ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 31 Ιούλη 2012
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ
Δραστικές περικοπές και στο βάθος νέο ασφαλιστικό

Στα σκαριά δραστικές περικοπές σε συντάξεις, εφάπαξ και προνοιακά επιδόματα και στο βάθος... νέο ασφαλιστικό. Στη γραμμή αυτή κινείται σταθερά η κυβέρνηση σε συνεργασία με την τρόικα και με τις προτροπές του ΣΕΒ. Στη χτεσινή συνάντηση της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Πρόνοιας με τους εκπροσώπους της τρόικας επιβεβαιώθηκε ότι στο επίκεντρο βρίσκονται η προώθηση των «διαρθρωτικών αλλαγών» -όπως κατ' ευφημισμό ονομάζουν τις νέες αντεργατικές ανατροπές- και των «δεσμεύσεων της χώρας από τη δανειακή σύμβαση». Κύκλοι μάλιστα του υπουργείου μετά τη συνάντηση έλεγαν ότι έλαβαν τα συγχαρητήρια από την τρόικα για τα βήματα που γίνονται και για τη βούληση του υπουργείου να προχωρήσει!

Πάντως, όσον αφορά στα συγκεκριμένα μέτρα ύψους 5 δισ. ευρώ, που πρέπει να προωθήσει το υπουργείο Εργασίας και στα οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνονται νέες περικοπές στις συντάξεις άνω των 1.000 ευρώ από 5% έως 10%, μειωμένο πλαφόν σε κύριες και επικουρικές οι οποίες θα αθροίζονται, μείωση από 10% έως 40% στα εφάπαξ, μαχαίρι στις διπλές συντάξεις, δραστική περικοπή στα προνοιακά επιδόματα στα οποία θα μπούνε εισοδηματικά κριτήρια, αυτά παραπέμφθηκαν στους αρχηγούς των τριών κομμάτων της συγκυβέρνησης οι οποίοι θα έχουν τον τελικό λόγο.

Ανατροπές ...με διάλογο

Στη συνάντηση εξετάστηκε και η πορεία του «κοινωνικού διαλόγου» για τα εργασιακά στον οποίο έχει στέρξει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Το υπουργείο τις επόμενες ημέρες αναμένεται να στείλει επιστολή στους «κοινωνικούς εταίρους» με τα θέματα που θα συζητήσουν και το χρονοδιάγραμμα του διαλόγου. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση με τις πλάτες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών οργανώσεων επιδιώκει μέσω ενός ακόμα διαλόγου - απάτη, να παγιώσει τις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και να κατοχυρώσει τις μειώσεις των μισθών υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός Εργασίας μιλώντας σε κυριακάτικη εφημερίδα, έσπευσε «να χαιρετίσει τις πρώτες μεγάλες κλαδικές συμφωνίες» όπως είπε για τις μειώσεις που επιβλήθηκαν στους μισθούς ενός εκατομμυρίου εργατοϋπαλλήλων, στους κλάδους του εμπορίου και του τουρισμού. Σημείωσε μάλιστα, πως «τα σημάδια ωριμότητας και προσαρμογής στις νέες συνθήκες ολοένα και πληθαίνουν»!

Στην ίδια εφημερίδα, ο Γ. Βρούτσης ευθέως ανοίγει θέμα και πάλι ασφαλιστικού πέρα από τις περικοπές που αποφασίζονται αυτές τις ημέρες, δηλώνοντας: «Πρέπει επιτέλους να σταματήσουμε να εθελοτυφλούμε. Οι μέχρι σήμερα παραμετρικές παρεμβάσεις και "λύσεις" του ασφαλιστικού αποδείχτηκαν θνησιγενείς, επειδή δεν υπήρχε η πολιτική τόλμη και η αποφασιστικότητα να προβούμε σε καλά σχεδιασμένες, ψύχραιμες και δομικού χαρακτήρα λύσεις. Τα μερεμέτια έχουν "τελειώσει"». Επί της ουσίας, ο υπουργός προαναγγέλλει «νέο ασφαλιστικό» αφού θεωρεί ότι οι μέχρι τώρα αυξήσεις στα όρια ηλικίας (στα 40 χρόνια εργασίας) και οι μειώσεις στις συντάξεις είναι «μερεμέτια».

Αξιώσεις ΣΕΒ

Πάντως, πριν τον υπουργό, ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος είχε σπεύσει να καθορίσει πολύ πιο συγκεκριμένα την κατεύθυνση του νέου ασφαλιστικού. Στην επιστολή του ΣΕΒ προς τον πρόεδρο της Κομισιόν Μ. Μπαρόζο την προηγούμενη βδομάδα, πρότεινε: «Τη θέσπιση μέτρων με στόχο την εγκαθίδρυση συνταξιοδοτικού συστήματος καθορισμένων εισφορών, το οποίο σταδιακά θα αντικαταστήσει το σημερινό των καθορισμένων παροχών». Ο ΣΕΒ, δηλαδή, τάσσεται αναφανδόν υπέρ ενός ασφαλιστικού που δε θα δίνει την παραμικρή εγγύηση για το ύψος των συντάξεων, δηλαδή την εξομοίωση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης με ένα ιδιωτικό ασφαλιστήριο συμβόλαιο. Σημειώνεται ότι ήδη αυτό έχει θεσμοθετηθεί για τις επικουρικές συντάξεις, με το νέο Ενιαίο Επικουρικό Ταμείο που δημιουργήθηκε από τη συγκυβέρνηση Παπαδήμου. Τώρα προφανώς σχεδιάζεται το μοντέλο αυτό να επεκταθεί και για τις κύριες συντάξεις, γεγονός που θα σημάνει τον οριστικό ενταφιασμό του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα -ό,τι έχει απομείνει απ' αυτόν- της Ασφάλισης.


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Αναταραχή στους κόλπους των αστών

Μεγάλη αναταραχή στους κόλπους των αστών δημιούργησε η δήλωση του Π. Ρουμελιώτη, ότι «Γνωρίζαμε από την αρχή πως το συγκεκριμένο πρόγραμμα ήταν αδύνατο να εφαρμοσθεί, καθώς δεν υπήρξε πουθενά ένα επιτυχές παράδειγμα, λόγω και του γεγονότος της συμμετοχής της Ελλάδας στο ευρώ, που δεν της επιτρέπει την υποτίμηση του νομίσματός της για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας». Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι πραγματικά ισχύει ως προς την εκτίμηση για «αποτυχία» και μάλιστα κατά τη διαμόρφωση του προγράμματος. Και γιατί βγαίνει τώρα ο Π. Ρουμελιώτης και κάνει τέτοιες δηλώσεις. Οι οποίες γίνονται σε χρονική στιγμή που δυναμώνει η παρέμβαση των ΗΠΑ στην ευρωζώνη κόντρα στη Γερμανία πάλι με επίκεντρο την Ελλάδα ζητώντας νέο «κούρεμα» του χρέους και συγκεκριμένα αυτού που διαχειρίζεται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που δε συμμετείχε στο προηγούμενο κούρεμα. Και η οποία έχει αγοράσει ελληνικά ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά, στο 30% της ονομαστικής τους τιμής σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου. Τι υπονοεί λοιπόν ο Π. Ρουμελιώτης; Οτι καλύτερα θα ήταν να υπήρχε εθνικό νόμισμα, δηλαδή εμμέσως πλην σαφώς να ήταν η Ελλάδα έξω από το ευρώ; Οτι χρειαζόταν από τότε που υπογράφτηκε το πρώτο μνημόνιο το 2010 και αναδιάρθρωση («κούρεμα») του χρέους; Γιατί από τότε είχε ανοίξει αυτή η συζήτηση.

***

Παρ' όλ' αυτά δεν είναι πρώτη φορά που το ΔΝΤ αποκαλύπτει ότι στόχευε στην εσωτερική υποτίμηση στην Ελλάδα. Να θυμίσουμε ότι στις 8 Δεκέμβρη του 2010, ο τότε διευθυντής του ΔΝΤ Στρος Καν, σε ομιλία του στην ελληνική Βουλή μίλησε για την ανάγκη εσωτερικής υποτίμησης στην Ελλάδα. Ακριβώς με το ίδιο επιχείρημα. Οτι δεν υπάρχει εθνικό νόμισμα να υποτιμηθεί προκειμένου η κυβέρνηση να διαχειριστεί την κρίση, επομένως χρειάζεται εσωτερική υποτίμηση. Τι σημαίνει αυτό; Η οικονομική κρίση φέρνει καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων. Επομένως, η πολιτική διαχείρισής της σε όφελος του κεφαλαίου καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, με πρώτη απ' όλες την εργατική δύναμη. Βεβαίως, καταστρέφει και κεφάλαιο και αυτό προσπαθούσαν από τότε να κάνουν με τη λεγόμενη αναδιάρθρωση του χρέους, δηλαδή το «κούρεμα» ομολόγων που είναι καταστροφή κεφαλαίου τραπεζών και που έγινε πολύ αργότερα από την κυβέρνηση Παπαδήμου, ενώ τώρα μιλούν και για νέο «κούρεμα», παράλληλα με τα νέα αντεργατικά, αντιλαϊκά μέτρα.

***

Αυτά τα μέτρα με τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς τους, τα μεσοπρόθεσμα κλπ, που τα αστικά πολιτικά κόμματα και άλλα αστικά επιτελεία, η κυβέρνηση, δικαιολογούν ως αναγκαία για την αντιμετώπιση των ελλειμμάτων και του κρατικού χρέους, το ΚΚΕ εξηγούσε και εξηγεί ότι δε εφαρμόζονται για την αντιμετώπιση του χρέους και των ελλειμμάτων - άλλωστε στο παρελθόν υπήρξαν καπιταλιστικές οικονομίες με μεγαλύτερα ελλείμματα και χρέη - αλλά για την έξοδο της καπιταλιστικής οικονομίας από την κρίση σε βάρος του λαού και σε όφελος του κεφαλαίου. Τι κάνουν τα μέτρα; Μειώνουν την τιμή της εργατικής δύναμης. Δηλαδή, έχουμε υποτίμηση της εργατικής δύναμης, οι εργάτες φτηναίνουν για το κεφάλαιο. Επομένως, οι καπιταλιστές καταναλώνουν λιγότερο κεφάλαιο για την αγορά της, δηλαδή για πληρωμή μισθών, ασφαλιστικών εισφορών κ.λπ. Που σημαίνει ότι οι καπιταλιστές πληρώνουν τους εργάτες λιγότερο από τις ανάγκες αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, τις ανάγκες του εργάτη και της οικογένειάς του για να μπορεί να ζει και να δουλεύει. Τους αναγκάζουν να ζουν σε συνθήκες που να μην ικανοποιούν ούτε καν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους. Φαίνεται όμως ότι απαιτείται και μεγαλύτερη υποτίμηση κεφαλαίου αφού η κρίση συνεχώς βαθαίνει. Γι' αυτό ξανάρχισε η συζήτηση για νέο «κούρεμα». Και βεβαίως αυτή η συζήτηση διαπλέκεται με τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς (βλέπε «Ριζοσπάστης» 27/7/2012, 28/7/2012, 29/7/2012).

***

Σχετικά με την υποτίμηση του νομίσματος ως μορφή διαχείρισης εξόδου από την κρίση, πράγματι για ένα κράτος μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σημαίνει υποτίμηση μισθών και μεροκάματου, συντάξεων κ.λπ., αλλά και υποτίμηση, απαξίωση κεφαλαίου. Οποιος όρος και αν χρησιμοποιηθεί το ίδιο είναι. Δηλαδή, με την υποτίμηση του νομίσματος, εκτός από την απαξίωση, καταστροφή, εργατικής δύναμης καταστρέφεται ταυτόχρονα, υποτιμιέται και κεφάλαιο. Αρα το πρόβλημά τους είναι η διαχείριση της κρίσης, δηλαδή, της αναπόφευκτης καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων. Που τη διαχειρίζονται ως τώρα έτσι ώστε να εκφραστεί βασικά με καταστροφή εργατικής δύναμης. Βεβαίως, ήδη μέσω της αναδιάρθρωσης («κουρέματος»), χρεών έχει γίνει μία ελάχιστη καταστροφή κεφαλαίου τραπεζών γι' αυτό το «κούρεμα» συνδυάστηκε με την ανακεφαλαιοποίηση. Και με νέα δάνεια. Ολα αυτά πάλι ο λαός τα πληρώνει. Γι' αυτό χρειάζεται οργάνωση, ενιαία πάλη για να μπουν εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα, αντεπίθεση, για μονομερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία.


Ι.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ