Ετοιμος να «πνιγεί» από τα χρέη είναι ο Ελληνικός Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ) και όπως προειδοποιούν οι εργαζόμενοι σε αυτόν, αν συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση, τότε ο μοναδικός ασφαλιστικός φορέας της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής στη χώρα μας θα καταρρεύσει. Τα χρέη του αγγίζουν πλέον τα 2,8 δισ. ευρώ και χρόνο με το χρόνο η «θηλιά σφίγγει» ολοένα και περισσότερο. Πάνω σε αυτό το υπαρκτό πρόβλημα «πατάνε» και ορισμένοι - κυβερνητικοί και άλλοι παράγοντες - οι οποίοι εδώ και καιρό επεξεργάζονται διάφορα σενάρια, για να βγει ο Οργανισμός από το «αδιέξοδο». Μόνο, που τα «σενάρια» αυτά κινούνται στη λογική λειτουργίας του ΕΛΓΑ βάσει της «ανταποδοτικότητας» εισφορών και ασφαλιστικής κάλυψης, δηλαδή των γνωστών «ιδιωτικοοικονομικών» κριτηρίων, τα οποία στόχο έχουν την επιβολή νέων οικονομικών βαρών στους εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες αγροτοκτηνοτρόφους και κύρια στους μικρομεσαίους. Επειδή το επόμενο διάστημα τα σενάρια αυτά θα αρχίσουν να εμφανίζονται ως συγκεκριμένες προτάσεις, οι μικροί και φτωχοί αγροτοκτηνοτρόφοι θα πρέπει να έχουν ...το νου τους, ώστε να αποτρέψουν οποιαδήποτε τέτοια προσπάθεια η οποία θα δώσει και τη «χαριστική βολή» στον όποιο ακόμη κοινωνικό χαρακτήρα έχουν μέχρι σήμερα οι Γεωργικές Ασφαλίσεις στη χώρα μας.
Η κυβερνητική κοροϊδία σε σχέση με την καταβολή επιδοτήσεων προς τους Ελληνες αγροτοκτηνοτρόφους δεν έχει τελειωμό. Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Ευ. Μπασιάκος, βρήκε ευκαιρία να «παίξει» και πάλι το γνωστό επικοινωνιακό του παιχνίδι, με αφορμή την καταβολή των «ποιοτικών παρακρατημάτων» στους παραγωγούς. Πρόκειται για τα χρήματα εκείνα που κρατούνται από το σύνολο των επιδοτήσεων και τα οποία επιστρέφονται στους παραγωγούς που ικανοποιούν τα «ποιοτικά κριτήρια» που θέτουν η κυβέρνηση και η ΕΕ. Ο υπουργός, λοιπόν, «μετ' επαίνων και τυμπανοκρουσιών» ανακοινώνει ότι θα μοιράσει περί τα 113 εκατ. ευρώ του «ποιοτικού παρακρατήματος», ισχυριζόμενος ότι ολοκληρώνεται έτσι η τελευταία φάση καταβολής των επιδοτήσεων για φέτος. Τι συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα;
Στα καπνά, για παράδειγμα, δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί οι αγοραπωλησίες της περσινής σοδειάς, στην ελαιοκαλλιέργεια δεν είναι γνωστό καλά - καλά πόσες είναι οι καλλιεργούμενες εκτάσεις, πόσες από αυτές είναι βιολογικές ή Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης, πολλοί αγρότες δεν έχουν εισπράξει ακόμη το σύνολο της κανονικής επιδότησης και γενικότερα δεν υπάρχουν αυτήν τη στιγμή οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την καταβολή του ποιοτικού παρακρατήματος. Με απλά λόγια, επικρατεί το «γνωστό» μπάχαλο, με αποτέλεσμα τα όποια χρήματα να δίνονται «στα κουτουρού», πέρα από το γεγονός ότι το υπουργείο έτσι κι αλλιώς δεν ανακοινώνει πόσοι και ποιοι είναι αυτοί που εισπράττουν το ποιοτικό παρακράτημα. Επίσης, πρέπει να προστεθεί ότι το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έχει αφαιρέσει από χιλιάδες μικρούς και φτωχούς αγροτοκτηνοτρόφους το δικαίωμα είσπραξης από τα παραπάνω ποσά, δίνοντας σαφώς το στίγμα της κυβερνητικής πολιτικής, που εφαρμόζει κατά γράμμα τις εντολές της ΕΕ για τη δημιουργία μεγαλοαγροτών που θα λυμαίνονται και τις επιδοτήσεις των μικρών.
Αν κάθε φορά που διασπαθιζόταν δημόσιο χρήμα στην Ελλάδα είχαμε και αυτοκτονίες των αρμοδίων, τότε ...κυβερνήσεις ολόκληρες θα έπρεπε να πηδάνε από την Ακρόπολη εδώ και δεκαετίες.
Ειδικά, μάλιστα, για το θέμα των αποθεματικών των Ταμείων (που συνεχίζει να απασχολεί), τότε μάλλον θα έπρεπε να είχαν ακολουθήσει αυτόν το δρόμο όλες οι κυβερνήσεις από το 1950 και μετά.
Σε αυτή τη χώρα, αντιθέτως, έχει αποδειχθεί πως η συμμετοχή σε ένα σκάνδαλο μπορεί να οδηγήσει κάποιον ή κάποιους σε πολιτικό «Βατερλό», μπορεί, όμως, και να απογειώσει πολιτικές καριέρες. Αναλόγως, τι θέλουν συγκεκριμένα συμφέροντα...
ΩΡΑΙΑ ΘΕΣΗ πήρε το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Κάλεσε το Ισραήλ ...να δείξει αυτοσυγκράτηση στις στρατιωτικές επιχειρήσεις του εναντίον των Παλαιστινίων.
Δηλαδή, προτείναμε σε μια πολεμική μηχανή δισεκατομμυρίων δολαρίων (τα περισσότερα προερχόμενα από τις ΗΠΑ), που επί δεκαετίες δολοφονεί αμάχους, εισβάλλει σε ξένα εδάφη και υποδαυλίζει την ένταση, να είναι ...λίγο πιο ευγενική.
Δεν τους λέμε, δηλαδή, ότι δεν έχουν δίκιο (η, ακόμη καλύτερα, ότι προκαλούν κάθε λαό σε αυτόν τον πλανήτη με τις πρακτικές τους). Αντιθέτως, τους συμβουλεύουμε να συγκρατήσουν τις αντιδράσεις τους, αν και τους κατανοούμε.
Εάν το υπουργείο Εξωτερικών θεωρεί ότι αυτή η στάση εκφράζει έστω και κατ' ελάχιστο την άποψη του ελληνικού λαού, τότε είναι μακριά νυχτωμένο. Ομως, το τελευταίο που θέλει να εκφράσει, όπως φαίνεται, είναι η γνώμη του λαού.