ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 4 Νοέμβρη 2012
Σελ. /32
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Για την «αναδιάρθρωση της ελληνικής ακτοπλοΐας»

Στόχος των κυβερνήσεων της πλουτοκρατίας είναι να μπορούν οι εφοπλιστές να δρομολογούν πλοία όπως και όποτε βολεύει την κερδοφορία τους (φωτ. από παλιότερη κινητοποίηση)
Στόχος των κυβερνήσεων της πλουτοκρατίας είναι να μπορούν οι εφοπλιστές να δρομολογούν πλοία όπως και όποτε βολεύει την κερδοφορία τους (φωτ. από παλιότερη κινητοποίηση)
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νησιώτες εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι μικροί αγρότες και επαγγελματοβιοτέχνες χρονίζουν και οξύνονται στις συνθήκες της καπιταλιστικής κρίσης.

Συνεπώς, κάθε συζήτηση δεν μπορεί να μην εξετάζει τις αιτίες αυτής της κατάστασης, δεν μπορεί να ξεπερνά το χαρακτήρα της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, συνέχεια της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με δραματικά αποτελέσματα για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Η κατάσταση στα νησιά χαρακτηρίζεται:

  • Από μαζική ανεργία και φτώχεια.
  • Από το κύμα μετανάστευσης ανέργων - ιδιαίτερα νέων ανέργων - σε χώρες της Ευρώπης και σε άλλες ηπείρους.
  • Από όξυνση του συνόλου των προβλημάτων που αφορούν στην Υγεία των λαϊκών οικογενειών, στην Παιδεία, στην Πρόνοια.
  • Από την απαράδεκτη κατάσταση και τις μεγάλες ελλείψεις στη συγκοινωνιακή εξυπηρέτηση των νησιών (αυξήσεις - «φωτιά» πάνω από 300% στα ναύλα και δεκαπλασιασμός των επιδοτήσεων των 91 «άγονων γραμμών» από 12 εκατ. ευρώ το 2002 σε 125 εκατ. ευρώ το 2012, περίοδος εφαρμογής του αντιλαϊκού κανονισμού 3577/92 της ΕΕ).
  • Από την αντιλαϊκή ΚΑΠ της ΕΕ, την άσχημη κατάσταση των μικρομεσαίων αγροτών και κτηνοτρόφων (π.χ. ελαιοπαραγωγοί και κτηνοτρόφοι Λέσβου, Ικαρίας, Σάμου, μαστιχοπαραγωγοί Χίου, κ.ά.).
  • Από τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν μικροί επαγγελματίες και έμποροι που ασχολούνται με τον τουρισμό, λόγω της σκληρής λιτότητας, γενικότερα της πολιτικής που έκανε απαγορευτικές τις διακοπές των λαϊκών οικογενειών στη χώρα μας. Η διαρκής μείωση του λαϊκού εισοδήματος έχει εξαιρετικά αρνητικό αντίκτυπο στους αυτοαπασχολούμενους και τις μικρές επιχειρήσεις που υποφέρουν καθημερινά από την πίεση των μονοπωλίων και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που κατακλύζουν πλέον και τις περιφερειακές αγορές.
Αναπόφευκτη η ανισόμετρη ανάπτυξη στον καπιταλισμό

Με τα νέα σχέδια της κυβέρνησης τα νησιά απειλούνται με απομόνωση

Eurokinissi

Με τα νέα σχέδια της κυβέρνησης τα νησιά απειλούνται με απομόνωση
Οι προσδοκίες που καλλιεργούνται για την πολιτική της ΕΕ, τα κονδύλια του ΕΣΠΑ κ.λπ. είναι ψεύτικες και αυτό έχει αποδειχθεί στην πορεία του χρόνου.

Η «πολιτική συνοχής» της ΕΕ, τα χρήματα τα οποία διαθέτει στις περιφέρειες από τον κοινοτικό προϋπολογισμό δεν έχουν στόχο την υλοποίηση έργων που να ικανοποιούν τις λαϊκές ανάγκες, αλλά, αντίθετα, κατευθύνονται σε έργα και υποδομές αναγκαίες για το κεφάλαιο και την κερδοφορία του, ενώ την ίδια στιγμή μέσα από τις περιβόητες συμπράξεις δημόσιου - ιδιωτικού τομέα προσφέρουν ζεστό χρήμα στους μονοπωλιακούς ομίλους.

Η πείρα της Ελλάδας, για παράδειγμα από την «πολιτική συνοχής» και τα ποικιλώνυμα ΜΟΠ, ΚΠΣ και το ισχύον ΕΣΠΑ, είναι χαρακτηριστική για το ποιος βγήκε ωφελημένος. Η ζωή έδωσε και συνεχίζει να δίνει απαντήσεις για το ποιον ωφέλησε και ωφελεί η ένταξη και η συμμετοχή της χώρας μας στη διακρατική αυτή ένωση του κεφαλαίου, την ΕΕ, τα μονοπώλια ή το λαό. Τα ίδια τα στοιχεία της ΕΕ είναι συντριπτικά.

Η πραγματικότητα επιβεβαιώνει τις θέσεις του ΚΚΕ και διαψεύδει κατηγορηματικά τα κόμματα του κεφαλαίου και του «ευρωμονόδρομου». Καμία «πολιτική συνοχής» της ΕΕ δεν μπορεί να περιορίσει, και πολύ περισσότερο να εξαλείψει, την ανισόμετρη ανάπτυξη, η οποία είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής που λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο το κέρδος του κεφαλαίου και γι' αυτό αναπτύσσεται με αναρχία. Ο νόμος της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης είναι αδυσώπητος και αυτό αποτυπώνεται στις σκληρές συνθήκες που βιώνουν και οι εργαζόμενοι κάτοικοι των νησιών.

Ο ταξικός χαρακτήρας του Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ 2007 - 2013 και 2014 - 2020), όπως και των προηγούμενων κοινοτικών αναπτυξιακών προγραμμάτων, είναι προφανής. Οι χρηματοδοτούμενες δράσεις πρέπει να υπακούν υποχρεωτικά σε γενικότερες αντιλαϊκές πολιτικές της στρατηγικής της ΕΕ «Ευρώπη 2020».

Προτεραιότητα στον προγραμματισμό της πολιτικής της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ και της ΕΕ στο πλαίσιο της κατ' ευφημισμόν «πολιτικής συνοχής» για τα νησιά, είναι το βαθιά αντιλαϊκό σχέδιο δράσης «για την αναδιάρθρωση της ελληνικής ακτοπλοΐας», το ξεπούλημα στους μονοπωλιακούς επιχειρηματικούς ομίλους των λιμανιών, των αεροδρομίων, χερσαίων και θαλάσσιων εκτάσεων και άλλων τομέων στρατηγικής σημασίας για την άμυνα της χώρας.

Η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, οι δυνάμεις του «ευρωμονόδρομου» είναι δεσμευμένες στη στήριξη του εφοπλιστικού κεφαλαίου.

Το σχέδιο της κυβέρνησης

Το σχέδιο της τρικομματικής κυβέρνησης για «την αναδιάρθρωση της ελληνικής ακτοπλοΐας» - που δόθηκε ήδη από το ΥΕΝ στους εφοπλιστές (στα μέλη του ΣΕΕΝ) - περιλαμβάνει τρία κεφάλαια, «Ακτοπλοϊκό Δίκτυο» - «Θεσμικό πλαίσιο» - «Αγορά Ακτοπλοΐας», με σαρωτικές αντιλαϊκές αλλαγές. Η τρικομματική συγκυβέρνηση, με βάση τον αντιλαϊκό κανονισμό 3577/92 της ΕΕ - «αρχές ελεύθερης κυκλοφορίας υπηρεσιών στις θαλάσσιες μεταφορές στο εσωτερικό των κρατών - μελών» (θαλάσσιες ενδομεταφορές «CABOTAGE») - διατηρεί τα αντιλαϊκά μέτρα των προηγούμενων κυβερνήσεων και προωθεί πρόσθετα, επικίνδυνα μέτρα, και συγκεκριμένα:

  • Ολοκλήρωση της απελευθέρωσης της ακτοπλοΐας κατά το πρότυπο των τουριστικών πλοίων, συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και δημιουργία μεγάλων ναυτιλιακών επιχειρηματικών ομίλων, με οδυνηρές συνέπειες για τους εργαζόμενους, τους μικρούς επαγγελματίες, τους φτωχούς αγρότες κατοίκους των νησιών και τους ναυτεργάτες.
  • Δημοπράτηση ζωνών εκμετάλλευσης: Τεμαχίζεται το Δίκτυο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών σε ζώνες εκμετάλλευσης. Σπάει ο ενιαίος χαρακτήρας του Δικτύου των Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών και δεκάδες νησιά κινδυνεύουν να μπουν σε απομόνωση, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους εργαζόμενους, τους κατοίκους των νησιών. Οι εφοπλιστές - ανάδοχοι θα καθορίζουν τις τιμές των ναύλων και τη συχνότητα των δρομολογίων των πλοίων με κριτήριο τη διασφάλιση της κερδοφορίας τους και όχι τις λαϊκές ανάγκες. Είναι ανυπόστατος ο ισχυρισμός ότι «σε περίπτωση αδυναμίας του εφοπλιστή - αναδόχου να καλύψει εξ ιδίων μέσων τις ανάγκες, θα μπορεί να δραστηριοποιείται επικουρικά και περιστασιακά ο μειοδότης ή κάποιος νέος ανάδοχος για έκτακτες ανάγκες». Οι νησιώτες έχουν πια την απαιτούμενη πείρα από παρόμοιες δημαγωγικές εξαγγελίες των εφοπλιστών και του πολιτικού τους προσωπικού. Οι εφοπλιστές εξασφαλίζουν - εκ των προτέρων μέσα από την αστική νομοθεσία - τον τρόπο για τη μη εφαρμογή των συμβατικών τους υποχρεώσεων, αφήνοντας δεκάδες νησιά σε απομόνωση.
  • Επιβολή «επίναυλου καυσίμου» και επιπρόσθετα δημιουργία μηχανισμού προστασίας των εφοπλιστών από τις διακυμάνσεις στις διεθνείς τιμές των καυσίμων με «ρήτρα καυσίμου», ώστε αυτόματα να αυξάνονται τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια των επιβατών και τα ναύλα των εμπορευμάτων.
  • Κατάργηση του δεκάμηνου υποχρεωτικής δρομολόγησης των πλοίων και της ναυτολόγησης των ναυτεργατών.
  • Χτύπημα ακόμα περισσότερο σε ό,τι έχει απομείνει για το δικαίωμα στη δουλειά των Ελλήνων ναυτεργατών, στις Συλλογικές Συμβάσεις, στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
  • Οργανικές συνθέσεις «safe manning» (ελάχιστη επάνδρωση) των πλοίων ανάλογα με το δρομολόγιο και εφαρμογή εταιρικού ναυτολογίου. Δηλαδή, δραστική μείωση των οργανικών συνθέσεων στην ακτοπλοΐα και απομάκρυνση των κλάδων Γενικών Υπηρεσιών (καμαρότων, μαγείρων κ.ά.).
  • Πλήρης απελευθέρωση - κατάργηση των ορίων ηλικίας (30ετία) απόσυρσης όλων των τύπων πλοίων.
  • Νέες φοροαπαλλαγές και αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των λιμενικών τελών.
  • Χρηματοδοτήσεις - ενισχύσεις των εφοπλιστών με κονδύλια του ΕΣΠΑ και εθνικούς πόρους.
Οι λαϊκές ανάγκες απαιτούν ριζικές αλλαγές

Η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, έχει επιφέρει συνολική υποβάθμιση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, κέρδη για το εφοπλιστικό κεφάλαιο και από την άλλη βάσανα στους εργαζόμενους, στους κατοίκους των νησιών και στους ναυτεργάτες.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι καμία περιφερειακή πολιτική δεν μπορεί να είναι φιλολαϊκή όσο η κεντρική πολιτική και η ανάπτυξη έχουν κριτήριο τα κέρδη της πλουτοκρατίας.

Η αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων στα νησιά, δηλαδή, η εξασφάλιση αξιοπρεπούς μισθού και σύνταξης, δωρεάν υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας, η στήριξη της αγροτιάς, η ανάπτυξη του τουρισμού, η επίλυση του συγκοινωνιακού προβλήματος, ώστε να εξασφαλίζεται απρόσκοπτη τακτική συγκοινωνία ανάμεσα στα νησιά και την ηπειρωτική Ελλάδα και ανάμεσα στα νησιά, η αντιμετώπιση του προβλήματος της ενεργειακής επάρκειας, της υδροδότησης, των αναγκαίων υποδομών, απαιτούν ριζικές αλλαγές, απαιτούν ανάπτυξη που θα έχει κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι το κέρδος των καπιταλιστών.

Απαιτούν εργατική - λαϊκή εξουσία, κοινωνική ιδιοκτησία των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, κεντρικό σχεδιασμό, αποδέσμευση από την ΕΕ.

Σ' αυτή την κατεύθυνση μπορούν να διατεθούν οι αναγκαίοι πόροι, να δημιουργηθούν στα νησιά οι κατάλληλες υποδομές, να σχεδιαστεί φιλολαϊκή ανάπτυξη. Σ' αυτή την κατεύθυνση παλεύει το ΚΚΕ διεκδικώντας άμεσα:

  • Κατάργηση των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων που οδήγησαν σε εκτεταμένη φτώχεια το λαό μας.
  • Αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις.
  • Εφαρμογή και ανανέωση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με αυξήσεις που αποκαθιστούν τις απώλειες των δύο τελευταίων χρόνων και αυστηρή τήρηση των όρων που προβλέπουν.
  • Αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας, κάλυψη των κενών θέσεων σε γιατρούς, νοσηλευτές, εκπαιδευτικούς.
  • Στήριξη του αγροτικού εισοδήματος, της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής και του λαϊκού τουρισμού στα νησιά.
  • Κατάργηση του κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των σχετικών νόμων που απελευθερώνουν τις εσωτερικές θαλάσσιες μεταφορές.
  • Καμία ιδιωτικοποίηση των λιμενικών υποδομών, χερσαίων και θαλάσσιων εκτάσεων.
  • Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες με ασφαλή - σύγχρονα πλοία, μείωση των εισιτηρίων κατά 50%, απρόσκοπτη, επαρκής σύνδεση των νησιών μεταξύ τους και με την ηπειρωτική Ελλάδα.

Γιώργος ΤΟΥΣΣΑΣ
Μέλος της ΚΕ και ευρωβουλευτής του ΚΚΕ

ΤΑΞΙΚΑ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ - ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ
Σύσκεψη για το συντονισμό του αγώνα στις 10 Νοέμβρη

Απέναντι στη νέα σφοδρή επίθεση που προετοιμάζει η συγκυβέρνηση σε ναυτεργάτες και νησιώτες, αλλάζοντας προς το χειρότερο το ήδη εκτρωματικό ακτοπλοϊκό θεσμικό πλαίσιο, προκειμένου οι εφοπλιστές, οι μονοπωλιακοί όμιλοι να θωρακίσουν την κερδοφορία τους, τα ταξικά ναυτεργατικά συνδικάτα ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, ΠΕΕΜΑΓΕΝ (Ενωση Μαγείρων) ενώνουν τις δυνάμεις τους με τα Εργατικά Κέντρα, Λέσβου, Σάμου, Βορείου Αιγαίου και βγαίνουν μπροστά για το συντονισμό της δράσης νησιωτών, ναυτεργατών, απευθύνοντας το κάλεσμα του αγωνιστικού ξεσηκωμού. Πρώτο βήμα η σύσκεψη που διοργανώνουν, στις 10 Νοέμβρη στις 10.30 το πρωί στην αίθουσα συνελεύσεων της Ενωσης Μηχανικών.

Στο ανοιχτό κάλεσμα που απευθύνουν οι 6 συνδικαλιστικές οργανώσεις, διαμηνύουν ότι με τα όσα προωθούνται στην ακτοπλοΐα από τη συγκυβέρνηση, που στην ουσία είναι η ολοκληρωτική εφαρμογή του κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης, «η κατάσταση κινδυνεύει να γίνει μη αναστρέψιμη αν δεν αντιδράσουμε άμεσα». Οπως προκύπτει από το «πλαίσιο» για «κοινωνικό διάλογο» που έδωσε ο υπουργός Ναυτιλίας στις ναυτεργατικές Ενώσεις, προετοιμάζεται η σύνθλιψη των εναπομεινάντων εργασιακών δικαιωμάτων των ναυτεργατών, ενώ οι εφοπλιστές θα καθορίζουν από τα δρομολόγια και τις τιμές των εισιτηρίων, μέχρι το πόσοι ναυτεργάτες θα είναι ναυτολογημένοι στα καράβια και με τι σχέσεις εργασίας.

Τι σημαίνουν για τα νησιά τα μέτρα που προετοιμάζονται, αλλά και για τη σημαντική πρωτοβουλία που είναι σε εξέλιξη, μιλάει στο «Ρ» ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Σάμου, Αντώνης Δράκος.

- Τι σηματοδοτούν για τη ζωή των νησιών τα όσα προωθούνται στην ακτοπλοΐα;

«Οι συγκοινωνίες, ακτοπλοϊκές και αεροπορικές, είναι σημαντικός παράγοντας για τη ζωή των νησιών και των κατοίκων. Εχουν να κάνουν με την δημόσια υγεία, τα φάρμακα, την οικονομία των νησιών, τον τουρισμό, την αναψυχή των λαϊκών οικογενειών. Το πρόβλημα με τις συγκοινωνίες δεν είναι καινούριο. Μας βασανίζει δεκαετίες και πάει από το κακό στο χειρότερο. Ολες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις πήραν μέτρα με γνώμονα την αύξηση της κερδοφορίας των εφοπλιστών, υποβαθμίζοντας συνεχώς τη συγκοινωνία των νησιών. Το 2000 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έφτασε να αξιοποιήσει το ναυάγιο του ΣΑΜΙΝΑ για να αρχίσει την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, με τη σταδιακή εφαρμογή του κανονισμού 3577 της ΕΕ. Το αποτέλεσμα, από τρία δρομολόγια που είχαμε καθημερινά σαν νησί το 2000, σήμερα να έχουμε τρία τη βδομάδα και αυτά να εκτελούνται από καράβι υπέργηρο και επικίνδυνο. Οι αυξήσεις στα εισιτήρια να είναι απανωτές, με αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις σε βάρος της διαβίωσής μας. Πλήττουν ακόμα περισσότερο το λεηλατημένο εισόδημα των λαϊκών στρωμάτων και συμβάλλουν στη συρρίκνωση δραστηριοτήτων όπως ο τουρισμός, η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία κ.ά. Τώρα η συγκυβέρνηση έρχεται να προσθέσει νέα ακόμα πιο χειρότερα μέτρα, απελευθερώνοντας τελείως τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και κάνοντας την κατάσταση πιο επικίνδυνη, ακόμα και για την ίδια την προστασία της ζωής στα καράβια. Η μείωση για παράδειγμα των οργανικών συνθέσεων που επιδιώκουν στα πλοία, αφορά άμεσα την ασφάλεια των επιβατών και των ναυτεργατών. Ο καθορισμός των δρομολογίων και των εισιτηρίων από τους εφοπλιστές που προωθούν, θα μειώσει ακόμα και τον πληθυσμό στα νησιά».

- Με την πρωτοβουλία που πήρατε οι 6 συνδικαλιστικοί φορείς τι ακριβώς επιδιώκετε;

«Να σημάνει αγωνιστικός συναγερμός, να ξεκινήσει αγωνιστικός συντονισμός σε όλα τα νησιά. Το κάλεσμα απευθύνεται στους κατοίκους των νησιών. Δεν μένουν οι εφοπλιστές στα νησιά. Στους φτωχούς εργάτες και βιοπαλαιστές, σε όλους τους ναυτεργάτες. Με την οργάνωση των δυνάμεών τους, την ανάπτυξη δυναμικών αγώνων, να συγκρουστούν με αυτή την πολιτική και τους φορείς της. Να διεκδικήσουν ενιαίο, δημόσιο φορέα ακτοπλοϊκών και αεροπορικών συγκοινωνιών, που θα λειτουργεί με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των νησιών. Εχει αποδειχθεί με δραματικό τρόπο. Δεν μπορεί η σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ τους να λειτουργεί προς όφελος των κερδών των εφοπλιστών, του κεφαλαίου».

ΗΓΕΣΙΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
Λέει ψέματα στους εργάτες

Την αποστολή, που έχει αναλάβει για την παραπλάνηση και την υποταγή των εργαζομένων, επιβεβαιώνει η ηγεσία της ΓΣΕΕ, μπροστά και στη 48ωρη απεργία στις 6 και 7 Νοέμβρη. Με το κεντρικό της κάλεσμα για την απεργία, καλεί τους εργάτες να απεργήσουν ενάντια σε μια «λανθασμένη, αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική», ενάντια σε ένα πρόγραμμα μέτρων που θεωρεί «αναποτελεσματικό». Μάλιστα, η ΓΣΕΕ διαμαρτύρεται, γιατί «οι θυσίες (σ.σ. των εργαζομένων) πάνε χαμένες, γιατί δε δίνουν λύση, δε δημιουργούν προοπτική και ελπίδα».

Το πρόβλημά της, δηλαδή, δεν είναι οι αβάσταχτες θυσίες στις οποίες υποβάλλονται συνέχεια οι εργάτες για να σωθούν τα μονοπώλια, αλλά το ότι αυτές δεν έχουν αποτέλεσμα! Λες και είναι ποτέ δυνατόν, οι μειώσεις μισθών, το σμπαράλιασμα των δικαιωμάτων, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, να λειτουργήσουν προς όφελος της εργατικής τάξης. Τι κάνει ξανά η ΓΣΕΕ; Δίνει το σύνθημα στην εργατική τάξη, να στρέψει τις ελπίδες και τους αγώνες της στη διεκδίκηση της ...μέρας εκείνης που θα βγουν επιτέλους οι επιχειρήσεις απ' το αδιέξοδο. Τους λέει ψέματα, τους λέει ότι οι εργάτες θα σωθούν όταν σωθούν και οι επιχειρήσεις και τους καλεί, μάλιστα, να υπομείνουν και θυσίες γι' αυτό.

Η ίδια η πείρα των εργατών βεβαιώνει πως ποτέ δε σώθηκαν σκύβοντας το κεφάλι στα σχέδια των μονοπωλίων. Τι να πρωτοαναφέρει κανείς; Τη «Φορντ», όπου πρόσφατα η πολυεθνική απέλυσε πάνω από 4.000 εργάτες στο Βέλγιο, παρά το ότι πριν από δύο χρόνια οι εργαζόμενοι είχαν αποδεχτεί μειώσεις μισθών στο όνομα της σωτηρίας του εργοστασίου; Την «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία» που έδιωξε εκατοντάδες κι έκλεισε ένα σωρό εργοστάσια, παρά το ότι είχαν προηγηθεί μαζικές απολύσεις (και είχαν γίνει δεκτές από το σωματείο) στο όνομα της σωτηρίας των υπόλοιπων θέσεων εργασίας;

Οι εργάτες θα δυναμώνουν τους αγώνες τους όσο δυναμώνει η ταξική τους ενότητα και οργάνωση ενάντια στα μονοπώλια. Γι' αυτό και πρέπει να πετάξουν απ' το σβέρκο τους όσες δυνάμεις βαφτίζουν φίλους εκείνους που ζουν «ρουφώντας» το δικό τους αίμα.


Α.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ