ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 31 Δεκέμβρη 2008
Σελ. /28
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ
Κόμμα του συμβιβασμού και υπονόμευσης της ταξικής πάλης

Η περιγραφή ενός πολιτικού ή κοινωνικού φαινομένου, διανθισμένη με «επαναστατικές» φρασούλες, δε συνιστά πολιτική ανάλυση του φαινομένου. Οταν στέκεται κάποιος στην επιφάνεια των γεγονότων, χωρίς να εμβαθύνει πολιτικά, χωρίς να αναζητά τις γενεσιουργές αιτίες του προβλήματος, δε φωτίζει, αντίθετα συγκαλύπτει το πολιτικό πλαίσιο των γεγονότων. Και το συγκαλύπτει γιατί θέλει να συγκαλύψει τους δικούς του συμβιβασμούς, τη δική του υποταγή, τα πολιτικά του αδιέξοδα. Γιατί θέλει να φαίνεται φιλολαϊκός, ενώ είναι μέρος του αστικού συστήματος. Οπως καλή ώρα ο Συνασπισμός, ο οποίος - με αφορμή τις τελευταίες κινητοποιήσεις - καλύπτεται πίσω από δήθεν «επαναστατικές» φρασούλες, για να καλύψει τι; Οτι είναι ένα κόμμα, το οποίο, σε τελική ανάλυση, κινείται εντός των πλαισίων του συστήματος. Δεν το αμφισβητεί, δε θέτει θέμα επαναστατικής ανατροπής του. Γι' αυτό και στις προσεγγίσεις της πολιτικής του ανάλυσης, κάνει μεγάλες, πολύ μεγάλες, εκπτώσεις... Αφήνει πολλούς στο απυρόβλητο. Και το κάνει εσκεμμένα.

Δείγμα γραφής, η πρόσφατη ομιλία του προέδρου του ΣΥΝ στη Μυτιλήνη. Αναφερόμενος στις τελευταίες κινητοποιήσεις των εργαζομένων, λέει μεταξύ άλλων: «Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νέοι κατέβηκαν στο δρόμο, για να καταγγείλουν την κυβερνητική πολιτική... Τα δισεκατομμύρια που κατευθύνονται στις τράπεζες, τη στιγμή που ο κόσμος έρχεται μπροστά στην προοπτική της αβεβαιότητας, της ελαστικής εργασίας, της ανεργίας, ακόμη και της φτώχειας...». Για έκθεση μαθητή γυμνασίου, η περιγραφή αυτή της υπάρχουσας κατάστασης - γιατί περί περιγραφής πρόκειται - καλή είναι. Σε καμία όμως περίπτωση δεν πρόκειται για πολιτική ανάλυση που δείχνει αντίθεση στην εκμεταλλευτική φύση του καπιταλισμού. Αλήθεια, μόνο για να καταγγείλουν τη, γενικώς και αορίστως, χωρίς καμία άλλη πολιτική προσέγγιση, κυβερνητική πολιτική κατέβηκαν οι εργαζόμενοι στους δρόμους; Η κατάσταση δε σώζεται, ούτε με την επίκληση, ατάκτως ερριμμένων φράσεων, όπως «στήριξη των τραπεζών», «φτώχεια», «ανεργία», «ελαστική εργασία». Ολα αυτά δε θα πρέπει να μπουν σε μια τάξη, να υπάρχει μια στοιχειώδης πολιτική εξήγηση; Πού οφείλονται, ποιον ωφελούν και γιατί; Και ποια η διέξοδος; Η στήριξη π.χ. των τραπεζών, δεν εντάσσεται στα μέτρα στήριξης του πιστωτικού συστήματος που προωθεί κεντρικά η Ευρωπαϊκή Ενωση; Η ελαστική εργασία δεν είναι κεντρική επιλογή του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, στα πλαίσια της στρατηγικής της Λισαβόνας; Οι εκπορευόμενες από τη στρατηγική αυτή επιλογή, πολιτικές, δεν είναι υπεύθυνες για την εξαπλούμενη φτώχεια και την ανεργία; Δεν άκουσαν τίποτα εκεί στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι κυβερνήσεις, ευρωπαϊκό κεφάλαιο και ΕΕ επιδιώκουν να φορτώσουν τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων; Οτι αυτό πάντα στον καπιταλισμό έτσι γίνεται, γι' αυτό οι εργαζόμενοι πρέπει να παλεύουν κοινωνικοπολιτικά ενάντια στην πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων, ενάντια στην ΕΕ; Για όλα αυτά τσιμουδιά. Οι ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι στρατηγικές επιλογές του ευρωπαϊκού κεφαλαίου στη διαμόρφωση των ασκούμενων πολιτικών, βρίσκονται έξω από το κάδρο της ανάλυσης. Απλώς πετάξανε μια καταγγελία της κυβερνητικής πολιτικής και ξεμπερδέψανε από τα περαιτέρω.

Αλλά και η προσέγγιση των αιτιών του σημερινού αυταρχισμού είναι ένα ακόμη περιβόλι οπορτουνιστικών αυταπατών. Λέει ο κ. Τσίπρας, με αφορμή τη δολοφονία του άτυχου μαθητή, ότι κατέρρευσε η επίσημη κυβερνητική γραμμή, η οποία μιλάει για ένα ατυχές περιστατικό. Αντίθετα, κατά τον ίδιο «η αστυνομική αυθαιρεσία δεν είναι ένα άθροισμα μεμονωμένων περιστατικών. Είναι μία νοοτροπία, μία ιδεολογία που καλλιεργείται συστηματικά μέσα στα σώματα ασφαλείας». Αυτό μόνο είναι το πρόβλημα του σημερινού αυταρχισμού; Η ιδεολογία και η νοοτροπία που καλλιεργείται στα σώματα ασφαλείας; Και γιατί αυτή η ιδεολογία και νοοτροπία; Μπορούσε δηλαδή με το ίδιο κράτος αλλά με μια άλλη κυβέρνηση να ήταν διαφορετική; Καλά, δεν είναι η αντιδραστική στροφή, που σηματοδότησε στην Ευρωπαϊκή Ενωση η Συνθήκη του Μάαστριχτ και συνοδεύτηκε με ένταση κάθε μορφής αυταρχισμού; Πώς αλλιώς θα περνούσαν όλα αυτά τα τερατουργήματα που πέρασαν τόσα χρόνια; Δεν έχουν ακούσει τίποτα ότι στις σημερινές συνθήκες ανάπτυξης του καπιταλισμού, σε όλο τον κόσμο, και όχι μόνο στην ΕΕ, ο αυταρχισμός αποτελεί συστατικό στοιχείο των ασκούμενων πολιτικών; Οτι, το εκ νέου μοίρασμα των αγορών επανέφερε στο προσκήνιο την οξεία ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η οποία εκφράζεται με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ και Αφγανιστάν, και ότι σ' αυτά παίρνει μέρος και η ΕΕ, συμμετέχοντας στη δημιουργία μονάδων ταχείας επέμβασης - όπως τη δημιουργία Ευρωστρατού - με στόχο την καταστολή του εργατικού και επαναστατικού κινήματος; Από το 1916 είχε επισημάνει ο Λένιν ότι ιμπεριαλισμός σημαίνει αντίδραση σε όλες τις γραμμές.

Πολλά συγκαλύπτουν από την πολιτική τους ανάλυση οι κύριοι του Συνασπισμού. Αφήνουν έξω από την προβληματική τους την Ευρωπαϊκή Ενωση και τον ιμπεριαλιστικό της χαρακτήρα, κάνουν επιφανειακές έως παιδαριώδεις αναλύσεις για τα φαινόμενα του αυταρχισμού και, μετά από όλα αυτά, τολμούν να μιλάνε για αγώνες και κινητοποιήσεις... Προς ποια κατεύθυνση και σε ποια στρατηγική επιλογή; Να εθνικοποιήσουμε την Εθνική Τράπεζα. Ιδού η πολιτική τους πρόταση. Μια θέση, που είναι πολύ πιο πίσω από τις πολιτικές θέσεις της κυβέρνησης Καραμανλή του 1974 που είχε εφαρμόσει ένα εκτενές πρόγραμμα κρατικοποιήσεων τραπεζών. Μα αυτό δεν είναι φιλολαϊκή πολιτική. Περί «φιλολαϊκής» καρικατούρας πρόκειται. Τελευταία, είπαν και για κάποιες 15 προτάσεις με βασικό κορμό την κατάργηση όσων, λέει, συνθηκών της ΕΕ και των άρθρων της Συνθήκης του Μάαστριχτ που είναι υπέρ του νεοφιλελευθερισμού. Μα ολόκληρη η ΕΕ δεν έχει οικοδομηθεί πάνω στην ενιαία αγορά και την ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου; Σε συνθήκες που το κεφάλαιο απαιτεί ελεύθερη δράση και κρατική παρέμβαση ενίσχυσής του, όπως καλή ώρα τώρα με την κρίση. Πρόκειται, λοιπόν, για πολιτική ανάλυση, η οποία επιδιώκει να συγκαλύψει τις βαθύτερες αντιθέσεις του συστήματος και να σπείρει αυταπάτες περί δίκαιου και ανθρώπινου καπιταλισμού. Να αποκρύψει την αναγκαιότητα του επαναστατικού μετασχηματισμού του. Γι' αυτό και υπονομεύει την ταξική πάλη, τον πολιτικό αγώνα για πραγματική φιλολαϊκή διέξοδο. Γι' αυτό είναι δύναμη αφερέγγυα.


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ


ΑΡΧΕΙΑ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
Εκτιμήσεις για το ΚΚΕ και το «ΚΚΕεσ.»

Συζήτηση του Βρετανού πρέσβη με τον Λ. Κύρκο

Εμπιστευτικά αρχεία του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών, για το 1978, αποδεσμεύτηκαν προχτές, αρκετά διδακτικά για το ρόλο και το χαρακτήρα συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων εκείνης της περιόδου.

Τα αρχεία περιλαμβάνουν μπόλικη «αλληλογραφία» μεταξύ των Βρετανών διπλωματών στην Αθήνα, στο Λονδίνο και την Ουάσιγκτον. Νωπές ακόμα οι εκλογές του 1977 που είχαν αποτέλεσμα να αυξηθεί η δύναμη του ΚΚΕ σε βάρος του λεγόμενου «ΚΚΕ Εσωτερικού», κάτι που επιβεβαιώθηκε και στις δημοτικές εκλογές του '78. Σε επιστολή Βρετανού διπλωμάτη στην Αθήνα προς το Φόρεϊν Οφις με ημερομηνία 11 Δεκέμβρη 1978, αναφέρεται: «διαφαίνεται πραγματικός κίνδυνος κατάρρευσης του ΚΚΕ Εσωτερικού» λόγω της μείωσης της εκλογικής του δύναμης και των οικονομικών προβλημάτων, ενώ εκτιμάται ότι μπορεί να κλείσει η εφημερίδα «Αυγή» λόγω οικονομικών δυσχερειών.

Κάτι που φαίνεται να παραδέχεται ο ίδιος ο Λεωνίδας Κύρκος. Συγκεκριμένα σε μια ενδιαφέρουσα βρετανική αναφορά, ο Λ. Κύρκος φέρεται να συνομιλεί με τον Βρετανό πρέσβη Μπρουκς Ρίτσαρντς και να εκφράζεται με μεγάλη απαισιοδοξία για το μέλλον του κόμματός του.

«Ο Κύρκος, που είναι συνήθως αισιόδοξος και χαρούμενος, έμοιαζε πολύ απογοητευμένος. Ποτέ δεν τον έχω ξανακούσει να μιλά με τόση απαισιοδοξία για το μέλλον του κόμματός του». Ακόμα - ακόμα να παραπονείται (!) στον Βρετανό ότι η τότε κυβέρνηση Καραμανλή με την πολιτική της ευνοεί το ΚΚΕ (σάμπως από εκεί να εμπνεύστηκαν τα τελευταία φαιδρά σχόλιά τους σε βάρος του Κόμματος ο Αλαβάνος και ο Τσίπρας).

«Για ποιον άλλον λόγο βοηθούσε η κυβέρνηση όλες τις άλλες "φυλλάδες", αλλά αρνείτο να δώσει στην "Αυγή" δάνειο 20-30 εκατ. δραχμών, που χρειαζόταν απελπισμένα;» διερωτούνταν ο Λ. Κύρκος, σύμφωνα με τον διπλωμάτη.

Ο Βρετανός, πάντως, σημειώνει ότι οι πληροφορίες της πρεσβείας δε συμφωνούν με τις εκτιμήσεις του Κύρκου ότι η κυβέρνηση προτιμά το ΚΚΕ. «Μάλλον το αντίθετο», γράφει. Χαρακτηρίζει δε, τον Κύρκο, «λογικό αγγλόφιλο».



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ