ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 4 Φλεβάρη 2001
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Μέτωπο αντίστασης στις ανατροπές

Η κυβέρνηση διαμορφώνει την αντιασφαλιστική τακτική της και οι ταξικές δυνάμεις την αντίστασή τους,  καλώντας σε πλατιά σύσκεψη την Τρίτη 6 Φλεβάρη  

Προ των πυλών είναι η έναρξη άλλης μιας στημένης διαδικασίας «κοινωνικού διαλόγου», η οποία έχει σκοπό να επιβάλει δραστικές και εξόχως αντιδραστικές αλλαγές στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, στη βάση των κατευθύνσεων που έχει δώσει η Ευρωπαϊκή Ενωση. Σημεία της σχετικής μελέτης της βρετανικής εταιρίας για το ασφαλιστικό βρίσκονται ήδη στα χέρια της κυβέρνησης, αν και ανακοινώθηκε η καθυστέρηση της ολοκληρωμένης παράδοσής της, μέσα στο Φλεβάρη αντί για το τέλος Γενάρη.

Την περασμένη Παρασκευή πραγματοποιήθηκε συνάντηση μεταξύ του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη και του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Τ. Γιαννίτση για να συζητηθούν οι τελευταίες λεπτομέρειες της... εφόδου. Οι δηλώσεις του υπουργού μετά τη συνάντηση υποδήλωσαν την επιμήκυνση της διαδικασίας, κάτι που φαίνεται να έχει σχέση και με το Συνέδριο της ΓΣΕΕ, το οποίο γίνεται στις 15 Μάρτη.

Ωστόσο, απέναντι στις κυβερνητικές διεργασίες, αντιπαρατίθεται η δραστηριοποίηση των ταξικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα. Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο συγκαλεί την Τρίτη στις 6 Φλεβάρη στις 6 το απόγευμα, στο ξενοδοχείο ΠΑΡΚ, πλατιά σύσκεψη για το θέμα με βασικό στόχο την ανάπτυξη της αντεπίθεσης στις ανατροπές που προωθούνται, μέσα από ένα διευρυμένο μέτωπο που θα συσπειρώνει όχι μόνο τους εργαζόμενους, αλλά και τους συνταξιούχους και όλους εκείνους που πλήττονται από την κυβερνητική αντιασφαλιστική πολιτική.

Στην πρόσκλησή του, το ΠΑΜΕ αναφέρει: «Οπως είναι γνωστό, η κυβέρνηση έχει αποφασίσει τη νομοθέτηση μέτρων τα οποία σίγουρα θα αποτελέσουν τη "χαριστική βολή" στην Κοινωνική Ασφάλιση και στις κατακτήσεις των εργαζομένων και των συνταξιούχων.

Για την υλοποίηση και την εφαρμογή της πολιτικής της, η κυβέρνηση σχεδιάζει "Κοινωνικό Διάλογο" με την κυβερνητική πλειοψηφία των διοικήσεων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ προκειμένου να εξασφαλίσει το άλλοθι για να εγκλωβίσει τις εργατικές αντιδράσεις.

Εκτιμούμε ότι για την απόκρουση των επιθέσεων αυτών δεν αγωνιούμε, ούτε ενδιαφερόμαστε μόνο εμείς. Η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων από την εργατική τάξη, την αγροτιά, τους επαγγελματοβιοτέχνες και τη νεολαία, ανεξάρτητα από ιδεολογικές διαφορές και πολιτικές πεποιθήσεις, αναρωτιούνται για ποιον χτυπάει η καμπάνα! Επειδή η καμπάνα χτυπά για όλους, παίρνουμε την πρωτοβουλία και σας καλούμε σε πλατιά, ανοιχτή σύσκεψη, ώστε όλοι μαζί από ταξική σκοπιά να συζητήσουμε, να σχεδιάσουμε και να οργανώσουμε την άμυνα και την αντεπίθεσή μας».

Οι ανατροπές

Τα βασικά σημεία που θα εστιαστούν οι ανατροπές, η «μεταρρύθμιση» όπως τη χαρακτηρίζει η κυβέρνηση, είναι λίγο πολύ γνωστά και αφορούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, την κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών, τις συγχωνεύσεις ταμείων, την εμπλοκή της ιδιωτικής ασφάλισης στον τομέα των επικουρικών ταμείων κυρίως και αρκετά άλλα. Ανεξάρτητα από τις λεπτομέρειες, μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ότι η κυβέρνηση θα επιδιώξει να ολοκληρώσει τις παρεμβάσεις που έχει κάνει μέχρι σήμερα στο ασφαλιστικό. Κάποιες από αυτές είχαν να κάνουν με την εκμετάλλευση της περιουσίας των ταμείων μέσω της εισαγωγής τους στο χρηματιστήριο, τη γενικότερη μείωση των κοινωνικών δαπανών, την όλο και μεγαλύτερη απαλλαγή των εργοδοτών από ασφαλιστικές επιβαρύνσεις. Ολα αυτά, βέβαια, κινούνται γύρω από το βασικό προπαγανδιστικό, ψευδεπίγραφο και κινδυνολογικό επιχείρημα ότι ο στόχος είναι η «βιωσιμότητα» του ασφαλιστικού συστήματος.

Ενα στοιχείο έχει ιδιαίτερη σημασία: Οι ανατροπές στο ασφαλιστικό συνδέονται άμεσα με τις αντεργατικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Η λογική που πρωτοδιατύπωσε ο πρωθυπουργός πριν λίγα χρόνια ότι στο μέλλον ο εργαζόμενος θα κληθεί να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη για τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά του δικαιώματα, συνδέεται άμεσα και με το μοντέλο του «απασχολήσιμου». Ενας «λίγο» άνεργος και «λίγο» εργαζόμενος, ο οποίος όταν εργάζεται θα μοιράζεται μια θέση δουλιάς με ένα ή και δυο ακόμη συναδέλφους του κι αργότερα θα μπαίνει σε ένα επιδοτούμενο πρόγραμμα κατάρτισης, δε «χρειάζεται» ένα σύστημα ασφάλισης βασισμένο - παρ' όλες τις αδυναμίες του - στη σταθερή και πλήρη απασχόληση, με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.

Η πλέον πρόσφατη παρέμβαση για το ασφαλιστικό, με ιδιαίτερη μάλιστα σημασία λόγω της ιδιότητας του προσώπου που την έκανε, έγινε από την επίτροπο Κοινωνικών Υποθέσεων Α. Διαμαντοπούλου, η οποία σε συνέντευξή της ξεκαθάρισε ότι οι εντολές της Ευρωπαϊκής Ενωσης πρέπει να εφαρμοστούν από όλα τα κράτη - μέλη. Επιβεβαίωσε επίσης ότι ένας κύριος λόγος για τις αλλαγές αυτές είναι και οι αντίστοιχες αντεργατικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις.

Συγκεκριμένα, σημείωσε ότι «όλοι είναι υποχρεωμένοι να κάνουν αυτή τη μεταρρύθμιση (σ.σ. για το ασφαλιστικό), όχι μόνο εξαιτίας του δημογραφικού, αλλά κυρίως, γιατί πρέπει να αντιμετωπίσουμε την αλλαγή του μοντέλου εργασίας και επιχείρησης, που σε συνδυασμό με την ανεργία έχει άμεση επίπτωση στο ασφαλιστικό, μειώνοντας τις εισφορές προς το σύστημα». Επίσης, σύνδεσε άμεσα τις επικουρικές συντάξεις με τον ιδιωτικό τομέα!

ΟΧΙ στο τζογάρισμα

Χαρακτηριστικό δείγμα της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση στο ασφαλιστικό είναι και η τύχη των αποθεματικών των ταμείων, τα οποία με ιδιαίτερη σπουδή οδήγησε στο χρηματιστήριο. Η βδομάδα που πέρασε σημαδεύτηκε από τις αντιδράσεις εργαζομένων και συνταξιούχων για το απαράδεκτο αυτό τζογάρισμα, με αποκορύφωμα τη συμβολική κατάληψη που έκανε το ΠΑΜΕ στα κεντρικά γραφεία του ΙΚΑ την Παρασκευή, ενώ ο πρωθυπουργός συναντούσε τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Με Επίκαιρη Ερώτησή του, το ΚΚΕ απαίτησε να σταματήσει το τζογάρισμα των αποθεματικών και να καλυφθούν όλες οι απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων.

ΕΘΝΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Αγωνιστική επαναδιαπραγμάτευση

Μετά την άρνηση των εργοδοτών να δώσουν έστω ένα ελάχιστο διορθωτικό ποσό για τις αυξήσεις του 2000, το ΠΑΜΕ προτείνει  αγωνιστική διεκδίκηση για 11.000 δρχ. μεροκάματο και 275.000 δρχ. μισθό 

Μόλις 0,5% ήταν το διορθωτικό για το 2000 που ζήτησε η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ από τις εργοδοτικές οργανώσεις, προκειμένου να... αντισταθμιστεί η σημαντική απώλεια στα εισοδήματα των εργαζομένων από την έξαρση της ακρίβειας και τις ανατιμήσεις που σημειώθηκαν. Ωστόσο, ακόμη κι αυτή τη μηδαμινή «επιδιόρθωση» την αρνήθηκαν οι βιομήχανοι, δείχνοντας το μέγεθος της εγκληματικής τακτικής της πλειοψηφίας, η οποία βασίζεται στον «κοινωνικό διάλογο» για να εξυπηρετήσει, υποτίθεται, τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Τα πλήγματα που έχει δεχτεί το εισόδημα των εργαζομένων, ταυτόχρονα με την «τρελή» κούρσα των κερδών πολλών επιχειρήσεων, αναδεικνύουν την επιτακτική ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης της τελευταίας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, η οποία έτσι κι αλλιώς είναι υποταγμένη στις επιταγές της «διατηρησιμότητας» της ΟΝΕ. Το αίτημα επαναδιαπραγμάτευσης που θέτει το ΠΑΜΕ έρχεται σε σύγκρουση με αυτές τις επιταγές που πηγάζουν από την επιλογή συνέχισης της λιτότητας για τους εργαζόμενους και την παραπέρα ενίσχυση του κεφαλαίου. Το κυριότερο είναι ότι βασίζεται στις ανάγκες της εργατικής οικογένειας και όχι σε αόριστα σχήματα, όπως της ΓΣΕΕ.

Στο ζήτημα της σύμβασης, πρόταση υπήρξε και από την «Αυτόνομη Παρέμβαση» στη ΓΣΕΕ, η λογική της οποίας όμως, έχει να κάνει με τις καλές πλευρές της... ΟΝΕ! Στηρίζοντας ουσιαστικά τη λογική της ευρωϋποταγής που διέπει τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, η ΑΠ θεωρεί ότι χρειάζονται «μισθοί ΟΝΕ» και προτείνει τη σταδιακή εξομοίωση των μισθών των Ελλήνων εργαζομένων, με αυτούς των εργαζομένων των κρατών μελών! Η αποπροσανατολιστική της πρόταση υπόσχεται καλύτερες μέρες με βάση την... ΟΝΕ, ενώ αποκρύπτει συνειδητά ότι η ΟΝΕ είναι μια διαδικασία αυστηρά καθορισμένη ώστε να εξυπηρετήσει απόλυτα τα συμφέροντα του κεφαλαίου, καθώς και ότι η κατάσταση της εργατικής τάξης της χώρας μας οφείλεται ακριβώς στην ΟΝΕ!

Να θυμίσουμε ότι η τελευταία, διετούς διάρκειας ΕΓΣΣΕ, προβλέπει: Αύξηση, κατ' όνομα 3,5%, το 2000 σε δυο δόσεις, 2% το πρώτο εξάμηνο και 1,5% το δεύτερο, δηλαδή μόλις 2,8%! Για το πρώτο εξάμηνο του 2001 η αύξηση φτάνει το...1,8% και 1,5% το δεύτερο, συνολικά 2,6%! Οταν υπογράφτηκε αυτή η σύμβαση, η δηλώσεις του προέδρου της ΓΣΕΕ Χ. Πολυζωγόπουλου, ήταν ιδιαίτερα προκλητικές και όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, εντελώς αβάσιμες. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ είχε θεωρήσει το αποτέλεσμα ικανοποιητικό, φτάνοντας στο σημείο να πει ότι «έχουμε μια ουσιαστική αύξηση που είναι η μεγαλύτερη αύξηση που έχει επιτευχθεί την τελευταία δεκαετία από τη ΓΣΕΕ στην προσπάθειά της να υπογράψει την ΕΓΣΣΕ»!

Αυτή τη στιγμή, το κατώτερο (μεικτό) μεροκάματο είναι 7.111 δρχ. και ο κατώτερος (μεικτός) μισθός 158.749 δρχ.

Η πρόταση των ταξικών δυνάμεων

Η επαναδιαπραγμάτευση της ΕΓΣΣΕ έρχεται εκ των πραγμάτων σε αντίθεση με τη γενικότερη αντεργατική πολιτική, στο βαθμό που δεν περιορίζεται και τελικά απαξιώνεται σε αριθμητικές απαιτήσεις «συμβολικού» χαρακτήρα. Η πρόταση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, για επαναδιαπραγμάτευση, ώστε το κατώτερο μεροκάματο να διαμορφωθεί στις 11.000 δραχμές και ο κατώτερος μισθός στις 275.000 δραχμές, έχει στο επίκεντρό της τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής οικογένειας. Συνοδεύεται επίσης από αιτήματα για τη στήριξη των ανέργων κ.ά.

Η συλλογιστική του ΠΑΜΕ είχε αναλυτικά αποτυπωθεί στις θέσεις του για την καταγγελία της τελευταίας ΕΓΣΣΕ και το αποτέλεσμα τις δικαίωσε. Χαρακτηριστικά, το ΠΑΜΕ ανέφερε ότι «οι θεωρίες της "παραγωγικότητας", της "ανταγωνιστικότητας", της "παγκοσμιοποίησης" και των "στόχων" για την περιβόητη σύγκλιση θα επιστρατευτούν για να υποτάξουν τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και να αποτελέσουν το "φερετζέ" των νέων παροχών προς τους βιομηχάνους.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν εγκλωβίζεται σε τέτοιες συλλογιστικές ούτε εξαντλεί την πάλη του στην "αναδιανομή" του εισοδήματος. Ξέρουμε καλά ότι το εκμεταλλευτικό σύστημα δεν αφήνει σπουδαία περιθώρια βελτίωσης των όρων ζωής και εργασίας για την εργατική τάξη και, ταυτόχρονα, επιδιώκει όλο και περισσότερο να συμπιέζει τα λαϊκά εισοδήματα.

Ακόμα και τις περιορισμένες αυξήσεις, που υποχρεώνεται να παραχωρήσει κάτω από την πίεση των εργαζομένων, τις παίρνει αυτόματα πίσω και μάλιστα στο πολλαπλάσιο, μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις, την αύξηση των τιμών, την αφαίρεση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων».

Στη βάση των παραπάνω, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο σημείωνε με έμφαση: «Η εργατική τάξη, όμως, δεν πρέπει να θεωρεί τις αρνητικές εξελίξεις των τελευταίων χρόνων σε βάρος του εργατοϋπαλλήλου και της οικογένειάς του (ανατροπή εργασιακών σχέσεων, του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.) ως αναπόφευκτες και τελεσίδικες. Επομένως, οι στόχοι και τα αιτήματα πάλης δεν είναι δυνατόν να προσαρμόζονται ή να υποκύπτουν στα σημερινά πλαίσια, να περιορίζονται στην άμυνα. Αντίθετα, είναι ανάγκη να προβάλλονται και να διεκδικούνται τα δίκαια ριζοσπαστικά αιτήματα των εργαζομένων, ώστε να προκύπτει η αδήριτη ανάγκη να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για ανατροπή της πολιτικής που κυριαρχεί και των φορέων που την επιβάλλουν».

Ενα άλλο σημείο της τοποθέτησης του ΠΑΜΕ, είναι ενδεικτικό και για τη συνέπεια που διακρίνει τη σημερινή του πρόταση: «Εμείς δεν καθορίζουμε τους στόχους για την ΕΓΣΣΕ με βάση τις "θεωρίες" των αντιπάλων της τάξης μας. Ούτε μετράμε το ρεαλισμό με βάση τους αριθμούς και τους στόχους της ΟΝΕ. Κυρίαρχο κριτήριο για το αγωνιζόμενο κίνημα είναι οι ανάγκες των εργαζομένων στις μέρες μας. Οι ανάγκες για σταθερή απασχόληση, σταθερό και καλό εισόδημα, σίγουρη και καλή ασφάλιση και σύνταξη».

H «ΦΙΕΣΤΑ» ΚΑΙ Ο ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ...

(των αγωνιστών της Αντίστασης) 

ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ σημείωμα της στήλης φιλοξενεί το γράμμα του διακεκριμένου συναδέλφου και αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, αντιπροέδρου του Συνδέσμου των Αντιστασιακών Δημοσιογράφων, Κώστα Νίτσου. Θα θυμίζαμε και κάτι ακόμη πως ο αγαπητός συνάδελφός μας ήταν ο διευθυντής της απεργιακής εφημερίδας μας «ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΓΝΩΜΗ» στη μεγάλη απεργία των εργαζομένων στον Τύπο, το 1975. Θέμα του: Η «φιέστα», ο εμπαιγμός των αντιστασιακών κατά την απονομή των τιμητικών Διπλωμάτων και Μεταλλίων την περασμένη Κυριακή.

«ΥΣΤΕΡΑ από 60 χρόνια, την περασμένη Κυριακή το πρωί, χίλιοι εκατόν πενήντα αγωνιστές, που πήραμε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση 1941 - '44, προσκληθήκαμε από τη νομάρχη Αθηνών κ. Ελένη Μπεσμπέα στο αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου, για να μας επιδοθούν - επιτέλους! - τα τιμητικά διπλώματα και τα αναμνηστικά μετάλλια, που μας απένειμε η πολιτεία "ως ελάχιστη ένδειξη ηθικής αναγνώρισης"...

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, η εκδήλωση αυτή από "τιμητική" μετατράπηκε σε "ταπεινωτική", με τη βάναυση αντιμετώπιση που γνώρισαν οι επιζώντες υπέργηροι αγωνιστές για την απελευθέρωση της χώρας από τα στρατεύματα κατοχής.

ΟΙ ΣΚΗΝΕΣ των γηπέδων ωχριούν μπροστά στην πολύωρη εξουθενωτική ορθοστασία, το μέχρι ασφυξίας στριμωξίδι, την ανείπωτη ταλαιπωρία, που, από την πρωτοφανή έλλειψη στοιχειώδους οργάνωσης, υπέστησαν - τελείως ανύποπτοι! - οι προσκεκλημένοι για να ...τιμηθούν!

Η ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ του αμφιθεάτρου του Πολεμικού Μουσείου ήταν δεδομένη και γνωστή, τόσο στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, που απένειμε τις ηθικές αμοιβές, όσο και στη Νομαρχία Αθηνών, που ανέλαβε να τις επιδώσει σε ...επίσημη τελετή στους δικαιούχους.

ΗΤΑΝ, επομένως, εγκληματική απερισκεψία, σε μία αίθουσα καθορισμένης χωρητικότητας 427 θέσεων, να κληθούν 1.150 πολίτες, που, με τον ανεξέλεγκτο αριθμό συνοδών τους, κατέληγε να ξεπερνούν και τους διπλάσιους!

ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΑ, η απερισκεψία των υπευθύνων καταντάει απάνθρωπη, όταν καλούν υπέργηρους αγωνιστές, με αναπόφευκτα προβλήματα υγείας και τους υποχρεώνουν να στριμωχτούν ασφυκτικά, όρθιοι επί ώρες, χωρίς να υπάρχει και τρόπος διαφυγής τους.

ΟΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ήταν ...ανώνυμες! Στην είσοδο δε ζητήθηκε ούτε απλή επίδειξή τους, με αποτέλεσμα, από πολύ νωρίς, να προκληθεί στην αίθουσα άκρως επικίνδυνο αδιαχώρητο!

ΟΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ "αρμόδιοι" δε φρόντισαν να κρατήσουν ελεύθερη, για στοιχειώδεις λόγους ασφαλείας, ούτε την παραμικρή δίοδο. Ετσι, που, με τέτοιο αδιαχώρητο και τέτοιο στρίμωγμα, το παραμικρό απρόβλεπτο περιστατικό υγείας, ή οποιουδήποτε άλλου κινδύνου, φωτιάς κλπ., να καταντά μοιραίο! Οι πάντες είχαν εγκλωβιστεί, χωρίς να μπορούν να μετακινηθούν ούτε ένα χιλιοστό, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα αποχώρησης.

ΟΙ "ΑΡΜΟΔΙΟΙ" δεν είχαν προβλέψει ούτε τον τρόπο επίδοσης των διπλωμάτων και των μεταλλίων! Ούτε οι πολίτες μπορούσαν να πλησιάσουν στη σκηνή, ούτε οι λιγοστοί υπάλληλοι της Νομαρχίας είχε προβλεφτεί πώς θα μετακινιόνταν!

ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ, αναγγέλθηκε πως θα εκφωνούνταν οι αλφαβητικά συντεταγμένοι κατάλογοι ονομάτων. Αλλ' αμέσως το μέτρο καταστρατηγήθηκε! Ακούστηκαν μερικά επιλεγμένα ονόματα ανάκατα από όλο το αλφάβητο... Οι επιλεγμένοι ήταν, ήδη, δίπλα στη σκηνή, πήραν τα διπλώματά τους, φωτογραφήθηκαν και επακολούθησε ο χαμός!

ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ κουβαλήθηκαν χαρτοκιβώτια με διπλώματα και μετάλλια. Οσοι βρέθηκαν κοντά, άρχισαν να φωνάζουν τα ονόματά τους! Οι υπάλληλοι ήταν αδύνατο να λειτουργήσουν. Τότε ...άρχισαν να φωνάζουν εκείνοι: Το κάπα εδώ, το λάμδα εκεί, το Μι και το Νι έξω από την αίθουσα... Αλλά κανένας δεν μπορούσε ούτε να πλησιάσει, ούτε να βγει έξω. Ολοι ήμασταν έγκλειστοι της προνοητικής κυρίας Μπεσμπέα!!!

Η ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ των "οργανωτών" απέναντι σ' ένα υπέργηρο και ταλαιπωρημένο κοινό είχε εκδηλωθεί από πολύ νωρίς, με την επιμονή και της κυρίας νομάρχου και του εκπροσώπου του υπουργείου Εθνικής Αμυνας να εκφωνούν ατέρμονες λόγους!

Η ΕΛΛΕΙΨΗ συναίσθησης των απαράδεκτων συνθηκών που επικρατούσαν κατά την εκφώνηση των λόγων ανάγκασε τον υπογράφοντα την επιστολή να βροντοφωνάξει: "Σταμάτησε, στρατηγέ! Δε θέλουμε άλλα λόγια! Μια ολόκληρη ζωή έχουμε χορτάσει κενά λόγια!".

ΘΑ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ένας ...Ομηρος, για ν' αφηγηθεί τα δεινά των αντιστασιακών της περασμένη Κυριακής. Στο αποκορύφωμα του χάους και των διαμαρτυριών, ακούστηκε η κ. Μπεσμπέα να ...δικαιολογείται: "Εσείς, που εκτεθήκατε αδιαμαρτύρητα στα βουνά και τις πόλεις, δυσανασχετείτε που στριμώχνεστε για λίγο σε μια αίθουσα;"!

ΠΡΕΠΕΙ να σημειωθεί πως, σε μια εκδήλωση προς τιμήν ανθρώπων, που αγωνίστηκαν για την ελευθερία της χώρας, δε βρέθηκε να παραστεί ούτε ένας "ξεκούραστος" υπουργός! Και να σκεφτεί κανένας πως έχουμε πρωθυπουργό τον κ. Κώστα Σημίτη, με πατέρα αντιστασιακό...

ΑΣ ΜΗΝ παραβλέψουμε, τέλος, την κατάπτωση και της σύγχρονης δημοσιογραφίας: Μετά από 60 χρόνια, επιβραβεύονται ηθικά άνθρωποι, που αγωνίστηκαν για την ανεξαρτησία της χώρας και - με ελάχιστες σπάνιες εξαιρέσεις - οι συνάδελφοι της έντυπης, αλλά και της "μαρκουτσάτης" δημοσιογραφίας, δεν καταδέχτηκαν ν' αναφερθούν στο γεγονός».

ΣΕ ΜΙΑ γωνιά της αίθουσας του Πολεμικού Μουσείου έζησα στιγμή με στιγμή όλη την ταλαιπωρία κι όλα τα άπρεπα σε βάρος των αγωνιστών, όπως τα δίνει σταράτα και κοφτά η πένα του συναδέλφου στην επιστολή του. Ακουγα με βαθιά συγκίνηση να εκφωνούν ονόματα συντρόφων, που στάθηκαν αγέρωχοι μπροστά στο απόσπασμα, μέσα σ' αυτήν την ατμόσφαιρα της κυβερνητικής φιέστας. Ζούσα με την ψυχή μου το μεγάλο κόσμο του ΕΑΜ που γιόμιζε την αίθουσα. Και που το όνομά του ούτε μια φορά δεν ακούστηκε. Αλλά για τις «φιέστες» και τον εμπαιγμό της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, που ξεπέρασε το μισό αιώνα, χρειάζεται ένα ακόμη σημείωμα, για τον «πολυδάκρυτο αγώνα», όπως είπε κάποτε ο Γεώργιος Τερτσέτης για το Εικοσιένα.


Του
Νίκου ΚΑΡΑΝΤΗΝΟΥ

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΟΑΕΔ
Απεργούν κόντρα στη διάλυση

Από την κινητοποίηση των σπουδαστών του ΟΑΕΔ
Από την κινητοποίηση των σπουδαστών του ΟΑΕΔ
Αποφασισμένοι να αγωνιστούν ενάντια στην καρατόμηση του ΟΑΕΔ, δηλώνουν οι εργαζόμενοι σ' αυτόν και προχωρούν την Τρίτη 5 Φλεβάρη σε 24ωρη απεργία με απόφαση της Ομοσπονδίας τους, αντιδρώντας έτσι στα κυβερνητικά σχέδια και στην αφαίρεση των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Σε κινητοποιήσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση τμημάτων του Οργανισμού, την αλλαγή του προσανατολισμού του μακριά από την ουσιαστική στήριξη των ανέργων, την απώλεια του δημόσιου και ενιαίου χαρακτήρα του, προχώρησαν την περασμένη βδομάδα και οι μαθητές των σχολών μαθητείας του.

Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας Τ. Γιαννίτση, οι αλλαγές στις οποίες έχει καταλήξει η κυβέρνηση προβλέπουν ότι ο ΟΑΕΔ θα μετατραπεί σε ένα εργαλείο στα χέρια των εργοδοτών, με έμφαση στην προώθηση της «απασχολησιμότητας» και κάθε άλλου είδους αντεργατική εφεύρεση στα πλαίσια της «ευελιξίας» στις εργασιακές σχέσεις.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το επιχειρησιακό σχέδιο, που επιλέχθηκε, ο ΟΑΕΔ θα παραδώσει δραστηριότητές του σε τρεις Ανώνυμες Εταιρίες. Το σχέδιο γνωστοποίησε ο υπουργός με επιστολή του στην επίτροπο Α. Διαμαντοπούλου, αρμόδια για θέματα κοινωνικών υποθέσεων. Οι τρεις Ανώνυμες Εταιρίες θα ασχολούνται αντίστοιχα με «εξατομικευμένες υπηρεσίες»: απασχόλησης, επαγγελματικής κατάρτισης και υποστήριξης. Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, οι βασικές υπηρεσίες θα παραμείνουν στον ΟΑΕΔ, ο οποίος θα συνεχίσει να λειτουργεί με τη μορφή του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ