- Την περασμένη βδομάδα διακόπηκαν οι διαπραγματεύσεις για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, λόγω της προκλητικότητας που επέδειξε ο ΣΕΒ και οι άλλες εργοδοτικές οργανώσεις. Στο μεταξύ, σε λίγες μέρες αρχίζει το 29ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Τι πρέπει να κάνει η Συνομοσπονδία και πόσο σχετίζεται με το συνέδριο αυτό το ζήτημα;

- Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ έχει μια πέρα για πέρα ανακόλουθη στάση. Από τη μια μεριά έχει εξασφαλίσει την ευρύτερη συναίνεσή της στην εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης, μέσα και από το διαβόητο "σύμφωνο εμπιστοσύνης προς το 2000", το οποίο είναι το αντεργατικό αποτέλεσμα του "κοινωνικού διαλόγου" της απάτης. Από την άλλη, παίρνει την πρωτοβουλία - και καλά κάνει σε αυτό - και διακόπτει την πορεία της διαπραγμάτευσης, αποχωρώντας μετά την τελευταία προκλητική συνάντηση με τις εργοδοτικές οργανώσεις. Ομως σταματάει εκεί και δεν παίρνει κανένα, μα κανένα, μέτρο για να συντονίσει την πάλη της εργατικής τάξης, απέναντι στην προκλητικότητα των εργοδοτών και στην απαράδεκτη πρότασή τους για αυξήσεις - εμπαιγμό. Αντίθετα η ΠΑΣΚΕ, η ΔΑΚΕ και η ΑΠ, βλέπουν εχθρικά τις από τα κάτω πρωτοβουλίες για κινητοποιήσεις πρωτοβάθμιων σωματείων, Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών που γίνονται στις 5 Μάρτη, αλλά και τις επόμενες μέρες. Η ίδια αυτή πλειοψηφία αρνήθηκε την πρότασή μας, την οποία έγκαιρα είχαμε καταθέσει, για πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 10 Μάρτη. Είναι καθαρό ότι μέσα από αυτές τις διαδικασίες που έχει επιλέξει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, υπονομεύονται οι δυνατότητες του εργατικού κινήματος και είναι καιρός οι εργατοϋπάλληλοι να βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματα και να συμμετέχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις, αλλά και να συμβάλουν στις προσπάθειες αλλαγής των συσχετισμών δυνάμεων, κάτι που μπορεί να εκφραστεί και στο επερχόμενο συνέδριο της ΓΣΕΕ.

- Τι θα έπρεπε να κάνει, κατά τη γνώμη σας, σήμερα, μια ηγεσία της ΓΣΕΕ που θα έπαιζε πραγματικά το ρόλο της τόσο για το μεγάλο ζήτημα της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, όσο και για την απόκρουση της ευρύτερης επίθεσης που δέχονται τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης;

- Κανονικά η διοίκηση της ΓΣΕΕ και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις - μέλη της, του ιδιωτικού τομέα, αλλά και των ΔΕΚΟ, θα έπρεπε σήμερα να δώσουν το αγωνιστικό τους "παρών" σε όλα αυτά τα μέτωπα και όχι απλά να το δηλώσουν, αλλά και να πάρουν πρωτοβουλίες ενημέρωσης και πραγματικής κινητοποίησης της εργατικής τάξης. Η αυξημένη συμμετοχή των συνδικαλιστικών οργανώσεων αυτή τη στιγμή στις κινητοποιήσεις που προγραμματίζονται, είναι απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε.

- Βρισκόμαστε στην τελική φάση της προσυνεδριακής περιόδου. Με δεδομένη την εμπειρία από προηγούμενα συνέδρια, έχουν εμφανιστεί μήπως και σ' αυτό φαινόμενα παραχάραξης της γνήσιας έκφρασης;

- Από όσαήδη καταθέτουν οι οργανώσεις, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν σοβαρά στοιχεία νοθείας. Πρέπει να σημειώσω ότι στα θέματα αυτά έχουν κοινή στάση οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΠ, επειδή αυτοί ωφελούνται από τα αντιδημοκρατικά αυτά φαινόμενα. Εμείς δε θα το αφήσουμε έτσι και θα αγωνιστούμε για τη γνησιότητα του Συνεδρίου και τον αποκλεισμό των νόθων αντιπροσώπων, από τους οποίους - σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία - 9 είναι της ΔΑΚΕ, 4 της ΠΑΣΚΕ και 2 της ΑΠ. Μέχρι και το γνωστό, συνταξιούχο πλέον, Θεοφυλακτίδη έχουν ξεθάψει αυτές οι συνδικαλιστικές παρατάξεις και τον χρησιμοποιούν!

Γ. Φ.

Ο κύριος Μπερνς, αφού με το που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα αμφισβήτησε τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο και δήλωσε ότι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία η επιτιθέμενη είναι η πρώτη (! ), τώρα άρχισε να συμπεριφέρεται και σαν "έπαρχος" μιας ακόμα... αμερικανικής πολιτείας: Της Ελλάδας! Πολύ λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν τόλμησε να ψελλίσει ούτε "κόκκο" διαμαρτυρίας για τη συμπεριφορά του "σύμμαχου".

Μάλιστα, ο κύριος πρεσβευτής, θεωρώντας ότι η εποχή της "νέας τάξης" απαιτεί και "νέο ύφος", έχει καθιερώσει το τελευταίο διάστημα ένα στιλ "υπερκυβερνήτη" της χώρας, αφού, προφανώς έτσι θεωρεί τον ρόλο του στην πατρίδα μας. Στα πλαίσια αυτού του ρόλου του, δεν περιορίζεται σε διαδοχικές επαφές με τους Ελληνες κυβερνώντες. Δεν του αρκεί να προωθεί τις "μπίσνες" του στις απευθείας επαφές του με τους Σημίτη, Τσοχατζόπουλο, Πάγκαλο. Τώρα, πια, σαν τους... καλοκάγαθους - για τις ανάγκες του κινηματογράφου - επιστάτες των αποικιών της βρετανικής κοινοπολιτείας, έχει αρχίσει να επιδίδεται σε "κάθοδο γνωριμίας με τους ιθαγενείς"!

***

Φυσικά, πέρα από τη δημοσιοσχετίστικη αξία που έχουν για τον κύριο Μπερνς τα ανωτέρω, πέρα από την προώθηση των συμφερόντων της χώρας του, έχουν και άλλες παραμέτρους: Πρώτον, ο κύριος πρέσβης δηλώνει με τον τρόπο του ότι στην περίπτωσή του, για τις δικές του "μπίσνες", δε χρειάζεται... κυβερνητικούς διαμεσολαβητές. Θέλει να επιβάλει τις τρομοκρατικές θέσεις των ΗΠΑ με αφορμή την τρομοκρατία; Πάει κατ' ευθείαν στην Αστυνομία... Θέλει να λυθεί το θέμα με τα τηλε - δικαιώματα του Χόλιγουντ στην Ελλάδα; Πάει κατ' ευθείαν στο ΕΡΣ... Δεύτερον, ο κύριος πρέσβης επιδιώκει να μας πείσει ότι εκτός από υπάλληλος του Κλίντον, είναι και ένας από εμάς. Οτι μας μοιάζει... Οτι είναι ανθρώπινος...

***

***

"Ο Πιουριφόι είναι μια ιστορική μορφή και η σχέση που είχαν οι ΗΠΑ και η Ελλάδα εκείνη την εποχή έχει αλλάξει απολύτως. Γι' αυτό χρειαζόμαστε έναν άλλο τρόπο να κάνουμε μπίζνες"... Και βέβαια δε χρειαζόταν αυτή η υποκριτική ιστορική αναδρομή του κυρίου Μπερνς για να γίνει περισσότερο προκλητικός απ' ό,τι ήδη αποδεικνύεται κατά την τρίμηνη παρουσία του στην Ελλάδα. Ωστόσο έχει σημασία να τονιστεί ότι σε αυτή την ίδια συνέντευξη, και λίγες γραμμές πιο κάτω από την παραπάνω φράση, ο κύριος πρεσβευτής καταφέρνει να βρικολακιάσει το φάντασμα του "προγόνου" του, του Πιουριφόι.Εκείνος, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '50 έφτιαχνε στην Ελλάδα εκλογικούς νόμους, καθόριζε τις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, έστελνε στο εκτελεστικό απόσπασμα αγωνιστές και άλλα παρόμοια, με τους "ταγούς" του αστικού πολιτικού κόσμου να κάθονται μπροστά του "σούζα". Ο σημερινός ομόβαθμός του δεν υστερεί καθόλου - τηρουμένων των αναλογιών - στον τρόπο με τον οποίον προωθούν τις "μπίζνες" τους στην Ελλάδα οι Αμερικανοί. Ιδού μερικές από τις "ασχολίες" του κυρίου Μπερνς στην Ελλάδα, όπως τις εκμυστηρεύεται στη συνέντευξή του:

• Προϊσταται ομάδας επιχειρηματιών από τη Θεσσαλονίκη (! ) και προωθεί τη διείσδυση των αμερικανικών κεφαλαίων στα Βαλκάνια με Δούρειο Ιππο τους Ελληνες κεφαλαιούχους - πλιατσικολόγους.
• Βρίσκεται σε συνεργασία απευθείας με "ένστολους Ελληνες στρατιωτικούς"(! ) για την προώθηση του εξοπλιστικού προγράμματος των Ενόπλων Δυνάμεων.
• Περιφέρεται ως "ντίλερ" των αμερικάνικων πολυεθνικών όπλων και διαφημίζει τα αμερικανικά οπλικά συστήματα, αφού θεωρεί "εξαιρετικά παράδοξο" να μην πουλάει όπλα η χώρα του στην Ελλάδα.
• Φτάνει στο σημείο να μιλά για "απειλές" που όταν έρθει η ώρα θα διατυπώσει και "δημοσίως" (! ) σχετικά με το Κυπριακό...

Αυτές είναι οι "μπίζνες" του κύριου Μπερνς στην Ελλάδα. Και τις προβάλλει "σουλατσάροντας" ανά την επικράτεια της χώρας, λες και βρίσκεται σε κανένα αμερικανοκρατούμενο δουκάτο. Ετσι έχει καταλάβει από τους "επισήμους" αυτής της χώρας και από τον τρόπο που του υποκλίνονται. Ομως, ο κύριος Μπερνς δεν τα ξέρει καλά. Αλλά θα μάθει. Θα μάθει ότι αυτός ο λαός δεν αποτελείται από "αμερικανάκια". Ξέρει να ξεχωρίζει τους φονιάδες των λαών από τους "πρεσβευτές καλής θέλησης".

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο κύριος Νίκολας Μπερνς, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα επιτρεπτά όρια. Τόσο πολύ που, πλέον, έχει πάψει να τηρεί τα όποια διπλωματικά προσχήματα και ενεργεί, ανοιχτά και απροκάλυπτα, σαν περιφερόμενος έπαρχος κατεχόμενου προτεκτοράτου