Κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχαν οι δύο πλευρές χτες το μεσημέρι στην έδρα της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος στον Περισσό, η Αλέκα Παπαρήγα επισήμανε στην αντιπροσωπεία του Συνδικάτου πως η διάλυση του ΙΓΜΕ διευκολύνει τη δράση του μεγάλου κεφαλαίου για την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και του ορυκτού πλούτου της χώρας μας. Σημείωσε παράλληλα πως το ΚΚΕ στηρίζει τον αγώνα των εργαζομένων και ζητάει την άμεση κατάργηση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης 25200/8.11.2011 σύμφωνα με την οποία συγχωνεύονται το «Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης» και το «Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών». Επίσης, απαιτεί την ανάκληση των 130 εφεδρειών - απολύσεων, αλλά και την οικονομική ενίσχυση του ΙΓΜΕ από τον τακτικό προϋπολογισμό για την κάλυψη των μισθολογικών και λειτουργικών αναγκών του.

Μετά τη συνάντηση που είχαν μέλη του Συνδικάτου των Εργαζομένων στο ΙΓΜΕ με την Αλέκα Παπαρήγα και το βουλευτή του Κόμματος Ν. Καραθανασόπουλο, ο Χάρης Σμυρνιώτης, πρόεδρος του Συνδικάτου, τόνισε πως «οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ, στα πλαίσια των κινητοποιήσεών τους, ενημέρωσαν το ΚΚΕ και ζήτησαν τη συμπαράστασή τους για τους αγώνες που προγραμματίζουν προκειμένου πρώτον να σωθεί το Ινστιτούτο, δεδομένου ότι ήδη ισχύει η Κοινή Υπουργική Απόφαση με την οποία έχει καταργηθεί, παράλληλα να σωθούν οι 130 εργαζόμενοι που έχουν τεθεί σε εφεδρεία και τρίτον να προβληθεί και να αναπτυχθεί το ερευνητικό έργο του το οποίο παρά τα εγκεκριμένα προγράμματα κωλυσιεργεί εδώ και τέσσερα χρόνια».

Υπογράμμισε επίσης πως «αν υλοποιηθεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση που υπάρχει, 130 εργαζόμενοι από τους 318 θα απομακρυνθούν, τα προγράμματα πλέον δεν μπορούν να υλοποιηθούν. Το πιθανότερο είναι να δοθούν είτε σε εταιρείες είτε σε διάφορους ιδιώτες ή να προσληφθεί ένα μέρος του προσωπικού με μπλοκάκια, δηλαδή με ελαστικές μορφές απασχόλησης. Ετσι, ούτε το έργο μπορεί να υλοποιηθεί με βάση τις ερευνητικές και επιστημονικές προδιαγραφές και επίσης θα κυριαρχήσουν οι πολιτικές σκοπιμότητες σε ό,τι αφορά το θέμα της καταγραφής του ορυκτού πλούτου και του ξεπουλήματός του».

Εκτός από την «απορρόφηση», όπως την ονομάζουν, του ΙΓΜΕ από το Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης, η κατάργηση και του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικών Ερευνών (ΕΘΙΑΓΕ) σημαίνει ότι διαλύεται ό,τι έχει απομείνει από έρευνα στο χώρο της γεωργίας, των εδαφών, των νερών και του ορυκτού πλούτου. Η έρευνα αυτών των δύο σημαντικών τομέων παραδίδεται στους ιδιώτες επιχειρηματίες και στα μονοπώλια, κάτι που αποδεικνύει την πολιτική ξεπουλήματος και ιδιωτικοποίησης σημαντικών τομέων της χώρας.

Το ΚΚΕ είχε εκφράσει από τον περασμένο Δεκέμβρη την αντίθεσή του στην απορρόφηση του ΙΓΜΕ από το Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης. Σε Επίκαιρη Ερώτηση που είχε καταθέσει το Κόμμα και υπέγραφε η βουλευτής του Διαμάντω Μανωλάκου, επισημαίνονταν πως αυτή η απορρόφηση «σημαίνει σχεδιασμό απαξίωσης του μοναδικού ινστιτούτου της χώρας, με προοπτική τη διάλυσή του». Επίσης, υπογραμμιζόταν πως στοχεύει στην ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας στον ορυκτό πλούτο, νερό κ.ά. αφού η αλλαγή αυτή συνοδεύεται με την απομάκρυνση 200 - 210 έμπειρων εργαζόμενων του ΙΓΜΕ, μέσω εφεδρείας, ωστόσο απαραίτητων για τη λειτουργία του Ινστιτούτου. Με τον τρόπο αυτό, σημειωνόταν «...το μετατρέπετε σε γραφείο διαχείρισης προγραμμάτων που θα καρπώνονται και θα κερδοφορούν ιδιώτες (π.χ. 23 εκατομμυρίων ευρώ από ΕΣΠΑ κ.ά.)».

Παράλληλα, στην Επίκαιρη Ερώτηση γινόταν σαφές πως θα είναι τραγικές οι επιπτώσεις από την ανυπαρξία στην οποία καταδικάζεται το ΙΓΜΕ για μια σειρά αναπτυξιακών τομέων και κοινωφελών δραστηριοτήτων, καθώς δεν θα μπορεί να στηριχτεί το Εθνικό Δίκτυο παρακολούθησης υπόγειων νερών, να υλοποιηθεί εκσυγχρονισμός στο πρόγραμμα απογραφής και επανεκτίμησης του ορυκτού πλούτου της χώρας, να αντιμετωπιστούν προληπτικά κίνδυνοι από φυσικά καταστροφικά φαινόμενα (κατολισθήσεις, ηφαίστεια, σεισμούς κ.ά.), να διασφαλιστούν οι προϋποθέσεις στήριξης της ενεργειακής επάρκειας της χώρας, να αντιμετωπιστούν επείγοντα προβλήματα μόλυνσης και ρύπανσης υπόγειων νερών και εδαφών και να διασφαλιστεί η υδροδότηση προβληματικών περιοχών της χώρας».

Σημειώνεται ότι ο τότε υφυπουργός Ενέργειας Γ. Μανιάτης είχε ισχυριστεί πως δεν έχει ληφθεί οριστική απόφαση για τη διάλυση του ΙΓΜΕ και ότι δε θα μείνει χωρίς δημόσιο φορέα έρευνας η χώρα, αν και αμέσως μετά είχε τονίσει πως χρειάζεται εξοικονόμηση και εξορθολογισμός των δαπανών του.