ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 4 Οχτώβρη 2011
Σελ. /40
Διαζύγιο με τα κόμματα του κεφαλαίου

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θρασύτατα και ξεδιάντροπα εμπαίζει τους εργαζόμενους στο Δημόσιο η ηγεσία της ΝΔ στο ζήτημα της εργασιακής εφεδρείας και των απολύσεων και δεν μπορεί παρά να πάρει την απάντηση που της αξίζει, ως του καλύτερου δηλαδή σύμμαχου της κυβέρνησης και της τρόικας. Την ώρα που η κυβέρνηση ανακοίνωνε επίσημα ότι αρχίζει η μεγάλη σφαγή στο Δημόσιο, βγάζοντας σε πρώτη φάση σε εφεδρεία - απολύσεις 30.000 εργαζόμενους, η ΝΔ διά του εκπροσώπου της διαπίστωνε προκλητικά ότι «οι ανακοινώσεις της κυβέρνησης παραμένουν ασαφείς και χρήζουν άμεσης διευκρίνισης»(!). Το θράσος τους δεν έχει όρια. Στην πραγματικότητα, η ηγεσία της ΝΔ στηρίζει στο έπακρο τη μεγάλη σφαγή στο Δημόσιο, συμφωνώντας απόλυτα τόσο με τη δραστική μείωση του αριθμού των εργαζομένων μέσω της εργασιακής εφεδρείας, που ήταν άλλωστε δική της ιδέα. Επιπλέον, ασκεί κριτική στην κυβέρνηση από πιο προωθημένες θέσεις, υποστηρίζοντας ότι «δεν μικραίνει το κράτος» και «δεν μειώνει το δημοσιονομικό κόστος»(!), ενώ δηλώνει περήφανη, γιατί η δική της πρόταση περιλαμβάνει μείωση του προσωπικού του Δημοσίου κατά 230.000 μέσα σε πέντε χρόνια, εκ των οποίων οι 100.000 θα ριχτούν στην εργασιακή εφεδρεία, δηλαδή στην ανεργία, στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ξεκαθάρισε, μάλιστα, ότι δεν πρόκειται να επαναπροσλάβει κανέναν απ' όσους θα απολύσει το ΠΑΣΟΚ, επειδή, όπως είπε χτες ο εκπρόσωπος, «όλα έχουν γίνει νόμιμα»(!). Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν διαζύγιο με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ. και να εμπιστευτούν άφοβα το ΚΚΕ που έγκαιρα τους προειδοποίησε γι' αυτά που ζουν σήμερα και δικαιώθηκαν πλήρως οι θέσεις και οι εκτιμήσεις του.

Κρωξίματα αντίδρασης

Σε συνέντευξή του χτες στον ρ/σ του ΑΝΤ1 ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. δήλωσε μεταξύ άλλων «για τις καταλήψεις στην παιδεία»: «Κάποιοι έχουν επενδύσει στο χάος και συνεχίζουν να επενδύουν σε αυτό για τα δικά τους οφέλη. Το πιο κακό δε, είναι πως σε αυτήν τους την προσπάθεια βρίσκουν και συμπόρευση από οργανώσεις και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Πρέπει να επιστρέψει στη χώρα η νομιμότητα, εξαιτίας αυτής της ανομίας εν πολλοίς βρισκόμαστε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα».

Από κόρακα, κρα περιμένεις να ακούσεις. Αλλά τα κρωξίματα του ΛΑ.Ο.Σ. προκαλούν την κοινή λογική. Αναμενόμενο να χαρακτηρίζει τους αγώνες του εργατικού, λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος σαν «ανομία». Για τον ΛΑ.Ο.Σ. και το δόγμα του «νόμος είναι το συμφέρον του κεφαλαίου», κάθε αντίδραση στην πολιτική που τσακίζει το λαό για να σωθεί το κεφάλαιο, ταυτίζεται με την «ανομία». Αλλά πάει πολύ να ισχυρίζεται ο Γ. Καρατζαφέρης ότι οι αγώνες του λαού και των παιδιών του προκάλεσαν την κρίση και τα χρέη και τα ελλείμματα. Αποψη πάνω στην οποία πατάει και η πρότασή του να μπει η χώρα και ο λαός σε γύψο.

Οι αγώνες του λαού και των παιδιών του είτε για τα αυτονόητα, όπως το να έχουν βιβλία στα σχολεία τους, είτε για μια καλύτερη ζωή, που δικαιούνται να απολαύσουν, είναι υγεία και δίνουν ελπίδα. Απόψεις σαν του ΛΑ.Ο.Σ. μυρίζουν μούχλα και σαπίλα, όπως σάπιο είναι το σύστημα που θέλουν να υπηρετήσουν. Τέτοιες απόψεις δεν αντέχουν σε σοβαρή κριτική, δεν θα αντέξουν καν στην αναμέτρησή τους με την άποψη - θέση ότι νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, το δίκιο του λαού να ορίζει εκείνος τη ζωή του και να απολαμβάνει όσα με τον ιδρώτα του παράγει.

Υπερκέρδη μέσα από τη φτώχεια

Προϊόντα για... φτωχούς, άρχισαν να παράγουν και να πουλάνε οι μεγάλες επιχειρήσεις, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι γι' αυτούς «η κρίση είναι ευκαιρία» όχι μόνο για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα, μέσω της δραστικής συμπίεσης της τιμής της εργατικής δύναμης, αλλά και την κερδοφορία τους μέσω προϊόντων - «σκουπιδιών». «Οι μάνατζερ σχεδιάζουν προϊόντα και υπηρεσίες για... φτωχούς», επισημαίνει σε σχετικό ρεπορτάζ το «Βήμα της Κυριακής», στο οποίο αναδεικνύεται η τάση που υπάρχει σε όλες τις επιχειρήσεις για παραγωγή φτηνών προϊόντων, ώστε να είναι προσιτά στους φτωχούς. Στην πραγματικότητα πρόκειται για προϊόντα και υπηρεσίες υποβαθμισμένης και αμφιβόλου ποιότητας, προϊόντα - «μαϊμού», που προσαρμόζονται στις «νέες» ανάγκες του λαού, μέσα σε συνθήκες σχετικής και απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης των λαϊκών μαζών. Φυσικά το κεφάλαιο καθόλου δεν το νοιάζει αν παράγει προϊόντα πολυτελείας ή προϊόντα για φτωχούς. Εκείνο που το ενδιαφέρει είναι η παραγόμενη υπεραξία, δηλαδή το κέρδος, και αυτό επιδιώκουν να αντλούν με κάθε μέσο. Με την ευκαιρία όμως αξίζει να αναφερθεί και μια «ανώνυμη» δήλωση διευθύνοντος συμβούλου μεγάλης βιομηχανίας, χαρακτηριστική του «πατριωτισμού» της πλουτοκρατίας: «Κάθε ημέρα οι πελάτες μου καταθέτουν τουλάχιστον σε πέντε διαφορετικές ελληνικές τράπεζες χρήματα για το εμπόρευμα που τους προμηθεύουμε. Εχω δώσει εντολή τα χρήματα αυτά αμέσως να περνούν σε λογαριασμό ξένης τράπεζας που λειτουργεί στην Ελλάδα, η οποία με τη σειρά της στέλνει έξω στη μητρική. Ουσιαστικά το ταμείο της εταιρείας αυτή την περίοδο βρίσκεται στο εξωτερικό, δηλώνει στην ίδια εφημερίδα»... Ο λαός πρέπει να πει ένα μεγάλο «όχι» στις θυσίες για την πλουτοκρατία.


Οι στόχοι του κεφαλαίου δεν είναι και στόχοι του λαού...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΩΣ ΤΑ ΛΕΝΕ ΟΜΩΣ έτσι στα μικρόφωνα έξω από το Γιούρογκρουπ... «Η Ελλάδα αποφάσισε όλα τα απαραίτητα και δύσκολα μέτρα», είπε, και μάλιστα με στόμφο, ο Ε. Βενιζέλος...

Δηλαδή, ποια... «Ελλάδα» είναι αυτή που τα αποφάσισε; Προφανώς για την κυβέρνησή του μιλάει, που η πολιτική της καμία σχέση δεν έχει με τα συμφέροντα των Ελλήνων εργαζομένων, μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών και νέων.

Αρα, μάλλον πρόκειται για απόφαση της... «Ελλάδας» πλην των «Ελλήνων». Οι μόνοι που συμφωνούν με αυτά τα μέτρα είναι οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές. Και μη μας πει κανείς ότι είναι κι αυτοί... «Ελληνες».

Γιατί από «Ελληνες» που έχουν τα λεφτά τους στην Ελβετία, τα εργοστάσιά τους στη Βουλγαρία, τις εταιρείες τους στα Νησιά Καϊμάν, τα υπό κατασκευή πλοία τους στην Κορέα κι αυτά που πλέουν στον Παναμά και τις μετοχές τους «όπου είναι καλύτερα»... έχουμε «πήξει».

Για την ακρίβεια, αυτών ακριβώς των «Ελλήνων» πληρώνουμε - χωρίς να το θέλουμε και χωρίς να μπορούμε - τα χρέη. Εκτός αν έχει κανείς αμφιβολία για το από τι αποτελείται το περίφημο «ελληνικό χρέος».

Ακριβώς από όσα «περιδρόμιασαν» επί 30 και πλέον χρόνια. Από τις επιδοτήσεις, τα αποθεματικά των Ταμείων, τις ενισχύσεις, τις φοροαπαλλαγές, τις χαριστικές ρυθμίσεις και τα κάθε λογής «κίνητρα».

Το χειρότερο μάλιστα είναι ότι ακόμη και σήμερα συνεχίζουν να «μασάνε» με τους ίδιους ρυθμούς και στην περίπτωση των τραπεζών με ακόμη μεγαλύτερους. Αλλωστε, σύμφωνα με δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, τους ετοιμάζουν ακόμη 44 δισεκατομμύρια ευρώ.

Τόσα χρειάζονται, λέει, για την «ανακεφαλαιοποίηση» των τραπεζών, οπότε τόσα ακριβώς πρέπει να βρεθούν με κάθε θυσία. Κι όταν λέμε «θυσία» καταλαβαίνετε φυσικά για τι μιλάμε.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνο ένα είδος «θυσιάζεται» σε αυτή τη χώρα, όπως και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτοί που στο όνομα της... ευημερίας τους υποτίθεται ότι γίνονται όλα αυτά που τους θυσιάζουν.

Να πτωχεύσει το κεφάλαιο όχι ο λαός

Σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, ο υπουργός Οικονομικών ρωτήθηκε για το αν έχει περάσει ποτέ από το μυαλό του «το ενδεχόμενο να χρεοκοπήσει η χώρα στα χέρια σας και να αναγκαστείτε να πείτε το νέο "δυστυχώς επτωχεύσαμεν"». Η απάντηση είναι αποκαλυπτική της στρατηγικής και των στόχων που υπηρετεί η κυβέρνηση: «Εχει ποτέ περάσει από το δικό σας μυαλό και το μυαλό κάθε άλλου Ελληνα πολίτη το ενδεχόμενο αυτό; Αν λοιπόν έχει περάσει από το μυαλό κάποιου, τότε αυτός πρέπει να στηρίξει την προσπάθεια που γίνεται να αποφύγουμε αυτή την κατάσταση. Το ζήτημα δεν είναι αν η χώρα θα χρεοκοπήσει στα χέρια μου, αλλά αν η χώρα θα χρεοκοπήσει επειδή δεν κινήθηκαν έγκαιρα τα χέρια και το μυαλό των πολιτών της».

Δεν υπάρχει πιο ωμός εκβιασμός στο λαό να σκύψει το κεφάλι και να γίνει συνεργός στη χρεοκοπία του. Ταυτόχρονα, όμως, δεν υπάρχει και πιο κυνική ομολογία ότι η χρεοκοπία δεν είναι ίδια για το λαό και το κεφάλαιο και πως, για να σωθεί η πλουτοκρατία, πρέπει να πτωχεύσει η εργατική λαϊκή οικογένεια. Αυτό παραδέχεται ο υπουργός Οικονομικών, καλώντας τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να αποδεχτούν τα φιλομονοπωλιακά μέτρα που επιβάλλουν η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της στο όνομα της κρίσης. Να αποδεχτούν, δηλαδή, μέτρα όπως η μείωση των μισθών, το τσεκούρωμα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η ραγδαία ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας και πάει λέγοντας.

Αθροιζόμενα, όμως, όλα αυτά τα μέτρα οδηγούν στη χρεοκοπία του λαού, που είναι ήδη πραγματικότητα για τη συντριπτική πλειοψηφία του. Οσο βαθαίνουν οι ανατροπές, που σύμφωνα με τους προκλητικούς ισχυρισμούς της κυβέρνησης απομακρύνουν τη χώρα από τη χρεοκοπία, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η επιβίωση για τους ανθρώπους του μόχθου, τόσο βαθαίνει η φτώχεια και η εξαθλίωση για εκατομμύρια εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους και φτωχούς αγρότες. Αντίστροφα, τόσο διασφαλίζονται τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, η οποία διαπραγματεύεται με καλύτερους όρους τη θέση της στον επιμερισμό της ζημιάς από την ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου και ταυτόχρονα αναπτύσσει κερδοφόρες συμμαχίες με άλλες μερίδες του κεφαλαίου, στην ΕΕ και παγκόσμια, που έρχονται να επενδύσουν στα αποκαΐδια των εργατικών λαϊκών κατακτήσεων.

Το ποια Ελλάδα προσπαθούν να σώσουν από τη χρεοκοπία η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της είναι φανερό. Χαράτσια και μέτρα για το λαό, φοροαπαλλαγές, ΕΣΠΑ και τζάμπα εργατική δύναμη στο κεφάλαιο. Αύξηση των άμεσων και έμμεσων φόρων για τη λαϊκή οικογένεια, μείωση της φορολογίας και απαλλαγή από τα χαράτσια για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Η κυβέρνηση είναι του κεφαλαίου. Γι' αυτό πασχίζει, γι' αυτό μοχθεί. Ομως η κρίση είναι του κεφαλαίου. Ξεπήδησε από την υπερκερδοφορία του και στη διαχείριση για το ξεπέρασμά της γεννιούνται ήδη οι όροι για τον επόμενο κύκλο κρίσης. Ο λαός είναι ο μόνος που μπορεί να σπάσει αυτόν το φαύλο κύκλο. Η δική του Ελλάδα είναι διαφορετική από αυτή των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των καπιταλιστών, όπως η ευημερία του είναι αντιστρόφως ανάλογη με την ανάπτυξη που υπηρετεί το κεφάλαιο. Οργάνωση παντού και ισχυρό ΚΚΕ για να πτωχεύσει η πλουτοκρατία, όχι ο λαός.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ