Στον τόπο καταγωγής του, τον Πλαταμώνα, αναπαύεται από χτες ο ιστορικός, ποιητής, δοκιμιογράφος, δημοσιογράφος, μεταφραστής και τα τελευταία χρόνια "πρέσβης" του πολιτισμού μας στην Αίγυπτο, Κωστής Μοσκώφ.Ο διανοητής, που σ' όλη του τη ζωή αγωνίστηκε για τα ιδανικά του σοσιαλισμού, αντιπαλεύοντας ηρωικά, με γενναιότητα και αξιοπρέπεια, και την ανίατη νόσο που τον τυράννησε επί τρεις δεκαετίες και στης οποίας το τελευταίο χτύπημα δεν άντεξε.

Ο Κ. Μοσκώφ, στα 59 του χρόνια και ενώ είχε πολλά ακόμα να δώσει στον πολιτισμό μας, ύστερα από πολύχρονη μάχη με τη λευχαιμία, υπέκυψε το πρωί του Σαββάτου στο "Ωνάσειο" καρδιοχειρουργικό νοσοκομείο, όπου μεταφέρθηκε τελευταία μετά από νοσηλεία του στο "Θεαγένειο" της Θεσσαλονίκης. Ο διακεκριμένος ιστορικός είχε μεταφερθεί, πριν δύο μήνες από το Κάιρο, που εργαζόταν τα τελευταία χρόνια, στο "Θεαγένειο", όπου παρέμενε στην Εντατική. Μετά από νέα επιδείνωση της υγείας του, μεταφέρθηκε στην Αθήνα και εισήχθη στο "Ωνάσειο".

Χτες στην κηδεία του, στο ναό της Αγίας Σοφίας στη Θεσσαλονίκη, παραβρέθηκαν πολλοί φίλοι και συγγενείς, εκπρόσωποι κομμάτων και φορέων της πόλης και πλήθος κόσμου. Μεταξύ άλλων, παραβρέθηκαν μεγάλη αντιπροσωπεία της ΚΟΘ του ΚΚΕ,με επικεφαλής τον Χρήστο Κόφφα,οι υπουργοί Γ. Πασχαλίδης και Θ. Πάγκαλος,ο πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος,ο νομάρχης Κ. Παπαδόπουλος κ.ά. Τον Κ. Μοσκώφ αποχαιρέτησαν φίλοι, σύντροφοι και συνεργάτες του.

Από μέρους του ΚΚΕ, τον αποχαιρέτησε ο Θεοδόσης Κωνσταντινίδης,μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ, τονίζοντας: "Για μας, τους κομμουνιστές, το μεγαλείο σου είναι ότι, ενώ είχες από την κοινωνική προέλευση όλες τις προϋποθέσεις να είσαι ένας "καθώς πρέπει αστός", εσύ πέρασες πάνω από αυτά και συντάχθηκες με τη δράση και την πένα σου με τη μεριά των ταπεινών και των καταφρονεμένων.Θεωρούμε τη συνεισφορά σου στην τέχνη και στα γράμματα πολύτιμη. Μελέτησες τη "Φεντερασιόν", έζησες στη Θεσσαλονίκη της προσφυγιάς και της εργατιάς. Ενώθηκες, σε σάρκα μία, με τους προλετάριους. Πάλεψες μαζί τους. Πολύτιμη και η συνεισφορά στο λαό της πόλης μέσα από το Δημοτικό Συμβούλιο. Η στάση σου απέναντι στο θάνατο που κουβαλούσες καθημερινά μέσα σου - αυτό το σθένος σου, που τον κατανικούσε χρόνια - είναι για μας μια παρακαταθήκη παλικαριάς και αξιοπρέπειας. Μια συνέχεια της αξιοπρέπειας των αγωνιστών, συντρόφων και φίλων σου, που με την ίδια παλικαριά αντιμετώπιζαν το θάνατο στους τόπους εξορίας και των εκτελέσεων. Η Θεσσαλονίκη της "Φεντερασιόν", του Γεντί Κουλέ, του Παύλου Μελά, του Μάη του '36, του Μοδιάνο, η Θεσσαλονίκη της εργατιάς που τόσο αγάπησες, σε κατευοδώνει στο τελευταίο σου ταξίδι".

Ο Κ. Μοσκώφ γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη. Μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι και αναδείχτηκε διδάκτορας του Πανεπιστημίου Παρισίων. Επιστρέφοντας από το Παρίσι, μετά τη μεταπολίτευση, αγωνίστηκε μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, από το οποίο δεν αποχώρησε ποτέ, έχοντας επαφή μαζί του όλο το διάστημα που έζησε στο Κάιρο, μέχρι και το τέλος του. Για τρεις τετραετίες, εκλεγόταν δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Θεσσαλονίκης με το συνδυασμό που υποστηριζόταν από το ΚΚΕ.

Τα τελευταία χρόνια, που εργαζόταν στο Κάιρο και στην Αλεξάνδρεια ως μορφωτικός σύμβουλος της Ελληνικής Πρεσβείας και εκπρόσωπος του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού στη Μέση Ανατολή, αγωνίστηκε για την οικοδόμηση ενός μετώπου ειρήνης και φιλίας σ' όλο το χώρο της Μέσης Ανατολής. Εργο του υπήρξαν τα "Καβάφεια", εκδηλώσεις για τα ελληνικά γράμματα, τις οποίες οργάνωνε με επιτυχία. Ομως, τα φετινά "Καβάφεια" στάθηκαν μοιραία. Στη διάρκεια της προετοιμασίας τους, επιδεινώθηκε η υγεία του, όμως δε σταμάτησε να δουλεύει για την επιτυχία τους. Τα χρόνια που εργάστηκε στην Αίγυπτο μελέτησε την αραβική ποίηση και για την προώθηση της αλληλογνωριμίας της ελληνικής και αραβικής ποίησης μετέφρασε Ελληνες ποιητές (Ρίτσο, Καβάφη, Σεφέρη, Τσίρκα, κ.ά.) στα αραβικά και αντίστοιχα Αραβες και Εβραίους στα ελληνικά.

Στο ενεργητικό του είχε πολλά βιβλία, που γνώρισαν αλλεπάλληλες εκδόσεις. Ανάμεσά τους, τα δοκίμια "Θεσσαλονίκη, τομή της μεταπρατικής πόλης", "Η εθνική και κοινωνική συνείδηση στην Ελλάδα - Ιδεολογία του μεταπρατικού χώρου", "Η κοινωνική συνείδηση στην ποίηση της Θεσσαλονίκης", "Εισαγωγικά στο κίνημα της εργατικής τάξης στην Ελλάδα", "Λαϊκισμός και Πρωτοπορία", η ποιητική συλλογή "Ποιήματα", οι μεταφράσεις "Εβραϊκή ποίηση", "Αραβική ποίηση", η αυτοβιογραφική διήγηση "Τα όρια του έρωτα και της ιστορίας" κ.ά.

Η δημαγωγία πάνω στα καυτά και οξυμένα προβλήματα της περιοχής και τα ωραία και παχιά λόγια σε μια ολοφάνερη προσπάθεια ψηφοθηρίας, σε συνδυασμό με τις γενικόλογες και εξωραϊσμένες αναφορές στις αντιλαϊκές και νεοφιλελεύθερες λύσεις που υποστηρίζει, χαρακτήρισαν τις ομιλίες του Κ. Καραμανλή στους Νομούς Γρεβενών, Φλώρινας και Καστοριάς.

Ο πρόεδρος της ΝΔ σε ομιλίες - καρμπόν στις πόλεις της Δυτ. Μακεδονίας επιχείρησε να δείξει το ενδιαφέρον του για τα προβλήματα των παραπάνω νομών (εγκατάλειψη, υψηλή ανεργία, "απομόνωση", κλπ.) μόνο με απλές - και υποκριτικές - αναφορές σε αυτά χωρίς να μπαίνει στον κόπο να απαντήσει με ποιο τρόπο θα τα λύσει μια κυβέρνηση ΝΔ. Ετσι, στα Γρεβενά είπε ότι "δε βρέθηκε κανένας χριστιανός να προχωρήσει τις οδικές συνδέσεις με την Κοζάνη, με τα Τρίκαλα, με τη Λάρισα", στη Φλώρινα ότι "η περιοχή είναι ξεκομμένη από τα συγκοινωνιακά δίκτυα", παντού έκανε αναφορά στην ανεργία, την αγροτική οικονομία, κ.ο.κ. Το φάρμακο που επικαλούνταν "διά πάσαν νόσον" ήταν η δραστική μείωση του κράτους, μέσω του ξεπουλήματος των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, κλπ., χωρίς όμως συγκεκριμένες αναφορές.

Εμφανίστηκε ως ο πολιτικός που δε δίνει υποσχέσεις, ακριβώς γιατί θέλει να έχει λυμένα τα χέρια του όταν έρθει στην εξουσία, αλλά ταυτόχρονα απέφυγε συστηματικά να παρουσιάσει τις αντιλαϊκές λύσεις που προτείνει το κόμμα του και περιορίστηκε σε γενικές προτάσεις που "χαϊδεύουν τα αυτιά".

Ετσι, στο πρόβλημα της αγροτικής παραγωγής, επιχείρησε να πείσει ότι θα υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του για μείωση του κόστους, χάρη στην προσωπική μάχη που θα δώσει στην ΕΕ, πράγμα που δεν κάνει ο Κ. Σημίτης!

Στο ίδιο μήκος κύματος, εμφανίστηκε αντίθετος στον αυταρχισμό της κυβέρνησης και τη βία των ΜΑΤ, "ξεχνώντας" τη στάση που κρατάει κάθε φορά που ενεργοποιούνται οι μηχανισμοί καταστολής (Ιονική, εκπαιδευτικοί,κλπ.).

Σε κάθε περίπτωση, πρόβαλλε την "εποικοδομητική" αντιπολιτευτική τακτική, την οποία δικαιολόγησε λέγοντας ότι "δεν είναι τα άλλα κόμματα αντίπαλοι, γιατί δεν υπάρχουν κόμματα με ξεκάθαρη ιδεολογία, αφού οι ιδεολογίες κατέρρευσαν και μόνο διαχειριστές και νομείς της εξουσίας υπάρχουν".

Ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ,Χαρίλαος Φλωράκης,μόλις πληροφορήθηκε το θάνατο του Κωστή Μοσκώφ έστειλε στην οικογένειά του το παρακάτω τηλεγράφημα: "Δεχθείτε τα βαθιά συλλυπητήριά μου για το χαμό του Κωστή. Ο θάνατός του αφήνει ένα μεγάλο κενό στην ιστορική επιστήμη και στον πολιτισμό".

Η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ,Αλέκα Παπαρήγα,σε τηλεγράφημά της στην οικογένεια του Κωστή Μοσκώφ γράφει: "Εκφράζω τη βαθιά μου θλίψη για την απώλεια του Κωστή, του οποίου η προσφορά ήταν σημαντικότατη στην ιστορία, στον πολιτισμό και στους κοινωνικούς αγώνες". Ο υπουργός Πολιτισμού, Ευάγγελος Βενιζέλος, δήλωσε μεταξύ άλλων: "Αδάμαστος ο θάνατος κάλεσε κοντά του έναν ευαίσθητο και ταυτόχρονα θαρραλέο διανοούμενο, που μας αφήνει μια εικόνα τρυφερής ποιότητας. Ο Κωστής Μοσκώφ ήταν ένα από τα διανοητικά σύμβολα της Θεσσαλονίκης και κατέστη επιπλέον και Αλεξανδρινός".

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης (ΕΕΔΔΑ) και υποψήφιος νομάρχης Αθήνας της ΝΑΣ,Θεοχάρης Παπαμάργαρης,δήλωσε για τον Κωστή Μοσκώφ: "Ηταν μια καθαρή, δυνατή και τίμια φωνή. Ενας ιδεολόγος αγωνιστής που πάλευε με το λόγο του και τις πράξεις του, για να κάνει πραγματικότητα τη φιλία και την αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς, για να υπάρχει ειρήνη στον κόσμο και την περιοχή μας.Με το θάνατό του δεν έχασε μόνο η ελληνική διανόηση. Εχασε και η Ελλάδα έναν άνθρωπο που πίστευε βαθιά σε ό,τι έλεγε και σε ό,τι διακήρυσσε. Καλό κατευόδιο Κωστή".

Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ σε τηλεγράφημά του εκφράζει τη βαθιά θλίψη του δημοσιογραφικού κόσμου της Αθήνας για την απώλεια του Κωστή Μοσκώφ, "ο οποίος με την παρουσία και το έργο του σημάδεψε την πνευματική μας ζωή ως γνήσιος Θεσσαλονικιός και ανθρώπινος - πρεσβευτής του πολιτισμού μας στη Μέση Ανατολή".