Εντεκα μέρες απεργίας συμπληρώνουν σήμερα οι εργολαβικοί εργαζόμενοι στη Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ). Με μπροστάρη το Σωματείο Εργαζομένων στον τομέα του Φυσικού Αερίου - Υποστήριξη ΔΕΠΑ (ΣΕΦΑ - ΔΕΠΑ) παλεύουν για την κατάργηση των εργολαβιών και την απευθείας εργασιακή σχέση με τη ΔΕΠΑ με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Στον αγώνα τους έχουν διαρκώς τη στήριξη του κλαδικού Σωματείου Ενέργειας Αττικής - Βοιωτίας - Κορίνθου - Εύβοιας, ενώ Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα από όλη τη χώρα σε κοινή ανακοίνωσή τους εκφράζουν την αλληλεγγύη τους.

Η αγωνιστική αντοχή και αποφασιστικότητά τους έχει διαλύσει τις προσπάθειες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και της διορισμένης από την ίδια διοίκηση του ομίλου ΔΕΠΑ να βάλει εμπόδια στον αγώνα τους. Στις προσπάθειες αυτές εντάσσεται και η χτεσινή προσφυγή των εργολάβων (που δεν τους γνωρίζουν καν οι εργαζόμενοι) στα δικαστήρια, ζητώντας να κηρυχθεί η απεργία παράνομη και καταχρηστική.

Οι εργαζόμενοι απαντούν με συνέχιση της απεργίας και συγκέντρωση σήμερα στα δικαστήρια, στις 12.30 το μεσημέρι. Τη δικαστική δίωξη του αγώνα τους καταγγέλλει το ΣΕΦΑ - ΔΕΠΑ, ενώ το κλαδικό Σωματείο Ενέργειας καλεί τα συνδικάτα από κάθε κλάδο να εντείνουν την αλληλεγγύη τους.

Για τη σημαντική αυτή απεργιακή μάχη, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Νικολέττα Αθανασοπούλου και την Αναστασία Γεώργαρου, πρόεδρο και γραμματέα, αντίστοιχα, του ΣΕΦΑ - ΔΕΠΑ. Στην κουβέντα συμμετείχαν, επίσης, ο Χρήστος Ματαράγκας και ο Σταύρος Χρηστίδης, πρόεδρος και γραμματέας, αντίστοιχα, του κλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Ενέργεια.

Η συζήτηση ξεκίνησε με τη διαπίστωση ότι ο κλάδος Φυσικού Αερίου είναι κερδοφόρος και ότι ο όμιλος ΔΕΠΑ που φτιάχθηκε στις αρχές του '90 ιδιωτικοποιείται σταδιακά στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας. Στη φάση αυτή, τον Δεκέμβρη του 2018 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πούλησε το 66% του ΔΕΣΦΑ σε κοινοπραξία ισπανικών, ιταλικών και βελγικών συμφερόντων, ενώ πριν από λίγο καιρό ψήφισε νομοσχέδιο για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση τμημάτων του ομίλου.

-- Ποιες είναι οι εργασιακές σχέσεις που κυριαρχούν στον όμιλο;

Ν.Α.: Σήμερα στα κεντρικά της ΔΕΠΑ απασχολούνται 40 διευθυντικά στελέχη, μόνιμοι, και 150 εργολαβικοί εργαζόμενοι κάθε ειδικότητας. Ανάλογη είναι η κατάσταση και στην ΕΠΑ Αττικής: Από τους 200 εργαζόμενους οι 100 είναι εργολαβικοί. Στον ΔΕΣΦΑ, που πουλήθηκε πριν από λίγους μήνες, απασχολούνται περίπου 250 μόνιμοι και 420 εργολαβικοί.

-- Τι σημαίνει να είσαι εργολαβικός εργαζόμενος;

Α.Γ.: Διαρκής αγωνία για το αύριο. Πολλοί από εμάς δουλεύουν με αυτό το καθεστώς από 15 έως 20 και πλέον χρόνια. Η ανασφάλεια είναι τεράστια. Δεν υπάρχεις στο Οργανόγραμμα, είσαι φάντασμα...

Ν.Α.: Μέχρι να δημιουργήσουμε το Σωματείο μας, υπογράφαμε τρίμηνες ατομικές συμβάσεις. Κάθε τρεις μήνες μπαίναμε στην ουρά για να υπογράψουμε ένα χαρτί χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς λέει, μόνο και μόνο για να έχουμε δουλειά για άλλους τρεις μήνες. Με αγώνα καταφέραμε να γίνουν εξάμηνες συμβάσεις το 2014 και μετά, ξανά με αγώνα, καταφέραμε να υπογράφουμε μέχρι και ετήσιες συμβάσεις.

Οι εργολάβοι αλλάζουν κάθε δύο χρόνια περίπου, μεταφερόμαστε από τον έναν στον άλλο. Πρακτικά δεν αναλαμβάνουν κανένα έργο. Είναι μεσάζοντες, παίρνουν μια προμήθεια με το κεφάλι.

Α.Γ.: Δεν μας γνωρίζουν και δεν τους γνωρίζουμε.

Ν.Α.: Πρόκειται για έναν «δουλεμπορικό» μηχανισμό που στήσανε οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και διατηρεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι έχουν ένα προσωπικό σε διαρκή εργασιακή ομηρία, χωρίς δικαιώματα. Μπορούν να μας απολύσουν όποτε θέλουν χωρίς αποζημίωση, ενώ είναι μεγάλες οι μισθολογικές διαφορές συγκριτικά με τους μόνιμους. Ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν αντιπολίτευση υποσχόταν ότι θα μας μονιμοποιήσει όταν γίνει κυβέρνηση...

-- Μετά την πώληση του ΔΕΣΦΑ ποια είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε αυτόν;

Ν.Α.: Οι εργολαβικοί είναι τελείως «στον αέρα» και δεν ξέρουν και τι θα γίνει. Οι μόνιμοι δεν έχουν πια επιχειρησιακή σύμβαση. Υπογράφουν ατομικές συμβάσεις εργασίας. Προς το παρόν διατηρούν τους ίδιους μισθούς αλλά δεν ξέρουν πόσο θα κρατήσει αυτό.

-- Πότε φτιάξατε το Σωματείο σας, το ΣΕΦΑ - ΔΕΠΑ;

Ν.Α.: Το 2013. Από τότε πάγιο αίτημά μας, γραμμένο και στο καταστατικό μας, είναι η κατάργηση των εργολαβιών, η μονιμοποίηση των εργαζομένων. Διεκδικούμε επίσης Ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι μέσο για κερδοσκοπία. Το Σωματείο μας δραστηριοποιείται στη ΔΕΠΑ και στη ΔΕΔΑ.

Α.Γ.: Τον Νοέμβρη του 2017 κάναμε την πρώτη απεργία. Από τότε οι κινητοποιήσεις μας, με αυτά τα αιτήματα, είναι συνεχόμενες μέχρι σήμερα.

-- Πώς αντιδρούν κυβέρνηση και διοικήσεις στις κινητοποιήσεις σας;

Ν.Α.: Οι διορισμένες από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διοικήσεις του ομίλου προχώρησαν σε ωμές παρεμβάσεις στη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων. Χαρακτηριστικές είναι δηλώσεις του πρώην διευθύνοντα συμβούλου, Θ. Κιτσάκου: «Σπάστε το σωματείο». Εγινε συστηματική προσπάθεια να απαξιωθεί το ΣΕΦΑ - ΔΕΠΑ και να διασπαστούν οι εργαζόμενοι. Παράλληλα, ασκήθηκαν τεράστιες πιέσεις, προκειμένου να παραιτηθούν μέλη από το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου.

-- Πώς αντιμετωπίσατε αυτές τις παρεμβάσεις;

Α.Γ.: Σήμερα, οι εργαζόμενοι συσπειρώνονται στο Σωματείο και αντιλαμβάνονται ότι στην ενότητα βρίσκεται η δύναμή μας. Το σωματείο έχει πάρει πλήθος πρωτοβουλιών για την κατάργηση των εργολαβιών και κάθε φορά απευθύνεται σε όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα αν είναι μέλη του ή όχι. Δεν δράσαμε συντεχνιακά και δείχνουμε μεγάλη επιμονή.

Ν.Α.: Στις τρικλοποδιές που πήγε να μας βάλει η κυβέρνηση και η διοίκηση του ομίλου απαντήσαμε αγωνιστικά. Δεν τα διπλώσαμε και αυτό έχει αντίκτυπο στην εκτίμηση που δείχνουν σήμερα οι εργαζόμενοι στο σωματείο.

-- Σήμερα σε ποια φάση βρίσκεστε;

Α.Γ.: Υπάρχει αγωνιστική κλιμάκωση τους τελευταίους τρεις μήνες. Οταν πια στέρεψε ο χρόνος και οι υποσχέσεις δεν τηρήθηκαν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ξεκινήσαμε τις αγωνιστικές παρεμβάσεις. Ξεπεράστηκε η αντίληψη της αναμονής, η αντίληψη ότι θα δώσει λύση το υπουργείο. Τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στον αγώνα ακολούθησε, από τα πράγματα, και η συμμετοχή του άλλου σωματείου που δρα στον όμιλο.

Ν.Α.: Ούτε τους τελευταίους μήνες έχουν σταματήσει οι προσπάθειες εκφοβισμού. Τα μέλη της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης» που είναι και μέλη του ΔΣ του ΣΕΦΑ - ΔΕΠΑ δέχτηκαν ωμό εκφοβισμό από τη διοίκηση. Μέλη του ΔΣ του Σωματείου δέχθηκαν προφορικές και έγγραφες αναφορές από την εργοδοσία με στόχο την αποδυνάμωσή του.

Α.Γ.: Ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ, αφού πρώτα είπε ότι η απεργία μας είναι παράνομη και καταχρηστική, στη συνέχεια επισκέφθηκε τους ΣΑΛΦΑ (Σταθμοί Ανεφοδιασμού Λεωφορείων Φυσικού Αερίου) στις 3 το πρωί, αρχικά ζητώντας και μετά απειλώντας να σταματήσει η απεργία. Εδώ πρέπει να αναφερθούμε και στην αρνητική στάση των διευθυντικών στελεχών της επιχείρησης που στέκονται απέναντι στον αγώνα μας.

-- Οι εργαζόμενοι πώς αντιδρούν σε αυτές τις πιέσεις;

Ν.Α.: Εκτός από το αίτημα για κατάργηση των εργολαβιών και απευθείας εργασιακή σχέση με την επιχείρηση, οι εργαζόμενοι έχουμε διαμορφώσει μια σειρά αιτημάτων όπως ένταξη στο οργανόγραμμα θέσεων, λήψη μέτρων για την υγεία και την ασφάλεια στους ΣΑΛΦΑ και άλλα που συνιστούν ένα πλαίσιο αιτημάτων. Από αυτά δεν έχουν δεχτεί κανένα η κυβέρνηση και η διοίκηση του ομίλου. Η στάση αυτή έχει προκαλέσει την οργή των εργαζομένων.

Α.Γ.: Οι εργολαβικοί εργαζόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να σταματήσουν τον αγώνα. Από την άλλη, είναι μια πολύ σημαντική νίκη ότι ενώ απεργούμε έγιναν μόνιμοι 22 συνάδελφοί μας, εργολαβικοί εργαζόμενοι στη ΔΕΔΑ. Αυτό ήρθε ως αποτέλεσμα του αγώνα μας και δείχνει ότι η ίδια λύση μπορεί να δοθεί για όλους μας.

-- Τι έχετε κερδίσει σήμερα από τη δράση που έχετε αναπτύξει;

Ν.Α.: Οι εργαζόμενοι συνολικά έχουμε συνειδητοποιήσει τι δύναμη έχουμε και την έχουμε δείξει. Και αυτό μας δίνει μεγάλο κουράγιο να συνεχίσουμε.

Α.Γ.: Ανεξάρτητα από την έκβαση του αγώνα, αυτό που σίγουρα έχουμε κερδίσει είναι πως μόνο ενωμένοι μπορούμε να συνεχίσουμε. Παράλληλα, ακόμα και στον εργαζόμενο με τις πιο «συντηρητικές» αντιλήψεις έχει γίνει σαφές ποια είναι τα δικαιώματά του και νιώθει ότι παρόλο που μπορεί κάποτε να μπήκε στην εργασία, ίσως επειδή είχε έναν γνωστό, δεν πρέπει να νιώθει υποχρεωμένος και φερέφωνο κανενός. Εχει κερδίσει με τη δουλειά του και τον αγώνα του το δικαίωμα να βαδίζει με αξιοπρέπεια.

Σ.Χ.: Η επιτυχία αυτών των κινητοποιήσεων οφείλεται στη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων. Η περιφρούρηση της απεργίας έγινε υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων. Εσπασε η λογική της ανάθεσης στο ΔΣ του Σωματείου και υπάρχει ενεργή συμμετοχή. Ακόμα είναι πολύ σημαντικό πως αναπτύχθηκε η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων στο χώρο, ενώ εκφράζεται και η αλληλεγγύη από σωματεία άλλων κλάδων.

Χ. Μ.: Ο συνδικαλιστικός κατακερματισμός στον κλάδο και η λογική που προωθείται από τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες για ξεχωριστά σωματεία «μονίμων» και «εργολαβικών» αποτελεί τροχοπέδη στον αγώνα. Είναι επιτακτικό, απέναντι στο σχέδιο της εργοδοσίας, που διαιρεί και επιτίθεται τμηματικά στους εργαζόμενους, να υλοποιήσουμε με πιο σταθερό βηματισμό το δικό μας σχέδιο κλαδικής οργάνωσης των συναδέλφων. Η συσπείρωση και ο συντονισμός σε κλαδικό επίπεδο και αγωνιστικό ταξικό προσανατολισμό, πολλαπλασιάζουν τη δύναμη των εργαζομένων.