Ολα τα στοιχεία από τη διεθνή επικαιρότητα μιλάνε για βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης. Κρίση που καταστρέφει και κεφάλαια, αλλά καταστρέφει ολοσχερώς εργατική δύναμη. Αλλά, στη χώρα μας, ο προπαγανδιστικός μηχανισμός των αστικών κομμάτων συνεχίζει να μιλά για λάθη διαχείρισης.

Ολα τα στοιχεία δείχνουν πως μ' αυτήν ή την άλλη διαχείριση το μέλλον για την εργατική τάξη είναι ισοδύναμο της βαρβαρότητας αν η ίδια η εργατική τάξη δεν αποτινάξει το ζυγό. Τα αστικά κόμματα όμως επιμένουν να τρομοκρατούν το λαό δείχνοντάς του κάθε φορά και διαφορετικό μπαμπούλα, αυτόν που είναι την κάθε φορά χρήσιμος για να εμφανιστούν οι πολιτικοί εκπρόσωποι των μονοπωλίων ως σωτήρες.

Το ΚΚΕ δε θα κουραστεί να δείχνει πως μόνο ο ίδιος ο λαός με τη δική του εξουσία είναι ικανός να σωθεί.

Απέναντι στην καταιγίδα που έρχεται το ΚΚΕ καλεί το λαό να πάρει από σήμερα τα μέτρα του. Με την οργάνωσή του στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές. Να ενισχύσει το λαϊκό μέτωπο για να αντιμετωπίσει τα μονοπώλια και την επίθεσή τους. Να αντιμετωπίσει την όποια αστική κυβέρνηση προκύψει. Να ανοίξει δρόμο για τη δική του εξουσία.

Τονίζει πως καμιά λύση για το λαό δεν υπάρχει μέσα στην Ευρωζώνη. Προοπτική υπάρχει μόνο στη μονομερή διαγραφή του χρέους με αποδέσμευση από την ΕΕ και λαϊκή εξουσία.

Αυτό είναι το μήνυμα του ΚΚΕ. Μήνυμα που οργανώνει το λαό. Γι' αυτό ακριβώς και εξαφανίζεται από τα αστικά μέσα ενημέρωσης.

Στο αστικό στρατόπεδο η μάχη έχει ανάψει περί όνου σκιάς. Ο ένας μετά τον άλλον καταθέτουν προτάσεις επί προτάσεων, συζητάνε για τα πάντα - όλα εκείνα που θεωρούν ικανά να σκεπάσουν την ουσία της πολιτικής τους. Κι αυτή είναι η πολιτική που με τη μια ή την άλλη έκφραση υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, αφήνει στο απυρόβλητο τα μονοπώλια, εμφανίζει την Ευρωπαϊκή Ενωση σαν φιλολαϊκή.

Σε μια πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας, τα αστικά κόμματα εμφανίζονται σα να έχουν βγει από την κολυμπήθρα του Σιλωάμ, θεωρούν το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μάη εξαγνισμό από τις αμαρτίες του παρελθόντος και βγαίνουν ξανά στο στίβο ως άλλοι. Το συγκρότημα Λαμπράκη άρχισε πάλι τους ύμνους στο ΠΑΣΟΚ ως φορέα της «δημοκρατικής παρατάξεως» δείχνοντας και τη θέση του στο υπό διαμόρφωση νέο πολιτικό σκηνικό. Και το συγκρότημα Αλαφούζου θυμίζει στους διεκδικητές της κυβερνητικής εξουσίας ότι είναι ώρα να αφήσουν στην άκρη τις φωνές και να σκεφτούν ότι αύριο μαζί θα τρώνε και θα πίνουν. Ο διαγωνισμός γίνεται για την «ποιότητα της δημοκρατίας», δηλαδή τη διαιώνιση της δικτατορίας των μονοπωλίων, με κεντροδεξιό ή κεντροαριστερό σχήμα στη διακυβέρνηση.

Το μήνυμα το έχει λάβει και ο τρίτος της παρέας, ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχοντας καθαρό πια ότι έχει επιλεγεί από ένα τμήμα της αστικής τάξης, παίρνει ήδη θέση στα δεδομένα της επόμενης διακυβέρνησης. Μιλάει ήδη για καμένη γη που θα παραλάβει η επόμενη κυβέρνηση, χρησιμοποιεί ένα πανάρχαιο εφεύρημα για να προετοιμάσει τα μέτρα της επόμενης μέρας.

Σ' αυτήν την επιλογή τους αποκαλύπτεται και η στρατηγική δέσμευσή τους. Ολοι μαζί μιλάνε για ανάπτυξη παραπέμποντας ευθέως σε ανάπτυξη με τους καπιταλιστές. Και κρύβουν το γεγονός ότι όταν κερδίζουν οι καπιταλιστές χάνουν οι εργάτες. Η ζωή των εργατών είναι η πραγματική καμένη γη.

Αυτήν, τη ζωή των εργατών, θέλουν να κρατήσουν στα γόνατα, γι' αυτό και τα δίνουν όλα για να εξαφανιστεί κάθε αναφορά στο δικαίωμα των εργατών να διαφεντεύουν τον πλούτο που παράγουν. Γι' αυτό και η επιμονή τους να αλλάξει θέση το ΚΚΕ, να δεχτεί να συμμετάσχει σε μια αστική κυβέρνηση αυτής ή της άλλης απόχρωσης που στόχο έχει την έξοδο από την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου. Για να σηκώσει κεφάλι ο καπιταλισμός, να γίνουν ένα με το χώμα οι εργάτες.

Εξάλλου, δεν κρύβονται: Ο πνευματικός μέντορας των απανταχού οπαδών του «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο», το περιοδικό «Le Monde Diplomatique», αναφερόμενο στις 8 Μάη 2012 στο στόχο σημείωνε: «Ανομολόγητος σκοπός και ευχή όλων των αριστερών Ελλήνων: να διαλύσουν το ΚΚ και να το αναμορφώσουν σε νέες βάσεις και να δώσουν στην ελληνική Αριστερά τη σωστή της θέση στην κοινωνία».

Η ανοιχτή δήλωση του σκοπού τους δεν είναι ένα γάντι που τ' αφήνεις να πέσει κάτω. Η νέα σπορά τους είναι τόσο παλιά, όσο και η μόνιμη επιδίωξη του μονοπωλιακού κεφαλαίου να έχει στο πλάι του μια αριστερά - ικανό άλλοθι για τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης. Σπέρνουν αντικομμουνισμό, ας θερίσουν ταξικό μίσος.

Στις 18 Ιούνη ο λαός έχει τη δυνατότητα να τραβήξει μπροστά, με εμπιστοσύνη στη δύναμή του, με το ΚΚΕ ισχυρότερο - ικανό να παίξει έναν καταλυτικό ρόλο.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΣΤΗΝΟΥΝ ΣΚΗΝΙΚΟ ΠΑΓΙΔΑΣ ΣΤΟ ΛΑΟ

ΤΟ ΒΗΜΑ: Η απόρρητη έκθεση για το κράτος και τις τράπεζες

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Το καλό και το κακό σενάριο

ΤΑ ΝΕΑ: Ο γρίφος της 18ης Ιουνίου

ΕΘΝΟΣ: Αγρια πόλωση με φόντο τα νέα γκάλοπ

REAL NEWS: Το σχέδιο του ΔΝΤ για αλλαγές στο μνημόνιο

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Αγωνιούν οι Γερμανοί

Η ΝΙΚΗ: Το βρώμικο παιχνίδι με τις ελληνικές καταθέσεις

ΑΥΡΙΑΝΗ: Θα καταργήσω το μνημόνιο

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Εφάπαξ, σε ποια ταμεία μειώνεται

Η ΑΥΓΗ: Ανόρθωση της χώρας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ξεπαγώνουν προσλήψεις με δικαστικές αποφάσεις

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: «Ρε Σμπώκο, φέρε πίσω τα 80 εκατομμύρια ευρώ»

«Η πορεία προς στις εκλογές αναπαράγει ακόμη πιο εκβιαστικά τα κάλπικα διλήμματα για την ανάδειξη κυβέρνησης. Με τη μορφή "κεντροδεξιάς" με τη ΝΔ ή "κεντροαριστεράς" με το ΣΥΡΙΖΑ και βεβαίως με διαγκωνισμούς ποιος είναι ο καλύτερος διαπραγματευτής στην ΕΕ για να σώσει την καπιταλιστική οικονομία. Και δεν είναι τυχαίο. Η αστάθεια του αστικού πολιτικού συστήματος έχει δημιουργήσει ανησυχίες στην αστική τάξη της Ελλάδας και στους έξωθεν συμμάχους της τόσο στην ΕΕ όσο και στις ΗΠΑ. Δεν είναι μόνο και τόσο η αδυναμία που έδειξε το αποτέλεσμα των εκλογών στις 6 Μάη, να χειραγωγήσουν τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα τα παραδοσιακά αστικά κόμματα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που καταποντίστηκαν. Μπροστά στην αστική τάξη, το κεφάλαιο, βρίσκεται το πρόβλημα των προβλημάτων του καπιταλισμού, η οικονομική κρίση που βαθαίνει στην Ελλάδα και στην ΕΕ με απροσδιόριστη τη χρονική διάρκειά της, αλλά και τα αδιέξοδα στη διαχείρισή της έτσι ώστε και ο λαός να καταλαγιάσει και το κεφάλαιο να μην έχει απώλειες από την αντικειμενική καταστροφή που φέρνει. Και λέμε πως θέλουν να καταλαγιάσει ο λαός, γιατί αυτός έχει οδηγηθεί σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, αλλά αυτός θα αναδείξει και κυβέρνηση.

(...) Οποια κυβέρνηση βγει από τις εκλογές θα είναι με το μέρος των επιχειρηματικών ομίλων. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ πάντα ήταν και θα είναι. Η πολιτική τους χρεοκόπησε το λαό. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι με την ΕΕ και την Ευρωζώνη, μιλά για ανάπτυξη της υγιούς επιχειρηματικότητας, δηλαδή στρατηγική υπέρ του κεφαλαίου και της ΕΕ σκορπώντας αυταπάτες για ανακούφιση του λαού. Γι' αυτό λέμε, μην τον εμπιστεύεστε.

Μόνο ένα οργανωμένο εργατικό, λαϊκό κίνημα με το ΚΚΕ μπροστά, ισχυρό, μπορεί να εγγυηθεί ότι η θέση των εργαζομένων δε θα γίνει χειρότερη, ότι θα δυναμώνει το ρεύμα ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής, η προοπτική για άλλη πολιτική και δρόμο ανάπτυξης. Η εργατική τάξη έχει ανάγκη από μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθό που να καλύπτει όλες τις σύγχρονες ανάγκες της οικογένειας, φροντίδα για την υγεία της εργατικής οικογένειας, μόρφωση και δουλειά για τα παιδιά της, φροντίδα για τους ηλικιωμένους, παιδικούς σταθμούς κλπ. Αυτές τις ανάγκες πρέπει να έχει κριτήριο για την ψήφο σε συνδυασμό με το να βγάλει η κάλπη ακόμη πιο ισχυρό το ΚΚΕ, για να γίνει πανίσχυρο το αντίπαλο δέος, το εργατικό λαϊκό κίνημα που θα σηκώσει ασπίδα στον πόλεμο του κεφαλαίου, που θα αντεπιτεθεί διεκδικώντας ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας, που θα συγκρουστεί για να ανατρέψει στην πορεία το σάπιο σύστημα. Αλλά αυτός ο δρόμος απαιτεί ολόπλευρο δυνάμωμα του ΚΚΕ και εκλογικό. Είναι ευθύνη και καθήκον για το σήμερα και το αύριο των εργαζομένων» (από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).