ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 4 Νοέμβρη 2008
Σελ. /40
Πάρ' τους μέτρα

Του ΣΤΑΘΗ από το «Παρόν»
Του ΣΤΑΘΗ από το «Παρόν»
Διαβάζεις τις υπογραφές σε διάφορα κείμενα και αυτόματα έχεις βγάλει συμπέρασμα. Διαβάζεις για «ηθική επιταγή» σε μια από τις ναυαρχίδες της αστικής τάξης και αρχίζεις να παίρνεις μέτρα για να προφυλαχτείς.

Οταν δε κρύβουν λόγια και μιλούν ανοιχτά για τις κοινωνικές εκρήξεις που φοβούνται, έχεις και το μέτρο για την «ηθική επιταγή» που επιβάλλει να ομονοήσουν οι δύο βασικοί εταίροι του δικομματισμού. Ηδη, η κυβέρνηση, παίρνοντας το μήνυμα, φροντίζει να λειτουργήσουν ορισμένα μέτρα της ως αμορτισέρ που θα απορροφήσουν εντάσεις. Από κοντά και η «εποικοδομητική κριτική» από την αντιπολίτευση που αφήνει στο απυρόβλητο τις επιχειρήσεις.

Ενας «Ομπάμα» γίνανε και οι μεν και οι δε. Βέβαια, μια παρέα ήτανε και παραμένουν.

Και καλά να τον έλεγαν «Ο' Μπάμα», να παραπέμπει, δηλαδή, σε κάτι από Ιρλανδία, να το συζητούσαμε, μπας και υπήρχε ελπίδα κάτι να του έχει μείνει από το εξεγερτικό της προέλευσης. Τον λένε, όμως, σκέτο Ομπάμα και δεν αφήνει στιγμή να μην κάνει καθαρό πως όχι μόνο δεν έχει σχέση με εξεγέρσεις, αλλά και πως θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να μην υπάρξουν αυτές. Το μαρτυρά και το επιτελείο που τον στελεχώνει. Τότε, με τον Κλίντον στη Σερβία, τώρα με τον Ομπάμα για πού;

Πάμε γι' άλλα: Εντάξει, ο Τράγκας δεν μπορεί να το χωνέψει ότι του φάγαν τον Ρουσόπουλο στη στροφή, αλλά από κει ως να χειροκροτεί τις «κατσαρόλες» και να αξιώνει να το δούμε ως προοδευτικό στοιχείο, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Οταν η «διαδήλωση της κατσαρόλας» σ' όλες των περιπτώσεων σήμαινε μαϊμού κινητοποιήσεις. Τέτοιες που να εντυπωσιάζουν μεν, να ενταφιάζουν δε την αιτία, μιλώντας μόνο για το αποτέλεσμα στην ιδιωτική κουζίνα. Οταν μια ολόκληρη τάξη έχει πρόβλημα στο σύνολο της ζωής της.

Αλλο το «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία», κι άλλο το «πεινάμε, πέσε να σε φάμε». Σε κάτι τέτοια συνθήματα (σαν το δεύτερο) συναντούσαν πάντα οι της ΝΔ αυτούς του ΠΑΣΟΚ. Εχοντας και οι μεν και οι δε μιαν έγνοια: Βάρδα μην αφεθεί χώρος να αναπτυχθεί πραγματικό κίνημα ανατροπής.

Κι επειδή το ταξικό κίνημα αναπτύσσεται ερήμην των σχεδιασμών της αστικής τάξης, επιστρατεύουν τον τρόμο κατά το «όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος». Στο προκείμενο, η ράβδος ακούει στο όνομα απολύσεις. Ξάφνου, οι απολύσεις, από τους ίδιους που τις πρόβαλλαν σα στοιχείο εξυγίανσης της οικονομίας, εμφανίζονται ως πρώτη είδηση - απειλή για τους εργάτες. Τους έπιασε ο πόνος; Οχι, τρόμο θέλουν να σπείρουν. Για να περάσουν το «κεφάλια μέσα», ώστε «όλοι μαζί να σώσουμε το σύστημα».

Πες όχι στον τρόμο. Ναι, θα γίνουν και απολύσεις. Ναι, την κρίση θα την πληρώσουν οι εργάτες, αν δε δουν στην κρίση την ευκαιρία για να δώσουν μια πατητή στους καπιταλιστές. Αρα, είναι σημαντικότερο το πώς προετοιμάζονται οι εργάτες, για να αντιμετωπίσουν την καπιταλιστική κρίση και τις επιπτώσεις της. Από θέση φόβου μπροστά στην απόλυση, ή από θέση γνώσης για το περιεχόμενο της κρίσης και, άρα, γνώση και για την ανάγκη ανατροπής της αιτίας;

Θεμελιακή διαφορά για να μην καταντάς απολογητής του συστήματος, που δήθεν ενδιαφέρεται για τους εργάτες. Οτι ο ρεφορμισμός θεωρεί πως βρήκε χρυσή ευκαιρία για να εδραιώσει τη θέση του, είναι το ένα. Το άλλο, όμως, είναι η ήδη μία καλή βάση για το εργατικό κίνημα: Οι στόχοι πάλης που θέτει το ΚΚΕ, οι στόχοι πάλης που παλεύονται ήδη από τα ταξικά συνδικάτα και όχι μόνο ξεφεύγουν από τα όρια της άμυνας και του οικονομισμού, αλλά και ανοίγουν δρόμο συνολικά ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί το κεφάλαιο.

Ασχετο: Για κάτι ναυάγια της ταξικής πάλης που δε ξεφεύγουν ρούπι από την αποστολή τους, ούτε λέξη δεν αξίζει. Αρκεί που οι εργάτες ξέρουν - έχουν ταυτίσει στη συνείδησή τους το μεγαλείο του σοσιαλισμού που υπήρξε, με ατσάλινες προσωπικότητες στην πρώτη γραμμή.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΦΟΒΟΥ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΚΡΗΞΗ

ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ: «Θεωρείται βέβαιο πλέον από όλους τους έγκυρους αναλυτές ότι η εν εξελίξει πρωτοφανής αυτή κατάσταση θα έχει χειρότερη συνέχεια (...) τόσο από την κυβέρνηση, που διαθέτει πλέον όλα τα στοιχεία τα οποία συνθέτουν τη ζοφερή εικόνα του 2009, καθώς και από την προοδευτική Αντιπολίτευση, που ασφαλώς πρέπει να έχει και να προβάλει τις δικές της θέσεις, περιμένομε να ξεκινήσει αμέσως η προεργασία για την αναχαίτιση της κοινωνικής κρίσης (...) τόσον η μια πολιτική παράταξη όσον και η άλλη οφείλουν να προτάξουν στον σχεδιασμό που θα προτείνουν ένα αξίωμα: όλα τα οικονομικά μέτρα πρέπει να σφραγίζονται από την πρόνοια για τις πληττόμενες κοινωνικές τάξεις με τρόπο άμεσο και αποτελεσματικό. Είναι ηθική επιταγή» (ο Σ. Ψυχάρης, στο κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΤΟ ΑΜΟΡΤΙΣΕΡ: «Ευτυχώς υπάρχει σε αυτή την κρίσιμη φάση υπεύθυνη κυβέρνηση και συγκροτημένο σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στο οποίο η ελληνική κυβέρνηση συμβάλλει με ουσιαστικές προτάσεις, "αποβλέποντας στην ενίσχυση των δημοσίων επενδύσεων και τη διεύρυνση των κοινωνικών δαπανών για τους οικονομικά ασθενέστερους"» (από το κύριο άρθρο στην ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ).

«ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ' ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ»: «Οι επιχειρήσεις προσαρμόζονται πάντοτε στο επιχειρηματικό περιβάλλον και τους κανόνες που θέτει η Πολιτική. Συνεπώς εμείς ούτε ποινικοποιούμε την επιχειρηματικότητα ούτε στοχοποιούμε συγκεκριμένες επιχειρήσεις» (η προσωποποίηση του πνεύματος «Ομπάμα» από τον Μ. Χρυσοχοΐδη του ΠΑΣΟΚ / στα ΝΕΑ).

ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΕΙΝΑΙ: «Ως απατημένοι σύζυγοι, κυβέρνηση και αντιπολίτευση έμαθαν τελευταίοι για τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που τσέπωναν οι παρέες των τραπεζιτών (...) κι όμως όλοι τα ήξεραν. Και σιωπούσαν» (το πρωτοσέλιδο σχόλιο στο ΠΑΡΟΝ).

«ΚΙΝΗΜΑ ΜΑΪΜΟΥ»: «Μέλη επιτροπών ενάντια στην ακρίβεια, με τις κατσαρόλες ανά χείρας, πραγματοποίησαν πορεία στις γειτονιές ξεκινώντας την "εξέγερση της κατσαρόλας"» (το πρώτο θέμα στη ΧΩΡΑ).

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟ ΛΑΪΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ αντεπίθεση στην πολιτική της πλουτοκρατίας

ΕΘΝΟΣ: ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ 1 εκατομμύριο ιδιοκτήτες ακινήτων

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Η ώρα του κράτους

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Κραυγή αγωνίας

ΤΑ ΝΕΑ: Εκβιασμοί τραπεζών με επιτόκια μαμούθ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΔΩΡΕΑΝ όλα τα φάρμακα στους χαμηλοσυνταξιούχους

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: «ΠΑΡΑΘΥΡΟ» ΓΙΑ ΠΑΡΟΧΕΣ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΚΟΥΤΙ των κοινωνικών παροχών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΚΡΑΤΗ» ΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ

Η ΧΩΡΑ: Η εξέγερση της κατσαρόλας

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ της Εθνικής, τώρα!

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Κρίση εμπιστοσύνης στην Οικονομία

Η ΑΥΓΗ: Αρχισαν οι απολύσεις

ΤΟ ΒΗΜΑ: Μείωση φόρων έχει αποφασίσει η κυβέρνηση

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΕΙΣ

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Η αγιογραφία

«Ο Μπάρακ Ομπάμα απέχει πλέον μόλις μία ανάσα από το να κόψει πρώτος το νήμα για τον Λευκό Οίκο. Χριστιανός που διδάχθηκε στο σχολείο το Κοράνι, γιος Κενυάτη πατέρα και Αμερικανίδας μητέρας, που πέρασε τα παιδικά του χρόνια μεταξύ Ινδονησίας και Χαβάης, ο λιποβαρής γερουσιαστής του Ιλινόι αποτελεί την προσωποποίηση της πολυπολιτισμικής Αμερικής, αλλά και του παγκόσμιου χωριού του 21ου αιώνα» (στην πρώτη σελίδα, στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Οι καλοί του φίλοι

«Οι κυριότεροι από τους συμβούλους του Ομπάμα διαμόρφωσαν την πολιτική τους φιλοσοφία κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Βοσνία. Ο πιθανότερος νέος υπουργός Εξωτερικών Αντονι Λέικ υπήρξε ο αρχιτέκτονας της πολιτικής του βομβαρδισμού σερβοβοσνιακών στρατιωτικών θέσεων (...) η Σαμάνθα Πάουερ ήταν δημοσιογράφος στη Βοσνία (...) ακόμα και ο "φιλέλληνας" Μπάιντεν υπήρξε έντονος πολέμιος του Μιλόσεβιτς» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

Η επόμενη μέρα

«Ο κ. Ομπάμα έριξε το βάρος της προεκλογικής εκστρατείας του στην οικονομία, γνωρίζοντας ότι αυτό το ζήτημα απασχολεί το μέσο Αμερικανό. Κατά πολλούς αναλυτές είναι πολύ πιο εύκολο να νικήσει τις εκλογές παρά να διοικήσει σε μια Αμερική οικονομικά πληγωμένη και κοινωνικά σε αναδιοργάνωση, με τη μετανάστευση και την απώλεια της μεσαίας τάξης να διαμορφώνουν το άλλο πρόσωπο της χώρας» (το θέμα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ