ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 30 Ιούνη 2013
Σελ. /24
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κερδισμένα τα μονοπώλια, με όποιο μείγμα διαχείρισης

Τη βδομάδα που πέρασε, κορυφώθηκε η προπαγάνδα της κυβέρνησης για «ανάπτυξη», με αφορμή τις επενδύσεις επιχειρηματικών ομίλων στην Ελλάδα, όπως η COSCO, η κατασκευή του αγωγού TAP, η συμφωνία VODAFONE - WIND, από τις οποίες θα προκύψουν θέσεις εργασίας και θα ωφεληθεί τάχα ο λαός.

Αξιοποιώντας την ανεργία που παράγει ο καπιταλισμός και η οποία αυξήθηκε σε συνθήκες κρίσης, η κυβέρνηση καλεί εργαζόμενους και άνεργους να συμβιβαστούν με τα αντιλαϊκά μέτρα και τις ιδιωτικοποιήσεις, που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, για να προσελκύσει επενδύσεις. Λένε δηλαδή, στο λαό πως αν θέλει στο αόριστο μέλλον να έχει ένα μεροκάματο της κακιάς ώρας, θα πρέπει να δεχτεί να δουλεύει με ανύπαρκτα δικαιώματα, να πληρώνει ολοένα και περισσότερα για Υγεία, Πρόνοια και Παιδεία, να διαλύεται η οικογενειακή και κοινωνική του ζωή.

Στην ελληνική οικονομία, κάποια στιγμή θα έρθει η ανάπτυξη. Ούτε αμφισβητεί κανείς ότι οι επενδύσεις ξένων και ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλωστε, στόχος μιας επένδυσης στον καπιταλισμό δεν είναι άλλος από το να αναπαραχθεί το κεφάλαιο, με την επιδίωξη του μεγαλύτερου κέρδους. Από αυτή την άποψη, η κυβέρνηση δικαιολογημένα πανηγυρίζει για το γεγονός ότι η πολιτική της διαμορφώνει συνθήκες πρόσφορες για να προσελκύσουν κεφάλαια, που σωρευτικά συμβάλλουν στην ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας.

Τι δε λέει; Οτι η ανάπτυξη αυτή θα είναι καπιταλιστική και άρα από χέρι ενάντια στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Και επίσης, ότι η πολιτική που τώρα εφαρμόζεται, είναι ίδια και απαράλλακτη με εκείνη που οδήγησε σε προηγούμενες δεκαετίες την ελληνική οικονομία σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, δεν απέτρεψε όμως την κρίση, αλλά αντίθετα την επιτάχυνε.

Για παράδειγμα, η επένδυση της «Cosco» στο λιμάνι του Πειραιά, που διαφημίστηκε όσο τίποτε τις προηγούμενες μέρες, ξεκίνησε από το 2009, πριν ακόμα την κρίση. Οπως και η επένδυση της γερμανικής «Ντόιτσε Τέλεκομ» στον ΟΤΕ, που έγινε το 2008. Καμιά από τις επενδύσεις αυτές, αλλά ούτε και οι ιδιωτικοποιήσεις που διαχρονικά γίνονται, δε στάθηκαν ικανές να αποτρέψουν την κρίση.

Τα μονοπώλια «στον αφρό»

Η ανάπτυξη που σχεδιάζει η κυβέρνηση, προϋποθέτει να πέσει ο λαός στο καναβάτσο. Στον αναιμικό της κύκλο, θα εκκολαφθούν οι προϋποθέσεις για την επόμενη κρίση του καπιταλισμού, που θα είναι βαθύτερη και πιο δύσκολη για τους αστούς να τη διαχειριστούν. Παράδειγμα γι' αυτό είναι η Ιρλανδία, την οποία η κυβέρνηση παρουσίασε σαν πρότυπο για τον τρόπο που προσέλκυσε επενδύσεις, με συντριβή των εργασιακών δικαιωμάτων και χαμηλή φορολογία στο κεφάλαιο.

Για περισσότερο από μια δεκαετία, η Ιρλανδία αποτέλεσε Ελντοράντο για τις αμερικάνικες κυρίως πολυεθνικές, μέχρι να βυθιστεί στην κρίση και ο λαός της στη φτώχεια, εξαιτίας και της προσπάθειας της αστικής τάξης να διαχειριστεί την κρίση προς όφελός της, όπως και στην Ελλάδα.

Η ανάπτυξη για την οποία μιλάει η κυβέρνηση, δε θα αμβλύνει το πρόβλημα της ανεργίας. Πολύ περισσότερο δε θα το εξαλείψει. Το κεφάλαιο επενδύει σε τομείς απ' όπου μπορεί να αποκομίσει πολύ και γρήγορο κέρδος. Για παράδειγμα, τέτοιοι είναι στη χώρα μας η Ενέργεια και οι Ανανεώσιμες Πηγές της, η καλλιέργεια, μεταποίηση και εμπορία πρότυπων αγροτικών προϊόντων, οι Μεταφορές.

Πρόκειται κατά κανόνα για κλάδους εντάσεως κεφαλαίου, που απαιτούν ελάχιστη εργατική δύναμη. Η συμβολή τους στη μείωση της ανεργίας θα είναι μηδαμινή σε σχέση με το μέγεθος του προβλήματος, που μόνο στατιστικά, αγγίζει σήμερα το 1,5 εκατ. ανέργους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του αγωγού ΤΑΡ. Η κυβέρνηση μιλάει για 2.000 άμεσες και 10.000 έμμεσες θέσεις εργασίας. Ακόμα και οι αστοί, όμως, συμφωνούν ότι το έργο στη φάση της λειτουργίας του δε θα απασχολεί περισσότερους από 100 όλους κι όλους εργαζόμενους, κύρια σε υπηρεσίες φύλαξης και συντήρησης (εκτίμηση ΙΟΒΕ).

Αλλά ακόμα και εκεί που θα χρειαστεί να γίνουν κάποιες προσλήψεις, αυτές θα είναι με τσακισμένους μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, ανάλογα με τους νόμους που έχουν ψηφίσει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και με μεγαλύτερη ένταση την τελευταία τριετία.

Αρκεί μια ματιά στα όσα αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, την Πέμπτη και την Παρασκευή στις Βρυξέλλες. Συνδέοντας την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων με την ανάσχεση τη ανεργίας, καταρτίζουν προγράμματα επιδότησης της μαθητείας, προκειμένου οι μεγάλοι όμιλοι να εξασφαλίσουν φτηνό εργατικό δυναμικό, με τον φερετζέ της «πρακτικής άσκησης». Με τέτοιους απασχολούμενους είναι γεμάτα τα ξενοδοχεία και οι μεγάλες μονάδες στον κλάδο του τουρισμού, τον οποίο η κυβέρνηση διαφημίζει σαν «ατμομηχανή» της ανάπτυξης στην Ελλάδα.

Χιλιάδες είναι οι «μαθητευόμενοι» που εργάζονται στην Ελλάδα με διμερείς συμφωνίες ανάμεσα στα κράτη μέλη της ΕΕ. Οι ίδιοι αμείβονται με φιλοδώρημα και ταυτόχρονα αξιοποιούνται σαν όχημα για να πεταχτούν στην ανεργία παλιότεροι εργαζόμενοι, με καλύτερα σχετικά δικαιώματα, ή να τα απεμπολήσουν, για να μη χάσουν τη δουλειά τους.

Το «άλλο μείγμα» του ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιτείνει στα παραπάνω, ότι θα φέρει ανάπτυξη ενισχύοντας τους «υγιείς» καπιταλιστές και ότι δε θα κάνει ιδιωτικοποιήσεις, αλλά συμπράξεις και παραχωρήσεις. Για το πρώτο, η κοροϊδία είναι εξόφθαλμη. Ανεξάρτητα πώς βαφτίζει ο καθένας το κεφάλαιο, για να το εξωραΐσει στα μάτια του λαού, οι νόμοι του καπιταλισμού λένε πως κριτήριο μιας επένδυσης είναι το κέρδος. Λένε επίσης ότι το κέρδος συναρτάται πρωτίστως με το φτήνεμα της εργατικής δύναμης.

Οι «καλοί» καπιταλιστές του ΣΥΡΙΖΑ θα επενδύσουν άραγε για την ψυχή της μάνας τους; Οχι βέβαια! Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ακόμα ότι ο καλός καπιταλιστής είναι αυτός που τηρεί τους νόμους. Ποιους νόμους; Αυτούς που ψήφισε το αστικό κράτος για να συντρίψει τις εργασιακές σχέσεις και το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, τους μισθούς και τις συντάξεις, για να διαλύσει τα ασφαλιστικά ταμεία, δίνοντας δισ. από τα αποθεματικά τους στους καπιταλιστές. Αυτούς που ανεβάζουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και απαλλάσσουν τους εργοδότες από τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Αυτούς τους νόμους, κανέναν λόγο δε έχει ο καπιταλιστής να μην τους εφαρμόσει.

Οσο για το επιχείρημα ότι στο δικό του μείγμα διαχείρισης η ανάπτυξη θα στηριχθεί σε περισσότερες κρατικές επιχειρήσεις και οι ιδιώτες θα επενδύουν με συμπράξεις και παραχωρήσεις, αντί για ιδιωτικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας και υποδομών, ο ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει ψευτοδιλήμματα, στα οποία οι αστοί έχουν εντρυφήσει εδώ και χρόνια.

Μόλις την Παρασκευή, ο Γ. Ανωμερίτης, διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ ΑΕ, δήλωσε ότι προτιμά την παραχώρηση του Οργανισμού από την ιδιωτικοποίηση, όπως άλλωστε προβλέπει και το 3ο μνημόνιο! Δηλαδή, είτε έτσι είτε αλλιώς, η δημόσια περιουσία καταλήγει στο κεφάλαιο. Ο τρόπος αλλάζει όχι η ουσία. Αλλωστε, και η «Cosco» με 35ετή παραχώρηση και όχι με ιδιωτικοποίηση πήρε το κομμάτι που διαχειρίζεται στο ΣΕΜΠΟ.

Αλλο παράδειγμα είναι οι τράπεζες. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει πως θα τις εθνικοποιήσει και προβάλλει αυτή του την πρόθεση σαν στοιχείο που τον διαφοροποιεί από το μείγμα που υπηρετεί η ΝΔ. Ομως, πολλές αστικές κυβερνήσεις, με πρώτη την ισπανική, έχουν κρατικοποιήσει τραπεζικά ιδρύματα που κατέρρεαν για να τα διασώσουν, σε βάρος του λαού που υποφέρει. Μόλις την Τετάρτη το βράδυ, το ΕΚΟΦΙΝ αποφάσισε κι αυτό ότι μια κυβέρνηση θα μπορεί να κρατικοποιεί μια τράπεζα για να τη σώσει! Αρα, άνθρακες για το λαό το «άλλο μείγμα» του ΣΥΡΙΖΑ.

Αναγκαιότητα να αλλάξει η ρότα

Ακόμα και στην περίπτωση που μια εταιρεία εμφανίζεται στα χαρτιά σαν κρατική, τι αλλάζει για τον εργαζόμενο, από τη στιγμή που αυτή θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στο περιβάλλον της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας;

Τι χαΐρι είδαν, για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι τα τελευταία 15 τουλάχιστον χρόνια από τη ΔΕΗ, που παραμένει κατ' όνομα δημόσια; Τι κέρδισαν τα λαϊκά νοικοκυριά - καταναλωτές του ηλεκτρικού ρεύματος; Τίποτα. Αντίθετα, πληρώνουν πανάκριβα τιμολόγια και από πάνω φορολογία για να χρηματοδοτήσουν τους ιδιώτες από τους οποίους η ΔΕΗ είναι υποχρεωμένη να αγοράζει Ενέργεια.

Ο καπιταλισμός δε γυρίζει πίσω, στην εποχή που μπορούσε και ήθελε να κάνει ορισμένες παραχωρήσεις σε κλάδους και ομάδες εργαζομένων, κάτω από τη λαϊκή πίεση, αλλά και από τον ανταγωνισμό με το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε. Αυτή η εποχή έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Σήμερα, η ματαίωση ενός αντιλαϊκού μέτρου, ακόμα και η ελάχιστη κατάκτηση, δεν είναι εφικτή αν ο κάθε κλάδος παλεύει μόνος του και η γενική γραμμή πάλης δεν κατευθύνεται ενάντια στα μονοπώλια και το κράτος τους, δεν ωριμάζει τις προϋποθέσεις για συντριβή της αστικής εξουσίας.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα σήμερα που προβάλλει την ανάγκη και το ρεαλισμό του άλλου δρόμου ανάπτυξης, απορρίπτοντας κάθε μείγμα διαχείρισης του καπιταλισμού, που ανεξάρτητα από προθέσεις, είναι αντιλαϊκό. Λύση και διέξοδος είναι η λαϊκή συμμαχία, με αντιμονοπωλιακό - αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο στην πάλη της. Για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την οικοδόμηση της λαϊκής εξουσία και οικονομίας.


Π.


Ο άλλος δρόμος ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ

Η λαϊκή εξουσία θα οργανώσει με κεντρικό - επιστημονικό σχεδιασμό την οικονομία, ώστε να ικανοποιεί όλες τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού
Η λαϊκή εξουσία θα οργανώσει με κεντρικό - επιστημονικό σχεδιασμό την οικονομία, ώστε να ικανοποιεί όλες τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού
Το ΚΚΕ στο 19ο Συνέδριο, στο Πρόγραμμα του Κόμματος, επεξεργάστηκε ολοκληρωμένη πολιτική ανάπτυξης σε όφελος του λαού, με την αξιοποίηση όλων των πλουτοπαραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, που τώρα το κεφάλαιο δεν αξιοποιεί επειδή δεν έχει μεγάλο και γρήγορο κέρδος. Η ανάπτυξη που λέει το ΚΚΕ, προϋποθέτει να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία στα χέρια της, σε συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα του χωριού και της πόλης (αυτοαπασχολούμενους, φτωχούς και μεσαίους αγρότες). Να εγκαθιδρύσει την εργατική, λαϊκή εξουσία, που για το ΚΚΕ ταυτίζεται με το σοσιαλισμό.

Η λαϊκή εξουσία θα κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής στη βιομηχανία, στην ενέργεια - ύδρευση, στις τηλεπικοινωνίες, στις κατασκευές, στις επισκευές, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στο χονδρικό - λιανικό και εισαγωγικό - εξαγωγικό εμπόριο, στις συγκεντρωμένες τουριστικές - επισιτιστικές υποδομές. Θα κοινωνικοποιήσει τη γη, τις καπιταλιστικές αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Θα καταργήσει την ατομική ιδιοκτησία και την οικονομική δραστηριότητα στην Εκπαίδευση, στην Υγεία - Πρόνοια, στον Πολιτισμό και στον Αθλητισμό, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ολοι αυτοί οι τομείς θα οργανωθούν αποκλειστικά ως κοινωνικές υπηρεσίες. Και θα τους αξιοποιήσει σε όφελος των εργαζομένων με τον Κεντρικό Σχεδιασμό και τον εργατικό έλεγχο.

Η λαϊκή εξουσία θα διαμορφώσει κρατικές παραγωγικές μονάδες για την παραγωγή και επεξεργασία αγροτικών προϊόντων, ως πρώτων υλών ή προϊόντων κατανάλωσης. Η ελληνική πραγματικότητα δεν απαιτεί αναδιανομή της γης. Οσοι καλλιεργητές δεν είναι κάτοχοι γης, θα εργάζονται στις σοσιαλιστικές μονάδες αγροτικής, γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής.

Η λαϊκή εξουσία θα προωθήσει τον αγροτικό παραγωγικό συνεταιρισμό, ο οποίος θα έχει δικαίωμα χρήσης της κοινωνικοποιημένης γης ως παραγωγικού μέσου. Η ένταξη των μικροϊδιοκτητών αγροτών στον παραγωγικό συνεταιρισμό θα γίνεται εθελοντικά.

Κίνητρα της συνεταιριστικοποίησης θα είναι: Η μείωση του κόστους παραγωγής μέσω των κοινών εργασιών καλλιέργειας και συλλογής των αγροτικών προϊόντων. Η προστασία της αγροτικής παραγωγής από ορισμένα φυσικά φαινόμενα, μέσω των υποδομών του κράτους, της επιστημονικής και τεχνικής υποστήριξης. Η διάθεση της αγροτικής παραγωγής με τη συγκέντρωση, αποθήκευση - συντήρηση και μεταφορά της μέσω κεντρικού κρατικού μηχανισμού. Ο ισομερισμός του χρόνου εργασίας στη διάρκεια του έτους, μέσω της επέκτασης της μηχανοποίησης και του κεντρικού συντονισμού για την αντιμετώπιση των έκτακτων εποχιακών αναγκών. Η αναμόρφωση του χωριού με στοιχεία της πόλης, που αφορούν τη γενική εκπαίδευση, τα πλήρως εξοπλισμένα Κέντρα Υγείας, συνδεδεμένα με νοσοκομεία των κοντινών αστικών κέντρων, τις πολιτιστικές υποδομές, τις μεταφορές κ.λπ.

Ο Κεντρικός Σχεδιασμός κατά κλάδο

Ο Κεντρικός Σχεδιασμός θα στηρίζεται σε ένα σύνολο στόχων και κριτηρίων, όπως τα παρακάτω:

Στην Ενέργεια: Ανάπτυξη υποδομής για τη μείωση του βαθμού της ενεργειακής εξάρτησης της Ελλάδας, εξασφάλιση επαρκούς και φθηνής λαϊκής κατανάλωσης, ασφάλεια των εργαζομένων του κλάδου, καθώς και των οικιστικών ζωνών, εξοικονόμηση ενέργειας και υψηλός βαθμός ενεργειακής απόδοσης. Προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος. Σε αυτήν την κατεύθυνση, η ενεργειακή πολιτική θα έχει ως άξονες: Την αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών Ενέργειας, π.χ., λιγνίτη, υδροηλεκτρική, αιολική, ηλιακή, πετρέλαιο και φυσικό αέριο κ.λπ., τη συστηματική έρευνα και εξεύρεση νέων πηγών, την επιδίωξη διακρατικής αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας.

Στις Μεταφορές: Θα δοθεί προτεραιότητα στις μαζικές μεταφορές σε σχέση με τις ατομικές, στις χερσαίες σταθερής τροχιάς για το ηπειρωτικό τμήμα της χώρας, στις ακτοπλοϊκές για τις παράκτιες και νησιωτικές περιοχές. Θα αξιοποιηθεί ο κοινωνικοποιημένος τομέας της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας για την κατασκευή, μετασκευή, επισκευή και συντήρηση σύγχρονων και ασφαλών πλοίων και σιδηροδρομικού υλικού. Με κριτήριο τη διασυνδεδεμένη και συμπληρωματική λειτουργία τους, θα σχεδιαστούν οι οδικές, αεροπορικές και όλες οι μορφές μαζικών μεταφορών, με στόχο τη γρήγορη και φθηνή μετακίνηση προσώπων και προϊόντων, την εξοικονόμηση ενέργειας και την ισόρροπη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον, τη σχεδιασμένη ανάπτυξη για την εξάλειψη της περιφερειακής ανισομετρίας, τον πλήρη έλεγχο της άμυνας και της ασφάλειας του σοσιαλιστικού κράτους. Προϋπόθεση είναι να υπάρξει σχεδιασμός ανάλογων υποδομών - λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρομικοί σταθμοί, οδικοί άξονες - και της βιομηχανίας παραγωγής μεταφορικών μέσων.

Στη Μεταποίηση και την Εξορυκτική Βιομηχανία:

-- Θα δοθεί προτεραιότητα στην παραγωγή μέσων παραγωγής (π.χ. στις μηχανοκατασκευές), με τη συνδυασμένη αξιοποίηση της εξορυκτικής βιομηχανίας και την ανάπτυξη σχετικών κλάδων της μεταποίησης, με τη στήριξη της εγχώριας επιστημονικής έρευνας.

-- Η Ελλάδα διαθέτει σημαντικά αποθέματα σε μεταλλευτικούς ορυκτούς πόρους, όπως βωξίτη, μεταλλικά ορυκτά (χρυσό, νικέλιο, χαλκό), δομικούς ορυκτούς πόρους (περλίτη, λευκόλιθο, μάρμαρα κ.ά.). Η εξόρυξη των ορυκτών πρώτων υλών θα συνδυαστεί με τη βιομηχανική επεξεργασία τους (π.χ. παραγωγή αλουμινίου και σχετικών εξαρτημάτων αλουμινίου), την ανάπτυξη της μεταλλευτικής και πετροχημικής βιομηχανίας, την παραγωγή μηχανημάτων και μέσων μεταφοράς, με στόχο τη μείωση της εξάρτησης από το εξωτερικό εμπόριο. Ανάλογος θα είναι ο σχεδιασμός και για κλάδους της μεταποίησης, όπως η χημική βιομηχανία.

-- Η νέα εξουσία θα εξασφαλίσει την ενιαία κρατική οργάνωση της παραγωγής στους κλάδους τροφίμων, ένδυσης, δέρματος, κλωστοϋφαντουργίας και άλλων προϊόντων ατομικής κατανάλωσης που αφορούν σε βασικές λαϊκές ανάγκες. Θα προωθήσει την αναλογική σχέση μεταξύ του αγροτικού τομέα (συμπεριλαμβανομένων της κτηνοτροφίας και της αλιείας) και κλάδων της βιομηχανίας, για την προμήθεια μέρους των αναγκαίων πρώτων υλών.

-- Η αγροτική παραγωγή θα στηριχτεί, αντίστοιχα, στην εγχώρια βιομηχανική παραγωγή λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, ζωοτροφών, γενετικού και πολλαπλασιαστικού υλικού κ.ά., γεωργικών μηχανημάτων, αρδευτικών υποδομών.

-- Μέσω της κρατικής βιομηχανίας παραγωγής φαρμάκων, υγειονομικού υλικού και βιοϊατρικής τεχνολογίας, θα επιδιώκεται η μέγιστη δυνατή αυτάρκεια για την παροχή δωρεάν φαρμάκων και άλλων φαρμακευτικών σκευασμάτων, με βάση τις λαϊκές ανάγκες.

Στους τομείς Επικοινωνιών - Πληροφορικής: Θα αξιοποιηθούν οι τεχνολογικές δυνατότητες για αναβάθμιση της παραγωγικής διαδικασίας, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού και του εργατικού ελέγχου στη βιομηχανία, στη διοίκηση, αλλά και στις κοινωνικές υπηρεσίες (τηλεϊατρική, τηλεκπαίδευση κ.λπ.). Προτεραιότητα θα δοθεί στην κατασκευή και αναβάθμιση των σχετικών έργων υποδομής για την ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανικής παραγωγής συστημάτων αυτοματισμού, πληροφορικής και τηλεπικοινωνιακού υλικού. Θα διασφαλίζεται η φθηνή, ταχεία, ασφαλής και καθολική πρόσβαση στην επικοινωνία, στην ενημέρωση, στην ψυχαγωγία.

Χωροταξικός σχεδιασμός - κατασκευές:

-- Ο χωροταξικός σχεδιασμός στη λαϊκή εξουσία θα γίνεται στη βάση των αποτελεσμάτων ερευνών για τη διάγνωση νέων αναγκών, την εκπόνηση κανονισμών και προδιαγραφών, καθώς και εθνικού σχεδίου διαχείρισης αποβλήτων, ολοκληρωμένης διαχείρισης των υδάτινων πόρων για την προστασία και την αξιοποίησή τους με κριτήριο τη λαϊκή ευημερία, τη διαμόρφωση πόλεων φιλικών στον άνθρωπο.

-- Θα υπάρξει ισόμετρη ανάπτυξη κατασκευών για την κάλυψη αναγκών στέγασης, δημόσιων έργων υποδομής, στήριξη της αγροτικής παραγωγής, της βιομηχανίας, των κοινωνικών υπηρεσιών. Η βιομηχανική παραγωγή μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του κλάδου των κατασκευών σε τσιμέντο και δομικά υλικά. Η λαϊκή εξουσία θα διασφαλίζει τη λαϊκή στέγη, με σύγχρονες προδιαγραφές, σε συνδυασμό με την αναμόρφωση των πόλεων, με υποδομές στήριξης γρήγορης και ασφαλούς μεταφοράς, προστασίας από πλημμύρες, πυρκαγιές, σεισμούς. Θα διασφαλιστούν επαρκείς πνεύμονες πρασίνου, σε συνδυασμό με ζώνες λαϊκού αθλητισμού, πολιτισμού και ψυχαγωγίας.

Ερευνα - Παιδεία - Υγεία - Πρόνοια

Με την ευθύνη του Κεντρικού Σχεδιασμού, κρατικοί οργανισμοί, ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ινστιτούτα κ.λπ. θα οργανώνουν την επιστημονική έρευνα για την ανάπτυξή του, την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, για τη διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών, με στόχο την ανάπτυξη της κοινωνικής ευημερίας.

Θα διαμορφωθούν κρατικές κοινωνικές υποδομές που θα παρέχουν υψηλής ποιότητας κοινωνικές υπηρεσίες για την κάλυψη των αναγκών, που σήμερα αντιμετωπίζονται από το ατομικό και οικογενειακό νοικοκυριό (π.χ., εστιατόρια σε τόπους δουλειάς, σε σχολεία, υποδομές για ανάπαυση - ξεκούραση). Θα διαμορφωθούν επίσης προνοιακά ιδρύματα - υποδομές υψηλού επιπέδου, που θα προστατεύουν, θα φροντίζουν και θα διασφαλίζουν προσωπική αξιοπρέπεια σε ανθρώπους που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν λόγω ηλικίας (ανήλικοι, ηλικιωμένοι) ή ασθένειας (ΑμΕΑ).

Σε όλα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας θα παρέχεται δημόσια και δωρεάν Προσχολική Αγωγή, θα εξασφαλίζεται αποκλειστικά δημόσια δωρεάν γενική δωδεκάχρονη εκπαίδευση μέσα από έναν τύπο σχολείου με ενιαία δομή, πρόγραμμα, διοίκηση και λειτουργία, υλικοτεχνική υποδομή, ενιαία εκπαιδευμένο εξειδικευμένο προσωπικό. Τα συστήματα αξιολόγησης θα στοχεύουν στην εμπέδωση της γνώσης, στην ανάπτυξη διαλεκτικής - υλιστικής σκέψης, στην αυτοπειθαρχία και τη συλλογικότητα.

Θα εξασφαλίζεται αποκλειστικά δημόσια δωρεάν επαγγελματική εκπαίδευση μετά από τη γενική (βασική) υποχρεωτική εκπαίδευση. Μέσα από ένα σύστημα ενιαίας ανώτατης, αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, θα διαμορφώνεται επιστημονικό δυναμικό κατάλληλο να ασκήσει τη διδασκαλία στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, να στελεχώσει ως υψηλά ειδικευμένο δυναμικό τους τομείς της έρευνας, την κοινωνικοποιημένη παραγωγή και τις κρατικές υπηρεσίες.

Ο Κεντρικός Σχεδιασμός θα διαμορφώνει όλες τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της σοσιαλιστικής πολιτιστικής δημιουργίας, για τη μαζική αναπαραγωγή και διάδοσή της, με στόχο την καθολική πρόσβαση στην τέχνη και την αισθητική αγωγή, τη δημιουργική διάσωση και ανάπτυξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και τη συμβολή της Τέχνης στη διαμόρφωση κομμουνιστικής συνείδησης και στάσης για την ανάπτυξη της νέας κοινωνίας.

Θα καθιερώσει, επίσης, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας. Θα δώσει ιδιαίτερο βάρος στην πρόληψη και θα παρέχονται υπηρεσίες για την εξασφάλιση της σωματικής και ψυχικής ευεξίας, της πνευματικής και πολιτιστικής ανάπτυξης του ανθρώπου, τη διασφάλιση συνολικών περιβαλλοντικών και κοινωνικών συνθηκών που επηρεάζουν τη δημόσια υγεία, την ικανότητα για εργασία και κοινωνική δράση. Μέχρι να εξαλειφθούν πλήρως ως κοινωνικό φαινόμενο οι εξαρτήσεις από ουσίες, θα υπάρχουν εξειδικευμένες κοινωνικές υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας και κοινωνικής ένταξης.

Αποδέσμευση από ιμπεριαλιστικές ενώσεις

Η σοσιαλιστική οικοδόμηση είναι ασύμβατη με τη συμμετοχή της χώρας σε οποιαδήποτε ιμπεριαλιστική ένωση, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ, ο ΟΟΣΑ, με την ύπαρξη αμερικανοΝΑΤΟικών στρατιωτικών βάσεων.

Η νέα εξουσία, ανάλογα με τις διεθνείς συνθήκες και τον περίγυρο της χώρας, θα επιδιώξει να αναπτυχθούν διακρατικές σχέσεις με αμοιβαίο όφελος ανάμεσα στην Ελλάδα και άλλες χώρες. Θα επιδιώξει συνεργασία με κράτη και λαούς που αντικειμενικά έχουν άμεσο συμφέρον να αντισταθούν σε οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά κέντρα του ιμπεριαλισμού, πρώτ' απ' όλα με λαούς που οικοδομούν στις χώρες τους το σοσιαλισμό.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ