ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 4 Φλεβάρη 2015
Σελ. /24
Υμνοι στις συμφωνίες με Ισραήλ

«Η συνεργασία με το Ισραήλ θα συνεχιστεί και σε πολιτικό αλλά και σε στρατιωτικό επίπεδο (...) Είναι πολύ σημαντική η συνεργασία της Ελλάδος με το Ισραήλ και βεβαίως η τριμερής συνεργασία της Ελλάδος, της Κύπρου και του Ισραήλ για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου». Καμιά εντύπωση δεν προκαλούν οι ύμνοι της συγκυβέρνησης στη συμμαχία με το Ισραήλ, όπως διατυπώθηκαν από τον υπουργό Εθνικής Αμυνας, Π. Καμμένο, μετά τη συνάντηση που είχε με την πρέσβειρα του Ισραήλ στην Ελλάδα. Αλλωστε, σε προεκλογική του συνέντευξη ο Αλ. Τσίπρας είχε δηλώσει ότι ναι μεν έχουν δίκιο οι Παλαιστίνιοι αλλά από την άλλη η Ελλάδα δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τη στρατιωτική και οικονομική συνεργασία με το Ισραήλ. Θυμίζουμε ότι όταν το ΚΚΕ ζητούσε το σταμάτημα της στρατιωτικής και οικονομικής συνεργασίας της Ελλάδας με το Ισραήλ με αφορμή τις επιδρομές στη Γάζα, τον περασμένο Αύγουστο, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε πως δεν καταλάβαινε καταγγέλλοντας γενικόλογα τις ισραηλινές επιθέσεις, χωρίς όμως να παίρνει θέση στο κρίσιμο αυτό ζήτημα.

Εκεί η «ελπίδα» δεν ήρθε;

«Μείωση μισθών κατά 12% προβλέπει η πρώτη, μετά τις εκλογές και την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, επιχειρησιακή σύμβαση εργασίας που υπεγράφη στη Χαλυβουργία».Βεβαίως είναι ανανέωση προηγούμενης σύμβασης που διατηρεί τη μείωση. Η είδηση δόθηκε από τον αστικό οικονομικό Τύπο. Να θυμίσουμε μόνο πως πρόκειται για το γκέτο του Μάνεση στο Βόλο. Είδηση που επιβεβαιώνει πως ο πραγματικός αντίπαλος των εργαζομένων, το κεφάλαιο, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, είναι εδώ, και δεν πτοείται από την κυβερνητική εναλλαγή. Ισα ίσα ορισμένοι απ' αυτούς στο συγκεκριμένο κλάδο του μετάλλου, των λεγόμενων ενεργοβόρων επιχειρήσεων, περιμένουν να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ πως η κυβέρνηση του θα τους παράσχει φθηνό ρεύμα. Γι' αυτό οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να χάσουν χρόνο αλλά να οργανώσουν την πάλη τους για διεκδίκηση όλων όσα έχασαν την περίοδο της κρίσης, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους απέναντι στις επιθέσεις της εργοδοσίας που θα συνεχίζονται.

Να μη συμβιβαστεί

Αντιγράφουμε από τα διάφορα άρθρα στον ηλεκτρονικό Τύπο: «Η ελληνική κυβέρνηση δεν ζητά πλέον την ονομαστική διαγραφή χρέους, δήλωσε στους Financial Times ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, προτείνοντας αντί του "κουρέματος" ένα "μενού ανταλλαγών χρέους" (menu of debt swaps) (...) Σακελλαρίδης: Η πρόταση Βαρουφάκη για το χρέος δεν είναι κωλοτούμπα (...) Ο κ. Στρατούλης υποστήριξε ότι το δημοσίευμα των Financial Times δεν αποδίδει την πολιτική βούληση της κυβέρνησης και τόνισε: "Ζητούμε διαγραφή του χρέους για να γίνει το χρέος μας βιώσιμο"».

Για τις εσωτερικές «αντιφάσεις» της κυβέρνησης δεν μας πέφτει λόγος. Αυτό που καταγράφουμε είναι την ενιαία θέση τους: Πολύ πριν από τις εκλογές όλοι τους αναγνώριζαν ότι το χρέος πρέπει να πληρωθεί. Κι αυτό είναι το κλειδί και για τις μετεκλογικές εξελίξεις. Ζητάνε από το λαό να πληρώσει ένα χρέος που δεν είναι δικό του. Ενα χρέος που δημιουργήθηκε από και για τους καπιταλιστές. Το αν αυτό θα γίνει με «menu of debt swaps», που λέει ο Βαρουφάκης, ή με άλλον τρόπο είναι αδιάφορο. Η πληρωμή του χρέους των καπιταλιστών σημαίνει «αίμα και δάκρυα» για την εργατική τάξη (η φράση έχει υιοθετηθεί επίσης από τον ΣΥΡΙΖΑ). Και με αυτό δεν πρέπει να συμβιβαστεί η εργατική τάξη.

Προτροπές

Εγραψε χτες η «Καθημερινή» στο κύριο άρθρο: «Οταν η χώρα βρίσκεται σε μια κρίσιμη διαπραγμάτευση, οφείλουμε όλοι να είμαστε υπεύθυνοι και συνετοί. Κανείς δεν δικαιούται να επιχαίρει αν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Για τη δική μας χώρα μιλάμε, η ευημερία και ασφάλεια της οποίας είναι πάνω από κόμματα και πρόσωπα. Η σημερινή αντιπολίτευση πρέπει να στηρίξει τους όποιους ορθούς κυβερνητικούς χειρισμούς... Η στροφή στη λογική είναι προς το συμφέρον όλων. Η διαπραγμάτευση είναι εθνική υπόθεση». Τα «Νέα», επίσης, χτες, στο κύριο άρθρο έγραφαν: «Τόσο η ΝΔ όσο και τα κόμματα της Κεντροαριστεράς δεν έχουν την πολυτέλεια να παραμένουν σε γραμμή άρνησης της πραγματικότητας. Κανονικά, οφείλουν να συνδράμουν τη νέα προσπάθεια διαπραγμάτευσης... σε ένα εθνικό μέτωπο κατά του Μνημονίου».

Ολα τα πρώτα ονόματα του αστικού Τύπου ομονοούν ότι η κυβέρνηση χρειάζεται τη στήριξη όλου του αστικού πολιτικού κόσμου και προτρέπουν σ' αυτό. Αλλωστε, η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης σε όφελος του κεφαλαίου γίνεται. Αυτή είναι γι' αυτούς η λεγόμενη «εθνική υπόθεση».

Ο λαός όμως δεν έχει σε τίποτα να ωφεληθεί. Αντίθετα, είναι αυτός που πληρώνει το χρέος. Ο λαός πρέπει, διεκδικώντας όλες τις απώλειες που είχε την περίοδο της κρίσης, να διεκδικεί την κατάργηση όλου του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου, ικανοποίηση των αναγκών του, κόντρα στα συμφέροντα του κεφαλαίου.

«Συμβουλές» που πληρώνει ο λαός

Η κυβέρνηση προσέλαβε ως σύμβουλο σε θέματα δημόσιου χρέους και δημοσιονομικής διαχείρισης την εταιρεία «Lazard», εκτιμώντας προφανώς την τεχνογνωσία που παρείχε σε προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως του ΠΑΣΟΚ, του Γ. Παπανδρέου. Τι άλλαξε άραγε απ' το Νοέμβρη του 2011 όταν ο Αλ. Τσίπρας κατέθετε Ερώτηση στη Βουλή καταγγέλλοντας αποφάσεις της τότε κυβέρνησης για αμοιβές «δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ σε εταιρείες παροχής νομικών υπηρεσιών και χρηματοοικονομικών συμβουλών»;

«Με ποια κριτήρια και διαδικασίες επιλέχθηκαν οι παραπάνω εταιρείες; (Επιλογή με πρόσκληση περιορισμένου αριθμού συμμετεχόντων; Καθορισμός του ποσού σύμβασης με διαπραγμάτευση; Επιλογή με ανοικτό διαγωνισμό; Ποιοι προσκλήθηκαν να υποβάλουν προσφορά; Ποιοι συμμετείχαν; Ποιες ήταν οι ενέργειες δημοσιότητας; Ποιες οι εισηγήσεις των αρμόδιων οργάνων για την υπογραφή αυτών των συμβάσεων;)», ζητούσε να μάθει τότε ο Αλ. Τσίπρας, κι ακόμα: «Με ποιο σκεπτικό, σε μια περίοδο πλήρη εξαγγελιών περικοπής των δημοσιονομικών εξόδων, αποφασίζεται αυτή η δαπάνη, ενώ το κράτος διαθέτει νομικούς συμβούλους και εξειδικευμένους επιστήμονες, στο υπουργείο Οικονομικών αλλά και στην Τράπεζα της Ελλάδας;»...

Βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ έκρυβε απ' το λαό το βασικό, ότι οι συμβουλές αυτής ή όποιας άλλης εταιρείας αφορούσαν στην επίτευξη στόχων που ο λαός τους πλήρωσε ακριβά. Σήμερα, απ' τη θέση της κυβέρνησης πια εξακολουθεί να κρύβει το βασικό, ότι οι συμβουλές που πληρώνει να έχει αφορούν στην επίτευξη στόχων που ο λαός θα τους πληρώσει και πάλι ακριβά.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1843 Πεθαίνει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

1902 Γεννιέται ο Αμερικανός αεροπόρος Τσαρλς Λίντμπεργκ, ο πρώτος άνθρωπος που διέσχισε μόνος του τον Ατλαντικό (21 Μάη του 1927).

1913 Γεννιέται η Ρόζα Παρκς, η Αφροαμερικανή μοδίστρα που αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σ' ένα λευκό άνδρα τη δεκαετία του '50, γινόμενη σύμβολο του αγώνα για την κατάργηση των νόμων περί φυλετικού διαχωρισμού στις ΗΠΑ.

1939 Παραμονές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου η Ουγγαρία προσχωρεί στο Αντικομιντέρν Σύμφωνο, ένα Σύμφωνο που αρχικά συνάφθηκε από τη Γερμανία και την Ιαπωνία (1936) και είχε στόχο το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα (Κομμουνιστική Διεθνή) και ειδικότερα τη Σοβιετική Ενωση.

1945 Αρχίζει η Διάσκεψη της Γιάλτας, όπου οι ηγέτες της ΕΣΣΔ, της Μ. Βρετανίας και των ΗΠΑ συζήτησαν για τους όρους συνθηκολόγησης της Γερμανίας, την πορεία του πολέμου στην Ανατολή και τη μεταπολεμική κατάσταση.

1949 Ελεύθεροι σκοπευτές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας μπαίνουν στη Σιάτιστα.

1961 Ξεκινά το ένοπλο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα στην Αγκόλα ενάντια στους Πορτογάλους αποικιοκράτες.

1976 Σεισμός μεγέθους 7,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ πλήττει τη Βόρεια Γουατεμάλα, προκαλώντας το θάνατο 23.000 ανθρώπων. Ενάμισι εκατομμύριο άνθρωποι έμειναν άστεγοι.

2001 Πεθαίνει ο σπουδαίος συνθέτης και αρχιτέκτονας Ιάννης Ξενάκης. Εντάχθηκε στο ΚΚΕ την περίοδο της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, τραυματίστηκε στις μάχες του Δεκέμβρη του 1944 και κατόπιν διέφυγε παράνομα στη Γαλλία όπου διέπρεψε.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ