φωτ. αρχείου

Η Πανελλαδική Επιτροπή έχει κάνει αλλεπάλληλες προσπάθειες για συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας. Και αυτή η κυβέρνηση χρησιμοποίησε την απάτη «της αυξημένης μοριοδότησης στις προκηρύξεις», αντί για εξασφάλιση μόνιμης και σταθερής δουλειάς, ωστόσο για άλλη μια φορά, οι μισοί, 150 από τους 300 επικουρικούς στα ιδρύματα Πρόνοιας, θα απολυθούν γιατί δεν περιλαμβάνονται στους προσωρινούς πίνακες προσληπτέων της σχετικής προκήρυξης (7Κ/2019) για την Πρόνοια.

Να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των ελάχιστων εργαζομένων στα προνοιακά ιδρύματα είναι συμβασιούχοι, ενώ ο κρατικός προϋπολογισμός για την Πρόνοια έχει συρρικνωθεί την τελευταία δεκαετία κατά περίπου 50%. Πολλά ιδρύματα ήδη έχουν κλείσει, ενώ στο «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την αναπηρία», που παρουσιάστηκε στην καρδιά της πανδημίας, αποτυπώνεται ο στόχος της κυβέρνησης να κλείσουν τα επόμενα δύο χρόνια όλες οι κλειστές δομές ΑμεΑ και χρονίως πασχόντων στα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας Αττικής και Λεχαινών. Κι όλα αυτά όταν χιλιάδες άνθρωποι με πολλαπλές βαριές αναπηρίες, χρονίως πάσχοντες, απροστάτευτα παιδιά, σε όλη τη χώρα, για μήνες, ακόμη και χρόνια είναι στην αναμονή μέχρι να βρεθεί κάποια θέση σε δημόσια δομή.

«Κληθήκαμε πριν από χρόνια, άλλοι 7, άλλοι 6, άλλοι 3, να καλύψουμε ένα μέρος των τεράστιων τραγικών ελλείψεων προσωπικού στα Κέντρα Πρόνοιας σε όλη τη χώρα», σημειώνουν στην επιστολή τους, καταγράφοντας επίσης: «Νιώσαμε τη χαρά των παιδιών στην αγκαλιά μας που μεγαλώνανε στα ιδρύματα χωρίς τους γονείς τους. Παιδιά που μας είδαν σαν μανάδες και πατεράδες, που είχαν βιώσει την εγκατάλειψη, ακόμα και την κακοποίηση.

Είδαμε τους συναδέλφους μας να μας βλέπουν με ανακούφιση, να μπορούν να πάρουν κάποια λίγα ρεπό που τους χρωστούσαν ή την άδεια του καλοκαιριού, στοιχειωδώς να ξεκουραστούν. Εργαζόμενοι που μαζί τους βιώσαμε την εγκατάλειψη της Πρόνοιας, σαν αποτέλεσμα της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων, της υποχρηματοδότησης, της ιδιωτικοποίησης. Πρόνοια που αντί να είναι υποχρέωση του κράτους απέναντι στους βαριά ανάπηρους, στους χρονίως πάσχοντες, στο παιδί χωρίς οικογένεια, αντιμετωπίζεται απ' όλες τις κυβερνήσεις και τη σημερινή σαν κόστος, σαν βαρίδι. Χρόνο με το χρόνο ζήσαμε την αγωνία αν θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε και αν θα μπορούμε να προσφέρουμε στους ανθρώπους που μας είχαν ανάγκη, στα παιδιά. Πολλοί από εμάς εργαστήκαμε για μήνες απλήρωτοι. Κάποιοι από εμάς παραμένουν ακόμα και τώρα απλήρωτοι. Τα δεδουλευμένα μάς καταβάλλονται μετά από μήνες, με δικαστικές αποφάσεις και υπέρογκα δικαστικά έξοδα».

Οσο για το διάστημα της πανδημίας, οι επικουρικοί υπογραμμίζουν:

«Τον τελευταίο χρόνο της πανδημίας, μαζί με τους συναδέλφους μας, σηκώσαμε το βάρος και την αγωνία να προστατεύσουμε όλο αυτόν τον κόσμο που αποτελεί το πιο ευάλωτο τμήμα του πληθυσμού, τον εαυτό μας, τους συναδέλφους μας, τις οικογένειές μας από τον κορονοϊό, την ώρα που και από εμάς και τις οικογένειές μας κάποιοι ανήκουν στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες. Δουλεύουμε διπλοβάρδιες, σε διαφορετικά καθήκοντα, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις ανάγκες των οικογενειών μας.

Ζητήσαμε τη μονιμοποίησή μας, γιατί είμαστε αναγκαίοι στη λειτουργία αυτών των ιδρυμάτων, άκρως απαραίτητοι για μια ποιότητα στη φιλοξενία των βαριά αναπήρων, των παιδιών. Η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενοι, αρνείται να αναγνωρίσει το πέρα για πέρα δίκαιο αίτημά μας. Μας ενέπαιξε ότι μέσω της μοριοδότησης θα μας εξασφάλιζε το δικαίωμα στη δουλειά γιατί λέει ότι συνταγματικά δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Λες και όλοι μαζί αυτοί που έχουν κυβερνήσει δεν μπορούσαν να είχαν αναθεωρήσει το άρθρο 103 του Συντάγματος που υποτίθεται ότι τους εμποδίζει».

Οι ανάγκες των περιθαλπόμενων και φιλοξενούμενων στις δομές είναι τεράστιες γιατί οι ελλείψεις υποδομών και προσωπικού είναι τραγικές και ακόμα κι αν προσληφθούν όλοι του διαγωνισμού και μείνουν και οι εκτός προσωρινών πινάκων στη δουλειά, ένα μέρος αυτών των αναγκών θα καλυφθεί.

Αν φύγουμε τώρα από τη δουλειά και εν μέσω πανδημίας, εκτός του ότι είναι εχθρικό και απαράδεκτο απέναντι σε εμάς και τις οικογένειές μας είναι και επικίνδυνο γιατί τέτοια απορρύθμιση εν μέσω πανδημίας θα θέσει σε κίνδυνο τους βαριά αναπήρους, τους χρονίως πάσχοντες, τα παιδιά αλλά και τους συναδέλφους μας που θα απομείνουν».

Η Πανελλαδική Επιτροπή διεκδικεί:

• Καμία απόλυση επικουρικών και συμβασιούχων που δεν προσλαμβάνονται με την ως άνω προκήρυξη.
• Μονιμοποίηση όλων. Με βάση τις ανάγκες, άνοιγμα των πτερύγων που έχουν κλείσει, άνοιγμα νέων δομών, για να εξασφαλιστεί η αναγκαία αραίωση των περιθαλπόμενων, τη βελτίωση των όρων περίθαλψης και την πραγματική, ουσιαστική προστασία από την πανδημία.
• Νέες δημόσιες δομές για να φιλοξενήσουν ανθρώπους με βαριά αναπηρία και χρονίως πάσχοντες που μένουν μόνοι τους και αδυνατούν να αυτοεξυπηρετηθούν και οι οικογένειές τους δεν μπορούν να τους στηρίξουν.
• Μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ για όσο κρατάει η πανδημία. Γενναία χρηματοδότηση της Πρόνοιας με βάση τις ανάγκες.

Αυτό είναι το αίτημα που διατράνωσαν χτες με αυτοκινητοπορεία στους κεντρικούς δρόμους της Ελευσίνας και της Μαγούλας τα Σωματεία Εργαζομένων «Θριάσιου» Νοσοκομείου, Συνταξιούχων ΙΚΑ, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Δυτικής Αττικής, το παράρτημα Θριασίου του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και ο Σύλλογος Συλλόγου Γυναικών Ελευσίνας.

Τα σωματεία ενημέρωσαν το λαό της περιοχής για το τι σηματοδοτεί μια τέτοια μετατροπή του μοναδικού νοσοκομείου στη Δυτική Αττική σε νοσοκομείο Covid, για τις συνέπειες που θα έχει σε δεκάδες χιλιάδες κατοίκους και εργαζόμενους της ευρύτερης περιοχής, χωρίς ούτε μία διαθέσιμη κλίνη για τη νοσηλεία ασθενών με άλλες παθήσεις.

Υπενθυμίζεται ότι ήδη έχει προηγηθεί η μετατροπή του Κέντρου Εγκαυμάτων του νοσοκομείου σε ΜΕΘ Covid, με αποτέλεσμα στο κέντρο μιας βιομηχανικής ζώνης με 2 διυλιστήρια και εκατοντάδες επιχειρήσεις με εύφλεκτα υλικά να μην υπάρχει καμία διαθέσιμη κλίνη ΜΕΘ για νοσηλεία εγκαυματιών. Εξίσου δραστικά έχει περιοριστεί η λειτουργία των εξωτερικών ιατρείων και των τακτικών χειρουργικών επεμβάσεων, γίνονται συμπτύξεις κλινικών κ.λπ., με αποτέλεσμα εκατοντάδες ασθενείς να περιμένουν μήνες να χειρουργηθούν.

Τις επόμενες μέρες θα κλιμακωθεί ο αγώνας ενάντια στην κυβερνητική πολιτική:

Αύριο Πέμπτη, το Σωματείο Εργαζομένων του «Θριασίου» προχωρά σε στάση εργασίας (11 π.μ. - 3 μ.μ.) και καλεί σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Υγείας. Ηδη έχει πάρει απόφαση συμμετοχής στην κινητοποίηση και το ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων «Ερυθρός Σταυρός».

Την Παρασκευή 2 Απρίλη, το Σωματείο του «Θριασίου» θα προχωρήσει σε νέα συγκέντρωση μαζί με σωματεία της περιοχής, στις 6.30 μ.μ. στην πλατεία Ηρώων στην Ελευσίνα.

«Η στιγμή τού "στον πόλεμο όλοι βοηθάμε" ακόμα δεν έχει γίνει πράξη. Και ο πόλεμος ξεκινάει από τα ΤΕΠ...», σημειώνουν οι επιμελητές ιατροί του ΤΕΠ στο «Θριάσιο», διεκδικώντας τη στελέχωση του Ιατρείου Λοιμώξεων - Covid στα Επείγοντα.

Αναδεικνύουν τον αυταρχικό τρόπο με τον οποίο η διοίκηση του νοσοκομείου από την αρχή της πανδημίας αποφάσισε το ΤΕΠ Λοιμώξεων - Covid να το αναλάβει εξολοκλήρου και αποκλειστικά το ΤΕΠ του νοσοκομείου, δηλαδή 2 ειδικευμένοι παθολόγοι και 1 ειδικευμένη πνευμονολόγος. «Οι ίδιοι, 3 τον αριθμό, λιγοστοί γιατροί που στελεχώνουν το ΤΕΠ συνεχίζουν να φέρνουν σε πέρας αυτό το καθήκον αποκλειστικά, παρά τη συνεχή αύξηση σε αριθμό και βαρύτητα των εισερχόμενων κρουσμάτων Covid-19 και παρά τη διαρκή παράκληση και αγωνιώδη έκκληση για στήριξη και ενίσχυση στο ΤΕΠ», αναφέρουν. Επισημαίνουν ότι σε αυτήν τη δύσκολη κατάσταση οι υπόλοιποι γιατροί άλλων ειδικοτήτων που στελεχώνουν το ΤΕΠ (καρδιολόγοι, αναισθησιολόγοι, χειρουργοί, ορθοπεδικοί) «οικειοθελώς και για βραχύ χρονικό διάστημα, μέχρι να διευθετηθούν τα αιτήματα του ΤΕΠ, αυτοπροτάθηκαν στους συναδέλφους των ΤΕΠ που είχαν αναλάβει το ιατρείο Λοιμώξεων, να τους ενισχύσουν για ένα μήνα προσφέροντας όποια βοήθεια μπορούσαν στους συναδέλφους και στους ασθενείς, όντας γιατροί αλλότριων ειδικοτήτων, μη ειδικοί σε θέματα λοιμώξεων αναπνευστικού».

Και αντί η διοίκηση να στηρίξει το ΤΕΠ, όπως αναφέρουν οι επιμελητές γιατροί, μετακινήθηκαν γιατροί από αυτό σε τμήματα (ΜΕΘ) όπου κατά τη διοίκηση πάλι υπήρχε ανάγκη (3 γιατροί μέχρι τώρα), αποδυναμώνοντάς το περαιτέρω.

«Από τον Απρίλη λοιπόν και μετά από 5 συνεχείς μήνες (Νοέμβρη 2020 έως και Μάρτη 2021) απασχολούμαστε αποκλειστικά και μόνο με το ΤΕΠ Λοιμώξεων οικειοθελώς και εκτελώντας αλλότρια καθήκοντα, εκθέτοντας σε κίνδυνο τους ασθενείς που πάσχουν από άλλη νόσο, άσχετη προς την ειδικότητά μας. Για τον λόγο αυτό αναμένουμε λοιπόν την απαιτούμενη στήριξη και ενίσχυση του ΤΕΠ Ιατρείου Λοιμώξεων με τις κατάλληλες ειδικότητες. Οι ιατροί που στελεχώνουν το ΤΕΠ στο σύνολό τους (και οι αποσπασμένοι οι οποίοι ζητάμε να επιστρέψουν στις θέσεις τους) δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε στις δύσκολες στιγμές εφόσον και μόνο στηριχθεί το ΤΕΠ Λοιμώξεων από τις αντίστοιχες ειδικότητες του νοσοκομείου», σημειώνουν.