Κατά 0,4% αυξήθηκε το ποσοστό της ανεργίας στην Ευρωζώνη το Δεκέμβρη του 2002 (8,5%), σε σχέση με το Δεκέμβρη του 2001 (8,1%). Αντίστοιχα, στην Ευρώπη των «15» το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε κατά 0,4% (7,8%) το Δεκέμβρη του 2002, συγκριτικά με το Δεκέμβρη του 2001 (7,4%), σύμφωνα με αναφορά του Στατιστικού Γραφείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο Λουξεμβούργο. Με βάση, λοιπόν, αυτά τα στοιχεία, η Eurostat εκτιμά ότι το Δεκέμβρη του 2002 οι άνεργοι άντρες και γυναίκες στην Ευρωζώνη φτάνουν τα 11,9 εκατομμύρια και στα 15 κράτη - μέλη της Ευρώπης τα 13,8 εκατομμύρια.

Στην επίμαχη περίοδο δεν υπάρχουν στοιχεία για την Ελλάδα. Πάντως, το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας μεταξύ των 15 κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωση κατέχει η Ισπανία με ποσοστό 12%. Εντεκα κράτη - μέλη σημείωσαν αύξηση του ποσοστού ανεργίας τους τελευταίους 12 μήνες. Χαρακτηριστικά αναφέρεται η Πορτογαλία, όπου το ποσοστό ανεργίας από 4,2% έφτασε το 5,8%. Στο Λουξεμβούργο το ποσοστό ανεργίας από 2,1% έφτασε στο 2,7%. Στην Ολλανδία από 2,4% το Νοέμβρη του 2001 σε 2,9% το Νοέμβρη του 2002 και στην Ισπανία από 10,7% σε 12%.

Το Δεκέμβρη του 2002, το ποσοστό ανεργίας στους άντρες στην Ευρωζώνη έφτασε το 7,4%, από 6,9% που ήταν το Δεκέμβρη του 2001. Το ποσοστό των γυναικών έφτασε το 9,9% το Δεκέμβρη του 2002, από 9,6% το Δεκέμβρη του 2001.

Στα 15 κράτη - μέλη, το ποσοστό ανεργίας στους άντρες έφτασε το 7% το Δεκέμβρη του 2002, από 6,6% που ήταν το Δεκέμβρη του 2001. Την ίδια περίοδο, το ποσοστό των γυναικών έφτασε το 8,8%, έναντι του 8,5%.

Σ' ό,τι αφορά στους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών, το ποσοστό ανεργίας το 2001 στην Ευρωζώνη ήταν 15,8% και το Δεκέμβρη του 2002 έφτασε το 16,3%. Αντίστοιχα, στα 15 κράτη - μέλη το ποσοστό ανεργίας το 2001 ήταν 14,7% και το Δεκέμβρη του 2002 έφτασε το 15,1%.

Να κερδίσει τις εντυπώσεις σε σχέση με την αντεργατική κυβερνητική πολιτική, σε μια περίοδο που η ανεργία «σπάει κόκαλα» στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση, επιχείρησε χτες, με συνέντευξή του στο «Εθνος», ο υπουργός Εργασίας, Δ. Ρέππας.

Οπως αναμενόταν, ο υπουργός εξωράισε την εικόνα του ΟΑΕΔ, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει τεθεί όχι στην υπηρεσία των ανέργων, αλλά σε αυτή των αντεργατικών επιλογών της κυβέρνησης και του ευρωπαϊκού πολυεθνικού κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, ο Δ. Ρέππας έκανε μια αυθαίρετη άθροιση, που οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το 2003 θα «ωφεληθούν 85.000 πολίτες» από τα προγράμματα του ΟΑΕΔ του ...2002 και του 2003. Απέφυγε να διευκρινίσει ότι τα προγράμματα αυτά δεν είναι απαραίτητο να καλύψουν τις θέσεις εργασίας που υπόσχονται, καθώς και ότι οι χρηματοδοτήσεις δίνονται προκειμένου να επεκταθούν οι «ελαστικές» σχέσεις εργασίας και η «επιχειρηματικότητα».

Ο υπουργός Εργασίας εξέφρασε για άλλη μια φορά και την αντίθεσή του στη μείωση των ωρών εργασίας, υποστηρίζοντας ότι εάν εφαρμοστεί το 35ωρο στην Ελλάδα θα φέρει τα αντίθετα, από τα προσδοκώμενα, αποτελέσματα σε σχέση με την αύξηση της απασχόλησης. Φυσικά το «35ωρο» που εννοεί ο υπουργός είναι αυτό που διεκδικούν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, καθώς εμπεριέχει την «ελαστικότητα». Η οποία όμως υπηρετείται καλύτερα από τα υπόλοιπα μέτρα που υλοποιεί η κυβέρνηση, οπότε και δεν έχει ανάγκη, ούτε αυτή ούτε οι κεφαλαιοκράτες, να αξιοποιήσει το ψευδεπίγραφο «35ωρο».

Ο Δ. Ρέππας, από ένα άλλο βήμα αυτή τη φορά, ανέπτυξε χτες τις θέσεις του, όπως και της κυβέρνησής του, για ένα καπιταλισμό με ...ανθρώπινο πρόσωπο, μιλώντας σε συνέδριο της Κομισιόν και της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Κοινωνική Διάσταση της Παγκοσμιοποίησης, στις Βρυξέλλες.

Ο Ελληνας υπουργός επισήμανε ότι υπάρχει η ανάγκη μιας «νέου τύπου δημοκρατικής παγκόσμιας διακυβέρνησης», ως προϋπόθεση για τη δρομολόγηση λύσεων που θα απαντούν στην αυξανόμενη διάσταση μεταξύ των φτωχών και των πλούσιων, στην καταστροφή του περιβάλλοντος λόγω της «αλόγιστης ανάπτυξης», στις πολιτιστικές συγκρούσεις και στην αύξηση των μεταναστευτικών ροών. Κι όλα αυτά για να περάσει το μήνυμα ότι η «παγκοσμιοποίηση» «δεν είναι απόλυτα και εξ ορισμού κακή ή καλή».

Αποδεχόμενος όλα τα συστατικά στοιχεία του εκμεταλλευτικού συστήματος, ο υπουργός αναφέρθηκε σε ζητούμενα όπως η «κοινωνική και περιβαλλοντική διάσταση» της οικονομίας σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο και η αξιοποίηση του «ανθρώπινου παράγοντα». Οι κενού περιεχομένου φραστικές διαφοροποιήσεις της σοσιαλδημοκρατίας και του νεοφιλελευθερισμού, που αντανακλούν τη σύγκρουση όμοιων πραγμάτων, καταρρίφθηκαν πρακτικά και στη συνέχεια της τοποθέτησης του Δ. Ρέππα, όταν αναφέρθηκε στις προτεραιότητες-στόχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και φυσικά της Ελληνικής Προεδρίας. Μεταξύ αυτών ήταν και η αναθεώρηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής απασχόλησης, προκειμένου να ληφθούν ακόμη σκληρότερα μέτρα σε βάρος ανέργων και εργαζομένων στο όνομα της ...καταπολέμησης της ανεργίας.

Τέσσερις νέες απολύσεις εργαζομένων ανακοινώθηκαν χτες από τη διοίκηση της ΒΑΛΚΑΝ ΕΞΠΟΡΤ, κάνοντας φανερές τις προθέσεις της εργοδοσίας για τη σταδιακή διακοπή της λειτουργίας της μεγάλης αυτής επιχείρησης. Οι εργαζόμενοι προετοιμάζουν νέες αγωνιστικές κινητοποιήσεις και απαιτούν από την κυβέρνηση και τους αρμόδιους φορείς να βάλουν φρένο στην ασύδοτη δράση της εταιρίας. Στο πλευρό τους, συμπαραστάτες, βρίσκονται μια σειρά πρωτοβάθμια εργατικά σωματεία. Το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης ανέλαβε πρωτοβουλία ενημέρωσης της κοινής γνώμης και των φορέων.

Στο μεταξύ χτες, αντιδρώντας στις νέες απολύσεις, η διοίκηση του Συνδικάτου Κατεργασίας Ξύλου Νομού Θεσσαλονίκης, με ανακοίνωσή της καλεί τους φορείς της πόλης να παρέμβουν για την εξεύρεση λύσης στο μεγάλο πρόβλημα των απολύσεων και της λειτουργίας της ΒΑΛΚΑΝ ΕΞΠΟΡΤ. «Το Συνδικάτο Κατεργασίας Ξύλου και το Σωματείο Εργαζομένων της ΒΑΛΚΑΝ απαιτούν το άμεσο σταμάτημα των απολύσεων και τη συνέχιση της λειτουργίας της μονάδας ΝΟΒΟΠΑΝ σε όλες τις βάρδιες. Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους θεωρούν ότι η ΒΑΛΚΑΝ μπορεί να επιβιώσει και είναι αντίθετοι στο μεθοδευμένο κλείσιμο της μοναδικής αυτής για τη Βόρεια Ελλάδα βιομηχανίας», σημειώνει.