάθος» χώρο, το «λάθος» χρόνο.

Ο λαός του Αφγανιστάν χρειάζεται να παλέψει ενάντια στη βάρβαρη κατοχή και τους ντόπιους δυνάστες του καθώς και να απεγκλωβιστεί από το σκοταδισμό των «Ταλιμπάν» που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι δημιούργημα των ιμπεριαλιστών όταν με λύσσα κατέπνιξαν στο αίμα τη λαϊκή εξουσία και ό,τι πιο προοδευτικό επιχειρήθηκε με τη διεθνιστική αλληλεγγύη της ΕΣΣΔ και των σοσιαλιστικών χωρών. Σε αυτή του την πάλη ο αφγανικός λαός πρέπει να βρει την παγκόσμια αλληλεγγύη των λαών, με την πάλη σε κάθε χώρα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την απαίτηση να επιστρέψουν όλα τα στρατεύματα των χωρών τους και να τερματιστεί η κατοχή.


Αλεξάνδρα ΦΩΤΑΚΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ