Eurokinissi

Από τη συγκέντρωση της Κυριακής στο Σύνταγμα

Προχτές, στο Σύνταγμα, που έγινε και η πιο μαζική τέτοια συγκέντρωση απ' όλες τις άλλες μέρες, ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται μετά τις 6.30 το απόγευμα και μέχρι το βράδυ η πλατεία, καθώς και γύρω δρόμοι είχαν γεμίσει. Από τις προηγούμενες μέρες έχουν στηθεί αρκετές σκηνές μέσα στις οποίες μένουν τη νύχτα. Μπροστά στη Βουλή, οι οργανωτές είχαν αναρτήσει γράμματα που σχημάτιζαν τη λέξη «φτώχεια». Το πανό που γράφει «ουστ!» αναρτήθηκε και προχτές από κάποια «Κίνηση». Υπήρχαν πικέτες που έγραφαν «δεν χρωστάμε, δεν πουλάμε, δεν πληρώνουμε». Πολύ πιο πίσω, στα κάγκελα της πλατείας, ένα πανό έγραφε «άρση ασυλίας, παύση μνημονίου, αλλαγή Συντάγματος, παράνομο χρέος, δημοψήφισμα». Μπροστά στη Βουλή, ο κόσμος φώναζε τα γνωστά συνθήματα «πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από δω» και «Κλέφτες - κλέφτες». Νέοι, πολλοί μεσήλικες, ζευγάρια με τα παιδιά τους, ακόμα και ηλικιωμένοι, στέκονταν, περπατούσαν, μιλούσαν μεταξύ τους. «Ερχομαι εδώ με το παιδί, μου αρέσει γιατί είναι έξω από κόμματα και δεν υπάρχει βία», έλεγαν κάποιοι. «Μα βία δεν είναι η φτώχεια, βία δεν είναι να δουλεύεις τόσες ώρες και να μην σου φτάνουν τα λεφτά;», απαντούσαν κάποιοι άλλοι...

Σε συζητήσεις ανάμεσα σε κόσμο κυριαρχούσε το θέμα για «ειρηνική εξέγερση, ειρηνική επανάσταση». Αλλο ένα θέμα που κυριαρχούσε είναι οι ευθύνες των βουλευτών. «Για την κατάσταση που υπάρχει φταίνε και οι 300 βουλευτές», έλεγαν κάποιοι συγκεντρωμένοι. Αλλοι έλεγαν: «Πρέπει να τους σύρουμε στα δικαστήρια». Αλλοι μιλούσαν για «μια ωραία κινητοποίηση, μια πολύ ωραία πρωτοβουλία που δεν πρέπει να μείνει μόνο ως πρωτοβουλία, να πάει παρακάτω», χωρίς όμως να ακούγονται συγκεκριμένες προτάσεις. Σε άλλο χώρο της συγκέντρωσης μια παρέα νέων έλεγε: «Πρέπει να τα σπάσουμε και να τα κάψουμε όλα, μόνο αυτό τους αξίζει». Σε μια άλλη παρέα κάποιοι έλεγαν: «Δε θέλουμε κάποια κομματική ταυτότητα. Δε θέλουμε να είμαστε κάτω από το πανό κανενός κόμματος, κανενός συνδικαλιστικού φορέα. Είδαμε και αυτοί πώς τα κάνανε».

Το ξέσπασμα που συνεχίζεται εδώ και μέρες δείχνει την έντονη δυσαρέσκεια και την οργή των συγκεντρωμένων απέναντι στην κατάσταση που αντιμετωπίζουν. Ενα ξέσπασμα, που δεν έχει ενιαίες προσεγγίσεις, πολύ περισσότερο δε συνειδητοποιεί τον πραγματικό αντίπαλο, τα μονοπώλια, την εξουσία τους και ότι αυτούς υπηρετεί η πολιτική που τους κάνει τη ζωή κόλαση και τα κόμματα που την εφαρμόζουν. Και που μόνο με ριζικές αλλαγές μπορεί πραγματικά να υπάρξει διέξοδος στα προβλήματα των εργατικών λαϊκών οικογενειών. Δεν έχει θιχτεί, μέχρι τώρα, η πραγματική αιτία της τραγικής κατάστασης που αντιμετωπίζει ο λαός, που είναι το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, η πολιτική των αστικών κομμάτων, η καπιταλιστική οικονομική κρίση και οι αιτίες της.

Στην πλατεία διεξάγονταν συνελεύσεις, ψηφοφορίες και τοποθετήσεις για διάφορα θέματα. Υπάρχουν ομάδες που μπορεί κάποιος αν θέλει να δηλώσει στη Γραμματεία ότι θέλει να συμμετέχει, όπως ομάδες καθαρισμού, περιφρούρησης, επικοινωνίας, προεργασίας για διάφορα θέματα κ.ά. Οπως σημειώνεται μάλιστα στο ψήφισμα της «λαϊκής συνέλευσης»: «Εδώ θα διαμορφώσουμε όλα τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις μας. Να φύγουν αυτοί που μας οδήγησαν εδώ». Ομως και εδώ δεν ακούγεται τίποτα για την πραγματική αιτία της τραγικής κατάστασης που αντιμετωπίζει ο λαός, που είναι το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, η πολιτική των αστικών κομμάτων, η καπιταλιστική οικονομική κρίση. Πολύ περισσότερο, τι πρέπει να έρθει όταν φύγουν αυτοί που μας έφεραν εδώ με το μνημόνιο. Δηλαδή, μια άλλη κυβέρνηση με άθικτη την ιδιοκτησία και την εξουσία των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Στη Θεσσαλονίκη, οι «Αγανακτισμένοι» έχουν ήδη προχωρήσει στη σύσταση θεματικών ομάδων, αλλά και ομάδων εργασίας. Οι κινητοποιήσεις θα συνεχιστούν και τις επόμενες μέρες.

«Σαφώς και δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε από αυτά τα κινήματα, στο βαθμό που είναι αυθόρμητα, αυθεντικά και δεν καπελώνονται από κομματικές ταμπέλες και κομματικές ή άλλου είδους ιδεολογίες, παρατάξεις ή συμφέροντα»!

Με τα λόγια αυτά σχολίασε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γ. Πεταλωτής, το λεγόμενο «κίνημα των αγανακτισμένων», αποκαλύπτοντας την εχθρότητα του αστικού πολιτικού συστήματος προς το ταξικό εργατικό - λαϊκό κίνημα, και την επιδίωξη να καλλιεργήσει αντιθέσεις ανάμεσα σε μια δράση που εκφράζει δυσαρέσκεια στην πολιτική της κυβέρνησης και στο ταξικό κίνημα που την αντιπαλεύει, φοβούμενος την επίδρασή του σ' αυτούς που κινητοποιούνται «αυθόρμητα».

Ο Γ. Πεταλωτής είπε πως «είναι η δική μας κυβέρνηση η οποία παρακινούσε τους πολίτες να είναι ενεργοί πολίτες», ενώ συμπλήρωσε ότι η κυβέρνηση συμπάσχει αφού αντιλαμβάνεται «την πολύ μεγάλη αγωνία των πολιτών» και γνωρίζει ότι «βρισκόμαστε στο αποκορύφωμα μιας κρίσης, της οποίας οι συνέπειες είναι ένα μέρος της καθημερινότητας του απλού Ελληνα πολίτη». Επιπρόσθετα, είπε ότι «ο κόσμος έχει δικαίωμα να εκφράζει την βούλησή του και μάλιστα μέσα από τέτοιες κινήσεις που είναι ειρηνικές και αμφισβητούν συλλήβδην το πολιτικό σύστημα».

Τέλος, ζήτησε να πυκνώσουν τέτοιες κινητοποιήσεις, υποδεικνύοντας και το περιεχόμενό τους. Οπως είπε, «εάν είχαμε τέτοια κινήματα πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα που ακόμη αποτελούν τροχοπέδη για την πρόοδο και την ανάπτυξη, όπως είναι η γραφειοκρατία, ο κρατικός μηχανισμός, η στρεβλή οικονομία, η έλλειψη κοινωνικού κράτους στο επίπεδο τουλάχιστον που είναι αναγκαίο (!), εάν πραγματικά αυτά τα κινήματα στόχευαν και πιο συγκεκριμένα σε τέτοιου είδους ανάγκες, θα ήταν ακόμη πιο χρήσιμο και για μας, προκειμένου να ωθούμαστε και να παρακινούμαστε στις προτεραιότητες που έχουμε θέσει και θέτουμε ως κυβέρνηση»! Κοροϊδεύει, δηλαδή, ο κύριος κυβερνητικός εκπρόσωπος...

Βολικά για την πολιτική της ΝΔ ερμήνευσε και ο Αντ. Σαμαράς τις διαδηλώσεις στο Σύνταγμα και αλλού, λέγοντας: «Αλλαγή πολιτικής και αξιοπρέπεια. Αυτό ζητούν οι συμπολίτες μας που μαζεύονται πια στις πλατείες. Ας τους αφουγκραστούμε! Το κίνημά τους είναι ειρηνικό, ακομμάτιστο, ενωτικό και πανεθνικό. Κρατάνε ελληνικές σημαίες. Οπως πάντα ο λαός στις δύσκολες στιγμές του, πυκνώνει τις τάξεις του γύρω από τη σημαία του που εκφράζει ενότητα και αγώνα».

Από την πλευρά του ΛΑ.Ο.Σ., ο Γ. Καρατζαφέρης εστίασε σκόπιμα στον κίνδυνο της προβοκάτσιας για να πλέξει σενάρια τρομοκράτησης του λαού και συνολικά του οργανωμένου κινήματος. Οπως είπε, «μπορεί στις εκδηλώσεις αυτές, να παρεισφρήσουν διάφοροι προβοκάτορες και να έχουμε περίεργες εξελίξεις (...) Το 1973, που συνοδευόταν με όλη την αγνότητα των νεανικών μας χρόνων, μπήκαν μέσα οι προβοκάτορες, έκαναν ό,τι έκαναν, με συνέπεια να βγει μετά ο Ιωαννίδης και ό,τι χειρότερο ακολούθησε μετά στην Ελλάδα». Μάλλον ξέρει από πρώτο χέρι αυτή τη δουλειά, φαίνεται πως την έμαθε την περίοδο που αναφέρεται σε «προβοκάτσιες».

Ο Αλ. Τσίπρας, για μια ακόμη φορά, προσάρμοσε τις κινητοποιήσεις αυτές στα μέτρα του χώρου του, λέγοντας ότι «δεν εντάσσεται σε πανό κομμάτων, οργανώσεων ή συνδικάτων και επίσης έχει παλλαϊκά χαρακτηριστικά (...) Είναι ένα κίνημα ελπιδοφόρο, μια εκδήλωση της λαϊκής αγανάκτησης». Τέλος, ο Φ. Κουβέλης δήλωσε πως «οι πολίτες διεκδικούν την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος και όχι του κομματικού».