Σε πολυήμερες κινητοποιήσεις προχώρησαν το προηγούμενο διάστημα οι εργαζόμενοι στο καζίνο της Κέρκυρας. Με στάσεις εργασίας που ξεκίνησαν στα μέσα του Ιούλη, 48ωρη απεργία στις 15 και 16 Αυγούστου και νέες στάσεις που ακολούθησαν, οι εργαζόμενοι έθεσαν στο επίκεντρο το αίτημα για υπογραφή επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης που να αποκαθιστά τις μειώσεις των μισθών τους και να βελτιώνει τους όρους εργασίας τους.

Συνεχίζοντας τον αγώνα για τα δίκαια αιτήματά τους, έχουν πλέον στα χέρια τους ένα νέο όπλο: Το επιχειρησιακό σωματείο, το οποίο δημιουργήθηκε πρόσφατα και ήταν καρπός του αγώνα που έδωσαν. Το νεοσύστατο σωματείο εξέλεξε στη Γενική του Συνέλευση, την περασμένη Τρίτη, εφορευτική επιτροπή και ετοιμάζεται τις επόμενες μέρες να προχωρήσει στις πρώτες του αρχαιρεσίες.

Τη σημαντική πείρα της δράσης που ξεδιπλώθηκε μεταφέρουν στον «Ριζοσπάστη» εργαζόμενοι στο καζίνο, μέλη της προσωρινής διοίκησης του επιχειρησιακού σωματείου, αλλά και συνδικαλιστές του Κερκυραϊκού Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

«Φτιάξαμε το σωματείο για να μπορούμε να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας», εξηγεί ο Γιάννης Ανδριώτης, πρόεδρος της προσωρινής διοίκησης του επιχειρησιακού σωματείου και μέλος του ΔΣ του Κερκυραϊκού Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

Οπως διευκρινίζει, η απληρωσιά και οι μειώσεις μισθών είναι δύο βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι εδώ και χρόνια. Συγκεκριμένα, οι καθυστερήσεις στην καταβολή της μισθοδοσίας και η πληρωμή με «έναντι» είναι πάγια τακτική που εφαρμόζει η εργοδοσία εδώ και χρόνια.

«Φτάσαμε στο σημείο να είμαστε πέντε κι έξι μήνες "μέσα"», περιγράφει ο Γ. Ανδριώτης. «Πληρωνόμασταν "έναντι" 100 - 150 ευρώ τη βδομάδα, κι έτσι οι αποδοχές μας ποτέ δεν έφταναν το μισθό. Μας έδιναν "έναντι" το Μάρτη για το μισθό του περασμένου Οκτώβρη», προσθέτει ο Σταμάτης Ανθης, μέλος της προσωρινής διοίκησης του σωματείου. Τα παραπάνω, υπογραμμίζει, ισοδυναμούσαν με μια «σιωπηλή μείωση» του μισθού.

Στη «σιωπηλή» και ανεπίσημη μείωση προστέθηκαν και πιο «επίσημες» μειώσεις μισθών. Ετσι, το Μάρτη του 2012 η εργοδοσία μείωσε το μισθό των εργαζομένων στα 586 ευρώ. Αρχικά διατήρησε τη διαφορά από τις προηγούμενες αποδοχές των εργαζομένων ως «οικειοθελή παροχή». Σύντομα όμως, μόλις ένα χρόνο μετά, «έκοψε» και την «οικειοθελή παροχή». Η περικοπή υποτίθεται ότι θα ήταν προσωρινή και οι μισθοί θα επανέρχονταν το επόμενο έτος, δηλαδή το 2014, κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει.

«Κάποια στιγμή αρχίσαμε να αντιδρούμε», λέει ο Στ. Ανθης, εξηγεί όμως ότι οι διαμαρτυρίες τότε ήταν ακόμα μεμονωμένες, καθώς δεν υπήρχε σωματείο και συλλογική οργάνωση των εργαζομένων. Πολλοί συνάδελφοί του, όπως λέει, αναγκάστηκαν κάτω από το βάρος της απληρωσιάς να παραιτηθούν, ενώ και ο ίδιος στο παρελθόν, όταν είχε διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση, είχε βρεθεί στο στόχαστρο κατηγοριών από την εργοδοσία, με προσπάθεια απομόνωσης από τους συναδέλφους του.

Σήμερα, μετά τις κινητοποιήσεις, οι εργαζόμενοι έχουν δει την «ψαλίδα» των οφειλών να κλείνει, ανησυχούν όμως ότι η τακτική του «έναντι» θα επανέλθει.

Στο πλαίσιο του αγώνα που έδωσαν, οι εργαζόμενοι έχουν προχωρήσει αρκετά βήματα πέρα από τη διαμαρτυρία για τις καθυστερήσεις στις πληρωμές. Κομβική θέση στις διεκδικήσεις κατέχει πλέον το αίτημα για υπογραφή επιχειρησιακής Σύμβασης.

Το σχέδιο Σύμβασης διαμορφώθηκε, όπως επισημαίνει ο πρόεδρος της προσωρινής διοίκησης, συλλογικά: Πάνω στο αρχικό πλαίσιο έγινε συζήτηση με τους εργαζόμενους στα τμήματα της επιχείρησης, το σχέδιο εμπλουτίστηκε με τις προτάσεις που έγιναν, ενώ εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση. Με βάση αυτό, διεκδικούν αυξήσεις στους μισθούς, χωρίς διαχωρισμούς σε παλιούς και νέους εργαζόμενους, και καταβολή της μισθοδοσίας κάθε μήνα, χωρίς καθυστερήσεις και «έναντι». Επίσης, το κείμενο της Σύμβασης περιλαμβάνει άρθρα για το σύνολο των όρων εργασίας, όπως το ωράριο, το διάλειμμα, η χορήγηση δύο ρεπό τη βδομάδα.

Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις χαρακτηρίστηκαν από τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, και μάλιστα παρά την προσπάθεια της εργοδοσίας να ασκήσει πιέσεις και να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους.

Μετά την προκήρυξη της πρώτης στάσης εργασίας, η εργοδοσία εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία χαρακτήριζε την απόφαση των εργαζομένων... «ηθικά και λογικά αστήρικτη», ενώ υποστήριζε πως η κινητοποίηση «εν μέσω τουριστικής περιόδου όχι μόνο δεν συμβάλλει στην αντιμετώπιση της ταμειακής δυσπραγίας της επιχείρησης (...) αλλά επιδεινώνει το πρόβλημα και δημιουργεί μεγαλύτερη ανασφάλεια για όλους μας».

Μετά τη 48ωρη απεργία, και ενώ οι εργαζόμενοι προχωρούσαν σε στάσεις εργασίας, η εργοδοσία πήγε ακόμα παραπέρα. Σε νέο κείμενο χαρακτήρισε την κινητοποίηση «προδήλως παράνομη και καταχρηστική» και προκλητικά εκτόξευσε απειλές πως θα στραφεί «ενώπιον της δικαιοσύνης» και θα αξιώσει «την αποκατάσταση της αποθετικής ζημίας» εναντίων «όλων των προσώπων που, ενώ γνωρίζουν τον παράνομο χαρακτήρα των συγκεκριμένων ενεργειών, συμμετέχουν στην τέλεσή τους και εν τέλει προκαλούν με δόλο βλάβη της επιχειρήσεώς μας».

«Η κίνηση αυτή της εργοδοσίας είχε αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επεδίωκε. Αντί να φοβίσει τους εργαζόμενους, μας συσπείρωσε περισσότερο. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις στάσεις εργασίας πήραν μέρος και εργαζόμενοι που δεν είχαν απεργήσει στη 48ωρη απεργία», σχολιάζει ο Γ. Ανδριώτης.

«Οταν φτάνει ο κόμπος στο χτένι αποφασίζεις ότι δεν πάει άλλο», λέει ο Στ. Ανθης. «Σήμερα είμαστε μια γροθιά», καταλήγει και τονίζει την ανάγκη να συνεχίσουν με την ίδια και ακόμα μεγαλύτερη ενότητα.

«Το παράδειγμα του αγώνα στο καζίνο αποτελεί απόδειξη για το πόσο σημαντικό ζήτημα είναι η συσπείρωση των εργαζομένων στα σωματεία και η πάλη για τις ανάγκες και τα συμφέροντά τους», τονίζει ο Σπύρος Κανταρέλης, πρόεδρος του Κερκυραϊκού Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων.

«Το καταλυτικό στοιχείο ήταν ότι η αγανάκτηση των εργαζομένων συναντήθηκε με την ώθηση που μπορεί να δώσει η πάλη των σωματείων που έχουν ταξικό προσανατολισμό», σημειώνει. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ τα ίδια προβλήματα ταλαιπωρούν τους εργαζόμενους εδώ και χρόνια, χρειάστηκε η επαφή με τις δυνάμεις του Συνδέσμου για να μετατραπεί η αγανάκτησή τους σε συλλογικό αγώνα, με συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδικήσεων.

«Η πρακτική και η επιχειρηματολογία της μεγαλοεργοδοσίας του καζίνο Κέρκυρας αποτελεί ένα ακόμα παράδειγμα της "ανάπτυξης" που χρησιμοποιεί ως καύσιμη ύλη την ίδια τη ζωή των εργαζομένων», προσθέτει ο πρόεδρος του Συνδέσμου. Επιβεβαιώνεται, υπογραμμίζει, ότι η «νέα εποχή» που διαφημίζει η κυβέρνηση είναι θεμελιωμένη πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. «Μόνο μέσα από την οργάνωση στα σωματεία και τον αγώνα που βάζει μπροστά τις δικές μας ανάγκες μπορούμε να βάλουμε εμπόδιο, να ανακτήσουμε απώλειες και να ανοίξουμε παράλληλα το δρόμο που οδηγεί στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας», αναφέρει.

Οι δυνάμεις του κλαδικού συνδικάτου στάθηκαν από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των εργαζομένων στο καζίνο: Με αποφάσεις του κλαδικού σωματείου προκηρύχθηκαν οι κινητοποιήσεις, με τη συμμετοχή των μελών του έγιναν οι συγκεντρώσεις των εργαζομένων έξω από την επιχείρηση, με τη συμβολή του συστάθηκε το επιχειρησιακό σωματείο και δημιουργήθηκε το σχέδιο επιχειρησιακής ΣΣΕ. Μετέφεραν τη φωνή των απεργών σε άλλους κλάδους και χώρους δουλειάς, όπου επικρατούν ανάλογα προβλήματα. Αποτέλεσμα της δράσης αυτής ήταν και η στήριξη των κινητοποιήσεων από εργαζόμενους μιας σειράς κλάδων.

Ο Σπ. Κανταρέλης αναφέρεται επίσης στην αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, οι οποίες, ακόμα κι όταν έρχονται σε επικοινωνία με εργαζόμενους σε χώρους δουλειάς, κύριο μέλημά τους έχουν το πώς θα τους «καθίσουν στον καναπέ». Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ανακοίνωση της διοίκησης της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Τυχερών Παιγνίων (ΟΣΕΤΥΠ), που προσπάθησε να εμφανίσει ως αίτημα των εργαζομένων την «άμεση χρηματοδότηση των υπό οικονομική κατάρρευση καζίνο» και την επιβολή «ενιαίων κανόνων εποπτείας και ενιαίας φορολογικής αντιμετώπισης της αγοράς τυχερών παιγνίων». Ο Σύνδεσμος κατήγγειλε στους εργαζόμενους την προσπάθεια να στοιχηθεί ο αγώνας τους πίσω από τους ανταγωνισμούς μεγαλοεπιχειρηματιών, αλλά και να δικαιολογηθούν η απληρωσιά και το ξεζούμισμα των εργαζομένων στο όνομα της «οικονομικής κατάρρευσης» του καζίνο.

«Το κλαδικό σωματείο άνοιξε νέους δρόμους στην αγωνιστική δράση των εργαζομένων, συνέβαλε ώστε να αντιμετωπιστούν οι απειλές και οι πιέσεις της εργοδοσίας, έδωσε κουράγιο και αντοχή στους απεργούς», σημειώνει ο Σπ. Κανταρέλης. Αντίστοιχα, οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο καζίνο ενίσχυσαν και το κλαδικό σωματείο, που σήμερα μετρά νέες εγγραφές μελών, περισσότερους εργαζόμενους αποφασισμένους να οργανώσουν τα επόμενα βήματα στον αγώνα για την ανάκτηση απωλειών και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Στην ίδια κατεύθυνση συνεχίζει να παλεύει, μαζί με τους εργαζόμενους, για την υπογραφή και την εφαρμογή της επιχειρησιακής Σύμβασης, για τις ανάγκες συνολικά των εργαζομένων και των οικογενειών τους.