ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 4 Νοέμβρη 2012
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΚΥΚΛΩΝΑΣ «ΣΑΝΤΙ»
Θάνατος, καταστροφή και οργή

Σε «κάτω χώρα» μετατράπηκε τμήμα της πολιτείας του Νιου Τζέρσεϊ
Σε «κάτω χώρα» μετατράπηκε τμήμα της πολιτείας του Νιου Τζέρσεϊ
Ακριβώς κατά τη 14η επέτειο από την καταστροφική έλευση του κυκλώνα «Μιτς» από την Καραϊβική και την Κεντρική Αμερική, που άφησε πίσω του 11.000 νεκρούς και πάνω από 11.000 αγνοούμενους, η αμερικανική ήπειρος μετρά τις πληγές της από μία ακόμη φυσική καταστροφή. Τον κυκλώνα «Σάντι». Η διαφορά αυτή τη φορά, είναι ότι εκτός από τους συνήθεις «υπόπτους», τις «φτωχότερες χώρες», ο κυκλώνας «Σάντι», ένωσε τις δυνάμεις του με ένα ρεύμα από το βόρειο πόλο και με τη βοήθεια της πανσέληνου που σημαίνει την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, χτύπησε με πρωτοφανή μανία τη μεγαλύτερη ιμπεριαλιστική δύναμη, τις ΗΠΑ.

Η επόμενη μέρα από την έλευση του κυκλώνα «Σάντι» από τις βορειοανατολικές πολιτείες, περιλαμβανομένης και της Νέας Υόρκης, όπου χτυπά η καρδιά του παγκόσμιου κεφαλαίου, είναι αποκαλυπτική. Ο συνολικός αριθμός των νεκρών την Παρασκευή έφτασε τους 98. Στη Νέα Υόρκη, 40 είναι οι νεκροί, οι μισοί στη νησιωτική κομητεία του Στέιτεν Αϊλαντ.

Πέντε μέρες μετά, οι συγκοινωνίες δεν είχαν αποκατασταθεί πλήρως. Σχεδόν 4,5 εκατομμύρια καταναλωτές σε 15 πολιτείες εξακολουθούν να μην έχουν ρεύμα ενώ η εταιρεία ConEdison ανακοίνωσε ότι πλήρης αποκατάσταση σε τμήματα της Νέας Υόρκης μπορεί να επιτευχθεί στις 11 Νοεμβρίου ή αργότερα. Τα προβλήματα στις τηλεπικοινωνίες, κυρίως κινητά τηλέφωνα και στο ίντερνετ, συνεχίζονται, ενώ και πολλά καταστήματα παρέμεναν ακόμη κλειστά. Δρόμοι, γέφυρες, οδικό δίκτυο έχουν υποστεί τεράστιες καταστροφές από τη Βιρτζίνια έως το Μέριλαντ.Χαρακτηριστικό της καταστροφής στο Νιου Τζέρσεϊ είναι ότι χάθηκαν κάτω από τα υδάτινα τείχη που σηκώθηκαν, ολόκληρες περιοχές του Τζέρσεϊ Σορ.

Η οργή, σαν ηλεκτρικό ρεύμα αρχίζει να διαπερνά τους κατοίκους των πληγέντων περιοχών και πηγάζει από τη βοήθεια που παρότι ανακοινώνεται δεν έρχεται. Μόλις 3,4 εκατομμύρια δολάρια σύμφωνα με ανακοίνωση της Παρασκευής εκ μέρους του Λευκού Οίκου αποδεσμεύονται... προς το παρόν.

Μία ατελείωτη εικόνα καταστροφής και πάλι η Αϊτή
Μία ατελείωτη εικόνα καταστροφής και πάλι η Αϊτή
Οργή για τις ατέλειωτες ουρές στα λεωφορεία, ή την αναμονή στο μετρό ή στα βενζινάδικα. Οργή γιατί ότι ο εκατομμυριούχος δήμαρχος της Νέας Υόρκης, Μάικλ Μπλούμπεργκ και ενώ η πόλη ήταν βυθισμένη στο νερό, το χάος και το σκοτάδι, φρόντισε πρώτα και κύρια την αποκατάσταση των λειτουργιών του χρηματιστηρίου και έσπευσε να κηρύξει ο ίδιος «την ιστορική επανέναρξή του», την Τετάρτη, ιστορική καθώς για πρώτη φορά από τη χιονοθύελλα του 1888, έκλεισε για 48 ώρες!

Η οργή ξεχειλίζει στο Στέιτεν Αϊλαντ που για τέσσερις μέρες ήταν ξεχασμένοι παρότι είναι η πλέον πληγείσα περιοχή, καθώς χτυπήθηκε από τους ανέμους και τη βροχή του κυκλώνα «Σάντι», που είχε διάμετρο 1.280 χιλιόμετρα και βυθίστηκε από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά 4 μέτρα.

Τα δύο πρόσωπα της Νέας Υόρκης

Η «διαγραφή του Στέιτεν Αϊλαντ» από το χάρτη της πόλης δεν είναι διόλου τυχαία. Κατοικούν μισό εκατομμύριο άνθρωποι κατά βάση εργάτες, των οποίων οι οικογένειες εγκαταστάθηκαν ως μετανάστες -κυρίως Ιταλοί και Ιρλανδοί- αποτελώντας για πάνω από ένα αιώνα αναπόσπαστο μέρος της εργατικής δύναμης που έκτισε την πόλη και αλλά και για μισό αιώνα ήταν και ο κύριος χώρος εναπόθεσης των σκουπιδιών της. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο «ξεχάστηκαν» και οι άστεγοι της πόλης.

Είναι άγνωστος ο αριθμός που δεν μπόρεσαν να βρουν καταφύγιο εξαιτίας των ειδικών συνθηκών αλλά και των νόμων, όπως π.χ. μετά την πάροδο 18μηνου, πρέπει να περάσει ένας χρόνος για να έχεις ξανά δικαίωμα καταλύματος σε ένα από τα 46.631 κέντρα αστέγων της πόλης.

Είναι μια οργή που δεν πηγάζει τόσο από τη φυσική καταστροφή αλλά από τις θεμελιώδεις οικονομικές και κοινωνικές αντιθέσεις και αντιφάσεις της αμερικανικής κοινωνίας, που αποκαλύφτηκαν και οι οποίες θα οξυνθούν ακόμη περισσότερο.

Υποσχέσεις που μάλλον περισσότερο προεκλογικές είναι, αφού την Τρίτη διεξάγονται οι εκλογές και οι υποσχέσεις σε συνδυασμό με το χειρισμό της κρίσης καθώς και η συναίνεση στα προγράμματα αλλά και η ανοικτή στήριξη από τον Εκόνομιστ στο δήμαρχο Μπλούμπεργκ, αλλά και τους διθυράμβους του ρεπουμπλικανού κυβερνήτη Κρ. Κρίστι, που είναι από τους πρωτοπόρους όσον αφορά τη θέσπιση αντεργατικών νόμων και τη δραματική περικοπή των δημοσίων δαπανών σε πολιτειακό επίπεδο, έχουν προσδώσει αέρα νίκης στον απερχόμενο πρόεδρο Ομπάμα.

«Οι φορολογούμενοι μέσω των άμεσων και έμμεσων φόρων σε τοπικό, πολιτειακό και ομοσπονδιακό επίπεδο, θα πληρώσουν το κόστος της ανοικοδόμησης και της αποκατάστασης των ζημιών» εξαιτίας του προγράμματος δημοσιονομικής πειθαρχίας, σημειώνει η εφημερίδα Wall Street Journal. Κανείς εκ των δύο δεν πρόκειται να το παραβιάσει. Ενα κόστος που σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις κυμαίνεται μεταξύ 50 έως 70 δισεκατομμύρια δολάρια με τις ασφαλιστικές να καλύπτουν μόνο μέρος του κόστους, έως 50% το ανώτερο και θα βαρύνει ακόμη περισσότερο τους Αμερικανούς εργαζόμενους που από τη δεκατία του '80 και μετά εξαθλιώνονται κατά εκατομμύρια.

Θεωρείται απολύτως κρίσιμο για την αποκατάσταση των ζημιών από τις καταστροφές, ειδικά καθώς στην πλειοψηφία τους πρόκειται για υποδομές, να υπάρξει άμεση και τάχιστη αποδέσμευση κονδυλίων, δεκάδες ή ακόμη και εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια. Για την αποκατάσταση του ηλεκτρικού δικτύου και της ηλεκτροδότησης, του δικτύου μέσων μαζικής μεταφοράς ειδικά του υπόγειου μετρό και του σιδηρόδρομου, την πλήρη αποκατάσταση των υποδομών, την οικονομική στήριξη των πληγέντων και την εκπόνηση και υλοποίηση ενός προγράμματος αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού των υποδομών και των συστημάτων ελέγχου των ακραίων φυσικών φαινομένων, ειδικά κυκλώνων και πλημμυρών, του δικτύου μαζικών μεταφορών, του ηλεκτρικού και τηλεπικοινωνιακού δικτύου. Αναγκαιότητα ωστόσο που η υλοποίησή της είναι αδύνατη στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος, καθώς οι αναδιαρθρώσεις που έχουν τεθεί σε εφαρμογή στις ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες ήδη ευθύνονται εν μέρει για τη σύγχρονη απαρχαιωμένη εικόνα των υποδομών.

Ακριβώς επειδή το κόστος θα είναι δυσβάσταχτο, θα «αναλάβει» η ιδιωτική πρωτοβουλία, όπως ακριβώς και σε ανάλογες καταστροφές. Το παράδειγμα της Νοτιοανατολικής Ασίας μετά το τσουνάμι ή της Νέας Ορλεάνης μετά τον κυκλώνα «Κατρίνα» δείχνει το δρόμο: «λευκή σελίδα» και συναρπαστικές ευκαιρίες.

Αϊτή: «Ο θάνατος σου πάει πολύ»

H παγκόσμια κοινή γνώμη κατ' αποκλειστικό τρόπο στράφηκε στην έλευση του κυκλώνα «Σάντι» από τις ΗΠΑ. Η εμμονική μονομέρεια της ειδησεογραφίας όσον αφορά στην καταστροφή, την απόγνωση και το θάνατο ανθρώπων, αποκαλυπτική του ταξικού χαρακτήρα των αστικών ΜΜΕ παγκοσμίως και εγχωρίως, έφερε σε δεύτερη μοίρα τη βιβλική καταστροφή που προκάλεσε η έλευση του κυκλώνα από την Αϊτή και την Καραϊβική.

Η βιβλική καταστροφή ήταν αναμενόμενη και αυτονόητη για την Αϊτή. Η χώρα έχει μετατραπεί σε καμένη γη από τη χρόνια, βάρβαρη και επιβαλλόμενη καπιταλιστική εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πόρων και του πληθυσμού. Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, Γαλλία, ΗΠΑ και Καναδάς, για δεκαετίες επιβάλλουν δικτατορίες ή επεμβαίνουν στρατιωτικά, σε αγαστή πάντα συνεργασία με την εγχώρια ολιγαρχία, όταν η κυβέρνηση τολμά, όπως στην περίπτωση του πρώην προέδρου Ζαν Μπερτράντ Αριστίντ, να λαμβάνει κάποια φιλολαϊκά μέτρα. Ως αποτέλεσμα, το μισό της νήσου Ισπανιόλα έχει απομείνει δίχως εγχώριες γεωργικές καλλιέργειες ικανές να θρέψουν τον πληθυσμό ή εγχώρια παραγωγή ή δυνατότητες εξαγωγών παρά τον πλούτο της.

Οι γεωργικές καλλιέργειες αντικαταστάθηκαν από απέραντες ζώνες «βιομηχανιών συναρμολόγησης» όπου το μεροκάματο δεν περνά το ένα δολάριο. Για τη διατροφή του ο πληθυσμός ήταν αναγκασμένος να αγοράζει τα τρόφιμα που πλέον εισάγονταν. Εντούτοις, οι πενιχρές αποδοχές δεν έφταναν ούτε καν για τα βασικά είδη διατροφής για μόλις μερικές μέρες του μήνα. Η συνεχής εσωτερική μετανάστευση ήταν φυσικό επακόλουθο. Τεράστια τμήματα του πληθυσμού βρίσκονταν σε διαρκή κίνηση στην αναζήτηση δουλειάς, στέγης και τροφής. Οι παραγκουπόλεις, δίχως ούτε ίχνος υποδομών όπως ηλεκτρισμός, ύδρευση ή αποχέτευση, έγιναν ενδημικό φαινόμενο. Οι φτωχοδιάβολοι κάτοικοι έκοβαν δέντρα και δάση, για να καλλιεργήσουν έστω λίγα τρόφιμα, ή για να ζεσταθούν ή να μαγειρέψουν. Η Αϊτή αποψιλώθηκε. Ο σεισμός της 12ης Ιανουαρίου 2010 απλώς την αποτέλειωσε.

Αυτονόητο λοιπόν, ότι η έλευση του «Σάντι», μάλιστα με πολύ μεγαλύτερη την ένταση του φαινομένου καθώς είχε αναβαθμιστεί σε κυκλώνα της κλίμακας 2, ήταν σαρωτική και απολύτως καταστροφική.

Η κυβέρνηση του προέδρου Μισέλ Μαρτελί, μόλις την Πέμπτη, μία βδομάδα μετά, κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και κάνει έκκληση από κοινού με τον ΟΗΕ για αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας. Μία ακόμη ανθρωπιστική καταστροφή είναι προ των πυλών. Σύμφωνα με το μέχρι στιγμής απολογισμό, τουλάχιστον 52 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, πάνω από 20 αγνοούνται ενώ 200.000 άνθρωποι έμειναν άστεγοι. Αστεγοι που θα πρέπει να προστεθούν στους σχεδόν 400.000 που συνεχίζουν να διαβιούν στους πρόχειρους καταυλισμούς των σεισμοπλήκτων. Οι ανησυχίες για νέα έξαρση της επιδημίας χολέρας πολλαπλασιάζονται καθώς ήδη τις πρώτες 48 ώρες καταγράφηκαν 16 κρούσματα. Μία επιδημία που εισήχθη στην Αϊτή από τους Νεπαλέζους κυανόκρανους του κατοχικού στρατού του ΟΗΕ.

Τεράστιες είναι και οι καταστροφές στη συρρικνωμένη γεωργία καθώς καταστράφηκε το 70% των καλλιεργειών στις νότιες και δυτικές περιοχές που επλήγησαν περισσότερο και οι φτωχές αγροτικές οικογένειες έχουν απομείνει δίχως στέγη, πόρους ή τροφή. Επρόκειτο για το τελειωτικό χτύπημα καθώς μέρος της γεωργίας είχε υποστεί πλήγμα και από την έλευση του κυκλώνα «Αϊζακ» τον Αύγουστο.

Η Βενεζουέλα πριν καν την έκκληση της κυβέρνησης και του ΟΗΕ, ανακοίνωσε την εσπευσμένη αποστολή βοήθειας, ταυτόχρονα με την αποστολή βοήθειας προς την Κούβα που και αυτή επλήγη σφοδρότατα από τον «Σάντι», με αποτέλεσμα το θάνατο 11 ανθρώπων παρά την έγκαιρη μαζική κινητοποίηση των αρχών και την εκκένωση ολόκληρων περιοχών. Η σφοδρότητα του κυκλώνα που χτύπησε με ιδιαίτερη δριμύτητα τις ανατολικές επαρχίες Ολγκίν, Σαντιάγο δε Κούμπα και Γκουαντάναμο, προκάλεσε εκτός από το θάνατο 11 ανθρώπων, ζημιές σε περισσότερες από 200.000 κατοικίες - 5.000 εξ αυτών καταστράφηκαν ολοσχερώς και υλικές ζημιές που ξεπερνούν τα 2,1 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με ανακοίνωση της κουβανικής κυβέρνησης.

Σημαντικές υλικές ζημιές, ειδικά στις υποδομές και σε άλλες περιοχές της Καραϊβικής που επίσης θρηνούν νεκρούς -Μπαχάμες, Πουέρτο Ρίκο, Τζαμάικα και Δομινικανή Δημοκρατία- ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών στην περιοχή στους 69.


Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Προς μια νέα επαναστατική «πλημμυρίδα»

Ο καπιταλισμός ως κοινωνικό σύστημα αισθάνεται τόσο ανασφαλής, ώστε αναγάγει κάθε οικονομική διεκδίκηση των εργαζομένων σε καθεστωτικό ζήτημα, σε απειλή του αστικού καθεστώτος. Εχει αποδειχθεί ότι η αστική τάξη είναι η πιο ανασφαλής εκμεταλλεύτρια τάξη της ιστορίας. Αποδείχνει πρακτικά ότι πέρασε η εποχή που μια απλή κινητοποίηση των εργαζομένων μπορούσε να διεκδικεί τα δέκα και να συμβιβάζεται στα πέντε. Τώρα και τα πέντε θεωρούνται από την αστική τάξη ως απειλή αφαίρεσης κομματιού της εξουσίας της. Ακόμη κι ένα στραβοκοίταγμα του εργαζόμενου στην εργασία του δημιουργεί αισθήματα ανασφάλειας και φόβου στους εργοδότες. Γι' αυτό κι η ενίσχυση σεκιουρητάδων και ρουφιάνων από την εργοδοσία στο χώρο εργασίας. Σε συνθήκες καπιταλισμού δεύτερης και τρίτης σειράς όπως η Ελλάδα η ασφαλίτικη τακτική της εργοδοσίας γίνεται άκρως αποκρουστική. Η υποχρέωση να καταβάλει μερίδιο στη συλλογική αστική εξουσία (ΝΑΤΟ, ΕΕ κ.λπ.) συνδυαζόμενη με το χαμηλό οικονομικό μέγεθος απόδοσης υπεραξίας παρά την αύξηση του απλήρωτου χρόνου εργασίας, κάνει την υπερεκμετάλλευση σκανδαλώδη κι αποκρουστική. Αυτό πέρα από τα όρια ακόμη κι αυτού του μέσου όρου υπεραξίας και κέρδους.

Εδώ ο «κερδώος Ερμής» απειλεί να καταλάβει ακόμη και τη θέση του «Δία», δηλαδή της μόνιμης, απόλυτης θεσμοθετημένης εξουσίας πάνω από τα κεφάλια ακόμη και των θεών. Δηλαδή, μιας μόνιμης ανοιχτής αστικής δικτατορίας ως μόνιμο πολιτικό σύστημα. Αλλωστε ο πρωτοφανής διασυρμός των κοινοβουλευτικών πραγμάτων από την ίδια την αστική τάξη και τα κόμματά της διαμορφώνει ένα μόνιμο κατάλληλο έδαφος επιβολής μιας τέτοιας αστικής δικτατορίας. Η ψυχολογική προετοιμασία, ο εθισμός του λαού σε μια τέτοια κατάσταση είναι ολοφάνερος στην καθημερινή πολιτική και δημοσιογραφική δραστηριότητα. Η επίθεση στο ΚΚΕ και η εκλογική του υποχώρηση δεν είναι τυχαία, ούτε προϊόν κάποιας ελεύθερης βούλησης των πολιτών. Η συρρίκνωση του ΚΚΕ δεν είναι προϊόν τόσο μεγάλων αβλεψιών ή λαθών από το ίδιο. Αυτή η επίθεση απέδειξε την ικανότητα της αστικής τάξης να χειραγωγεί και να ενεργοποιεί εφεδρείες του συστήματος. Να δημιουργεί αυταπάτες περί άλλων «μειγμάτων» διαχείρισης. Αυτό το ρόλο έχει αναθέσει στη διαχειριστική «αριστερά», συστατικό μέρος της οποίας είναι και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η εργατική τάξη και λαϊκά στρώματα μπορεί να εγκλωβίστηκαν αυτήν τη φορά, ωστόσο πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα και από την πείρα της Ελλάδας και των άλλων καπιταλιστικών χωρών, όπου με διάφορα διαχειριστικά «μείγματα», το κεφάλαιο κλιμακώνει την επίθεσή του στους λαούς. Ωστόσο, η φύτρα των εργατικών και λαϊκών αγώνων είναι υπαρκτή και ζωντανή. Μια νέα επαναστατική «πλημμυρίδα» θα διαδεχθεί τη συντηρητική κι αντιδραστική αμπώτιδα. Και αυτό προετοιμάζεται καθημερινά και με τη συμβολή όλων.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ