Με «κλειδωμένη» τη συμφωνία «επί της αρχής» σχετικά με την κατακρεούργηση και κατάργηση των προνοιακών επιδομάτων που έχουν απομείνει για την κάλυψη ακόμη και ζωτικών αναγκών της λαϊκής οικογένειας, «προοδεύουν» οι συζητήσεις της κυβέρνησης με το κουαρτέτο σχετικά με το κλείσιμο της «αξιολόγησης», ενώ οι όποιες «εκκρεμότητες» αφορούν σε παρελκόμενες παρεμβάσεις, όπως είναι η «εξειδίκευση» και ο προσδιορισμός των επιδομάτων που θα χτυπηθούν στον ένα ή στον άλλο βαθμό, σε συνδυασμό βέβαια με το λεγόμενο «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης», καθώς και με τους τρόπους διανομής των ματωμένων υπερ-πλεονασμάτων από το φετινό κρατικό προϋπολογισμό.

«Καλές και εποικοδομητικές» χαρακτήρισε η εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Α. Μπράιτχαρντ, τις συζητήσεις που διεξήχθησαν την περασμένη βδομάδα στην Αθήνα και, όπως ανέφερε, οι εργασίες σε «τεχνικό» επίπεδο βρίσκονται σε εξέλιξη με στόχο την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης» πριν το τέλος του 2017, επιβεβαιώνοντας ακόμη ότι οι εκπρόσωποι των «θεσμών» θα επανέλθουν στην Αθήνα προς το τέλος Νοέμβρη.

Στο ίδιο μήκος κύματος, πηγές του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών υπογραμμίζουν: «Οι συναντήσεις πήγαν πολύ καλά. Λύνονται όλα τα θέματα σιγά - σιγά. Στο επόμενο διάστημα απαιτείται πολύ τεχνική δουλειά, ούτως ώστε αυτά που συμφωνούνται, να γίνουν νόμοι, υπουργικές αποφάσεις κ.τ.λ.».

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, η συμφωνία ήδη έχει καταληχτεί σε ό,τι αφορά τα νέα εμπόδια που προβλέπονται για την προκήρυξη εργατικών απεργιών. Την ίδια ώρα, τα παζάρια συνεχίζονται σχετικά με τον τρόπο διανομής των «υπερ-πλεονασμάτων», με κεντρική κατεύθυνση την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του κράτους προς ιδιώτες, τη δημιουργία «κεφαλαιακού αποθέματος», προκειμένου στη συνέχεια να στηριχτεί η έξοδος για νέα κρατικά δάνεια στις διεθνείς χρηματαγορές, αλλά και σε λεγόμενες «στοχευμένες» κοινωνικές παρεμβάσεις, ως αποτέλεσμα βέβαια των γενικευμένων περικοπών στην γκάμα των κρατικών κονδυλίων που αφορούν στις κοινωνικές ανάγκες και της εντεινόμενης φοροληστείας απέναντι στο λαό. Υπό εξέταση βρίσκεται και ο βαθμός απόδοσης των αντιλαϊκών μέτρων στο φετινό κρατικό προϋπολογισμό, εν αναμονή τόσο των στοιχείων σχετικά με τη μάζα των αντιλαϊκών φόρων και των άλλων χαρατσιών που θα συγκεντρωθούν στην προσεχή περίοδο, όσο και των «Φθινοπωρινών Προβλέψεων» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σχετικά με τους αναμενόμενους ρυθμούς ανάκαμψης στις οικονομίες των κρατών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής οικονομίας.

Σε αυτό το φόντο, στον ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδας μεταφέρθηκαν χτες τα 800 εκατ. ευρώ της υποδόσης που εκκρεμούσε για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου προς ιδιώτες. Η εκταμίευση εγκρίθηκε την περασμένη Πέμπτη από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM). Μετά την αποδέσμευση της χτεσινής υποδόσης, ο συνολικός δανεισμός του ελληνικού κράτους από τον ESM στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου φτάνει τα 40,2 δισ. ευρώ.

Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται το ΑΠΕ - ΜΠΕ, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να ξεκινήσει «καμπάνια ενημέρωσης» σχετικά με το «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης» (ΚΕΑ), και μάλιστα με σλόγκαν «ήταν δίκαιο και έγινε πράξη». Στην πραγματικότητα, πρόκειται για έναν ακόμη απροκάλυπτο εμπαιγμό απέναντι στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η διαμόρφωση του ΚΕΑ, ανεξάρτητα από την κάθε φορά ονομασία του, εντάσσεται στο πλαίσιο των «στοχευμένων κοινωνικών παρεμβάσεων» που εδώ και καιρό αξιώνουν οι θεσμοί του κουαρτέτου, ο ΟΟΣΑ κ.ά., καθώς βέβαια και τα τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου, ως αποτέλεσμα της γενικευμένης κατακρεούργησης των κάθε είδους προνοιακών επιδομάτων.

«Το ΚΕΑ στηρίζει ήδη 610.825 συμπολίτες μας, με προοπτική οι δικαιούχοι να φτάσουν τους 700.000», αναφέρεται σε ανάρτηση στην επίσημη ιστοσελίδα της κυβέρνησης, σημειώνοντας ότι το ΚΕΑ είναι «δίχτυ προστασίας από τον κοινωνικό αποκλεισμό». Μάλιστα, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της κυβέρνησης, «η πρόβλεψη για το 2018 είναι για ένταξη 750.000 συμπολιτών μας και η ετήσια δαπάνη αναμένεται να φτάσει τα 760 εκατομμύρια ευρώ».

Ουσιαστικά, η κυβερνητική καμπάνια αποτελεί την επίσημη ομολογία για την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, που άλλωστε με τη γλώσσα των αριθμών σκιαγραφείται και στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021, στο οποίο ενσωματώνεται και ο κρατικός προϋπολογισμός του 2018 που κατατίθεται στη Βουλή στις 21 Νοέμβρη.

Μεταξύ άλλων αυτό προβλέπει:

Στην κατηγορία «κοινωνικές παροχές» (συντάξεις, ΕΚΑΣ, «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης» κ.ά.), που καταβάλλονται από τον κρατικό προϋπολογισμό καθώς και από τα ασφαλιστικά ταμεία («ενοποιημένο αποτέλεσμα γενικής κυβέρνησης»), νέα καρατόμηση, φτάνοντας στα 38,1 δισ. ευρώ, από 39 δισ. φέτος, με μείωση ύψους 900 εκατ. ευρώ!

Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων. Την επόμενη χρονιά προβλέπεται ποσό μόλις 80 εκατ. ευρώ (από 320 εκατ. φέτος), δηλαδή θα κατακρεουργηθεί κατά 240 εκατ, με φόντο την οριστική κατάργησή του μέχρι το τέλος του 2019. Να σημειωθεί ότι το ΕΚΑΣ για το 2015, όταν ξεκίνησε η εφαρμογή του 3ου μνημονίου, βρισκόταν στο επίπεδο των 921 εκατ., που βέβαια έχει «εξαϋλωθεί» στο πλαίσιο της «δίκαιης ανάπτυξης».

Μεταξύ άλλων, για την επόμενη χρονιά προετοιμάζονται παρεμβάσεις όπως η περαιτέρω καρατόμηση των επιδομάτων για την Κοινωνική Πρόνοια, του κονδυλίου για το πετρέλαιο θέρμανσης των λαϊκών νοικοκυριών, η πλήρης κατάργηση παροχών που «αλληλεπικαλύπτονται» από το λεγόμενο «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης».

«Μια προσπάθεια να νομοθετήσουμε μια επιστροφή στο παρελθόν, να βγούμε από την κρίση μέσω της πόρτας που μας έβαλε σε αυτή διατηρώντας τις δομικές αδυναμίες του παρελθόντος, θα καταστρέψει ό,τι έχει απομείνει όρθιο στη χώρα ως ανταγωνιστικός και βιώσιμος τομέας "διεθνώς εμπορεύσιμων" αγαθών και υπηρεσιών».

Αυτό επισημαίνει ο ΣΕΒ σε ειδική έκθεση με τίτλο «μισθοί, παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα», όπου μεταξύ άλλων τονίζεται:

-- «Οι αποφάσεις για αύξηση των μισθών πρέπει να συνδέονται με την αύξηση της παραγωγικότητας», της κερδοφορίας δηλαδή των καπιταλιστών και μάλιστα «στους κλάδους των διεθνώς εμπορεύσιμων».

-- «Κριτήριο για το κατά πόσο να αυξηθούν οι μισθοί δεν μπορεί να είναι μόνο η εξέλιξη της εγχώριας παραγωγικότητας (...) αλλά και τι δίνουν ή δεν δίνουν οι ανταγωνίστριες χώρες»...

-- «Η άσκηση της πολιτικής μισθών, και το πλαίσιο διαμόρφωσης αυτών, στα χρόνια πριν την εκδήλωση της κρίσης συνέβαλε ουσιαστικά στη διάβρωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας», ενώ «επιπλέον, λειτούργησε προστατευτικά προς το μέρος της οικονομίας το οποίο δεν εκτίθεται στο διεθνή ανταγωνισμό και δεν παράγει διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες, φέρνοντας τους κλάδους που προσπαθούσαν να παραμείνουν διεθνώς ανταγωνιστικοί σε συγκριτικά δυσμενή θέση».

-- «Σημασία έχει όχι μόνο το απόλυτο ύψος των μισθών και του γενικότερου κόστους της εργασίας, αλλά και η ισορροπία τους με τη μη μισθολογική ανταγωνιστικότητα της οικονομίας», επισημαίνει χαρακτηριστικά ο ΣΕΒ, δίνοντας έμφαση και στην προώθηση άλλων διαρθρωτικών παρεμβάσεων, με στόχο την τόνωση της ανταγωνιστικότητας, όπως αυτές που προωθούνται στο πλαίσιο και του τρέχοντος μνημονίου.