ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 30 Μάη 2012
Σελ. /40
Επιχειρηματικοί έρωτες με τον ΣΥΡΙΖΑ

Γράφαμε τις προάλλες για τον ξαφνικό «έρωτα» που αναπτύχθηκε τον τελευταίο καιρό ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τα διάφορα ΜΜΕ, ένα από τα οποία είναι και η «Αυριανή» του ομίλου Κουρή, γνωστή για τη σχολή του «Αυριανισμού» που καθιέρωσε όταν μεσουρανούσε το ΠΑΣΟΚ και κήρυττε τον ανένδοτο στη «δεξιά». Το πρωτοσέλιδο της Δευτέρας (φωτ.) είναι χαρακτηριστικό, ενώ όπως γράφτηκε χτες, ο όμιλος Κουρή ετοιμάζεται να εκδώσει και νέα εφημερίδα «με κεντροαριστερό πολιτικό προσανατολισμό, που εκτιμάται ότι θα εκφράζει κυρίως τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ». Πρόκειται για την υπερπροβολή του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν αφορά βέβαια μόνο τη συγκεκριμένη εφημερίδα, αλλά συνολικά τα Μέσα του ομίλου (κανάλι «Κόντρα», εφημερίδες και ραδιόφωνα που συνδέονται επιχειρηματικά με την οικογένεια Κουρή και πάει λέγοντας). Από κοντά και άλλα Μέσα, παραδοσιακοί θεματοφύλακες των επιχειρηματικών συμφερόντων και με περγαμηνές στη συκοφάντηση των εργατικών αγώνων, φαίνεται να δίνουν «ψήφο» στον ΣΥΡΙΖΑ, καλλιεργώντας κλίμα υπέρ μιας κεντροαριστερής κυβερνητικής λύσης. Το «καρέ» συμπληρώνει η κρατική τηλεόραση, η οποία τείνει προεκλογικά να γίνει κανάλι ενός κόμματος, προωθώντας τη στρατηγική επιλογή για αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Τα λέμε όλα αυτά επειδή επιβεβαιώνουν την εκτίμηση του ΚΚΕ ότι μια μερίδα της αστικής τάξης στην Ελλάδα έχει «ποντάρει» στον ΣΥΡΙΖΑ και σε μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της κεντροαριστεράς για να διαχειριστεί αποτελεσματικά και χωρίς λαϊκές αντιδράσεις τα χειρότερα που έρχονται για το λαό μετά τις εκλογές, καλλιεργώντας στάση αναμονής μήπως και παρθούν κάποια μέτρα ανακούφισης. Πολύ περισσότερο που οι εξελίξεις διαδραματίζονται σε μια ΕΕ βυθισμένη στην κρίση και με ανοιχτό το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας του λαού. Το ΚΚΕ δεν τα λέει στο βρόντο και ο λαός έχει κάθε συμφέρον να πάρει στα σοβαρά τις προειδοποιήσεις του. Οταν βλέπει Μέσα Ενημέρωσης που για λογαριασμό των επιχειρηματιών σκυλιάζουν παραδοσιακά ενάντια στις εργατικές - λαϊκές κατακτήσεις και τους αγώνες, πρέπει να χτυπάει καμπανάκι για το τι ετοιμάζουν σε βάρος του με τις προωθούμενες αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό.

Διαμαρτύρονται γι' αυτά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Διαμαρτύρεται η «Αυγή» ότι ο «Ριζοσπάστης» διαστρεβλώνει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Για το σκοπό αυτό, η «Επιτροπή τεκμηρίωσης» (;) του ΣΥΡΙΖΑ δημοσίευσε στην κυριακάτικη έκδοση ένα ολοσέλιδο πόνημα, προσπαθώντας να αποδείξει στους αναγνώστες της εφημερίδας ότι το ΚΚΕ τους διαβάλλει. Αφήνουμε κατά μέρος ότι τα αποσπάσματα από τον «Ριζοσπάστη», τα οποία επικαλείται η «Αυγή», είναι όλα μέσα σε εισαγωγικά και αποτελούν δημοσιοποιημένες θέσεις των στελεχών τους, ιδιαίτερα του Γ. Δραγασάκη, ο οποίος εκφράζει και τη γενική πολιτική γραμμή στα οικονομικά. Με βάση αυτά, η «Αυγή» καταλήγει ότι «Ο "Ριζοσπάστης" τροφοδοτεί συνεχώς με "επιχειρήματα" τα αστικά κόμματα που πρωτοστατούν στη διαστρέβλωση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ»! Είναι τουλάχιστον προκλητικό να προσπαθεί η «Αυγή» και ο ΣΥΡΙΖΑ να επιβάλλει στον «Ριζοσπάστη» την ερμηνεία που αυτή θέλει στα όσα αποδεδειγμένα λένε τα στελέχη της και να χρησιμοποιεί μάλιστα κουτοπονηριές του τύπου «ο "Ριζοσπάστης" τροφοδοτεί τα αστικά κόμματα». Σκούζει για παράδειγμα η «Αυγή» ότι ο Δραγασάκης όντως είπε για τις τράπεζες - όπως έγραψε και ο «Ριζοσπάστης» - ότι «εμείς προκρίνουμε κάτι κοντά στο σουηδικό μοντέλο, όταν η χώρα κρατικοποίησε τις τράπεζες, τις τροφοδότησε με κεφάλαια, τις εξυγίανε, τις κατέστησε κερδοφόρες και τις πούλησε σε ιδιώτες». Ισχυρίζεται όμως ότι η δήλωση δόθηκε κουτσουρεμένη, επειδή ο Δραγασάκης είπε ακόμα ότι «θα γίνει ένας διάλογος. Αφήνουμε ανοιχτό το θέμα της μελλοντικής αρχιτεκτονικής του συστήματος, γιατί η κρίση η δική μας είναι αγνώστου διάρκειας. Το ζητούμενο τώρα είναι να βρεθεί μια λύση να πάρουμε πίσω τα λεφτά που θα ξοδεύουμε, είτε από τις τράπεζες είτε από την οικονομία, και οι τράπεζες να λειτουργήσουν ως μοχλός ανάκαμψης της οικονομίας και της απασχόλησης»...

... που λένε οι ίδιοι!

Είπε ακόμη ο Δραγασάκης: «Οι τράπεζες έχουν χάσει κεφάλαια (...) έχουν απαξιωθεί οι διάφορες αξίες που είχαν οι μετοχές... άρα στις τράπεζες πρέπει να μπει χρήμα... το χρήμα δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το βάλουν οι ιδιώτες, άρα θα το βάλει το Δημόσιο, το κράτος, το οποίο και αυτό δεν έχει τα χρήματα, θα τα δανειστούμε... 50 δισεκατομμύρια ευρώ για να σώσουμε τις τράπεζες».

Τι αλλάζει λοιπόν; Απολύτως τίποτα. Ο Δραγασάκης είπε ότι το σχέδιο είναι να βάλει λεφτά το κράτος, αφού δε βάζουν οι ιδιώτες και να δοθούν ξανά στους ιδιώτες και συμπλήρωσε ο ίδιος ότι η όλη συζήτηση για την αρχιτεκτονική του συστήματος θα γίνει αργότερα. Μήπως αυτή η «νέα αρχιτεκτονική» που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν περιλαμβάνει τους ιδιώτες; Προφανώς και τους περιλαμβάνει. Γι' αυτούς δουλεύει στρατηγικά και ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε αφορά τις τράπεζες, είτε τις άλλες επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, αφού εκεί θα κατευθυνθούν τα λεφτά για να κάνουν επενδύσεις, στο όνομα της ανάπτυξης. Αρα, γιατί φωνάζει; Μήπως επειδή η κριτική του «Ριζοσπάστη» αποδεικνύει ότι οι «κερδοσκόποι» και οι τραπεζίτες, ενάντια στους οποίους επιτίθεται προπαγανδιστικά ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι και τόσο εχθροί του, αφού στα χέρια τους θα παραμείνουν οι τράπεζες και τα μέσα παραγωγής με μια ενδεχόμενη διακυβέρνηση της αριστεράς. Λέμε μήπως;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο λαός πρωταγωνιστής

Οι εξελίξεις στην Ισπανία και οι αναταράξεις που προκάλεσε στο ευρω-οικοδόμημα η βύθιση της τέταρτης σε μέγεθος οικονομίας της Ευρωζώνης σε ακόμα μεγαλύτερη κρίση, δείχνει πως όλα τα σενάρια παραμένουν ανοιχτά για το μέλλον της λυκοσυμμαχίας. Κάθε τους βήμα να διαχειριστούν ελεγχόμενα την καπιταλιστική κρίση και να επιμερίσουν τη ζημιά, γεννά νέα αδιέξοδα και την ανάγκη για συμβιβασμούς, που γίνονται ολοένα και πιο δύσκολοι. Μόνη κοινή σταθερά είναι το τσάκισμα του λαού με μέτρα που τον καταδικάζουν στη χρεοκοπία, για να ανακάμψει το κεφάλαιο με «λιτότητα και ανάπτυξη», όπως προκλητικά διακηρύττουν. Η πτώχευση για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες είναι ήδη πραγματικότητα και θα γίνεται ακόμα μεγαλύτερη όσο βαθαίνει η κρίση.

Από αυτή τη σκοπιά, τα σενάρια για έξοδο μιας ή περισσότερων χωρών από την Ευρωζώνη, με πρώτη στη λίστα την Ελλάδα, κάθε άλλο παρά σαν μπλόφα μπορούν να θεωρηθούν. Η αστική προπαγάνδα βέβαια, τα αξιοποιεί προεκλογικά για να ενισχυθεί ο ευρωμονόδρομος, να πισωγυρίσουν κάτω από την πίεση και τα ψευτοδιλήμματα λαϊκές συνειδήσεις που βρίσκονται σε τροχιά αμφισβήτησης της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Τους επόμενους μήνες, κάτω από το βάρος των κλιμακούμενων αντιθέσεων και ανταγωνισμών, δεν είναι καθόλου απίθανο οι εξελίξεις να ξεδιπλωθούν ραγδαία. Οπως όλα δείχνουν, το κεφάλαιο μέσα και έξω από την Ελλάδα προετοιμάζεται για όλα τα ενδεχόμενα, έστω και αν παραμένει πιστό στις διακηρύξεις ότι τα στρατηγικά του συμφέροντα ταυτίζονται με την παραμονή της χώρας στην ΕΕ.

Το ενδεχόμενο μιας βίαιης χρεοκοπίας θα δημιουργήσει συνθήκες τραγωδίας για το λαό, ο οποίος θα χρειαστεί πραγματικά να εξασφαλίσει με τα χέρια του ακόμα και το ψωμί του. Τι θα έχει απέναντί του; Μια κυβέρνηση της κεντροδεξιάς ή της κεντροαριστεράς, από τις οποίες δεν έχει τίποτα να περιμένει. Δε θα νοιαστούν για τα δικά του συμφέροντα, θα δώσουν τη μάχη να διασφαλίσουν τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας στη νέα κατάσταση. Αυτός είναι άλλωστε και ένας από τους βασικούς λόγους που μια ισχυρή μερίδα της πλουτοκρατίας βλέπει την κυβέρνηση της κεντροαριστεράς σαν καλύτερη λύση για τη διαχείριση της λαϊκής αγανάκτησης, που θα φουντώσει σε ενδεχόμενη ανεξέλεγκτη χρεοκοπία.

Για να τα βγάλει πέρα ο λαός, για να σταθεί στα πόδια του, πρέπει να πάρει μέτρα, να ετοιμάζεται για κάθε πιθανό ενδεχόμενο για μετά τις 18 του Ιούνη. Τι χρειάζεται; Ταξικό κίνημα με γερά ποδάρια, που θα τον βοηθήσει να επιβιώσει τη δύσκολη ώρα, μπαίνοντας μπροστά στο χώρο της δουλειάς και στη γειτονιά. Που θα τον εμπνεύσει να γίνει πρωταγωνιστής, να παλέψει για λύσεις προς όφελός του από τα κάτω. Με τους εργατοπατέρες στα σωματεία και ταξική συνεργασία, οι εργαζόμενοι θα βρεθούν εντελώς ξεκρέμαστοι και ηττημένοι. Χρειάζεται ισχυρό, πανίσχυρο ΚΚΕ, ψυχή και οργανωτής του αγώνα για να μην πετύχουν να φέρουν τούμπα το λαό. Το ΚΚΕ θα τα δώσει όλα για να αναπτυχθεί η εργατική λαϊκή δράση, να απελευθερωθεί η λαϊκή πρωτοβουλία, να πάρει ο λαός την υπόθεση στα χέρια του.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ