Την περασμένη Πέμπτη το αμερικανικό Κογκρέσο ενέκρινε το νομοσχέδιο του Μπους για τη χρηματοδότηση του πολέμου στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Η απόφαση πάρθηκε με την ψήφο των Δημοκρατικών και χωρίς να τίθεται κανένας όρος ή χρονοδιάγραμμα σε ό,τι αφορά την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Ιράκ, όπως - υποτίθεται - ζητούσαν οι Δημοκρατικοί για να συνηγορήσουν ώστε να περάσει από το Κογκρέσο το νομοσχέδιο του Μπους.

*

Θυμίζουμε ότι:

α) Την πλειοψηφία στο Κογκρέσο έχουν οι Δημοκρατικοί, η επικράτηση των οποίων στις πρόσφατες εκλογές στις ΗΠΑ πανηγυρίστηκε από ορισμένους στην Ελλάδα σαν «διαφοροποίηση» έως και «αλλαγή» της αμερικανικής πολιτικής στο Ιράκ.

β) Πριν από μερικές μέρες ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ (3/3/2007) δήλωσε:

«Προσβλέπουμε στη νίκη του Δημοκρατικού Κόμματος στις Ηνωμένες Πολιτείες, διότι και εμείς, όπως πια και σε ένα μεγάλο βαθμό η κοινή γνώμη εκεί, έχει αντιταχθεί στην επέμβαση και στην κατοχή του Ιράκ».

γ) Πριν από μερικούς μήνες (στις 8/12/2006) μιλώντας ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού κόμματος, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, δήλωσε:

«(αν) δημιουργήσουμε μια νέα συμμαχία με τους Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ αυτό θα είναι ανεκτίμητο για όλους μας»...

Την ελπίδα ότι στο πρόσωπο του προέδρου της ΟΚΕ θα βρει έναν άξιο συμπαραστάτη και ένα στενό συνεργάτη, για το καλό του τόπου και της οικονομίας, εξέφρασε χτες ο υπουργός Οικονομίας κ. Γιώργος Αλογοσκούφης. Και είναι πραγματικά από τις ελάχιστες φορές που δε θα μπορούσαμε να διαφωνήσουμε κατ' ελάχιστο μαζί του. Θυμηθείτε ότι πρόεδρος της ΟΚΕ είναι το μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Χρήστος Πολυζωγόπουλος. Δηλαδή, ο άνθρωπος που - στα πλαίσια της πολιτικής του κόμματός του - υπηρέτησε με τέτοιο πάθος της εργατική τάξη ως πρόεδρος της ΓΣΕΕ ώστε συμφώνησε με τους βιομηχάνους, έβαλε την υπογραφή του κάτω από την απόφαση οι «αυξήσεις» στο μεροκάματο του εργάτη να είναι... 0,77 ευρώ.

Δεδομένων όλων αυτών, είναι προφανές ότι ο Γιώργος Αλογοσκούφης δύσκολα θα έβρισκε καλύτερο «σύμβουλο»...

«Με ενοχλεί βαθύτατα το γεγονός ότι κυκλοφορούν ελεύθερα στην Ελλάδα οι υπεύθυνοι για χρηματιστηριακά εγκλήματα, ενώ σε όλες τις άλλες χώρες εκτίουν ποινές κάθειρξης 20 και 30 ετών».

Ποιος λέτε ότι έκανε την παραπάνω δήλωση; Ποιος θα μπορούσε να έχει το ανάστημα να μιλήσει με τέτοιο τρόπο για τα «χρηματιστηριακά εγκλήματα»; Κι όμως: Είναι μια δήλωση την οποία έκανε προχτές σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία» ο... κ. Παπαντωνίου! Ο υπουργός Οικονομίας του κ. Σημίτη. Και της «φούσκας»...

«Ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα»...

Αλλά πρόσεχε, γιατί πηγαίνοντας προς την Πάρο ή προς τη Σαντορίνη, μπορεί οι μετασκευές που έχουν κάνει οι εφοπλιστές στα «Σαμίνα» και στα «Sea Daimond» να τα έχουν μετατρέψει σε σκυλοπνίχτες.

Πρόσεχε, γιατί πηγαίνοντας προς τις ακρογιαλιές της Βόρειας Ελλάδας ή της Πελοποννήσου θα χρειαστεί να διαβείς το Μαλιακό (εκεί που έχουν σκοτωθεί 500 άνθρωποι από το 1990) ή να περάσεις μερικές από τις εκατοντάδες κακοτεχνίες (από τις συνολικά 6.500) που έχουν «κατασκευάσει» οι εργολάβοι στις εθνικές οδούς.

Πρόσεχε, γιατί πηγαίνοντας στα ξενοδοχεία των μεγαλοσχημόνων μπορεί να βρεθείς σε μπαγκαλόους που χάνουν παιδιά τη ζωή τους (όπως τα δυο παιδιά από την Αγγλία) ή σε απροστάτευτες πισίνες, από κείνες στις οποίες βουλιάζουν παιδιά κατά τις σχολικές εκδρομές.

Στη χώρα τού «είσαι ό,τι δηλώσεις», στη χώρα που αρκεί μια δήλωση επιτηδεύματος για να πουλάς «ράφτινγκ πάνω στο φτερό του καρχαρία», στη χώρα που η ανάγκη να αποδράσεις από το τσιμέντο της πόλης γίνεται εμπόρευμα που πουλιέται χωρίς κανέναν έλεγχο και καμία προστασία, στη χώρα που το υπουργείο Ανάπτυξης κάνει «μπαλάκι» την ευθύνη για το χαμό τόσων νέων ανθρώπων στο υπουργείο Τουρισμού, που το υπουργείο Τουρισμού πετάει το «μπαλάκι» στη ΓΓΑ και που εκείνη με τη σειρά της πετάει την ευθύνη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, πρόσεχε. Γιατί, τελικά «μύθος» μπορεί να μην υπάρχει. Αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι δεν υπάρχει και «δράκος»...