Αποκαλυπτικά στοιχεία για την εργασιακή ζούγκλα στον κλάδο του τουρισμού παρουσίασε στη Βουλή ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης, καταρρίπτοντας το κυβερνητικό παραμύθι περί «δίκαιης ανάπτυξης» και αναδεικνύοντας ότι όσο κερδίζει το κεφάλαιο τόσο γίνεται και επιθετικότερο. Τα στοιχεία παρουσιάστηκαν κατά τη συζήτηση Επίκαιρης Ερώτησης που κατέθεσε στον υπουργό Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλο, απαιτώντας την κατάργηση των νόμων 4093/2012 και 4046/2012 του δεύτερου μνημονίου, που ουσιαστικά ανέτρεψαν την υποχρεωτικότητα των Συλλογικών Συμβάσεων σε όλους τους εργαζόμενους, διαμορφώνοντας όρους σύγχρονης δουλείας στους τόπους δουλειάς.

Οπως ανέφερε, στην Αττική από τα 390 ξενοδοχεία «η σύμβαση εφαρμόζεται στα 15 που υπάρχουν και επιχειρησιακά σωματεία, σε 4 που έχουν και επιχειρησιακές συμβάσεις και σε 5 που εφαρμόζεται κάτω από την καθημερινή παρέμβαση του συνδικάτου».

Ακόμα, σύμφωνα με μελέτη του ΟΜΕΔ, από το 2012 και μετά, το 83,4% των συμβάσεων είναι με ενώσεις προσώπων, από τις οποίες το 19,1% είναι στα ξενοδοχεία. Από τις συμβάσεις αυτές «το 66,8% έχουν μείωση των αμοιβών των εργαζομένων, αλλά και των όρων δουλειάς των εργαζομένων. Το 19% προβλέπει ρητή, ευθεία μείωση και το 47,8% προβλέπει προσαρμογή στα όρια της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Δηλαδή, ενώ υπάρχει κλαδική, οι εργαζόμενοι αμείβονται με 586 ευρώ κατώτερο μισθό ή 510 ευρώ οι εργαζόμενοι που είναι κάτω των 25 ετών».

Ολα αυτά συμβαίνουν «στον τουρισμό, ο οποίος δεν έχει γνωρίσει κρίση. Εχουμε καινούριο ρεκόρ από χρονιά σε χρονιά σε αφίξεις τουριστών, σε τζίρο και σε κέρδη. Οπως ανέφερε, ειδικά σε νησιά, όπως στη Μύκονο, στη Ρόδο αλλά και σε Ιόνιο «οι εποχιακά εργαζόμενοι μένουν σε στάβλους, όπως και αυτοί που κάνουν πρακτική άσκηση. Αν θα πάτε στη Μύκονο, τους έχουν σε κοντέινερ. Μιλάμε για μια τραγωδία. Και, βέβαια, έλεγχος δεν υπάρχει πουθενά. Τι θα κάνετε γι' αυτά, κύριε υπουργέ; Θα καταργήσετε αυτόν τον νόμο που υπάρχει, που ουσιαστικά καταργεί τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας; Είναι η καθολική απαίτηση των εργαζομένων».

Η απάντηση του υπουργού ξεπέρασε τα όρια της πρόκλησης. Ανέφερε ότι «στην επικείμενη διαπραγμάτευση εμείς επιδιώκουμε την επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων, που έχει παγώσει ήδη από τον νόμο του 2011». Προδικάζοντας εξάλλου τι προετοιμάζεται σε βάρος των εργαζομένων, εμφάνισε ως ...θετική εξέλιξη την «κοινή δήλωση» που υπέγραψαν πρόσφατα οι «κοινωνικοί εταίροι», όπου ουσιαστικά συμφωνούν στην καρατόμηση και των εναπομεινάντων εργασιακών δικαιωμάτων. Εφτασε μάλιστα στο σημείο να πει ότι «ο ΣΕΤΕ είναι υπέρ ενός βασικού θέματος που θα διαπραγματευτούμε τον Σεπτέμβριο, της επεκτασιμότητας των κλαδικών, για τον απλό λόγο ότι δημιουργείται καθεστώς αθέμιτου ανταγωνισμού»! «Είναι από τις λίγες περιπτώσεις - είπε - που φαίνεται να υπάρχει σύμπτωση συμφερόντων των εργαζομένων και της εργοδοσίας»!

Ο Χρήστος Κατσώτης κάλεσε τους εργαζόμενους να απαντήσουν στην πρόκληση με την οργάνωση της πάλης τους για την ανάκτηση των απωλειών και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με στόχο την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και των φορέων της.

Με διπλό στόχο, να κατοχυρώσει τις βαθιές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις που επιβλήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια και ιδιαίτερα μετά το 2012 σε βάρος της εργατικής τάξης της χώρας μας και να στρώσει το έδαφος για την κλιμάκωσή τους με νέα μέτρα, ως αποτέλεσμα της περίφημης διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με το κουαρτέτο το Σεπτέμβρη, ο ΣΕΒ κλιμακώνει τις παρεμβάσεις του. Ετσι, με το νέο Εβδομαδιαίο Δελτίο του, επανέρχεται στο ζήτημα των Εργασιακών και προκλητικά επιτίθεται κατά των εργαζομένων, στους οποίους χρεώνει την καπιταλιστική κρίση, τη χρεοκοπία επιχειρήσεων και την απώλεια των θέσεων εργασίας, αναδεικνύοντας ως αιτία της «χαμηλής παραγωγικότητας» τη δήθεν «υπερπροστασία» των εργαζομένων.

Ο ΣΕΒ, αφού διαπιστώνει ευχαριστημένος τη «βελτίωση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας», δηλαδή, τη ζούγκλα που μπόρεσαν οι καπιταλιστές να επιβάλουν σε βάρος των μισθωτών και κάνει λόγο «για μία τεράστια προσπάθεια εξισορρόπησης», έτσι χαρακτηρίζει τη λαίλαπα των ανατροπών, παρουσιάζει τη νέα ατζέντα ανατροπών που αξιώνει σημειώνοντας: «Η χώρα μας συνεχίζει να διατηρεί κάποιες πρωτοτυπίες σε σχέση με την Ευρώπη, σε θέματα όπως η μονομερής προσφυγή στην υποχρεωτική διαιτησία, τα προνόμια των συνδικαλιστών ή η διοικητική έγκριση για ομαδικές απολύσεις». Γίνεται λοιπόν φανερό πως παρά τις άοκνες προσπάθειες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να χρεώνει τα σχέδια των νέων ανατροπών αποκλειστικά στο ΔΝΤ, υπάρχουν στο εσωτερικό της χώρας μας «βασιλικότεροι του βασιλέως». Μάλιστα, ο ΣΕΒ αναλαμβάνει να εξηγήσει πως η «επέκταση της ευελιξίας» όχι μόνο πρέπει να γίνει αλλά θα είναι και ευεργετική για τους εργαζόμενους. Γράφει χαρακτηριστικά: «Η ευελιξία στην αγορά εργασίας πρέπει να επεκταθεί καθώς, επίσης νομοτελειακά (σ.σ. να που ο ΣΕΒ ανακάλυψε και τις νομοτέλειες, μόνο τη νομοτέλεια της καπιταλιστικής κρίσης δεν μπόρεσε να ανακαλύψει ακόμα), όταν αρχίσει η οικονομία να ανακάμπτει και η ζήτηση για εργασία να αυξάνει, ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων θα οδηγήσει σε προσλήψεις και σε υψηλότερες αμοιβές». Με μια κουβέντα ο ΣΕΒ προτρέπει τους εργάτες να αποδεχτούν μια ακόμα πιο άγρια ζούγκλα στην αγορά εργασίας ώστε μετά εξαιτίας του ανταγωνισμού να βγούνε στο ξέφωτο... Να περάσουν, δηλαδή, από το «καθαρτήριο» για να φτάσουν στον καπιταλιστικό παράδεισο..!

Τώρα, βέβαια, αν αυτός ο ανταγωνισμός που εξυμνεί ο ΣΕΒ περιλαμβάνει και νέα λουκέτα σε επιχειρήσεις που δεν θα τον αντέξουν, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ισα ίσα που αυτή η διαδικασία νέων χρεοκοπιών πρέπει να επιταχυνθεί. Ετσι, κατά τον ΣΕΒ, «πρέπει να σταματήσουμε να εμποδίζουμε την προσαρμογή μόνο και μόνο για να διατηρούνται στη ζωή χωρίς μέλλον και προοπτική, με τρόπο όμως που πνίγει και τις υγιείς, οι οποίες αιμοδοτούν όλη την οικονομία. Μακροπρόθεσμα, η προσαρμογή θα γίνει νομοτελειακά διότι δεν υπάρχουν πόροι διαθέσιμοι για να συμβεί κάτι άλλο».

Επί της ουσίας ο ΣΕΒ τάσσεται όχι γενικά υπέρ των επιχειρήσεων, αλλά των μεγάλων και ισχυρών καπιταλιστικών ομίλων, ρίχνοντας το ανάθεμα σε όσες (κατά βάση μικρομεσαίες) «δεν έχουν μέλλον και προοπτική» και εκεί ζητάει από το αστικό κράτος να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον του και τις αντίστοιχες χρηματοδοτήσεις. Ζητάει δηλαδή μέτρα που θα επιταχύνουν τη διαδικασία συγκέντρωσης του κεφαλαίου σε λιγότερα χέρια.

Επιμένοντας στο ζήτημα των Εργασιακών ενόψει και της διαπραγμάτευσης με τους «θεσμούς» το Σεπτέμβρη, ο ΣΕΒ προειδοποιεί και κινδυνολογεί πως «μια παλινδρόμηση στο καθεστώς των εργασιακών σχέσεων που ίσχυαν μέχρι τότε (σ.σ. 2009) δεν είναι σε καμία περίπτωση το ζητούμενο για την οικονομία, τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις το 2016. Αν θέλουμε να οικοδομήσουμε ένα νέο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων, οδηγός μας πρέπει να είναι το μέλλον μιας διεθνώς ανταγωνιστικής οικονομίας και όχι το παρελθόν μιας κρατικοδίαιτης και αντιπαραγωγικής κοινωνίας»! Πάει πολύ όμως οι καπιταλιστές των τεράστιων κρατικών χρηματοδοτήσεων, φοροαπαλλαγών, των τόσων προνομίων και διευκολύνσεων να κατηγορούν την κοινωνία - δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας - ως κρατικοδίαιτη και αντιπαραγωγική. Είναι προκλητικό η δράκα αυτή, που ζει από την εργασία των άλλων, αυτή που ιδιοποιείται άκοπα ολόκληρο τον κοινωνικό πλούτο, μόνο και μόνο επειδή έχει στην κατοχή της τα μέσα παραγωγής, να μιλάει για χαμηλή παραγωγικότητα.

Σινιάλο προς τους επιχειρηματικούς ομίλους ότι η κυβέρνηση «δουλεύει» για να «διασώσει επιχειρήσεις» τύπου «Μαρινόπουλος», έστειλε χτες ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, κατά τη διάρκεια συζήτησης στη Βουλή Επίκαιρης Ερώτησης του ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ ζήτησε από τον υπουργό να ξεκαθαρίσει ποιες θα είναι οι ενέργειες της κυβέρνησης «προκειμένου να μη χαθεί θέση εργασίας, γιατί είναι το πιο σημαντικό, το πιο ουσιαστικό ζήτημα, και στα πλαίσια της εξαγοράς, της συγχώνευσης να υπάρχει διαδοχή και οι εργαζόμενοι να είναι και στον νέο εργοδότη. Αλλά και σε περίπτωση πτώχευσης της εταιρείας, οι εργαζόμενοι να αποκτήσουν προτεραιότητα έναντι των πιστωτών της εταιρείας».

Η Ερώτηση του ΚΚΕ αφορά περίπου 12.000 εργαζόμενους του ομίλου, οι οποίοι, αφού όλο το προηγούμενο διάστημα αντιμετώπισαν την άγρια εκμετάλλευση από το όμιλο (απολύσεις, προγράμματα «εθελούσιας εξόδου», ατομικές συμβάσεις, περικοπές στις αποδοχές, ελαστικές σχέσεις εργασίας, τμηματική καταβολή του μισθού κ.λπ.) τώρα, έπεσαν και θύματα του ανταγωνισμού που πυροδοτεί η καπιταλιστική κρίση ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους στον κλάδο του εμπορίου, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, χώρια ότι είναι απλήρωτοι από τον Ιούνη.

Οπως επισήμανε, ο βουλευτής του ΚΚΕ, Χρ. Κατσώτης, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα από την προσφυγή του ομίλου «Μαρινόπουλου» στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα, αλλά και του ανταγωνισμού, όπως όλα δείχνουν, τα θύματα θα είναι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο και χωρίς αποζημίωση, καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πέρσι τέτοιον καιρό άλλαξε την «πτωχευτική διαδικασία με ένα καθαρά ταξικό μέτρο όπου τα δικαιώματα των εργαζομένων τα κατέταξε στις απαιτήσεις του 25%, δηλαδή σε χαμηλότερη κατηγορία», δίνοντας προβάδισμα στις τράπεζες! Ο Χρήστος Κατσώτης τόνισε ότι είναι «καθολική απαίτηση» των εργαζομένων να «αλλάξει αυτή η απαράδεκτη ρύθμιση».

Ο υπουργός, εμπαίζοντας ανοιχτά και στη βάση της κυβερνητικής προπαγάνδας περί υγιούς καπιταλισμού απέδωσε το «πρόβλημα» «Μαρινόπουλος» ...«στον τρόπο που αναπτυσσόταν» ο καπιταλισμός στην Ελλάδα. Πρόσθεσε ότι «δεν είναι μόνο η επιχείρηση Μαρινόπουλος». «Βλέπουμε και άλλες επιχειρήσεις στο ίδιο μήκος κύματος να κινούνται. Προσπαθούμε να διασώσουμε αυτές τις επιχειρήσεις παρά τις μεγάλες ευθύνες που είχαν οι εργοδότες τους», προαναγγέλλοντας επί της ουσίας μέτρα υπέρ του κεφαλαίου.

Για τη ρύθμιση όπου στην «πτωχευτική διαδικασία» προηγούνται τα συμφέροντα των τραπεζών αναμάσησε το γνωστό παραμύθι πως το πλαίσιο της περσινής διαπραγμάτευσης ήταν «ένα από τα κακά πράγματα» που «αναγκαστήκαμε να δεχθούμε, για να αποφύγουμε την άτακτη χρεοκοπία».